Ik heb last van sociale angst denk ik
Door mijn moeder weet ik dat ik aanleg heb voor depressie. Daarvoor heb ik al een keer therapie gehad in combinatie met ambulante dagopvang. Ik kreeg daarbij ook anti depressiva Paroxetine.
Dat was heel leerzaam en vond dat ik vanaf dat moment weer sterker in mijn schoenen stond.
Dat was wel na jaren van doorsukkelen tot ik het niet meer aankon.
Desalniettemin verval ik toch weer in oude patronen die niet gezond zijn. Het gaat ook niet eens helemaal bewust. Sociale contacten doe ik niet aan.
Ik merk dat ik mensen op afstand houd. Ben erg alert op alles. Vandaar dat ik nooit spontaan overkom en bovenal serieus.
Ik wordt er gewoon letterlijk ziek van. Door de stress raak je extra vermoeid. Prikkelbaarheid, etc.
Je kunt er natuurlijk nauwelijks met iemand over praten vanwege schaamte. Dus de stress stapelt zich alleen maar op.
Het komt allemaal weer sterk naar voren omdat ik nu weer met collega's werk. Hiervoor deed ik zelfstandig werk als zzper. Ik heb moeite om in groepsverband te werken. Ik heb gewoon moeite met sociaal zijn en denk ook dat het nooit weg zal gaan.
Ik ben ook alleen maar met werk bezig en in het weekend doe ik letterlijk niks behalve series kijken. Er is dus ook geen enkele balans. Dit is destructief en daarom probeer ik het nu van mij af te schrijven.
Ik probeer ook creatieve therapie te vinden dat eventueel kan helpen, want ik merk dat ik vast ga lopen. Ik sta op de wachtlijst van GGZ, maar denk dat ik het maar zelf moet regelen, want het wachten duurt te lang.
Ik gebruik nu Citalopram 20mg per dag, maar ik wil daar ook vanaf.
Door mijn moeder weet ik dat ik aanleg heb voor depressie. Daarvoor heb ik al een keer therapie gehad in combinatie met ambulante dagopvang. Ik kreeg daarbij ook anti depressiva Paroxetine.
Dat was heel leerzaam en vond dat ik vanaf dat moment weer sterker in mijn schoenen stond.
Dat was wel na jaren van doorsukkelen tot ik het niet meer aankon.
Desalniettemin verval ik toch weer in oude patronen die niet gezond zijn. Het gaat ook niet eens helemaal bewust. Sociale contacten doe ik niet aan.
Ik merk dat ik mensen op afstand houd. Ben erg alert op alles. Vandaar dat ik nooit spontaan overkom en bovenal serieus.
Ik wordt er gewoon letterlijk ziek van. Door de stress raak je extra vermoeid. Prikkelbaarheid, etc.
Je kunt er natuurlijk nauwelijks met iemand over praten vanwege schaamte. Dus de stress stapelt zich alleen maar op.
Het komt allemaal weer sterk naar voren omdat ik nu weer met collega's werk. Hiervoor deed ik zelfstandig werk als zzper. Ik heb moeite om in groepsverband te werken. Ik heb gewoon moeite met sociaal zijn en denk ook dat het nooit weg zal gaan.
Ik ben ook alleen maar met werk bezig en in het weekend doe ik letterlijk niks behalve series kijken. Er is dus ook geen enkele balans. Dit is destructief en daarom probeer ik het nu van mij af te schrijven.
Ik probeer ook creatieve therapie te vinden dat eventueel kan helpen, want ik merk dat ik vast ga lopen. Ik sta op de wachtlijst van GGZ, maar denk dat ik het maar zelf moet regelen, want het wachten duurt te lang.
Ik gebruik nu Citalopram 20mg per dag, maar ik wil daar ook vanaf.
Anoniem
> 2 jaar geleden