Ik viel altijd wel van de ene obsessie in de andere

Hoi Noa, ik herken je verhaal. zou ik contact met je mogen opnemen?

Ik herken heel erg wat je zegt over bang zijn voor nieuwe gedachten (obsessies), als je leest dat een ander deze heeft. Ik ben er pas vandaag achtergekomen dat ik OCD heb (alleen dwanggedachten). Op het eerste moment vond ik dit een enorme opluchting, omdat ik er nu eindelijk achterkwam dat ik niet “gek” ben, en dat mijn gedachten niet van mij zijn maar me gewoon voor de gek houden. Daarna begon de angst heel erg over te nemen; ik las over verschillende soorten dwanggedachten, en ook veel gedachten die ik nog nooit heb gehad en ook absoluut niet zou willen… toen ging ik daar juist weer over malen. Het maakt jezelf gek. Ik ben nu al bezig met hoe het morgen zal gaan, omdat ik dan weer naar werk moet. Constant voordat er überhaupt een situatie gaande is of er gedachten in je hoofd zijn, ben je al bang dat iets gaat gebeuren. Het is killing. Ik ben op dit moment op zoek naar “succesverhalen” van mensen die van hun OCD af zijn gekomen (is letterlijk mijn grootste compulsie, dus weet dat ik dit niet moet doen), en kan weinig vinden waardoor de moed me al in de schoenen zakt. Ik weet dat OCD niet is wie ik ben, maar ik ben op voorhand al bang dat dat ooit wel gaat gebeuren. Kortgezegd; ik herken je verhaal en je angsten enorm.

Hee Noa ,
Dit is voor mij heel herkenbaar! Accepteer dat dwanggedachten nooit stoppen is denk ik het beste medicijn. Maak bewust de keuze om er niet aan toe te geven maar het te laten zijn. Slik verder een hoge dosering antidepressiva voor een extra steuntje in de rug. Hoe moeilijk het ook is: hoe minder je toegeeft ook in stresssituaties hoe minder angst en spanning.
Maak de keuze om nooit meer toe te geven.

Hallo Noa,

Ik weet niet hoelang dit geleden is, want ik zoe geen data erbij staan.

Hopelijk is je dwang minder. Het is verschrikkelijk en ik herken je verhaal.
Zelf vraag ik mij vaak af of ik dwang of angststoornis heb. Ik kan namelijk oprecht bang voor iets zijj, maar de manier waarmee ik ermee bezig ben wordt dan obsessief.

Ik heb het al jaren en het komt en gaat met ups en downs. De volgende dingen kan je in overweging nemen:

- Vaak gaat dwang over het niet kunnen accepteren van een 'wat als' gedachte. Waardoor je iets gaat controleren in het echte leven of door je gedachte nogmaals door te lopen. Vraag jezelf af met hoeveel % zekerheid je tevreden bent. Bijvoorbeeld 80% ben ik zeker dat het wel goed zit. Dan weet je dat 100% niet realistisch is. Zeker niet met je dwang, want die blijft je twijfels voeden. Verlagen van je standaard dus. Blijven oefenen.

- Een ander rampscenario bedenken. Bijv: Stel ik zou een geen arm meer hebben door een ongeluk, hoe geobsedeerd zou ik daarmee dan zijn? Kan ik dan deze obsessie beter dragen dan obsessies die dat teweeg zouden brengen? Kan ik dan deze obsessie beter handelen? (Sommige zijn pijnlijker dan anderen)

- Vaak denk je: ja maar als deze obsessie weg is, dan ben ik echt vrij en gelukkig. Dat blijven denken, zorgt voor nog meer druk om het op te lossen. Geef jezelf toestemming dat je ook met het niet oplossen en een dwanghoofd gelukkig mag zijn, ook al maak je de verkeerde keuze.

Deze gedachtes helpen mij, maar zijn voor jou misschien niet helpend of vaag.

Verder meer praktische tips:

- Zoek naar een specialist op OCD gebied
- Kijk of medicatie kan helpen
- rtms een optie?
- google paddo's en ocd (ik ben geen paddo fan, want ik ben gelovig. Dan ben ik bang dat ik daar weer angst/ ocd over krijg. Maar op YouTube staan veel belovende resultaten).
- emdr flash forward (dus je dwang bedenken en dan de emotionele lading laten weghalen.
- hypnose tegen angst/ocd kan je ook googelen.

Hopelijk gaat het je goed.
Mocht je zelf tips hebben nog hoor ik het graag.

Verder bedenk ik mij altijd dat mensen met ocd vast ook een groot improvisatie vermogen hebben. Dit is dus een talent. Een soort power die je bezit, die nu alleen ingezet wordt voor iets negatiefs. Ik geloof dat die kracht ooit naar iets positiefs omgebouwd kan worden.

Zet hem op!

Veel liefs!

Ik heb hier ook last van kan ik met jou in contact komen?

Hallo,

Dit is heel herkenbaar, zijn jullie nog actief hier? Ik hoor graag jullie vorderingen.

Angst voor de angst dat is ocd geworden

Ik herken dit enorm . Niemand sprak me erover aan dat ik dwanggedachten had , zelfs niet in de hulpverlening. Ik moest het zelf wat ontdekken. Het komt ook voort uit perfectionisme ontstaan door de opvoeding door een religieuze narcistische vader en het een 15 jaar lange relatie met een narcistische man waarin psychisch en zelfs fysisch geweld . We hebben 3 kinderen. Hij manipuleerde me me, vernederde me, aantrekken en afstoten. Ik heb geen dwanghandelingen. Maar dwanggedachten : angst voor de angst, angst voor ook insomnia angst voor opnieuw epilepsie aanvallen. Ik ontwikkelde epilepsie door extreme angst en insomnia effectief( psychische niet epileptische aanvallen of PNEA