Hoi,ik ben al bijna 59 jaar en heb al heel mijn leven sociale angst.Als kind was ik super verlegen,en dat ben ik eigenlijk nog altijd.
Ik heb het gevoel dat ik nergens echt gezien wordt.Bv.op het werk staat iedereen heel de dag te socializen en ik hoor daar precies nergens bij.Ik werk altijd door terwijl zij heel de dag klappen en veel minder doen en toch zijn zij de beste want zelfs de bazen lachen en klappen et hun.Ik wordt daar zo verdrietig van en hou me maar vast dat ik niet meer zo lang moet werken voor dat ik op pensioen mag.Maar op pensioen wordt wel heel eenzaam daar ik niet echt vriendinnen heb.Mijn man moet nog 8 jaar langer werken als ik en ik heb ook geen kinderen daar het vroeger niet mocht zijn.Ik hou wel van honden,dat zijn mijn kinderen.Heeft er iemand tips hoe ik toch gelukkig kan worden,want ik heb het nooit aanvaard hoe ik ben.😔
Ik heb het gevoel dat ik nergens echt gezien wordt.Bv.op het werk staat iedereen heel de dag te socializen en ik hoor daar precies nergens bij.Ik werk altijd door terwijl zij heel de dag klappen en veel minder doen en toch zijn zij de beste want zelfs de bazen lachen en klappen et hun.Ik wordt daar zo verdrietig van en hou me maar vast dat ik niet meer zo lang moet werken voor dat ik op pensioen mag.Maar op pensioen wordt wel heel eenzaam daar ik niet echt vriendinnen heb.Mijn man moet nog 8 jaar langer werken als ik en ik heb ook geen kinderen daar het vroeger niet mocht zijn.Ik hou wel van honden,dat zijn mijn kinderen.Heeft er iemand tips hoe ik toch gelukkig kan worden,want ik heb het nooit aanvaard hoe ik ben.😔
Nic
19-01-2025