Mijn verhaal is zo lang
Ik kreeg thuis geen liefde warmte steun,
Kreeg klappen werd verwaarloosd de maatschappij accepteerde mij niet
Ik heb me altijd alleen afgewezen en een buiten beentje gevoeld
Ik kwam er na jaren achter dat de vader waarmee ik altijd ruzie had mijn stiefvader was
En mijn biologische vader om de hoek woonde maar heeft nooit naar me om gekeken net als alle familieleden die daar bij hoorden
Ik heb me altijd te min en afgewezen gevoeld
In de pubertijd nog steeds knallende ruzies
En op mijn 14de mijn biologische vader van de flat gesprongen en ik weggelopen van huis
Pleeg gezin in pleeg gezin uit
Crisis opvang kindertehuizen overal liep het uiteindelijk wel fout
16 jaar en op kamers zonder verdere begeleiding
Ondertussen ook al heel wat scholen gehad
En geen werk alleen als vrijwilligger
17 partner ontmoet 19 kind gekregen eindelijk kreeg mijn leven waarde
Maar helaas ging ook haar leven niet over rozen
en mij partner en ik zijn 21 jaar samen geweest zelfbeeld was zo laag dat ik vaak heb vergeven dat hij vreemd ging tot het mij brak en ik niet meer met hem verder kon
Veel ruzies niet voldoende aandacht en liefde voor elkaar
ik kreeg ook nog een lieve zoon toen ik 24 was ook hier liep alles erg moeilijk
Ik heb mijn kids praktisch alleen opgevoed
Beiden sociaal emotionele problemen
En seksueel misbruik bij dochter
En het enige wat je wilt is dat het goed gaat met je kinderen je voelt je machteloos
Dochter ook ptss
Kinderen ook nog veel beschadigd door dat ik met hun vader een huis had gekocht
En daar achter nog meer leugens en bedrog kwam
Ik kon niet meer
We hebben nog 3.5 jaar gescheiden ban tafel en bed en met enorme ruzies
In een huis gewoond
Dit maakt mensen kapot
Ik heb veel broertjes en zusjes en schoon familie
En stond altijd voor iedereen klaar
Maar ben helemaal alleen
Gelukkig nog met mijn kids
Die mijn alles zijn
Maar weet niet meer hoe ik moet leven
En ook weet ik niet meer waar ik de kracht vandaan moet halen om hun te helpen gelukkig te worden
Maar ik geef niet op
Ik doe mijn best maar voel me niets waard,
Ongewild, mislukt, lelijk en gefaalt
Ik geloof niet dat iemand van me kan houden
En vertrouw niemand
Ik ben eenzaam
Ik heb een erg goede band met mijn kinderen maar ik heb zelfs de angst om hun te verliezen
Ik ben in alles bang om afgewezen te worden omgaan met mensen is daarom ook erg moeilijk
Het gevoel van ze knappen toch wel op je af is altijd aanwezig
Ik ben ook afgekeurd heb het geprobeerd echt maar ik heb al een tijd een wajong
Voelt ook als falen
En ik heb een tijd gehad met veel zelfmedelijden
Maar zit nu echt niet de hele tijd in mijn eigen ellende gaar te koken hoor
Ik doe mijn best om bezig te zijn met positieve dingen
Maar de pijn komt steeds terug en is altijd sluimerend aanwezig
Bij alles wast ik doe
Ik blijf mijn best doen met moed van mijn kids