Hallo allemaal,
Ik heb last van hypochondrie sinds ik een jaar of 14 ben. Ik weet niet meer goed hoe het begonnen is, wel dat mijn moeder het ook heeft en ik het waarschijnlijk een beetje van haar heb. Bij mij komt het echt in fases, soms heb ik een aantal maanden ‘nergens last van’ en gaat het goed. Dan ineens breekt een periode aan waarin ik ineens allerlei klachten krijg, die al-tijd duiden op ernstige dingen. Ik heb mezelf al zoveel verschillende soorten kankers aangepraat, leukemie, hodgkin, baarmoederhalskanker, botkanker, huidkanker, longkanker. Daarnaast heb ik al gedacht dat ik ALS had, MS, longembolie, een hersentumor en ga zo maar door. Het erge is dat ik Spoedeisende Hulp verpleegkundige ben en dus elke dag met mensen te maken krijg die zich zorgen maken en die ik kan gerust kan stellen, maar mezelf kan ik nooit gerust stellen. En bij iedere patiënt die bijv te horen krijgt dat ie een hersentumor heeft of acute leukemie, betrek ik dat volledig op mezelf en heb ik zelf ook alle symptomen. De hypochondrie uit zich nu ook in het proberen om zwanger te raken. Nu zijn we drie maanden bezig en in mijn gedachten is er natuurlijk vanalles mis met onze vruchtbaarheid (ook al weet ik dat het een jaar kan duren voor het lukt) Ik weet zo goed dat het allemaal niet logisch en reeel is, maar het is zo’n diepgewortelde, soms alles overheersende angst. Ik hoop dat er een tijd gaat komen dat ik dit grotendeels onder controle heb en dat ik Google naast me neer kan leggen, want Google is m’n grootste vijand.
Ik heb last van hypochondrie sinds ik een jaar of 14 ben. Ik weet niet meer goed hoe het begonnen is, wel dat mijn moeder het ook heeft en ik het waarschijnlijk een beetje van haar heb. Bij mij komt het echt in fases, soms heb ik een aantal maanden ‘nergens last van’ en gaat het goed. Dan ineens breekt een periode aan waarin ik ineens allerlei klachten krijg, die al-tijd duiden op ernstige dingen. Ik heb mezelf al zoveel verschillende soorten kankers aangepraat, leukemie, hodgkin, baarmoederhalskanker, botkanker, huidkanker, longkanker. Daarnaast heb ik al gedacht dat ik ALS had, MS, longembolie, een hersentumor en ga zo maar door. Het erge is dat ik Spoedeisende Hulp verpleegkundige ben en dus elke dag met mensen te maken krijg die zich zorgen maken en die ik kan gerust kan stellen, maar mezelf kan ik nooit gerust stellen. En bij iedere patiënt die bijv te horen krijgt dat ie een hersentumor heeft of acute leukemie, betrek ik dat volledig op mezelf en heb ik zelf ook alle symptomen. De hypochondrie uit zich nu ook in het proberen om zwanger te raken. Nu zijn we drie maanden bezig en in mijn gedachten is er natuurlijk vanalles mis met onze vruchtbaarheid (ook al weet ik dat het een jaar kan duren voor het lukt) Ik weet zo goed dat het allemaal niet logisch en reeel is, maar het is zo’n diepgewortelde, soms alles overheersende angst. Ik hoop dat er een tijd gaat komen dat ik dit grotendeels onder controle heb en dat ik Google naast me neer kan leggen, want Google is m’n grootste vijand.
Anniek
> 2 jaar geleden