CHV en paniekaanvallen, bang voor hart

Wat een aangrijpend verhaal. Ik heb er ruim 2 jaar last van gehad. Na het lezen is alles zo herkenbaar. Elke dag de angst voor de dood... precies dat.

Ik deed ook altijd hartslag meten en onder de 60 was ik in paniek. Ook regelmatig hele dagen een paniek gevoel en elke lichaamssensatie was een hel.

En 4 x zo erg gehad dat ik het echt dacht. Zo' druk op de borst alsof ik uit elkaar plofte en ook geen lucht met kreeg. Zo eng en het meest naar gevoel wat je kan bedenken.

Angst is een emotie en gaat nooit weg. Dat is juist goed, wanneer het nodig is. Maar jouw mechanisme is veel te strak afgesteld en heeft een reset nodig. In je hoofd.

Lees het boek angstisok.nl, heel verhelderend. En gun je brein rust en stop met meten. Dit maakt je angstig ipv veilig. Vertrouw je prachtige lichaam. Je bent een mooi en gezond mens.

Ja idd, ik heb dus ook de hele dag een opgejaagd gevoel. Begint meteen als ik wakker word eigenlijk.

Ik heb over dat boek gehoord idd, misschien toch maar aanschaffen en hopen dat het een beetje helpt.

Heftig en veel allemaal. Niet heel vreemd dat het vanalles met je doet.
En een herstel heeft dan zeker ook tijd nodig.

Alleen val je (net zoals bijna iedereen hier) steeds terug. En daar moet je dan aan werken, en dat us een flinke klus. Het goede nieuws is, het kan wel.!

Alleen dat gaat echt niet van de ene op de andere dag, en daar moet je zelf ook het nodige aan doen.

Ik heb zelf een online training gevolgd, en ik ben er voor mezelf van overtuigd dat dat een hele goede is. Er wordt duidelijk in stappen (dus niet alles tegelijk) uitgelegd wat er gebeurt en waarom. En welke dingen je allemaal kan doen om kleine stapjes te maken naar een structureel herstel.

Ik ben er zeker nog niet, en heb ook nog terugvallen. Maar ik merk dat ik daar beter mee omga, en daardoor zijn de paniekaanvallen korter en minder heftig. Ik moet vooral in de periodes dat het goed gaat, meer oefenen. (Terwijl ik juist dan bijna niets doe).

Het boek Angst is ok heb ik ook, maar ik vind het niet zo. Ja je moet je angst leren aangaan en accepteren, maar ik vond de manier van schrijven en uitleg wat je moet doen niet prettig (beetje dwingend sons) en minder professioneel. Dus ik had er niet veel aan.
Maar goed, dat is mijn mening. Iemand anders kan het uiteraard wel top vinden.

Hoi,

Wat heftig zeg om te lezen…. Misschien is het interessant om mijn stuk te lezen “wat voor mij doorslaggevend was”. Dat is in ieder geval hoe ik het zie en wat mij heel erg heeft geholpen. Daar vertel ik vooral over het leren accepteren ervan (ja is moeilijk I know) en anders leren kijken naar de angst. Vooral NIET ervan af willen, dan vecht je tegen jezelf terwijl het je iets wilt vertellen. Hoe ik het zie, is dat mensen met angsten in de “fight-flight” modus zitten en dat betekent dus dat je zenuwstelsel ontregeld is. De key (mijn mening) zit hem in het weer leren reguleren van je zenuwstelsel. Dus niet met je hoofd maar met je lichaam. Je kunt jezelf niet uit de angst praten in je hoofd.

Ik geloof er heilig in dat je van deze heftige angsten af kunt komen! Kijk angst in het algemeen zal iedereen hebben maar dat hoort erbij. Nieuwe dingen doen etc zijn spannend. Maar dit, dit kan echt voorbij gaan als je weet tot de oorzaak te komen en wat de angst je wilt vertellen (mijn mening, maar vooral omdat ik het zelf heb mogen ervaren dat dat écht kan!).

You got this!!!!

Liefs

Bij mj is vjdsgavond de ambulance geweest en heeft hartfmpje gehad plakkers opmijn lichaam gehad zijn zeker 3 kwartier geweest bloeddruk telkens opgenomen en de arts die er bij was zij je hebt een hart van een jonge meid even was ik gerustgesteld maar ze ging later bellen en mijn man zij dat ze het doorgaf aan het xiekenhuis maar toch vertrouw ik dat niet heb hele dagen angst en paniek

Saar, ik herken alles in jouw verhaal!

Saar ik herken alles in jouw verhaal!