Na een tijdje twijfelen wel of niet mijn verhaal delen doe ik het toch.
Mijn angstklachten zijn in coronatijd begonnen, daarna werd ik bang dat de oorlog ook hier zou komen, in die periode was ik zwanger, daarna ging de angst naar mijn eigen lichaam, bang voor zwangerschapsvergiftiging wat ik ook kreeg, toen werd ik bang voor de keizersnede dat ik dood zou bloeden. De keizersnede is prima verlopen.
Daarna longembolie ( ook niet gehad)
Sinds september duizelig en licht in het hoofd.
Bang voor hersentumor. (Mri scan niks te zien)
Bloedonderzoek goed
Urine goed
Diarree met slijm. Darmkanker. ( ontlasting na laten kijken was goed)
Al 3x een ecg gehad was ook prima.
Ik voel een ribbeltje bij mijn staartbotje als ik Google is het botkanker( volgens de osteopaat steekt het staartbotje iets uit)
Net zoals velen van jullie van het 1 naar het ander.
Nu veel hoesten en een krop in de keel, het lijkt net of het eten blijft hangen. Herkend iemand dit ook ? In mijn hoofd heb ik natuurlijk alweer keelkanker. Ik heb een hele begripvolle huisarts maar dan nu weer vragen of ik naar de kno arts mag, liever niet.
En zo beïnvloed het mijn hele leven dag in dag uit.
De grootste angst is dat mijn zoontjes 6 en 0 zonder mij door moeten.
Alles komt door stress zeggen ze maar dat kan ik moeilijk accepteren.
Ik ben begonnen met emdr en cognitieve gedragstherapie maar afgelopen week waren de klachten nog weer veel erger aanwezig.
Sterkte en succes voor iedereen.