Paniekaanval / Paniekstoornis - forum lotgenoten

Dit is heel herkenbaar. Zelf heb ik hier ook last van. Van geluidjes word ik al snel wakker en schrik hier ontzettend van. Dit uit zich dan in misselijkheid en hartkloppingen. Na enige tijd even rustig adem te halen en te liggen zakt het weer weg, maar het blijft super vervelend.
Zelf weet ik ook niet wat de oorzaak is, ik denk gewoon angst of paniek. Maar wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die hier last van heeft.

Ik kan me volledig vinden in hetgeen dat je omschrijft.

Nu is het raar voor mij om iemand van advies te voorzien, terwijl ikzelf ook met dezelfde problemen kamp. Maar here we go..

1. Je weet wat je trigger is geweest, erken dit.

2. Als ik je verhaal lees, ben je geheid medisch onderzocht en fysiek in goede gesteldheid verklaard.

Omarm/gebruik dit, probeer jezelf te kalmeren met de gedachte dat je gezond bent verklaard.

3. Trotseer je angst.

Ben je bang dat bijvoorbeeld dood neervalt als je naar de markt gaat?
Ga gewoon, krijg je dan een paniekaanval, probeer deze te counteren en haal er iets positiefs uit als je thuiskomt.. je bent NIET doodgegaan.

4. Je vraagt om herkenning.

Je bent niet alleen, in alles wat je omschrijft kan ik me vinden. Sommige dingen in een andere vorm, maar volledig herkenbaar.

5. Ik vraag je om erkenning.

Accepteer dat je een mentale aandoening hebt en ga deze bewust ten lijf. Je zal hier sterker uitkomen.

Wees niet bang voor terugvallen...

Wellicht kunnen we middels mail in contact komen.

Gr.

Joe

Hoi Marc, ik herken me heel goed in je verhaal. Ik heb zelf ook last gehad van ELKE dag een paniekaanvallen gelukkig is dit sinds een maand wat minder geworden en gaat het iets beter. Zelf was de gedachte bij mij ook
Heel groot wat nou als ik dood ga wat nou dit wat nou dat. Het klinkt heel makkelijk maar laat dit los. Ik link hier onder een website en dit heeft mij erg geholpen. Zelf ben ik ook soms nog bang van oke wat nou als ik dood ga maar zoals je al hier veder gelezen hebt hebben heel veel mensen dit. Je bent niet alleen. Dus bedenk je dan ook oke ik kan niet dood gaan en ik ben niet alleen dit heeftmij ook erg geholpen. Wat je zegt over je klachten ik heb precies het zelfde als jou. Benauwdheid pijn aan linker arm, raare druk op me borst , misselijkheid en zo kan ik nog wel even veder gaan. Neem een kijkje op deze site en hopelijk helpt het je!
https://www.patient1.nl/encyclopedie/paniek-een-zelfhulpgids

Hey Naom,

Super bedankt voor je reactie! Altijd fijn om even gehoord te worden en te merken dat je niet alleen bent..
Wat fijn dat het sinds een maand wat beter gaat bij je! Ik merk dat ik door therapie ook wel kleine stapjes begin te maken maar heb nog wel een weg te gaan.

Bedankt voor de website, ik ga er eens rustig naar kijken!

Ik vroeg me nog af; zijn er echt specifieke dingen / opdrachten die je gehad en / of gedaan hebt die je echt heel duidelijk geholpen hebben om die angstgedachtes onder controle te krijgen?

Groetjes,
Marc

Hey Marc!

Super om te horen dat je merkt dat het stapje voor stapje al wat beter met je gaat. Zelf heb ik met mijn psycholoog exposure oefeningen gedaan. Dit houd in dat ze op het diepste van mijn angst in ging. Ik kon op dat moment aan niks anders meer denken als aan dood gaan. Zij heeft met mij deze angst onderzocht, en is eigenlijk heel streng geweest. Ze vroeg me ‘oke en dan ga je dood en dan? & waarom vind je het eng om dood te gaan? Waarom zou je oppeens dood kunnen gaan? Ben je bang dat het pijn doet of dat je alleen bent? Deze vragen waren heel heftig voor me en op dat moment kon ik wel huilend wegrennen. Maar die gedachte is vluchtgedrag. En dat is juist niet wat je moet doen je moet je angst opzoeken. Door deze vragen en doordat ik met haat hier over in gesprek gegaan ben heb ik mijn gedachtes kunnen verzetten. Je moet heel grof gezegt schijt krijgen aan je eigen gedachtes. En alles wat je eng vind om of uit te spreken zoals het onderweg de dood of om bijvoorbeeld naar buiten te gaan. Dit moet je Juist doen! Ik heb 2 maanden mezelf opgesloten en mensen bleven dit maar tegen me zeggen ga naar buiten ga dit ga dat en ik dacht ja het zal wel ik kan het niet want als ik buiten ben ga ik dood. Een lachwekkende gedachte eigenlijk omdat er is niks aan de hand. Dus mijn tip naar jou toe is echt om over je angst heen te komen om er met iemand diep op in te praten. En om je zelf niet op te sluiten bijvoorbeeld in huis. En absoluut geen dingen vermijden. Ons lichaam is sterker dan wij denken. En geloof me je krijgt echt geen hartaanval. Vandaar dat ik ook de website heb gelinkt hierop kan je zien hoe erg ons lichaam ons eigenlijk voor de gek houd. Ik hoop dat je hier iets aan hebt & dat je snel af bent van je paniekaanvallen! Uiteindelijk komen we dr wel

