Ik was 18 jaar en we moesten opruimen op het werk maar ik had gezegd dat ik niet kon. Vond iedereen heel jammer en later die dag bleek dat ik wel zou kunnen. Ik gevraagd of ik mocht komen maar geen antwoord (logisch want het was vroeg) dus ik dacht ik ga gewoon. Voor de deur staan janken, hyperventileren, 2 uur rondjes gelopen en gedacht wtf ben ik aan het doen. Na 2 uur naar binnen gegaan en werd hardstikke blij ontvangen. Al die tijd mezelf gek gemaakt dat ze me raar zouden vinden dat ik kwam helpen en dat ik weer naar huis gestuurd zou worden en dat ze me nooit meer zouden mogen. Geen enkele reden voor paniek maar toch een hele angstaanval. Achteraf gezien mijn eerste angstaanval ooit.
Anoniem
> 2 jaar geleden