Dag allemaal,
Sinds een aantal maanden heb ik allerlei vage klachten: spiertrekkingen, tintelingen, inwendig trillen, extreme vermoeidheid en duizeligheid. Het begon met alleen de spiertrekkingen, maar hierna heb ik mezelf helemaal gek gemaakt met gedachten over ALS en MS. Daarna is het helemaal mis gegaan en kwam de ene na de andere klacht.
Na verschillende bezoeken aan een neuroloog (en psycholoog) heb ik deze angst enigszins naast me neer kunnen leggen. Maar toen diende het volgende zich aan. Bij een bloedonderzoek bleken mijn leverwaarden veel te hoog. Er is een echo gemaakt en hierop was niets bijzonders te zien, alleen wat lichte leververvetting. De dokter noemde dit niets bijzonders. Een paar weken later waren de leverwaarden alweer een heel stuk gezakt. Ik maakte me er vanaf dat moment niet meer druk om, tot ik een week geleden me weer echt slecht begon te voelen en de huisarts opnieuw bloed heeft geprikt: wéér verhoogde leverwaarden en nu ook wat lichte ontstekingswaarden die verhoogd zijn. Ik ben nu als de dood dat mijn lever het aan het opgeven is. Ik heb uiteraard (zó dom, en toch blijf ik het doen) google geraadpleegd en zag dat leververvetting om kan slaan in leverontsteking, en dat dat kan leiden tot leverfalen. Ik ben echt als de dood dat ik nooit meer beter word. Ik slaap er niet van. Over 2 weken moet ik naar een internist, maar ik heb geen idee hoe ik die 2 weken door ga komen.
Is er iemand met geruststellende woorden misschien? Bij wie de leverfuncties ook verstoord waren maar waarbij het uiteindelijk mee bleek te vallen? Ik maak mezelf echt helemaal gek, de angst is zowaar nog erger dan al die klachten. Vreselijk die hypochondrie :(
Sinds een aantal maanden heb ik allerlei vage klachten: spiertrekkingen, tintelingen, inwendig trillen, extreme vermoeidheid en duizeligheid. Het begon met alleen de spiertrekkingen, maar hierna heb ik mezelf helemaal gek gemaakt met gedachten over ALS en MS. Daarna is het helemaal mis gegaan en kwam de ene na de andere klacht.
Na verschillende bezoeken aan een neuroloog (en psycholoog) heb ik deze angst enigszins naast me neer kunnen leggen. Maar toen diende het volgende zich aan. Bij een bloedonderzoek bleken mijn leverwaarden veel te hoog. Er is een echo gemaakt en hierop was niets bijzonders te zien, alleen wat lichte leververvetting. De dokter noemde dit niets bijzonders. Een paar weken later waren de leverwaarden alweer een heel stuk gezakt. Ik maakte me er vanaf dat moment niet meer druk om, tot ik een week geleden me weer echt slecht begon te voelen en de huisarts opnieuw bloed heeft geprikt: wéér verhoogde leverwaarden en nu ook wat lichte ontstekingswaarden die verhoogd zijn. Ik ben nu als de dood dat mijn lever het aan het opgeven is. Ik heb uiteraard (zó dom, en toch blijf ik het doen) google geraadpleegd en zag dat leververvetting om kan slaan in leverontsteking, en dat dat kan leiden tot leverfalen. Ik ben echt als de dood dat ik nooit meer beter word. Ik slaap er niet van. Over 2 weken moet ik naar een internist, maar ik heb geen idee hoe ik die 2 weken door ga komen.
Is er iemand met geruststellende woorden misschien? Bij wie de leverfuncties ook verstoord waren maar waarbij het uiteindelijk mee bleek te vallen? Ik maak mezelf echt helemaal gek, de angst is zowaar nog erger dan al die klachten. Vreselijk die hypochondrie :(
Anoniem
> 2 jaar geleden