Het is nu 02:45 en ik lig weer is een nacht wakker.
Even kort mijn verhaal.
3 jaar geleden diagnose burnout gekregen
Ik heb toen via de ggd dagbehandeling gekregen, psychosomatische fysio. En zelf veel mindfulniss en ontspanningsoefeningen gedaan..
Echter ben ik nooit hiervan hersteld.
Als moeder zijnde ga je toch altijd wel door.
Me zoontje van 5 jaar is een enorme driftkikker, wat veel stress met zich mee brengt. Zelf ben ik 34.
Toen de corona pandemie, een man die ze baan verloor. Ik zelf werkte nog maar nauwelijks ( zzper ) omdat ik het er gewoon niet bij kon hebben.
Maar helaas door deze financiële strop moest ik weer wat gaan doen.
Met 10/15uur in de week konden we het financieel redden.
Dus ja wat moet je anders, dan ga je weer.
Dus eigenlijk heb ik nu gewoon een soort van burnout over me burnout ofzo ?
Geen idee.
Maar sinds 3 weken weer mega last van dagelijkse hyperventilatie, ik adem altijd al vanuit me borst, dus dit is gewoon chronische.
Me klachten die ik iedere dag weer heb.
Van opstaan tot slapen gaan. ( als ik dan al slaap )
Algemene uitputting, alles is teveel
Zwaar hoofd/duizelig
Zware en pijnlijke spieren alles zit vast.
Maag en darm problemen dus diaree en buikpijn.
Ook ik herken de hart overslag in bed en de ademteug.
En gewoon de hele dag verkeerd ademhalen.
Ik heb ook lang gedacht van ik heb iets onder de leden, want waarom herstel ik niet.
Maarja als de stress niet word aangepakt.
Of er continu weer nieuwe problemen en stress op je pad komt dan blijf je hangen in de cirkel.
Ik ben nu op een punt dat ik eindelijk de burnout en hyperventilatie accepteer.
Ik moet aankomende week nog 2x werken. En vraag me niet hoe ik dat ga doen, maar dan draag ik de sleutel over en ga ik voor mezelf kiezen.
En ja dat is misschien veeeeel te laat.
Maar soms kan je niet anders.
Me man heeft nu weer een nieuwe baan, dus ik kan nu zorgen dat ik ga herstellen.
En ga alles eraan doen
Want mensen wat is dit leven klote
Maar ik geloof er nu wel in, dat dit alleen met rust oefeningen en de stress factor aanpakken kan verdwijnen of draaglijker kan maken..
Dus als jullie tips hebben.
Dan hoor ik het graag
Inmiddels probeer ik fysio en ademhalings therapie
Heb ik vrijdag een afspraak bij de huisarts. Daar hoop ik een verwijzing te krijgen naar een psycholoog en eventueel wat slaapmiddel want de hele nachten wakker liggen helpt ook niet natuurlijk.
Nou een aardig verhaal hoor.
Maar het lucht altijd even op dat je herkenning leest op dit forum. En we er niet alleen voor staan. Uiteindelijk moeten we het zelf doen, maar hulp en erover praten is het beste medicijn.
Heel veel liefs Gabriella.
En berichtjes zijn welkom, ik klets graag :)