Levenslang

Mijn verhaal begint bij mijn geboorte, ik was de 2e van 6 kinderen en duidelijk niet gewenst. Met 1 jaar kwam ik bij de nonnen terecht ivm een longontsteking, die mij vervolgens niet terug wilde geven, geen idee waarom niet maar mijn vader eiste mij terug. Mijn geheugen gaat terug vanaf mijn vierde jaar toen ik door kreeg dat alles wat niet goed ging, ik een flink pak slaag kreeg en in een open kast in de gang met een gordijn gezet werd. Mierde jaar ging voorbij met vaak lichamelijke mishandelingen, die niemand zag want ze zorgde er voor dat niemand de blauwe plekken zag of dat ik in mijn gevangenisje stond tot iedereen weer thuis kwam van buitenspelen. Het zelfde verhaal was het zelfde op mijn 5e en 6e jaar als op mijn 4e jaar. Heel vaak kreeg ik veel te veel eten dat voor mij extra gezouten was en alles moest ik opeten. Ik werd daardoor steeds dikker want iedereen moest zien hoe ik het had. Ik had ook veel dorst door al dat zout maar ik mocht niets drinken, op den duur dronk ik het bloemen water op, vies maar het hield mij weer vocht binnen krijgen.ook kreeg ik weer veel vocht. Waardoor ik mocht drinken bij de kraan van school. Als ik dan thuis kwam wilde ik plassen maar dat stond mijn moeder niet toe, drie keer per dag vond zij genoeg. Resultaat was dat ik op den duur in mijn broek plaste, de andere dag moest ik dan in zo'n ouderwetse plastik broek naar school moest. Ook dat gebeurde jaren, tot ik naar het voortgezet onderweg ging. Daar werd ik op 23 jarige leeftijd nodig was. Mijn moeder was of ziek of moest geopereerd worden. Het huishouden waar ik al veel jaren in hielp werd nu helemaal op mijn schouder gelegd, want mijn zussen waren ziek zwak en misselijk. Ik deed dus het hele huishouden, had ook een krantenwijk. Wekelijks moesten de matten, lopers en de vloer geboend worden, en heel vaak moest het over, handen en knieën kapot maar ik ging maar door. Op een keer kreeg ik een zakje gloeiende koffiedik over mijn hand heen. Maar in plaats om mijn hand te koelen moest ik eerst het aanrecht met een heet sopje schoonmaken, ik hoef denk ik niemand te vertellen hoe mijn hand eruit zag. Op een keer hadden mijn zussen en ik een kussengevecht, zo leuk. Tot mijn moeder binnen kwam en mijn zussen netjes onder de dekens doken. Ik niet , ik lag als gebiologeerd mijn moeder aan te kijken. Pure angst, en dat heb ik geweten ook. De andere dag schrok zelfs mijn moeder, mijn hele linker gezicht was bijna paars, helemaal opgezwollen, een gekneusde neus en kaak en mijn linker oog zat dicht. Ze dreigde dat als ik dat tegen iemand zou zeggen dat ze me dood zou trappen, dus had ik gewoon met iemand gevochten. Toen ik 13 jaar was ging mijn moeder naar de huisarts met het verhaal dat ik al jaren aan het stelen was ( not dus ). De diagnose was dus kleptomanie en heb ik drie maanden in een meisjesinternet in Groningen gezeten. Intussen was het gezin ook nog verhuisd naar brabant, ik moest dus eerst met verschillende treinen en bussen naar Hank. Ik werd daar opgewacht door mijn oudste broer. Ik kwam in een dorp terecht met een dialect die mij totaal onbekend was, mijn vader en oudste zus hadden daar voor gezorgd, nou dat was wennen horen. Affijn, ik ging weer naar school, maar moest eerst de krantenwijk eerst gedaan hebben. Toen ik 15 jaar werd kon ik echt aan het werk, dat was een cakefabriek. Ik werkte alle dagen en heel veel overgewerkt en betaalde heel veel, ik kreeg daar 10 gulden voor wat ik opstaande. Het werd moederdag en ik kocht een set longdrinkglazen van mijn gespaarde geld, en terwijl mijn moeder met mijn zussen aan het knuffelen waren wilde ik met enige trots haar glazen geven in de hoop dat ze er blij mee zou zijn. Maar ze zij alleen ja zet maar neer. Dat was het moment dat ik brak, ik ben toen weggelopen naar de snelweg en doorlopen. Tot er een auto stopte met een gezin die vroeg waar ik naartoe moest, ik zij, geen idee. Ik zie wel. Ik mocht instappen en ze reden naar hun huis, zonder vragen. De volgende dag wilde ik weer gaan. Maar ze vroegen om te blijven voor het huishouden en de verzorging van hun drie kinderen. En dat deed ik een paar maanden, tot ze vroegen of ik hun winkel een keer wilde zien. Natuurlijk wilde ik dat wel, maar toen ik daar binnenkwam schrok ik me wezenloos, zo groen als gras maar ik wist meteen dat ik in een sexshop was beland. Ik kreeg een rondleiding en een soort kamers voor sex. Zodra ik weer in de winkel was stond de politie binnen die mij meteen meenamen en ondervraagd werd. Een half uur later kwam mijn vader binnen en wilde mij een lel verkopen wat de agenten verminderden. Toen ik thuis kwam kwam ook de angst weer, ik ging weer werken maar mocht deze keer wel twee keer per maand naar de disco. Zodra ik dan thuis kwam onderzocht mijn moeder me want ze had zich in haar hoofd gehaald dat ik ook sex had, ook weer zo'n zieke gedachten. Maar op een keer kwam ik thuis en zei tegen mijn ouders dat ik een vriendje had. O ,ij mijn moeder, die willen we dan wel graag even ontmoeten. En dat gebeurde ook ergens op een zaterdagavond. Ik was me al aan het oppoetsen toen mijn vriend voor de deur stond. Mijn moeder keek hem aan en zei......je moet niet met haar omgaan want ze steelt als de raven en liegt alles bij elkaar. Ik was zo verslagen dat ik alleen kon vragen wat heb ik ooit gedaan om dit te verdienen, ze zei ja ik haat je maar ik weet niet waarom. Kort daarna werd ik opgehaald door maatschappelijk werk, en bij thuiskomst stond mijn vader, mijn oudste zus die me van de dood had gered omdat mijn moeder een hamer boven mijn hoofd hield, een tante ende huisarts die mijn moeder eenrustgever had gegeven en mij boos bekeek. De politie heeft mij vervolgens naar Utrecht gebracht, de orde van de zusters augustinessen, een blijf van mijn lijfhuis. En daar heb ik twee jaar gewoond.
Ik ga nu stoppen want het word me wat teveel. Voor wie benieuwd is of werkelijk geïnteresseerd is, schrijf ik het tweede deel de volgende keer.
Nog nooit heb ik dit aan iemand verteld. Dus jullie hebben de primeur van deel twee.
Bedank dat ik dit eindelijk een keer mag delen.
Liefs Anja