Vandaag, 4 maart 2020 heb ik eindelijk mijn ogen geopend. FOMO beheerst mijn leven, het gaat zo ver, dat ik inmiddels een burn out heb.
Ik hoor heel veel mensen praten over FOMO, iedereen heeft hier last van en in princiepe is het niet een slecht ding. Maar inmiddels heeft het mijn hele leven in bedwang. Ik durf niet op vakantie te gaan of een lange dag weg, bang dat mijn vrienden iets ontzettends leuks beleven. Ik durf geen relaties aan te gaan uit angst teveel tijd te moeten inleveren. Het is iets waar ik mij zó voor schaam..
Mijn leven staat op zijn kop, hoe kom ik hier in godsnaam ooit van af.
Anoniem