Ik heb sinds 2020 last van angsten.. Vorig jaar 23 december 2021 gediagnostiseerd door psychiater/psycholoog.
Het is allemaal begonnen met slapeloosheid, voortvloeiend uit emotionele gebeurtenissen: gezin, overlijden van familieleden en vriendin. Er ontstond piekergedrag tijdens het slapeloos zijn en dat heeft geresulteerd in het gebruik van medicijnen de zgn pammetjes(oxazepam en temazepam) om in slaap te komen. Door deze medicatie kreeg ik echter een afgevlakt gevoel, bang dingen te vergeten. Ik ging mezelf trainen op het onthouden van alles wat er in een afgelopen week was gebeurd en wat ik allemaal had gedaan, incl de maaltijden die we in die week gebruikt hadden. Het werd erg obsessief. Hierdoor ontstond ook de angst om iets te mankeren in mijn hoofd en heb daarvoor allerlei onderzoeken laten doen, geheugentesten, MRI’s. Beide onderzoeken gaven alleen maar gunstige resultaten af en ik was nog 41/2 maand weer de “oude” kokketien. Vorig jaar in september kwam het weer in alle hevigheid terug en ben ik onder behandeling gegaan bij een psycholoog en psychiater 2e lijns. Er werd venlafaxine aan me voorgeschreven. Ik zou neurotransmitters missen en deze medicatie zou daarvoor zorgen. Niet dus. Ik heb plm 6 maanden 150mg van dit medicijn gebruikt en alles wat er gebeurde: afgevlakt gevoel en weer angst hebben dat ik bovenin iets mankeer. Ik ben sinds oktober mbv o.a. Taperingstrip en zelf de capsules open maken en wat pilletjes eruit halen aan het afbouwen en ben nu op de 50mg beland. Het was ook. Altijd mijn grootste angst om diverse medicijnen voorgeschreven te krijgen, incl op-en afbouw, voordat je uiteindelijk de juiste krijgt.
Ik hoop toch in januari van de psychiater nog een ander medicijn voorgeschreven te krijgen in de hoop dat dat wel aanslaat en ik weer wat zin in mijn leven krijg.
Je moet jezelf beter maken, maar hoe dan?
Mijn omgeving zegt nooit iets aan me te merken maar het kost me wel enorm veel kruim om het bij me te houden, toch schaamte voor iets wat heden ten dage hypochondrie wordt genoemd.
Ben ook steeds bang dat ik geen goed gesprek (onderhoudend) kan voeren.
Heb bij mijn psycholoog EMDR gehad maar dat heeft me toch niet veel geholpen.
Misschien dat bij deze lotgenoten nog iemand een hulpmiddel weet?
10-12-2022
Het is allemaal begonnen met slapeloosheid, voortvloeiend uit emotionele gebeurtenissen: gezin, overlijden van familieleden en vriendin. Er ontstond piekergedrag tijdens het slapeloos zijn en dat heeft geresulteerd in het gebruik van medicijnen de zgn pammetjes(oxazepam en temazepam) om in slaap te komen. Door deze medicatie kreeg ik echter een afgevlakt gevoel, bang dingen te vergeten. Ik ging mezelf trainen op het onthouden van alles wat er in een afgelopen week was gebeurd en wat ik allemaal had gedaan, incl de maaltijden die we in die week gebruikt hadden. Het werd erg obsessief. Hierdoor ontstond ook de angst om iets te mankeren in mijn hoofd en heb daarvoor allerlei onderzoeken laten doen, geheugentesten, MRI’s. Beide onderzoeken gaven alleen maar gunstige resultaten af en ik was nog 41/2 maand weer de “oude” kokketien. Vorig jaar in september kwam het weer in alle hevigheid terug en ben ik onder behandeling gegaan bij een psycholoog en psychiater 2e lijns. Er werd venlafaxine aan me voorgeschreven. Ik zou neurotransmitters missen en deze medicatie zou daarvoor zorgen. Niet dus. Ik heb plm 6 maanden 150mg van dit medicijn gebruikt en alles wat er gebeurde: afgevlakt gevoel en weer angst hebben dat ik bovenin iets mankeer. Ik ben sinds oktober mbv o.a. Taperingstrip en zelf de capsules open maken en wat pilletjes eruit halen aan het afbouwen en ben nu op de 50mg beland. Het was ook. Altijd mijn grootste angst om diverse medicijnen voorgeschreven te krijgen, incl op-en afbouw, voordat je uiteindelijk de juiste krijgt.
Ik hoop toch in januari van de psychiater nog een ander medicijn voorgeschreven te krijgen in de hoop dat dat wel aanslaat en ik weer wat zin in mijn leven krijg.
Je moet jezelf beter maken, maar hoe dan?
Mijn omgeving zegt nooit iets aan me te merken maar het kost me wel enorm veel kruim om het bij me te houden, toch schaamte voor iets wat heden ten dage hypochondrie wordt genoemd.
Ben ook steeds bang dat ik geen goed gesprek (onderhoudend) kan voeren.
Heb bij mijn psycholoog EMDR gehad maar dat heeft me toch niet veel geholpen.
Misschien dat bij deze lotgenoten nog iemand een hulpmiddel weet?
10-12-2022
Kokketien
> 2 jaar geleden