Hallo allemaal,
Hebben jullie je de reden van jullie angsten ooit gevonden?
Bij mij is de angststoornis er ingeslopen van na mijn bevalling? ik denk da ik altijd wel angstig iemand was daarvoor maar ik had er niet zoveel last van, da was enkel vermijden en dan was het ok.
Ik ben pas lang na bevalling geholpen door medicatie te nemen en dan kalmeringspillen en dan met therapie (heb verschillende psychologen gehad)
Ik nam jarenlang de medicatie escitalopram 10x, en dan laatste jaren 5 mg.
Nu recent beslist om te stoppen (volgens psyc, mocht de 5 mg altijd om de 2 dagen ingenomen worden en zo een maand) dus deed ik dat.. eerste weken alles ok, daarna kwam het terug.. eerst de hypochondrie (vinger was onstoken en direct dokter google en dan was her bacterie en begon al slechtste eerst de denken..) dan nog een ander kwaaltje waarvan ik dacht dat het kanker was…
Maar het ergste was na het besef dat lichamelijk alles in orde is..
Besefte ik dat ik terug die angststoornis had en begon ik te paniekeren, dus weer ni kunnen slapen, geen rust vinden… niks
Gisteren was ik en zombie en heb mijn psychiater moeten lastigvallen voor kalmeringsmiddelen (wss ondertussen al 4 dagen medicatie heropgestart)
Nu heb ik eindelijk kunnen slapen maar ben ik een wrak, nog moe en zwaar hoofd en draaierig.
Herkenbaar?
Hebben jullie je de reden van jullie angsten ooit gevonden?
Bij mij is de angststoornis er ingeslopen van na mijn bevalling? ik denk da ik altijd wel angstig iemand was daarvoor maar ik had er niet zoveel last van, da was enkel vermijden en dan was het ok.
Ik ben pas lang na bevalling geholpen door medicatie te nemen en dan kalmeringspillen en dan met therapie (heb verschillende psychologen gehad)
Ik nam jarenlang de medicatie escitalopram 10x, en dan laatste jaren 5 mg.
Nu recent beslist om te stoppen (volgens psyc, mocht de 5 mg altijd om de 2 dagen ingenomen worden en zo een maand) dus deed ik dat.. eerste weken alles ok, daarna kwam het terug.. eerst de hypochondrie (vinger was onstoken en direct dokter google en dan was her bacterie en begon al slechtste eerst de denken..) dan nog een ander kwaaltje waarvan ik dacht dat het kanker was…
Maar het ergste was na het besef dat lichamelijk alles in orde is..
Besefte ik dat ik terug die angststoornis had en begon ik te paniekeren, dus weer ni kunnen slapen, geen rust vinden… niks
Gisteren was ik en zombie en heb mijn psychiater moeten lastigvallen voor kalmeringsmiddelen (wss ondertussen al 4 dagen medicatie heropgestart)
Nu heb ik eindelijk kunnen slapen maar ben ik een wrak, nog moe en zwaar hoofd en draaierig.
Herkenbaar?
Sissy
> 2 jaar geleden