Ikzelf noemde het nooit echt smetvrees, maar meer een mate van 'dat is toch niet hygiënisch?'. Tegenwoordig draai ik er iets minder omheen, maar maakt de gedachten absoluut niet makkelijker.. Zodra iets op de grond heeft gelegen gooi ik het het liefst weg en was ik mijn handen erna, maar word ongemakkelijk als anderen iets op de grond laten vallen en dat vervolgens op mijn bureau of waar dan ook neerleggen. Op dat moment is voor mij die plek onrein en wil ik dit wassen. Het is tegenwoordig ook dat als iemand iets aanraakt wat op de grond heeft gelegen en die raakt ook maar iets aan (bijv zijn eigen kleding) ik hem als een 'vies' object beschouw. Ik zie de hele route waar hij/zij wat heeft aangeraakt en weet op dat moment niet meer hoe ik in die ruimte fatsoenlijk moet reageren.
Zelfs mijn eigen ouders houd ik om die reden op afstand.. Wil er graag wat aan laten doen, maar ben bang voor het label dat er aan je gehangen word.
Groetjes van mij!
Zelfs mijn eigen ouders houd ik om die reden op afstand.. Wil er graag wat aan laten doen, maar ben bang voor het label dat er aan je gehangen word.
Groetjes van mij!
M