Paniekaanval / Paniekstoornis - forum lotgenoten

In mijn werk als medewerker bij een autobedrijf kreeg ik steeds extra diensten omdat mijn collega's niet meer uren wilden werken. Het was een erg drukke functie.

Door de stress kreeg ik hyperventilatie en paniekklachten. Ook was ik steeds misselijk en was ik heel moe. Als ik probeerde mijn grenzen aan te geven bij mijn baas, dan kreeg ik mijn contract onder mijn neus geduwd dat ik moest werken of dan werd er druk uitgeoefend om toch te gaan werken.

Ik kreeg steeds meer klachten en uiteindelijk heb ik mij ziek gemeld. Nu ben ik aan het herstellen en ik ga op zoek naar een andere minder stressvolle baan.

Goedenavond. Ik ben 40 jaar en ben van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat zo gespannen en angstig, dat het m'n hele leven domineert. Ik heb vanaf m'n 14e aan de anti depressiva gezeten en ben daar nu sinds 2 maanden af. Met de medicatie had ik hier ook al last van, maar doordat de waas nu wegvalt en ik "wakker" word in een totaal onbevredigend leven raak ik zwaar in paniek. Ik ga nu naad een haptonoom om meer te leren voelen. Maar ik weet niet of ik dit vol ga houden. Meestal rond deze tijd begin ik weer aan de pillen. Maar daar word ik dik, vlak, futloos en a seksueel van.. Wie heeft een tip?

Goede morgen allemaal,
Mijn naam is Melanie en ik kamp al jaren met hyperventilatie vanaf me 17 jaar geloof ik dacht dat ik dood ging. Ik ben een gevoelig persoon en ben iemand die snel in de stress schiet. Slecht slapen enz is een trigger om paniek aanval te krijgen. Heb vaak last van chronische hyperventilatie dan kan ik langdurige verkeerd ademen en het benauwd hebben en moe zijn heeel moe.
Ik ben momenteel ziek thuis en is me contract niet verlengd . me nieuwe baan heeft er voor gezorgd dat ik weer in de visuele cirkel zit van stress is heel erg zat niet op me plek. Dat ik nu geen baan heb heeft het nog erger gemaakt onzekerheid niet wetend waar je aan toe bent en de druk was onwijs hoog ook. Hoop dat ik het sneller onder controle kan houden me klachten en dan weer aan werk kan.

Ik durf dit tegen niemand te zeggen omdat ik het zelf niet begrijp, maar ik heb sinds een paar jaar steeds vaker paniekaanvallen. Ik vermoed dat het begon nadat mijn moeder overleed en mijn angst om ook te sterven groot was. Zij stierf door kanker.
Ik word vooral getriggerd als ik eten doorslik wat blijft hangen in mijn keel; ik raak er dan van overtuigd dat ik stik en zal sterven. Dit is een grote angst van mij; dood door verstikking. Afgelopen maandagnacht schrok ik wakker en ik had de langste paniekaanval ooit, ik heb daarna niet meer geslapen en probeerde mezelf af te leiden. Ik had bijna 112 gebeld omdat ik het gevoel had dat ik stierf.
Dit maakt me radeloos omdat mijn leven nu prima is; er is geen reden voor mij om stress te hebben of om ongelukkig te zijn en toch voel ik me vaak zo.
De neiging om te grijpen naar drank en andere middelen is groot, ik vraag me af of ik de dood van mijn moeder wel goed verwerkt heb.

In 2015 heb ik een dreigende burnout gehad, dit waren oa een aantal paniekaanvallen. Sinds die tijd heb ik er altijd last van gehouden. Ik ben sinds die tijd altijd moe, door de weeks rond 12uur krijg ik meestal koude handen/voeten en ook ben ik dan duizelig. Ook heb ik altijd een zenuwachtig gevoel in mijn handen. De laatste tijd heb ik weer last van paniekaanvallen het verschil met 2015 is nu dat ze langer duren ong 2 uur. Gelukkig heb ik er nog maar 3 gehad. Ik ga altijd rond 22:00 uur slapen eerst nog 1 uur lezen (ereader) en ook loop ik om de dag ongeveer 6km. Sinds kort drink ik nog 2 bakken koffie want daarvoor was het ong ieder uur 1. Ik hoop dat er mensen zijn die zich hierin herkennen. Het is niet zo dat mijn klachten mij ernstig beperken, maar op een gegeven moment krijg je er genoeg van. En soms twijfel je erover of het misschien niet fysiek is.

