Ik ben doods bang voor borst kanker

Hoi Kaylee, wat zwaar voor je! Zo sterk heb ik het niet, maar ik heb er ook wel angsten over.
Mijn eerste reactie: binnen 2 maanden zal er echt niet al iets zijn. Misschien kun je eens in de gaten houden of er een relatie is met je menstruatiecyclus. Het is logisch dat op sommige momenten je wel wat voelt en andere momenten niet of minder. Ik bedoel: er zit ook van alles wat gezond is, zoals klieren die reageren op jouw cyclus, daar zou ik eerder aan denken. Het duwen dat je borsten eronder lijden is ook niet echt de bedoeling. Zorg dat je borsten niet de hele dag strak zitten (ze moeten lekker kunnen bewegen, al is het maar een paar uur per dag) en ga in ieder geval nooit googelen. Dat is m.i. de beste en eerste tip voor alle hypochonders.
Sterkte! En zet 'm op. Als artsen zelfs zeiden dat het niet beter kon, 2 maanden geleden nog, dan is het echt oké. Je zou om gerust te blijven ook elk half jaar bijv je borsten even door je huisarts kunnen laten controleren. Maar kijk eerst maar eens naar je cyclus. Hartelijke groet, Sjelleke

Dag Sjelleke ,

Dankje wel voor je reactie . Ik heb inderdaad altijd last gehad van hormonen , op dit moment zit ik echt in de put omdat zo iets ongelofelijks klein voel maar voor mij zo hard aan voelt terwijl ik inderdaad ongeveer iets van 6 a 7 weken geleden een echo heb laten maken en hoe het er uit zag beter kon niet zei de radioloog . Ik maak mezelf zo danig gek dat ik echt af draai ,

Hee Kaylee,

Ik herken je angsten goed. Mijn moeder heeft ook ooit deze angsten heel lang gehad. Zij had een onschuldige verbult in haar borst, maar door al het controleren en voelen werd het beurs en erger daardoor.

Probeer de woorden van de radioloog te onthouden. Ik heb zelf ook de tip gekregen van mijn psycholoog om geen gerustellende gedachtes te proberen te doen, zoals “ het komt goed”. Dit voedt juist de hypochondrie waardoor het steeds terug blijft komen.

Het is moeilijk, maar na een tijdje merk je dat je er geen tot weinig aandacht meer aan besteed.