-
Ik weet het even niet meer.. mijn dochter (13) heeft al geruime tijd last van emetofobie, maar met het aanbreken van haar puberteit is het precies alleen maar erger geworden. Ergens anders eten dan thuis lukt amper. Alleen wanneer we het restaurant kennen durft ze er iets eten (en dan altijd dezelfde maaltijd), bij vriendinnen blijven slapen is moeilijk, want daar wil ze niet eten. Op reis.. enkel in een huisje en producten van merken die ze kent, data checken, familiefeesten,... Ik vraag mij als ouder af hoe we hier best mee omgaan. Ik zit echt even met de handen in het haar, ze wil er niet over praten (ze gaat sinds 2 weken naar een psycholoog nu), loopt boos weg, .. hoe reageer je het best? Ik probeer steeds begripvol te zijn, maar wil ook haar angst niet versterken, dus we gaan nog steeds af en toe op restaurant, ze gaat nog steeds bij vriendinnen slapen, .. ik eis dat wel een beetje, maar ik weet niet of ik daar goed aan doe. In samenspraak met de huisarts en de psycholoog nu haar 5 daags kamp afgezegd omdat ze er gewoon niet durft eten.
Wat doe je als ouder nu het beste?
Lieve groet,
An
An
17-08-2024
An
1
4
Laatste bericht: 31-05-2025
Rapporteer bericht
-
Hey, ik heb zelf emetofobie en probeer echt enkel te spreken uit mijn ervaringen, ze gaat nu naar een psycholoog en dat is echt zeer goed! Maar is het een gedragstherapeut? Alleen zo iemand zal jz dochter kunnen helpen gelukkig is dit gratis onder de 24, ik ga sinds kort ook langs bij een gedragstherapeut en ze gaan de angst echt aanpakken. Ik kan je alleen maar bewondering geven want leven met een kind met emetofobie is echt zwaar! Dat je haar verplicht om ergens te gaan eten of bij iemand te blijven slapen is echt wel een goed gegeven vind ik persoonlijk, ze zal deze zaken na een tijd niet meer zien als een "slecht gegeven" maar meer als iets goeds, herhaling is zeer belangrijk bij emetofobie, zaken los laten staan van de angst! Hopelijk heeft dit je geholpen
Anoniem
04-09-2024
Rapporteer reactie
-
Hoi, mijn dochter is 16 en sinds haar 11e bekend met overgeefangst. Vorig jaar heeft ze een forse terugval gehad met ook paniekaanvallen erbij. Dankzij therapie welke nu is afgerond gaat het een stuk beter. Alleen als ze buikpijn heeft is dit wel een trigger.
Lastig he waar je wel en niet goed aan doet. Probeer niet te veel te vermijden, daar wordt het alleen maar erger van. Lieve groet
Bezorgde moeder
25-09-2024
Rapporteer reactie
-
Hi An,
Het verhaal van jouw dochter komt helemaal overeen met hoe ik mezelf jarenlang gevoeld heb. Angstaanvallen krijgen op restaurant, niet meer bij mensen thuis durven eten uit angst om mijn bord niet leeg te krijgen, constant medicatie bijhebben voor het geval dat, etc. Ik volg nu een jaartje exposure therapie en dat heeft me ontzettend hard geholpen. Hoe meer je de angst gaat vermijden, hoe moeilijker het wordt om er op het einde van de rit weer van af te geraken.. Daarom doe je er m.i. goed aan om je dochter wat te pushen. MAAR toon zeker wel begrip voor wat ze voelt. Miniimaliseer het niet, want het is niet eenvoudig! En vooral - Geef haar de nodige ruimte. Laat haar bijvoorbeeld mee gaan op restaurant, maar met de connotatie dat ze haar bord niet leef hoeft te eten. Dat verlaagt de drempel! Veel succes!
Anoniem
13-11-2024
Rapporteer reactie
-
Alle reacties weergeven...
-
Hey,
Hoe gaat het nu?
Bij onze dochter is het net begonnen (10 jaar)... ze is al aanzienlijk vermagerd en slaapt niet omdat ze constant misselijk is van het niet eten...
Wij zijn ook ten einde raad!
Psycholoog en pediater volgen op, wij hebben alle registers opengetrokken.
Anoniem
31-05-2025
Rapporteer reactie
-
Reacties verbergen...
Forum Emetofobie - forum lotgenoten