De angst is een deel van me geworden...
Ik post mijn verhaal, omdat ik mijn verheldering even met jullie wil delen.
Tot enkele maanden geleden had ik een enorme angst. Vooral angst om alleen te sterven.
Sinds enkele maanden ben ik voor mijn 'zorgen' (zo noemt mijn psychotherapeut het) in begeleiding. Maandenlang, ging ik iedere week naar m'n therapeut, zonder resultaat. Althans, zo leek het voor mij, want mijn angst die verdween niet.
Tot gisteren... mijn therapeut sloot de sessie af: "Je moet de angst niet proberen weg te werken, je moet ermee leren omgaan.", zei ze. Met die zin stuurde ze me naar huis. Hij kwam binnen... en hard!
Ik besefte plots dat ik eigenlijk ook helemaal niet af wil van mijn angst. Dat is immers wie ik ben. Maar ik leer wel stap voor stap om de angst even aan de kant te zetten, als dat nodig is.
Dankje, therapeut!