Ik denk steeds dat ik in een film leef

Hallo allemaal,

Sinds augustus dit jaar aan de Citalopram omdat ik sinds kind af aan al last heb van faal en verlatingsangst en dit uiteindelijk heb ontwikkeld in een gegeneraliseerde angststoornis. Het is 2 maanden goed gegaan en toen kreeg ik weer een hevige paniekaanval waardoor ik weer in dagelijkse onrust terecht kwam. Citalopram weer wat opgehoogd waardoor de angsten/paniek zijn nu wel op de achtergrond zijn gekomen en ook mijn gevoel lijkt wat vlakker te zijn. Maar sinds deze ophoging voel ik een sterk gevoel van derealisatie opkomen. Waarschijnlijk is dit gekomen doordat ik met mijn hoofd in een bubbel zat door het dizzy gevoel van het ophogen. Ik denk steeds dat ik in een film leef en ik ben bang dat ik ga denken dat mijn gezin niet echt is en dat mijn leven niet echt is. Herkent iemand dit van het ophogen van een anti depressivum? Of welke therapie heeft jullie hierbij geholpen. Ik heb cognitieve gedragstherapie gekregen voor de angst en start binnenkort met EMDR voor de angsten die ik als klein meisje met mij mee droeg.

Groetjes,
Corine