Marc, jouw verhaal is EXACT mijn verhaal, echt exact gewoon. Alles wat je beschrijft is hoe het bij mij ook gaat en is gegaan. Ik heb geen idee van wanneer jouw berichtje is, maar mocht je er nog mee rondlopen en hierover in gesprek willen: I’m here!

nou Marc,
ik snap je volledig hoor, ken het allemaal, soms om gek van te worden en dan weer effe gerust gesteld worden door onderzoeken, bloedprikken, scans, echo's etc en toch komt dat duiveltje weer terug !!!
heel veel sterkte,
groeten arthur

Hoi, ik heb zelf precies het zelfde maar nu al 11 maanden. Hopelijk helpt de hulp goed. Mij helpt het soms om buiten een rondje te lopen om die paniek te verminderen.

Hoi Marc,

Jouw verhaal is precies mijn verhaal, jammer dat er in dit forum geen datum wordt meegegeven van wanneer een bericht wordt gepaatst maar om anderen te helpen reageer ik toch.
In 2013 heb ik een bypassoperatie moeten ondergaan met 4 omleidingen ik was toen 45 en had ervoor nergens last van.
Sindsdien is mijn leven drastisch veranderd want waar ik voorheen amper bij een dokter kwam heb ik nu inmiddels een 30 paginadik dossier alleen al bij mijn huisarts.
Talloze onderzoeken gehad, therapieën, 2nd opinions, scans, psycholoog geweest, emdr, noem het maar op.
Ik kweekte dezelfde klachten als jij en was ervan overtuigd dat ik nog steeds hartklachten had, deze werden namelijk gevoed door allerlei vage lichamelijke klachten zoals aanhoudende keelpijn, pijn op de borst, uitstraling in de linkerarm, vreselijk moe na inspanning, bonzend hart, chronische hyperventilatie, hartkloppingen, paniekaanvallen, burnouts, onwel gevoel, duizeligheid, licht in het hoofd, oorsuizen, steken rond het hart, steken in het hoofd en weet ik nog wat meer.
Tot op de dag van vandaag (01-2022) heb ik er nog steeds ontzettend veel last van.
Ik hoop voor jou dat je je inmiddels beter voelt want ik weet precies wat jij ondergaat, ik heb niet eens advies voor je want ik weet het zelf niet eens.
Maar weet dat vrijwel al je klachten vrijwel zeker komt door het piekeren.

Wat jij hebt heb ik ook man en dat is klote kan ik je zeggen je organen zijn goed dus je hebt niks met je hart maar je brein en je klachten zeggen wat anders dat weet ik maar probeer gewoon vanuit te gaan wat artsen zeggen dat is hun werk

Esther, ik herken dit helemaal.
Welke website bedoel je?

Ik ken jou verhaal. Ben ooit al 30x op spoed geweest. Maar daar nemen ze je niet serieus. Elke keer bloedafname, erg, monitor. Tocht is alles ok en doodsangst en afzien. Bang dat ik ga stikken of hartaanval krijg. Had 160 bpm. Spoed stuurt je naar huis omdat voor hen alles ok is. Eenmaal buiten terug hartkloppingen en druk borst en keel knijpt toe. Psychiater geeft enkel pillen en die helpen niet. Dan maar xanax of temesta. Ook niks beter. Dan maar de psychiatrie zeker want het zit in je hoofd. Heb dat ooit al 15 maand gedaan maar hielp niks, is pure bezigheidstherapie en mensen afleiden. Elk jaar wordt de pijn ook erger. Ik weet het niet meer. 5 dagen op rij bij de dokter. Ha hyperventilatie he meneer. Het is idd eerder stilaan doodgaan met veel pijn...

