Sinds iets meer dan een half jaar heb ik weer rare gedachten en heel veel spanning. Dit na 12 jaar redelijk klachtenvrij te zijn geweest
De hele dag sta ik "aan" door de constante spanning. Trillen, zweten en het opzoeken van bevestigingen en verhalen over OCD is heel normaal.
De gedachten worden gevoed door hetgeen om me heen gebeurt, alle nieuwsberichten die met agressie te maken hebben, zijn prikkels om me weer druk te maken en raar te denken, zo van dat ik ook zoiets ga doen.
Na 12 jaar Efexor 75mg te hebben geslikt met zeer goede uitwerking, slik ik nu 40mg paroxetine per dag, dit omdat de ocd weer terug kwam.
Daarbij voorheen soms een oxazepam 10mg., welk ik nu sinds 3 weken dagelijks slik om ietwat rustig te worden.
Dat de gedachten er zijn, ok, daar zal ik mee om moeten gaan, dit ook behandeld bij een psychologe met de ACT methode, met een beetje vooruitgang over het accepteren van het geen ik heb.
Maar het constante gevoel van spanning, dat unheimliche, raar gevoel, zenuwen, stress en rot gevoel gaat niet weg! Werken gaat niet, gezin met spanningen (gelukkig is mijn partner zeer begripvol).
Hebben hier meer mensen last van?
Ik ben uitbehandeld bij de psychologe en sta nu op de wachtlijst bij de angstkliniek maar dat kan een half jaar duren, maar nog een half jaar vol onder spanning trek ik niet.
Kunnen mensen zich vinden in mijn verhaal? Staan er mensen ook onder contante spanning?
groet
De hele dag sta ik "aan" door de constante spanning. Trillen, zweten en het opzoeken van bevestigingen en verhalen over OCD is heel normaal.
De gedachten worden gevoed door hetgeen om me heen gebeurt, alle nieuwsberichten die met agressie te maken hebben, zijn prikkels om me weer druk te maken en raar te denken, zo van dat ik ook zoiets ga doen.
Na 12 jaar Efexor 75mg te hebben geslikt met zeer goede uitwerking, slik ik nu 40mg paroxetine per dag, dit omdat de ocd weer terug kwam.
Daarbij voorheen soms een oxazepam 10mg., welk ik nu sinds 3 weken dagelijks slik om ietwat rustig te worden.
Dat de gedachten er zijn, ok, daar zal ik mee om moeten gaan, dit ook behandeld bij een psychologe met de ACT methode, met een beetje vooruitgang over het accepteren van het geen ik heb.
Maar het constante gevoel van spanning, dat unheimliche, raar gevoel, zenuwen, stress en rot gevoel gaat niet weg! Werken gaat niet, gezin met spanningen (gelukkig is mijn partner zeer begripvol).
Hebben hier meer mensen last van?
Ik ben uitbehandeld bij de psychologe en sta nu op de wachtlijst bij de angstkliniek maar dat kan een half jaar duren, maar nog een half jaar vol onder spanning trek ik niet.
Kunnen mensen zich vinden in mijn verhaal? Staan er mensen ook onder contante spanning?
groet
Rogier
> 2 jaar geleden