Ik kom al maanden wakker met een kloppend gevoel in mijn lies is precies of mijn hart daar ligt onderaan mijn hart heb ik dezelfde kloppingen bij het wakker komen ik wil dringend hulp maar weet niet wat het is iemand enig idee altijd bij het wakker komen gelieve dringend een antwoord heefd iemand dit ook gehad

Ik heb al jaren last van een angststoornis, maar redelijk onder controle kunnen houden. Sinds een maand of 2/3 heb ik elke dag heftige paniekaanvallen. In de coronatijd ben ik ziek geworden, geen idee of corona is geweest. Maar daarna weken lang nog last van hoesten en vermoeidheid last gehad. Op een gegeven moment werd het veel en ben ik ingeklapt. Dagen wakker geweest, omdat ik bang was om in slaap te vallen. Na de 3e nacht geen slaap gehad te hebben heb ik Temazepam voorgeschreven gekregen van de huisarts. Nu wel weer een redelijk slaapritme, zonder medicijnen. Alleen nu heb ik dagelijks alsnog last van paniekaanvallen. Het begint met een benauwdgevoel en eindigt in totale paniek en het gevoel dat ik stik.

Binnenkort start mijn therapie, hopelijk kom ik er snel weer bovenop.

Sinds vorig jaar september ben ik mijn zwangerschap verloren en is mijn vader gestorven. Ik had een heel slechte band met mijn vader maar het had zeker toch een impact. Kort daarna ging ik op reis en ziek geworden tijdens de vlucht sindsdien kamp ik met paniek aanvallen. Soms gaat het tijdelijk weg maar komt weer terug. Slechte ervaring met medicatie want heb een onderliggend gezondheidsprobleem. Vandaag sollicitatie gesprek en ja hoor paniek aanval, heb de job niet hierdoor. Covid heeft alles verergerd. Ik krijg het nu ook vaker en met mondmasker is moeilijker mijn ademhaling te controleren. Weet niet hoe verder moet, ik probeer meerdere malen mijzelf uit de paniek aanval te halen maar ik zit erin gevangen. Heb schrik dat ik na corona geen sociaal leven meer opbouw na deze isolatie...heb er schrik van

Hallo ik ben een vrouw van 41, ik heb al wat jaren hyperventilatie angst, heb dat jarenlang onder controlle gehad.
In 2017 is mijn vriend overleden aan een aneuyrisma ik was erbij. Ik gun het niemand Er zíjn daarna veel mensen en in 3 jaar tijd overleden waaronder ook mijn huisdieren , 2019 november begon de hevige angst weer heb daar geprobeerd om zelf controlle in te houden want dat had ik immers jaren gedaan, augustus 2020 heb ik middenindenacht ambulance laten bellen, maar bleek dus echt een hyperventilatie geweest te zijn, ik ben de controlle kwijt, october eergisteren op mn werk ambulance laten bellen, weer niks aan het handje, maar blijf angstig om de dood nu ook met covid, ik slik ( helaas, liever niet maar het onspant weldegelijk moet van de dok) oxezapam 10mg voor het slapen gaan maar blijf in gedachte angstig zoals straks word ik niet wakker door de medicijn, maar het angst word vermindert. En slaap goed door Ik heb nu dan eindelijk hulp gezocht, máár een lange wachtrij, soms kun je het niet alleen of sterk blijven. Ookal wil je het zo graag . Maar door te lang sterk zijn en doorgaan na deze zwarte tijd ben ik nu een wrak en een bang muisje.
Vechten dus! Praten over beelden die onderbewust blijven hangen en die je wegstoot. Ik ben erg effe opgelucht dat ik mn verhaal kon doen, mvg bang verdrietig muisje

Beste mensen,

3 weken geleden kreeg ik een paniekaanval, dat was gekomen door iets te lezen over het coronavirus. Sinds die tijd voelt mijn tong echt heel vreemd, alsof ik 3 weken geleden een nieuwe tong heb gekregen en er erg aan moet wennen. Hier krijg ik dus paniekaanvallen van.

Hoe kom ik van deze gedachte af?? Wie kan mij helpen?