Dag Marc, het klinkt fout om te zeggen maar ik ben zo blij dat ik exact mijn eigen verhaal terug lees. Het is zo intens en heftig, ik moest een dagboek bijhouden van de therapeut maar ik heb aangegeven dat ik dan een voicerecorder moet hebben omdat ik anders de hele dag aan het typen ben. Bij mij is het begonnen na een maand na mijn bevalling, maar nu bijna 7 maanden verder leidt ik een zeer triest leven. Ontwijk van alles, durf niet meer boven te slapen dus slaap op de bank, durf niet te bewegen ondanks mijn inmiddels flink overgewicht, en wil niet meer plat liggen omdat je dan je hart sneller voelt kloppen.... Zijn slechts enkele voorbeelden. Ik zou graag in contact komen met iemand.met.dezelfde symptomen, wist niet dat er meerdere mensen exact dit hebben.ik wens je alle geluk en rust,

Hey ‘Marc en Shirley!

Wauww erg naar en wat herken ik deze punten direct. Continu bang worden door jezelf en het gevoel hebben dat je een hart aanval krijgt of ineens dood neer valt on zo echt en heel herkenbaar. Ik kamp hier nu een jaar mee en kan ook als passagier niet in de auto zitten. Vind het verschrikkelijk. Waar ik wel binnen korte rijd heel veel succes mee heb geboekt is het boek “angst en paniekaanvallen overwinnen” van Klaus Bernhardt.. ik ben al een aantal dagen bezig en merk oprecht METEEN een wereld van verschil.. ik ben heel anders gaan denken en leven. Geef het een kans. Misschien helpt het.
Ik weet dat therapie goed is alleen.. kwam ik daardoor niet van de angsten af

Hallo lieve mensen, dit klinkt misschien hard en niet voor te stellen maar.. the key naar weer een normaal leven is accepteren dat het angst is en de lichamelijke symptomen hun werk laten doen. Je moet je brein wijs maken dat er niks aan de hand is. En dat is het ook echt niet! Paniekaanvallen en angsten zijn niet gevaarlijk! Ik heb zelf 10 jaar met deze klachten gelopen dus ik spreek uit ervaring. Als je uit eindelijk accepteert dat het wordt gecreëerd door een fight or flight response merk je dat na een tijdje je brein zich aan past en je klachten vrij maakt. Het zit diep in het onder bewust zijnde. Daarom duurt het wat langer om weer je normale zelf te zijn. Hoe langer je er over gaat piekeren hoe langer het je leven blijft overnemen! Ik raadt jullie allemaal aan om naar het YouTube kanaal van “TreyJones” te gaan hij legt alle symptomen specifiek uit wat jullie aangeven!

Hoi.. ik heb ervaring met cognitieve gedragstherapie. Wat zou je graag willen weten??

Hoi,

Wat u hierboven beschrijft komt me heel bekend voor.
Sinds vorige week weer aanval gehad. Heeft u al meer informatie over cognitieve gedragstherapie?
Met vriendelijke groet Esther van B.

Hallo, ik heb precies hetzelfde. Doe ook aan cognitieve gedragstherapie. Het belangrijkste is als je een angst of paniekaanval voelt aankomen. Accepteer het. Laat het gewoon komen. Als je er tegen vecht wordt het alleen maar erger. Zeg tegen jezelf als je het voelt aankomen; laat maar komen, er kan niets gebeuren. Hoe vaker je het accepteert en laat gebeuren, hoe minder het wordt.

Hoi! Ik zou ook graag ervaringen horen :)

Zoals George al min of meer tikte is het kunnen accepteren en loslaten de clou. Ik heb ook met de G-schema's gewerkt maar ook met ACT therapy. Acceptance and Commitment. Daar had ik ook veel baat bij.

