Er is niemand die mijn verhaal opgemerkt heeft.
Ik schrijf hier om met lotgenoten .die net zo als ik niet meer zelfstandig niets kunnen ondernemen .
zoals iets gewoons voor een ander is .boodschappen doen of ergens op visite gaan .
Voor mij is dat onmogelijk .Ik doe met iemand mijn boodschappen 1 keer in de 14 dagen .
Ik loop in therapie waar ik maar om de 3 weken een gesprek krijg van 25 minuten .
ik sta op de wachtlijst voor een intheek gesprek bij het ggz.
ik wacht al 6 weken nu .Te overbrugging ga ik naar mijn psycholoog.
25 min is niet veel.
Ik ben nu heel langzaam aan het opbouwen op me werk.
Wat mij heel veel energie kost ,ik heb nu angst medicatie gekregen .
ik voel me daardoor vlakker en kan me moeilijk concentreren .
Na het werk ben ik weer uitgeput.
Ik woon 2 straten van me werk af .
Elke dag de angst om over straat te gaan .
Ik sluit me vaak af van de buiten wereld ik schaam me en voel me schuldig .
Verder heb ik niemand in mijn leven alleen 1 familielid die met me mee gaat naar afspraken .
Er zijn weinig mensen die mij begrijpen. .groetjes Anoniem
-
Ik kan niet meer zelfstandig iets ondernemen
anoniem .> 2 jaar geleden-
Hoi,had vorig jaar ook last om naar buiten te komen maar sinds ik serlain 100 mg neem smorgens is het beetje bij beetje beter gegaan en nu is dat verleden tijd, veel moed
Yolande> 2 jaar geleden -
Ik weet niet hoe oud deze verhalen zijn..
Maar ik heb ook last van pleinvrees.
Mijn wereld is heel klein.
Ik ben wel weer aan het werk na een jaar ziek thuis te zijn geweest..
Maar het werk is eigenlijk het enige waar ik zelf naar toe ga..
Verder alles met iemand.
Van de oude mij is niks over..
Ik deed alles zelf ging alleen dingen ondernemen..
Nu durf ik niets meer..
Geen auto rijden wat mijn lust en mijn leven was niet alleen wandelen of winkelen..
Lopen en fietsen kost me al veel moeite..
Ik neem geen medicatie maar loop voor mijn gevoel op een evenwichtsbalk en vaak mistig in mijn hoofd..
Je wereld is klein maar ja dat heeft iedereen op dit moment met corona..
Maar mijn wereld is al twee jaar als corona..
Helaas begrijpen mensen dat niet..
Veel sterkte voor iedereen met het zelfde probleem en gevoel..
Liefs MirjamMirjam> 2 jaar geleden -
Ik ken al de verhalen maar al te goed. Ik ga ook steeds boodschappen doen met mijn vader. Als hij bij mij is krijg ik geen paniekaanvallen. Ik kan hierdoor zelfs niet gaan werken.
Ik denk ook "waarom klagen de mensen over corona" Ik leef al 14 jaar geïsoleerd. Dit is ook buiten mijn wil. Je wil zelfs niet weten hoeveel geld ik al heb uitgegeven aan psychologen. Allemaal zijn ze gespecialiseerd in angststoornissen en paniekaanvallen. Maar er is wel nog niemand geweest die me kon helpen.
Hobby's zijn onmogelijk en al je vrienden raak je kwijt.
Soms weet ik niet hoelang ik dit leven nog kan volhouden...
Aan alles komt wel een eind. Dat is zeker!
Sterkte aan alle lotgenoten!!
P> 2 jaar geleden -
Beste sinds ik smorgens 100 mg serlain inneem zijn al mijn symptomen na een paar weken voorbij gegazn
Yp> 2 jaar geleden - Alle reacties weergeven...
-
Precies mijn verhaal, behalve dat ik nooit met een dokter erover heb gepraat. Succes
P> 2 jaar geleden
-
Forum Agorafobie / Pleinvrees - forum lotgenoten
Dit is een verhaal uit het forum Agorafobie / Pleinvrees.
Lees meer verhalen over Agorafobie / Pleinvrees
Meer ondersteuning nodig?
Therapie bij Agorafobie / Pleinvrees
Op zoek naar tips?
Tips bij agorafobie / pleinvrees