Ik ben een paar weken geleden erachter gekomen dat ik last heb van paniekaanvallen. Afgelopen jaren heb ik veel stress gehad door afstuderen, mijn relatie en vervelende gebeurtenissen. Na mijn afstuderen ben ik gaan werken als trainee, dit was ontzettend zwaar. Ik kreeg last van spanningen en werd erg moe en emotioneel. Ik ben toen gestopt voor een maand en ging ergens anders werken. Op mijn eerste werkdag heb Ik mijn eerste paniekaanval gekregen. Ik heb mijzelf nog nooit zo rot gevoeld. Zweten, trillen, misselijk, overgeven en denken dat ik gek werd. Gelukkig woon ik thuis en helpen mijn ouders me goed. Ik ben al weken aan het wachten op professionele hulp. Elke ochtend word ik wakker met spanningen en braakneigingen. Over de dag zelf krijg ik 1 a 2 paniekaanvallen en ik vind het verschrikkelijk. Ik durf gelukkig nog wel de straat op en boodschappen te doen. Maar een belletje over een sollicitatie of andere triggers, zorgen weer voor een flinke terugval. Ik ben ontzettend bang dat ik nooit meer normaal zonder aanvallen kan functioneren.. terwijl ik pas 23 jaar ben. Herkennen jullie jezelf hierin en wat zijn jullie ervaringen met "beter worden"?

Al sinds twee jaar heb ik enorm veel last van opvliegertjes in de zin van aanvallen die plots opkomen gedurende dag. Het is een onaangenaam gevoel die je leven op stil zet.

Het begint altijd met een (diepe)vermoeidheid die alsmaar zwaarder wordt. Vervolgens krijg ik het gevoel dat er iets zwaars op mijn hart drukt en dan denk ik natuurlijk dat het mijn einde is! Direct naar 112 bellen of racen naar de eerste hulp. Voor het ziekenhuis voel ik me weer ‘veilig’ en opgelucht, ‘want nu word ik toch direct gered’ door de eerste hulp medewerkers.

Alle soorten onderzoeken ondergaan en gelukkig niets uitgekomen, maar nog steeds dat rare gevoel in me die maar niet weg gaat.

Het is moeilijk en moeizaam, maar ik weet dat we er allemaal van af zullen komen! Ik zie het als iets dat er voor zorgt dat je fysiek en mentaal sterker zal terug bouncen in het leven en dat gaat gebeuren ook! Everything happens for a reason..

Hoi allemaal, hoe is bij jullie de gedragstherapie bevallen?

Sinds een paar weken heb ik weer last van paniekaanvallen. 3 jaar terug had ik deze voor het eerst na het vast stellen van de ziekte van lyme. Ik was er tijdig bij en na een antibioticakuur was ik er van af. Rond diezelfde periode had ik een relatiebreuk. Ik kreeg plots paniekaanvallen. Deze uitte zich in het erg warm krijgen, het gevoel te hebben dat alles een droom/wazig is, tintelingen in de handen/ gezicht en een heel angstig gevoel. Ik had toen een periode met weinig les en kon dus genoeg rusten om dit te plaatsen.

Nu sinds enkele weken heb ik hier weer last van. Ik sta voltijds in het onderwijs en heb net een nieuwe relatie. Ik had een paar weken terug een gekke zwelling in mijn hals maar na onderzoeken bleek dit onschuldig te zijn. Ik vrees dat dit de trigger is voor de dagelijkse paniekaanvallen die ik nu heb. Mijn dokter stelde ook chronische hyperventilatie vast en schreef me sedistress voor. Dit helpt me totaal niet. Ergers zelfs ik heb nu ook paniekaanvallen tijdens het lesgeven en dit is heel erg vervelend. Ik hoop dat iemand zich hierin herkent en misschien goede tips heeft?
Ps: ik huil de laatste tijd ook supersnel, wat helemaal niet van mijn gewoonte is.

Groetjes

Ik worstel heel erg met afstuderen op het moment. Ik heb nog maar even om mijn scriptie in te leveren maar ik deal al jaren met angst en paniek klachten. Dus om met super erge faalangst het hele afstudeerprocess in te gaan in echt verschrikkelijk.

Dit is dus een super spannende tijd. Vannochtend 3 keer gekotst en slaap al 3 dagen niet van de stress. Barstende koppijn. Ben al 2 kilo afgevallen... het is zo naar en ik ben zo bang dat ik mijn scriptie niet ga halen en dat ik dan al helemaal in een diep gat val en me gewoon nutteloos voel.

Iemand ervaring met soortgelijke situaties om wat voor reden dan ook? Zou het heel fijn vinden om te horen hoe jij er mee omgaat.

Mijn vrouw is zwanger van ons derde kind, ze is in februari volgend jaar uitgerekend. Ruim een jaar geleden heeft mijn vrouw een miskraam gehad in de 28ste week van haar zwangerschap.

Hoewel het voor ons allebei erg zwaar is geweest, heeft mijn vrouw nog steeds paniekaanvallen als ze terug denkt aan die tijd. De angst voor de gezondheid van deze baby is zo groot dat het de gezondheid van mijn vrouw en misschien ook wel onze baby raakt.

We hebben nu een intake gepland bij een EMDR-therapeut.