Bang dat de angst de overhand krijgt

Mijn grootste wens is: mijn leven delen met een leuke vent bij wie ik mezelf kan zijn, waarmee ik kan lachen en avonturen mee kan beleven. Sinds een jaar heb ik zo'n man aan de haak geslagen. Het eerste jaar ging werkelijk als in een droom. Heel veel leuke dingen samen gedaan, vakanties en andere leuke uitstapjes.
Op een gegeven moment kwam "samenwonen" ter sprake... in eerste instantie was ik 100% voor en ben zelfs op zoek gegaan naar een baan dichter in de buurt van zijn woonplaats. Want voor hem zou verhuizen de minste optie zijn. Dus heb ik besloten dat ik de persoon zou zijn om te gaan verhuizen... baan gevonden en naarmate de overstap van baan dichterbij kwam (november 2020) de stress van het werk opliep en ik steeds meer vragen kreeg over: wanneer ga je dan samenwonen en ga je je huis verkopen of verhuren begon de hele situatie me steeds meer te benauwen... ook merkte ik heel sterk dat ik eigenlijk mijn huisje waar ik voor gestreden heb, nog niet op durf te geven en niet ui mijn geboortestad durf te verhuizen. Al deze stress, negatieve gedachten en een depressie verleden hebben er toe geleid dat ik geen vlinders of verliefdheid meer kan voelen terwijl die gevoelens er in aug 2020 nog wel gewoon in overvloed aanwezig waren...

Ik ben zo ontzettend bang dat die gevoelens niet meer terug komen en dat we het niet gaan redden. Dat mij angst zo de overhand krijgt... dat ik me voor alles heb afgesloten... Het liefst loop ik weg, zet ik er een punt achter zodat ik maar van die negatieve energie en angsten af ben. Gatver, wat is dit een ellende...