Ik heb elke dag maar weer dat wat ik ook doe, ik een zin in mijn hoofd moet zeggen. " blijf leven " als ik loop, als ik iets pak als ik het licht aan en uit doe. En het is al helemaal erg in de avond wanneer ik in m'n bed zit. Ik moet het bij elke micro-beweging denken. En ik moet het ook denken naar de kant waar mijn familie leden zijn. Ik moet hun namen erbij denken. En ik mag zeker niet over de dood denken als ik het " blijf leven " tegen ze "zeg" ik ben er zo klaar mee dat ik mezelf er gewoon door sla of krab met m'n nagels in bv m'n been, arm, hoofd, gezicht, alles zo'n beetje. Want mijn gedachten laten me denken dat ik het niet goed doe de eerste keer. Dus dan moet ik het opnieuw doen, en opnieuw en opnieuw en opnieuw tot ik helemaal ik huilen uitbarst omdat ik er zo klaar mee ben. Iemand help me alsjeblieft. Ik weet zeker dat niemand anders dit probleem heeft maar ik heb echt hulp nodig
Loïs
> 2 jaar geleden