Hallo lezers,
Mijn naam is Toon en ik heb al vele jaren last van bloosangst. Vooral in situaties waarin ik niet makkelijk weg kan en ogen op mij zijn gericht. In mijn geval dus het meest voorkomend bij vergaderingen en samenkomsten in mijn werk. Ik heb altijd gehoopt/ gedacht dat het minder zou worden als ik ouder zou zijn, getrouwd of vader maar helaas het is blijkbaar verbonden met mij. Soms lukt het om het een plekje te geven en valt de spanning weg. Dat voelt dan soort van bevrijdend. De eerst volgende keer begin ik me toch weer druk te maken van te voren. Best wel vermoeiend. Delen jullie je angst met anderen en bv ook collega's of alleen naasten?
Mijn naam is Toon en ik heb al vele jaren last van bloosangst. Vooral in situaties waarin ik niet makkelijk weg kan en ogen op mij zijn gericht. In mijn geval dus het meest voorkomend bij vergaderingen en samenkomsten in mijn werk. Ik heb altijd gehoopt/ gedacht dat het minder zou worden als ik ouder zou zijn, getrouwd of vader maar helaas het is blijkbaar verbonden met mij. Soms lukt het om het een plekje te geven en valt de spanning weg. Dat voelt dan soort van bevrijdend. De eerst volgende keer begin ik me toch weer druk te maken van te voren. Best wel vermoeiend. Delen jullie je angst met anderen en bv ook collega's of alleen naasten?
Toon