Perfectionisme is een manier om je leven te controleren. Tot op zekere hoogte is controle goed. Stel je voor dat iedereen er maar op los leefde en niemand rekening hield met elkaar? Maar als je geleefd wordt door de regels die je jezelf hebt opgelegd en er voor je gevoel geen ruimte meer is om het anders te doen, heb je een probleem.
Je leven blijft niet altijd hetzelfde: veranderingen zijn eigen aan het leven: opgroeien, beginnen aan een studie of een nieuwe baan, het aangaan van relaties, het krijgen van kinderen, ziek worden, dingen of mensen verliezen Als je gewend bent om alles meer dan zo goed mogelijk te doen, kan het je uiteindelijk teveel worden. Bovendien: niet alles is te controleren,
Als je jezelf hebt aangeleerd om alles zo perfect mogelijk te doen, is je neiging waarschijnlijk om als het tegenzit nog harder je best te doen om de controle te behouden. En daar word je op zijn minst niet gelukkig van.
Heb je jezelf al eens afgevraagd wat je nu eigenlijk aan het controleren bent?
Misschien heb je je al heel vroeg in je jeugd het besluit genomen dat je alles zo goed mogelijk moet doen, omdat je ouders je dan goed genoeg vonden. Of misschien ben je zo bang om te falen dat je er alles aan doet om zo goed mogelijk voorbereid te zijn en niets aan het toeval over te laten.
Het kan ook zijn dat je je ergens schuldig over voelt, of bang bent dat je in paniek raakt, bang bent voor wat anderen van je vinden, etc.
Weten wat er onder dat perfectionisme ligt is al een eerste stap. Maar omdat niets zo moeilijk is als het veranderen van gewoonten èn omdat het heel fijn kan zijn als er iemand onbevooroordeeld naar je luistert is mijn tip om op zoek te gaan naar een therapeut die je op weg kan helpen. Acceptance and Commitment Therapy (ACT) is een therapievorm die dan heel geschikt kan zijn.
Perfectionisme is op zichzelf een mooie kwaliteit, zolang je in elke situatie de vrijheid behoudt om daar wel of niet voor te kiezen.
