Vannacht is heftiger dan andere keren. Ik ben angstig om te gaan slapen. Ben het huis uit gevlucht door hyperventileren. Natuurlijk is het buiten stil vanwege de avondklok en dat maakt mij nog angstiger, er is niemand die mij kan helpen als ik onderuit ga. Nu lig ik weer in bed en mijn ademhaling is (denk ik) weer onder controle maar voel nu telkens steken in m'n hart en daar wordt ik weer angstig over. Ik wil slapen maar de angst houd mij wakker en ik zie de klok steeds dichter naar de ochtend gaan. Ik moet slapen. Soms zit ik te denken om een aed? privé aan te schaffen, zo erg is het. Ben op m'n hoede, nog steeds. Begrijp jullie mij?
Ron
> 2 jaar geleden