Ik heb in januari 2018 mijn eerste paniekaanval gekregen tijdens het wakker worden, had een soort slaapverlamming en dacht dat ik dood ging. Ik heb de ambulance gebeld en mijn moeder en die kwamen meteen, er was niks aan de hand maar was aan het hyperventileren en zat tussen de oren. Sinds die bewuste dag heb in elke dag in de angst gezeten iets te mankeren, heb een stressvolle en onzekere tijd gehad en eigenlijk de klachten blijven aanhouden. Heel 2018 had in last van derealisatie (heb wel eens xtc gebruikt op feestjes en dit kreeg ik dus na die paniek aanval) jaar lang was ik vaak duizelig en benauwd en gevoel weg te vallen. Tot en met 2019 had ik vage lichamelijke klachten en angst voor ziektes. Al die tijd geen xtc meer genomen tot vorig jaar april, dacht dat het wel weer kon en sinds dien voel ik me nog angstiger, bang dat ik gek word en psychotisch of lichamelijk iets mankeer.
Ik heb elke dag rare lichamelijke klachten die me weerhouden van een gelukkig leven.
Stuwend gevoel in me hoofd alsof m’n hersenen bekneld raken. Geluid lijkt weg te vallen.
Duizelingen, gevoel door grond zakken.
Gevoel alsof alle prikkels en emoties vast zitten in me hoofd. Een drukkend of zwaar hoofd.
Benauwd, hardkloppingen. Schietend gevoel in me hart. Duizelig en trillerig.
Ik ben zo bang.
Bloed was oké, maar ben bang dat ze alles maar op angst schuiven de dokter.
Loop bij ggz voor cgt therapie maar werkt nog niet ):
Liever anoniem
> 2 jaar geleden