Hallo allemaal, ik ontwikkelde een ernstige dwangstoornis nadat ik mijn moeder verloor op jonge leeftijd. Ook waren er nog andere dingen gebeurd. Mijn zusje . Mijn vader raakte ik ook jong kwijt omdat hij schadelijk was in mijn leven. Ik moest het contact verbreken. Mijn studie rechten liep mis door paniekaanvallen ik kreeg een sociale fobie. Ik voelde mij erg onzeker en angstig. Nadat ik mijn studie en mijn werk niet meer kon opbrengen door alle traumas ben ik in de wao beland. Toen kwam er een financieel probleem bij. Dat werd mij teveel erbij.Ik wist niet of ik het zou redden met maar70 proc van mijn laatst verdiende loon . Omdat ik geen fulltime werk deed kreeg ik erg weinig geld. Alles stortte in mijn studie werk sociaal leven had ik niet meer omdat ik zo vreselijk angstig was. Ik viel erg veel af ondanks dat ik gewoon at. Ik had geen grond veiligheid meer voor mijn gevoel. Uiteindelijk ontwikkelde ik een ernstige dwangstoornis twee uur douchen schuldgevoelens smetvrees dwanggedachten dwanghandelingen. Totdat ik per dag uren bezig was met alles controleren . Waaronder mijn huid mijn gezicht uren voor mijn spiegeltje alles camoufleren . Dat was dus ook BDD. Verder gas licht stekkers checken . Op het laatst kwam ik pas om 9 uur savonds buiten totaal uitgeput in tranen van angst. Moet nu ook ff een traantje wegpinken me realiseren hoe zwaar het was toen. Ik ben naar de huisarts gegaan. Ik had gezocht op internet en ik stelde zelf voor om Citalopram te gaan slikken .Ik had daar wat goede berichten over gelezen. Ik nam 10 mg per dag wat een laagste dosis is. Ik knapte snel op. Begon weer met vrijwilligerswerk tuinieren later koken en nog veel later chefkok kookte ik vier keer in de week voor 60 man en stuurde de assistenten aan. Terwijl ik in het begin geen pannekoek durfde te bakken omdat ik bang was dat ik het gas niet goed uitdeed etc. Met dit verhaal wil ik jullie moed inspreken. Ik slik nu nog minder citalopram iov met de huisarts en het gaat goed. Ik merk wel dat de coronacrisis i
mpact heeft op mijn hedachten en emoties maar das denk ik ook wel normaal nu. Ik heb iig geen smetvrees nu wat ik erg bijzonder vind. Ik doe boodschappen en was een keer goed mijn hhanden met zeep. Thats it. Nou mensen heel erg veel sterkte ik weet hoe vreselijk zwaar een dwangstoornis is maar het hoeft niet voor eeuwig te duren . 🌸🙏🌺
-
ik kreeg een sociale fobie
Visje> 2 jaar geleden-
Jeetje wat een verhaal maar knap dat je je er nu zo goed mee kan leven! Maar is dat enkel door medicijnen en je focussen op de dingen die je leuk vindt zonder therapie? Ben benieuwd! In ieder geval fijn om te horen dat je er zo gebaat bij bent :)
Anoniem> 2 jaar geleden - Alle reacties weergeven...
-
🥺🤧
Ik ben echt heel erg blij voor jouw. 💖Egzona> 2 jaar geleden
-
Forum Dwangstoornis / OCS - forum lotgenoten
Dit is een verhaal uit het forum Dwangstoornis / OCS.
Lees meer verhalen over Dwangstoornis / OCS
Meer ondersteuning nodig?
Therapie bij Dwangstoornis / OCS
Op zoek naar tips?
Tips bij dwangstoornis / OCS