ik heb al jaren last van angst en paniek aanvallen die alleen maar erger zijn geworden door een burn out en ziekenhuis opname.
De anticipatie angst ( angst voor de angst ) kan me totaal verlammen en heeft er voor gezorgd dat ik zelfs op het punt was om niet meer verder te willen.
diversen therapieën en sertraline heeft met ups and downs wat geholpen.
Nu was ik bezig met schema therapie en had al wat positieve stapjes gemaakt samen met mijn psycholoog en vrouw waarbij ik de angst voor korte tijd kon accepteren en dat deze "werkbaar" was.
hierdoor kon ik weer naar een voorstelling, weekje vakantie met het gezin binnen een straal van 500 km , durfde weer presentatie te geven op het werk etc.
Kortom ik kon weer langszaam een heel klein beetje genieten tussendoor.
Ik ben alleen zo stom geweest om zeggen dat het ok was dat mijn vrouw samen met onze dochters een week weg te gaan met het vliegtuig, mede omdat ik ze het zo gun. maar niet stil gestaan bij het affect wat dit nu op mij heeft. kortom overspoeld door angst ,niet meer goed slapen, apathisch,.. ik kan niet overzien hoe ik die maanden kan overleven met deze angst gevoelens en heb me dus ook weer ziek moeten melden, en dat terwijl ik net een nieuwe baan heb met een jaar contract.
ik ben zo bang ben om alles te verliezen door deze "te grote stap" ( mezelf, baan, huis,... )
net nu ik een paar stappen de goede richting uit ging voelt dit als terug naar af en dieper als dit doorgaat.
Ik wil best oefenen met exposure etc maar dit is nu te veel.
Gevraagd of ze evt willen annuleren maar eerste reactie was boosheid en dat gaan we niet doen want dan moeten we weer onze gevoelens voor jou opzij zetten.
Ik voel me zo alleen