Door aanranding banger geworden

Ik was met mijn vriendin naar de zee. We hadden de tijd van ons leven, we waren eens zonder ons ouders weg. We kwamen beide uit een heel bezorgd en warm gezin. Na lang zeuren mochten wij als 16 en 17 jarige alleen naar de zee en daar overnachten.

Op de laatste avond wouden we nog even gezellig in een cafeetje iets gaan drinken. Ineens moest ik naar het toilet. Ik vroeg aan de kroegbaas waar het was. Ik werd naar een kelder gebracht met weinig licht maar zag al snel de toiletten. Er waren er 5 op een rij. Mannen en vrouwen allemaal gelijk. Alle koten waren vrij en ineens ging de tijd niet meer voorbij.

Ik wilde een kotje binnen gaan en daar stond een dronken gast me precies op te wachten. Ik schrok en dacht oke dan ander toilet maar dat was buiten hem gerekend. Ik werd betast en hij ging zo ver dat ik helemaal niet meer kon bewegen en enkele schokken pijnlijk moest beleven.

Deze avond vergeet ik nooit. Hij heeft mijn leven verwoest. Ik heb nu nog moeilijk met alleen ergens heen gaan, of door donker lopen. Ik ben banger geworden.