Goedemorgen iedereen ,
Wat bijzonder om op deze pagina terecht te komen en allemaal soort gelijke ervaringen te lezen. Toch ook weer een reminder dat ik hier inderdaad niet alleen door heen ga.
Ik heb eind januari last van hyperventilatie en paniekaanvallen. Meerdere keren bij de spoed gezeten omdat ik bang was dood te gaan. Ik werd licht in me hoofd , mijn hart bonsden als een gek, tintelingen door je lichaam. Tot het punt dat ik helemaal niet meer alleen durfde te zijn. Ik ging weer tijdelijk bij mijn ouderlijk huis overnachten en me leven bestond uit overleven, de dag doorkomen met deze gigantische angst om dood te gaan. Alle onderzoeken bewezen telkens het tegendeel er is niks met je lichaam. Wat super fijn is om te horen maar het frustrerende me eigenlijk ook. Hoezo is er niks te vinden?! Mijn huisarts kwam uit op stress. Mijn ademhaling zit te hoog, ik ben dus aan het hyperventileren. Ik kom me er moeilijk bij neerleggen dat "stress" me lichamelijk zo zou laten voelen. Ik kreeg 10 mg escitalopram (antidepressiva) om de paniekaanvallen te teckelen. Ik ben naar de fysio gegaan voor mijn verkrampte borstspieren en middenrif. Dit zorgde ervoor dat ik beter kon door ademen naar mijn buik. Ook ben ik met een ademcoach aan mijn ademhaling gaan werken. Dit bracht weer wat rust terug in me leven. Ik stond op de wachtlijst voor ggz en ben nu weer met therapie gestart. In de tussentijd bleef ik met mijn huisarts in gesprek. Blijf erover praten en zoek contact met dierbaren als je angst ervaart. Ik ben nu sinds 2 weken naar 5mg gezakt en ervaar weer wat angst en dat is okey ik weet dat dit even zo kan zijn. Ik ben er nog lang niet , maar zie wel licht aan het einde van de tunnel. Wat ik ook niet had verwacht meer. Ik hoop voor iedereen hier dat het lukt de angst cirkel te doorbreken. Alleen dan is er ruimte voor verandering. Angst maakt ook zoveel stresshormoon aan en als je de heledag eigenlijk bewust en onbewust bezig bent met wat voel ik in me lichaam, er klopt iets niet leef je in contante angst.
Wat bijzonder om op deze pagina terecht te komen en allemaal soort gelijke ervaringen te lezen. Toch ook weer een reminder dat ik hier inderdaad niet alleen door heen ga.
Ik heb eind januari last van hyperventilatie en paniekaanvallen. Meerdere keren bij de spoed gezeten omdat ik bang was dood te gaan. Ik werd licht in me hoofd , mijn hart bonsden als een gek, tintelingen door je lichaam. Tot het punt dat ik helemaal niet meer alleen durfde te zijn. Ik ging weer tijdelijk bij mijn ouderlijk huis overnachten en me leven bestond uit overleven, de dag doorkomen met deze gigantische angst om dood te gaan. Alle onderzoeken bewezen telkens het tegendeel er is niks met je lichaam. Wat super fijn is om te horen maar het frustrerende me eigenlijk ook. Hoezo is er niks te vinden?! Mijn huisarts kwam uit op stress. Mijn ademhaling zit te hoog, ik ben dus aan het hyperventileren. Ik kom me er moeilijk bij neerleggen dat "stress" me lichamelijk zo zou laten voelen. Ik kreeg 10 mg escitalopram (antidepressiva) om de paniekaanvallen te teckelen. Ik ben naar de fysio gegaan voor mijn verkrampte borstspieren en middenrif. Dit zorgde ervoor dat ik beter kon door ademen naar mijn buik. Ook ben ik met een ademcoach aan mijn ademhaling gaan werken. Dit bracht weer wat rust terug in me leven. Ik stond op de wachtlijst voor ggz en ben nu weer met therapie gestart. In de tussentijd bleef ik met mijn huisarts in gesprek. Blijf erover praten en zoek contact met dierbaren als je angst ervaart. Ik ben nu sinds 2 weken naar 5mg gezakt en ervaar weer wat angst en dat is okey ik weet dat dit even zo kan zijn. Ik ben er nog lang niet , maar zie wel licht aan het einde van de tunnel. Wat ik ook niet had verwacht meer. Ik hoop voor iedereen hier dat het lukt de angst cirkel te doorbreken. Alleen dan is er ruimte voor verandering. Angst maakt ook zoveel stresshormoon aan en als je de heledag eigenlijk bewust en onbewust bezig bent met wat voel ik in me lichaam, er klopt iets niet leef je in contante angst.
Jamie
> 2 jaar geleden