Is er hier iemand met PTSS die dit ook heeft meegemaakt met een werkgever en arboarts?

Heel lastig. De meeste arboartsen weten niet om te gaan met trauma is mijn ervaring. Ik heb een trauma opgelopen door een arboarts en geen enkele arboarts neemt ptss serieus. Ik denk een gebrek aan kennis en ervaring en helaas is de ziektewet niet toegespitst op trauma is mijn ervaring.uiteindelijk heb ik mijn eigen weg bewandeld op mijn manier; met de nodige weerstand van de en arboarts. Om mijn gezondheid veilig te stellen heb ik mijn eigen weg moeten bewandelen en ben ik tegen het advies van de arboarts ingegaan. Ik was ook niet veilig bij hem. Helaas zijn veel arboartsen niet in staat om te vertrouwen op een medewerker. Blijf trouw aan jezelf; want ik heb de nodige klachten opgelopen en nu nog trauma's doordat ik zo bang was voor de arboarts dat ik in zijn advies meeging en mijn gezondheid verder beschadigde. Dat is het niet waard.

Ja ik heb 2 jaar in de hel van de wet Poortwachter gezeten. En werd verplicht op werk te verschijnen. Verder lag ik de hele week.op bed. Behalve dat uurtje dat ik me daarheen sleepte. Na een jaar werd het nog erger. toen moest ik ook nog een 2e spoor in wat njet ging. uiteindelijk heeft de huisarts contact met de bedrijfsarts gelegd en is het gestopt. Toen vroeg werkgever een deskundigen oordeel aan. al met al niet erg handig bij PTSS... Het is een verschrikkelijk wat. Ik heb zelfs een gesprek met de politiek erover gehad. Ik was het 40e verhaal bij deze minister

Hoi Marian, mijn verhaal is niet opbeurend. Ik ben 56 jaar en heb altijd vroeger in de beveiliging gewerkt. Bij mij kwamen inbraakmeldingen en brandmeldingen binnen en dan ging je er in je eentje op af. Soms liep ik van alles tegen het lijf met alle gevolgen van dien! Er was op het werk geen opvang en je nam alles mee naar huis. De Arbo artsen die ik had waren niet echt onafhankelijk van mijn werkgever en dan krijg je toestanden van 'de slager die z'n eigen vlees keurt'. Dat schiet echt niet op! Ik ging onder therapeutische basis weer aan het werk na een paar maand en toen heeft die 'geweldige' werkgever van mij m'n omscholing die ik toen wilde volgen achter m'n rug om stopgezet. Uiteindelijk ben ik steeds minder gaan werken 100 uur per maand, toen 80 uur per maand en uiteindelijk heb ik in november 2003 zelf ontslag genomen. Heb bij de GGZ gezeten in Drachten, EMDR gehad, mantelzorger geweest van m'n ouders, bij 2 psychiaters geweest. Medicatie, sertraline en noodmedicatie heb ik nog steeds nodig. Een goede psycholoog is een must. Deze heeft mij m'n eigenwaarde weer teruggegeven. Ik ben er nu, 2022, nog niet maar ben op de goede weg! Ik kan je maar 1 raad geven: cijfer jezelf in geen geval weg!! De werkgever die jij hebt is alleen begaan met zichzelf en hoe jij er boven opkomt zal hem of haar een worst zijn! Zoek wat anders want bij zo'n werkgever ga je ten onder! ..en zoek een goede psycholoog!! Heel veel sterkte en succes gewenst! 👍

Bij mij na 2 weken thuis door depressie en ptss zit de bedrijfsarts me al op de hielen. Ben er al geweest voor een gesprek. Vond ik ook zeker niet fijn en was zeer geïrriteerd.

ik begrijp de tekst je vermijd teveel wel traumas vergeet je nooit meer en de enige manier om ze te vergerten is je hoofd vullen met andere herineringen en die krijg je niet als je veel vermijd tracht leuke herrineringen in je hoofd te krijgen ga is naar de eftelling en maak geen traumatische ervaring mee zoals een achtbaan die boven in de looping blijft steken ga naar het sprookjes bos misschien kijk je te veel tv waar zowat alleen maar traumas en uitwassen op te zien zijn