Maar blijft lastig met 15 jaar ingesleten sporen van gegeneraliseerde angststoornid

Wat jij verteld heb ik ook dezelfde last van
Ik wil met therapie beginnen maar hoor
Van vele mensen dat het niet veel helpt
Wat is jullie ervaring

DEZE BERICHT IS VOOR ALLE MENSEN MET EEN PANIEKAANVAL/STOORNIS !

ik heb er ook in het verleden last van gehad.
Ik heb aan de kalmeringstabletten gezeten ben naar een psycholoog geweest daar kreeg ik voor mij gevoel alleen maar rare vragen bvb heeft u zelfmoordneigingen NEE dat heb ik niet ik ben niet gek. zo willen ze wel laten voordoen. of alsof er iets op dat moment in je leven speelt stress is vaak het meest voorkomend woordje van artsen. Dit alles te hebben gehad en ik zelf weet dat er niets in mijn leven speelt wat dit kan veroorzaken ik had geen geldproblemen een mooie huis lieve en gezonde kinderen en een goed huwelijk. Toen ben ik zelf op internet op zoek gegaan naar wat dit zou kunnen veroorzaken. Ik kwam uit op magnesium tekort. Kijk maar eens naar symptomen van magnesium tekort. (staan veel van je klachten waarschijnlijk bij)
Magnesium wordt niet door het lichaam zelf aangemaakt zoals Vitamine D. Magnesium moet je dus uit je voeding halen het zit veel in spinazie noten en vis als je dit al niet dagelijks eet bouw je dus al een tekort op. ik gebuikte vloeibare magnesium van Floradix dit heeft mij enorm geholpen en ben nu van mijn klachten af. wel voel ik het soms opkomen maar dan ga ik altijd even na wat ik gegeten of gedronken heb. zo kwam ik er ook achter dat cafeïne bij mij ook een aanval opwekte. dus nu ook cafeïnevrije koffie enz. ik hoop dat je hier iets aan heb.
ik zeg altijd baat het niet schaadt het niet.
maar veel mensen hebben een tekort aan magnesium alleen wordt dit vaak niet door een arts gezien. (ze sturen je liever door naar een psycholoog en laten je zorgkosten maken )
ik zou het echt iedereen aanraden.
en Kijk vooral even bij de symptomen van een magnesium tekort geloof me dat er veel dingen bij staan die u ervaart als dat zo is zou ik direct gaan beginnen met het bij slikken van magnesium.
Groetjes Prisella

Hoi,
Ik herken veel punten, ikzelf neem tijdens moeilijkere periodes gabaril rust maar & ontspanning. Deze zijn niet verslavend en helpt om rustiger te worden.

Mocht iemand willen praten, zoek me op via instagram.

Ik deal ongeveer al 6 jaar met een paniekstoornis en zou er zeer graag eens over sparren.

Hallo Gustav

Zou graag met je willen praten over paniekaanvallen

Groetjes jeanne

Toch hebben die mekkerende mensen die er inderdaad weinig van begrijpen waarschijnlijk wel gelijk.

Zelf merk ik dat het stukken beter met mij gaat als ik veel beweeg (wandel) en ook dingen doen waar ik helemaal niet van hou, bijvoorbeeld een onbekende zakelijk bellen i.p.v. mailen. Ja, helaas gaat het tijdens het wandelen ook dan wel eens mis en heb ik zelfs een keer 112 gebeld welke met een ambulance zijn gekomen (uiteraard achteraf onnodig), maar het heeft wel een positief effect. Jezelf opsluiten heeft het tegenovergestelde effect spreek ik ook uit ervaring.

Heel veel sterkte...helaas is t bij mij ook weer terug gekomen.
Je gunt t je ergste vijand niet...hoop dat t snel over is

Hello
Ik herkent jezelf ook gelijk in jou bericht ..
Winds kort Ben ik ook dagelijks bezig met dat en some ga ik ook extra opletten op wat ik doe enzo....
Ik zit nu gelukkig bij de sigoloog nu Alleen hopen dat het mij gaat lukken ...
Je ben niet de enigstee

Succes

Dag Ayman,

Paniek is een hele nare aandoening. Ik herken dit maar al te goed. Er zijn wel goede behandelmogelijkheden voor de paniek. Je kunt de huisarts vragen om je door te verwijzen naar een psycholoog. Ik vond op you tube een geruststellende filmpje: paniekaanvallen door Errez Bar. Hij legt hier heel goed uit wat er precies gebeurt bij een paniekaanval. Ik denk dat je dit wel herkent. Hartelijke groeten

Wat een goed en duidelijk verhaal is dit en zo herkenbaar.
Door dit verhaal een aantal keren te lezen hoop ik dat het ook tot mij doordringt dat angst voor de angst kan verdwijnen.

Hallo Jenzz,


Ik weet niet van hoelang geleden jou bericht is want dat staat er niet bij.
Maar ik ervaar voor een groot gedeelte hetzelfde. Het is niet zo dat ik helemaal nergens last van heb op vakantie maar het is in iedergeval een heel stuk minder. Ik ervaar dat als fijn en voel me daar niet schuldig over. Aan de andere kant baal ik er ook van want wil me altijd zo "goed" voelen... En dat zet me dan weer aan het denken... Iedergeval het is denk ik niet gek omdat je dan ineens in een andere omgeving bent met positieve prikkels.


