-
Hoi allemaal,
Een vriend van mij heeft al jaren vrees dat hij allerlei voedselallergieen en intolleranties heeft.
Het is het enige waar hij over praat, en als je hem tegenspreekt sluit hij zich af. Hij is heel neerslachtig en is kilo's afgevallen. Hij heeft onderzoeken gehad in het ziekenhuis en daar is vastgesteld dat hij hooikoorts heeft. Dit gelooft hij echter niet, hij gelooft dat hij op alle voedsel die hij consumeert een reactie krijgt wat zich bijvoorbeeld uit in buikpijn maagpijn en vermoeidheid.
We zijn nu 3 jaar verder en het word met de dag erger. Is dit hypochondrie? We willen hem graag helpen omdat we zien dat hij struggelt. Wie herkent zich in dit verhaal en kan mij tips geven hoe ik hem het beste steun kan bieden.
Ano
> 2 jaar geleden
Ano
4
2
Laatste bericht: > 2 jaar geleden
Rapporteer bericht
-
Ik herken mijzelf hierin,ik durf al jaren niet meer op restaurant of feestjes omdat ik bang ben voor een allergische reactie.Het is zelfs zo erg dat ik zelfs thuis niet meer alles durf eten wat ook mijn gewicht niet ten goede komt. Ik heb wel degelijk allergieën die bewezen zijn. Maar laatst was ik een tomaat aan't eten en mijn keel begon te jeuken in volle paniek naar de dokter die zei geen tomaten meer eten. Enkele weken geleden at ik een appel kreeg ik ineens aan 1 kant lichte zwelling aan mijn lip.Weer volle paniek naar de dokter. Nu telkens als ik iets wil eten kan ik niet op mijn gemak eten omdat ik bang ben om te reageren.En sta altijd op de rem als ik iets wil eten dit is niet meer fijn het beheerst ook mijn hele leven. Ik ga naar een angstcentrum maar vind dat ook niet helpen hij zegt gewoon die appel eten en je gedachten op iets anders richten. Maar dat lukt mij niet. Soms ben ik het zo moe om bang te zijn dat ik zo niet verder kan leven.Maar ik ben ook bang voor dood te gaan.Eigenlijk heb ik voor heel veel dingen bang. Ik begrijp jou helemaal. Het is verschrikkelijk om zo in angst te leven.Maar wie kan ons helpen?
Anoniem
> 2 jaar geleden
Rapporteer reactie
-
Alle reacties weergeven...
-
Hoi, dit is echt wel hypochondrie.
Hij moet onder ogen zien dat hij hypochondrie heeft en dat hij niet alleen is.
Als hij dit gaat herkennen kan hij zichzelf pas helpen.
Hij wil dus op een andere manier controle behouden op zijn lichaam. Meestal waar wij hypochonders mee struggelen zit heel diep. Het kan zijn dat hij iemand vroeg verloren heeft..
Ik zou graag met hem willen praten hierover
Paul
> 2 jaar geleden
Rapporteer reactie
-
Reacties verbergen...
Forum Hypochondrie - forum lotgenoten