Hi,
Ik ben een meid van 20 jaar en kamp al bijna een jaar met dit probleem. In de zomer ontdekte ik iets in de borst, en maakte ik me eigenlijk meteen druk. Mijn probleem is echter; ik durf voor geen cent naar de huisarts te gaan. Ik moet zeggen, soms heb ik hele slechte dagen met dit probleem en blijft het in mijn hoofd zitten en soms heb ik de goede dagen.
Omdat ik het toch vertik om naar de huisarts te gaan, heb ik ooit de tip gekregen om tegen argumenten te bedenken. Ik heb er dus een stuk of 7 opgeschreven, om deze regelmatig te lezen om me gerust te stellen. Nu was er laatst een collega, en haar moeder heeft het en zij heeft me helemaal gek lopen maken dat ik het ook heb, omdat ik op werk vertelde last van mijn borst te hebben (ik moest eigenlijk gewoon ongesteld worden.. dit was niks vreemds voor mij) nu zit ik nog steeds met die tegenargumenten te strijden (je bent nog jong, het is beweegbaar, het groeit mee met je menstruatie blablablaaa..) voorheen had ik een andere angst en die is zo overgewaaid.. wat hoop ik toch dat dit snel gebeurt..
Ik heb epilepsie, en ik ben hier totaal niet bang voor.. nu ik dit typ herinner ik me een zin van iemand die me heel erg geholpen heeft met mijn vorige angst en die luidt als volgt;
‘Waarom ben je niet bang voor iets dat je wel hebt, en ben je bang voor iets dat je niet hebt?’
Nu is er geen garantie dat ik het niet heb maar he..
Ik hoop binnekort naar de huisarts te durven zoals ik vandaag naar de tandarts ben durven te gaan hahaha.. tot die tijd strijd ik maar tegen mijn angsten en vervelende gedachten. Mijn excuses voor het verhaal dat wellicht niet helemaal te volgen valt maar het schrijven lucht al een beetje op <3
Ik ben een meid van 20 jaar en kamp al bijna een jaar met dit probleem. In de zomer ontdekte ik iets in de borst, en maakte ik me eigenlijk meteen druk. Mijn probleem is echter; ik durf voor geen cent naar de huisarts te gaan. Ik moet zeggen, soms heb ik hele slechte dagen met dit probleem en blijft het in mijn hoofd zitten en soms heb ik de goede dagen.
Omdat ik het toch vertik om naar de huisarts te gaan, heb ik ooit de tip gekregen om tegen argumenten te bedenken. Ik heb er dus een stuk of 7 opgeschreven, om deze regelmatig te lezen om me gerust te stellen. Nu was er laatst een collega, en haar moeder heeft het en zij heeft me helemaal gek lopen maken dat ik het ook heb, omdat ik op werk vertelde last van mijn borst te hebben (ik moest eigenlijk gewoon ongesteld worden.. dit was niks vreemds voor mij) nu zit ik nog steeds met die tegenargumenten te strijden (je bent nog jong, het is beweegbaar, het groeit mee met je menstruatie blablablaaa..) voorheen had ik een andere angst en die is zo overgewaaid.. wat hoop ik toch dat dit snel gebeurt..
Ik heb epilepsie, en ik ben hier totaal niet bang voor.. nu ik dit typ herinner ik me een zin van iemand die me heel erg geholpen heeft met mijn vorige angst en die luidt als volgt;
‘Waarom ben je niet bang voor iets dat je wel hebt, en ben je bang voor iets dat je niet hebt?’
Nu is er geen garantie dat ik het niet heb maar he..
Ik hoop binnekort naar de huisarts te durven zoals ik vandaag naar de tandarts ben durven te gaan hahaha.. tot die tijd strijd ik maar tegen mijn angsten en vervelende gedachten. Mijn excuses voor het verhaal dat wellicht niet helemaal te volgen valt maar het schrijven lucht al een beetje op <3
Sayo
18-04-2024