Ik ben ooit gediagnostiseerd met een paniekstoornis. Dit uitte zich altijd in paniekaanvallen op plekken waar mensen waren (supermarkt, OV, scholen, winkelstraten etc etc.). Twee jaar geleden zijn mijn paniekaanvallen (hartkloppingen, zweten, trillen, licht voelen, duizelingen) overgegaan in hyperventilatie. De bovengenoemde klachten werden ietwat minder, maar ik begon te hyperventileren. Ik kreeg mezelf in het begin niet meer rustig en het voelde alsof mijn keel 24/7 dicht zat. Ik kreeg oxazepam van de dokter voorgeschreven. Dit zorgde dat ik rustiger werd en ook weer kon slapen.
Alleen zijn durfde ik niet, want ik was constant bang dat ik zou stikken. Ik durfde niet meer te bewegen, o.a. ging fietsen ook niet meer. Bij iedere kleine inspanning voelde het alsof ik niet meer ademen kon. Ik was alleen maar aan het luchthappen, overademen, wat uiteraard averechts werkt.
Ik ging Cognitieve gedragstherapiie volgen. Deze therapie was vooral gericht op het oefenen van alle dingen die ik aan het vermijden was. Het oefenen was uiteindelijk gericht op het fietsen. Ik moest weer terug de fiets op. Met CGT ben ik weer de fiets op gegaan, door het te doen en je eigen angsten onder ogen te komen. Het fietsen gaat nog steeds niet altijd zonder angst of hyperventilatie, maar het is al een stuk minder en ik zie er niet meer tegenop om de fiets op te moeten.
Maar helaas heeft CGT niet voldoende voor mij gewerkt. Ik zit nu bij de specialistische GGZ in behandeling. Dit omdat ik ondertussen 4 jaar aan één stuk door last heb van mijn angststoornis, wat zich door de jaren heen alleen maar geuit heeft in steeds andere klachten. Ik ben aan het praten met een psycholoog over mijn jeugd en bepaalde dingen die mij gevormd hebben. Ook dagelijkse belemmeringen en onzekerheden probeer ik te bespreken. Ik hoop hiermee dat de klachten die ik ervaar, minder worden.
Verder ben ik naar een adem fysio geweest, echter was dit van vrij korte duur. HIj gaf aan dat de oefening die hij kon mee geven alleen de oefening was waar je 2 sec inademt en 4 sec uitademt en dit in een lig, zit en sta positie uitvoeren. Dit probeer ik nu vast te houden op het moment dat ik merk dat mijn ademhaling weer zijn eigen leven gaat leiden en ik veel moeite heb om hem terug te krijgen. Ook probeer ik dit te doen in een relaxte situatie. Ik hoop hiermee dat mijn ademhaling weer normaal gaat worden.
Sporten durf ik niet heel goed. Ik ben heel laagdrempelig aan het tennissen en aan het zwemmen. Dit doe ik 4 x per maand ongeveer, veel te weinig. Maar het is iets. Ik fiets wel 4 dagen in de week bijna een uur.
Ik merk dat ik hierdoor iets minder last heb van mijn hyperventilatie, maar toch ik hij dagelijks aanwezig. Ook als ik rustig op de bank zit voel ik vaak mijn ademhaling heel hoog zitten en dit is voor mij dan niet te verklaren. Er gaat geen dag voorbij dat ik mijn ademhaling niet voel.
Zijn er mensen die misschien nog tips hebben voor mij? Iets wat ik nog zou kunnen proberen of misschien iets wat voor jou heel goed geholpen heeft?
Dank jullie wel alvast als jullie mijn verhaal helemaal gelezen hebben. Ik hoor graag meer hierover. Liefs.
Alleen zijn durfde ik niet, want ik was constant bang dat ik zou stikken. Ik durfde niet meer te bewegen, o.a. ging fietsen ook niet meer. Bij iedere kleine inspanning voelde het alsof ik niet meer ademen kon. Ik was alleen maar aan het luchthappen, overademen, wat uiteraard averechts werkt.
Ik ging Cognitieve gedragstherapiie volgen. Deze therapie was vooral gericht op het oefenen van alle dingen die ik aan het vermijden was. Het oefenen was uiteindelijk gericht op het fietsen. Ik moest weer terug de fiets op. Met CGT ben ik weer de fiets op gegaan, door het te doen en je eigen angsten onder ogen te komen. Het fietsen gaat nog steeds niet altijd zonder angst of hyperventilatie, maar het is al een stuk minder en ik zie er niet meer tegenop om de fiets op te moeten.
Maar helaas heeft CGT niet voldoende voor mij gewerkt. Ik zit nu bij de specialistische GGZ in behandeling. Dit omdat ik ondertussen 4 jaar aan één stuk door last heb van mijn angststoornis, wat zich door de jaren heen alleen maar geuit heeft in steeds andere klachten. Ik ben aan het praten met een psycholoog over mijn jeugd en bepaalde dingen die mij gevormd hebben. Ook dagelijkse belemmeringen en onzekerheden probeer ik te bespreken. Ik hoop hiermee dat de klachten die ik ervaar, minder worden.
Verder ben ik naar een adem fysio geweest, echter was dit van vrij korte duur. HIj gaf aan dat de oefening die hij kon mee geven alleen de oefening was waar je 2 sec inademt en 4 sec uitademt en dit in een lig, zit en sta positie uitvoeren. Dit probeer ik nu vast te houden op het moment dat ik merk dat mijn ademhaling weer zijn eigen leven gaat leiden en ik veel moeite heb om hem terug te krijgen. Ook probeer ik dit te doen in een relaxte situatie. Ik hoop hiermee dat mijn ademhaling weer normaal gaat worden.
Sporten durf ik niet heel goed. Ik ben heel laagdrempelig aan het tennissen en aan het zwemmen. Dit doe ik 4 x per maand ongeveer, veel te weinig. Maar het is iets. Ik fiets wel 4 dagen in de week bijna een uur.
Ik merk dat ik hierdoor iets minder last heb van mijn hyperventilatie, maar toch ik hij dagelijks aanwezig. Ook als ik rustig op de bank zit voel ik vaak mijn ademhaling heel hoog zitten en dit is voor mij dan niet te verklaren. Er gaat geen dag voorbij dat ik mijn ademhaling niet voel.
Zijn er mensen die misschien nog tips hebben voor mij? Iets wat ik nog zou kunnen proberen of misschien iets wat voor jou heel goed geholpen heeft?
Dank jullie wel alvast als jullie mijn verhaal helemaal gelezen hebben. Ik hoor graag meer hierover. Liefs.
Anouk
> 2 jaar geleden