Ze komen vaak totaal onaangekondigd

Ik heb al ruim 20 jaar last van paniekaanvallen.
Ze komen vaak totaal onaangekondigd en ik weet zelf ook niet wat het triggert. Het bestaat vrijwel altijd uit dezelfde opbouw:
- angstig/onrustig gevoel
- snellere ademhaling en kortademig
- kokhalzen
- beven in de bovenbenen
Na een aanval zit ik er finaal doorheen en ben ik uitgeput en moet ik echt bijkomen ervan.
Het maakt mijn dagelijks leven enorm lastig. Ik kom bijna niet buiten er door. Als ik ergens naar toe moet schiet ik meteen in de stress, omdat ik 'weet' dat ik onderweg paniek krijg. Dat is denk ik angst voor de angst ofzo, maar het maakt me fysiek ziek. De heenreis is altijd erger dan de terugreis. Mensen in mijn omgeving snappen het niet en zeggen dat ik me aanstel. Ondanks dat ze me bijna zien overgeven onderweg of aan het huilen ben.
Ik schaam me er heel erg voor, ik ben een man van bijna 40, en ik wou dat ik 'normaal' was. Ik ga nooit op vakantie hierdoor en doe ook nooit leuke dingen. Ik leef eigenlijk alleen maar binnen. Als mijn gezin uit eten gaat of naar een pretpark of een verjaardag dan ga ik dus niet mee. En dat zet best veel druk op de relatie, ik zou graag mee willen. Maar ik weet dat ik ziek word en weg wil en daarmee hun dag verpest, dus blijf ik maar thuis. Deze zomer gaan ze voor een maand op vakantie naar Egypte...zonder mij.