Altijd al angst gehad om ziek te worden en dood te gaan, vroeger angst voor hiv ik was er bijna van overtuigd dat ik het had, test gedaan niets aan de hand. En toen kwam de angst voor kanker, het is een tijdje wat minder geweest maar door een afwijkende uitslag van mijn uitstrijkje sta ik weer op scherp. De baarmoederhals is bekeken en het is een heel lichte afwijking die mijn lichaam hoogstwaarschijnlijk weer zelf gaat opruimen, alvorens ik dat kon aannemen waren we weken verder en meerdere telefoontjes naar de arts of ze het wel zeker weten dat ze het goed gezien hebben. Oke daarop redelijk gerustgesteld maar je raad het al ik heb buikpijn moet vaak plassen, verstopping rugpijn en daar is onze grote vriend Google weer ik heb eierstokkanker en ja hoor daarbij is er weinig kans op genezing. Maak mezelf helemaal gek denk aan mijn kinderen achter te moeten laten en krijg paniekaanvallen erdoor. Wil er niet aan toegeven en weer naar de dokter gaan want dan komt er toch wel weer een andere klacht. maar ik wil ook dat dit stopt, wat is deze angst verschrikkelijk zeg. Ik voel toch echt deze klachten, maar waarom kom ik niet gewoon op mijn darmen zijn overstuur door de stress, nee ik heb gelijk weer het ergste. Pfff
Anoniem
> 2 jaar geleden