Groetjes!!

Ik heb een meningeoom zit midden in mijn hoofd vertakt al 9 jaar geen behandeling te groot risico ik heb veel klachten hoofdpijn dubbelzien zien kan geen licht geluid en drukte verdragen ik weet niet wat hiermee moet her wordt steeds erger ik ben zo bang
En heel moe wat kan er nog

Hier precies dezelfde klachten. Het is dood eng allemaal. De ene dag gaat het kei goed en de andere dag lig ik het liefste de hele dag te janken in bed 😢

Ik ik en ik ik zit er heel diep in ik krijg soort raar gevoel van dat duizeligheid echt raar ik kan niet eens staan van de duizeligheid

Ik ook helaas. Het is begonnen na dat mijn vader is overleden( na een kort ziekenhuis opname) hyperventilatie angst paniek. Zo veel onderzoeken gehad. Niks gevonden. En niemand die het voelt alleen degene zelf. Hoop dat het toch een keer weg gaat.
Ik heb oxazepam na het verlies van mijn vader gehad. En werd afhankelijk wou steeds meer. Daarna gelukkig gestopt maar het is er nog steeds. .

Hai, ik herken dit zo goed. Ook ik heb al mijn hele leven last van paniek en hypochondrie. Zit nu weer in een fase met de hele dag door hartkloppingen en bonzen, gevolgd door paniek en duizeligheid. Wat een energie kost me dat. En o wat ben ik vreselijk zat. Mijn man kan mij ook niet meer helpen en zegt al jaren het is niks. Maar waarom voel ik dat niet. Ik ben er zo verdrietig van. Ga vroeg naar bed om te kunnen slapen want dan voel ik tenminste niets. Vandaag geen oxazepam ingenomen. Slik nog wel eens een halve (5mg) om rustiger te worden. Maar ik wil het zelf zo graag kunnen. Slik ook al mijn hele leven antidepressiva. Altijd dezelfde lage dosis maar ook daar kan ik niet zonder. Vind het gewoon allemaal te zwaar. Merk ook dat ik sociale afspraken af aan het zeggen ben...wil zo graag gewoon happy zijn zonder angsten en paniek. Sterkte allemaal op dit forum...👊

Heel heel herkenbaar. Ik heb momenteel iedere dag weer dat duizelige gevoel en angst om te vallen. Ik moet mezelf echt dwingen om ergens heen te gaan. De angst om flauw te vallen blijft. Terwijl ik mezelf voorhoud dat ik nog nooit ben flauwgevallen. Maar dat watten gevoel is zeer vervelend. Eind vd dag uitgeput van het overeind blijven. Ik ben er ook de hele dag mee bezig. Ik slik al jaren Sertraline (ad) en recentelijk met een halve opgehoogd. Periodes gaat het heel goed om daarna weer hevig toe te slaan. Lotgenoten welkom. Het liefst in Voorburg eo🌷🍀

Ik heb het zelfde bah hoe kom ik hier af ben 83 jaar jaar ik slik Alprazolam Milan

Knal hetzelfde , over alles panikeren. Denken dat ik voor iedereen moet zorgen , moeten stoppen met werken. hartkloppingen,duizeligen enz . Ik ben 59 en blijkbaar is dit van alle leeftijden . Ik neem ook een benzoide middel en dat helpt een paar uur, was ik al maar van die hartklopingen af drink al 2 maanden geen alcohol meer maar niet echt beterschap hopelijk wordt er iets op gevonden , beterschap bij jou ook

Inderdaad ken het ook. Doodmoe, duizelig, slappe benen. Zo uit het niets. Gaat bij mij ook een periode goed en dan weer slecht. Heb ook Alprazolam gekregen maar wil daar geen misbruik van maken.
Ik ben bijna 63 jaar en 2 jaar met pensioen. Sedertdien gaat het niet goed. Leren mee leven zeker 😓

Hoi Leon

Dit is allemaal zeer herkenbaar.
Ook na een PA ben je de volgende dag niet lekker.
Fijn dat je medicatie hebt en ook goed slaapt want dan rust je in ieder geval uit.
Accepteer dat je die aanvallen hebt en dan komen er vast betere tijden aan.
Geniet van het zonnetje in het voorjaar en leef als een vlinder.
Verzet je geest met sporten en wandelen in de buitenlucht.
Uiteindelijk zal het goed komen en zullen de aanvallen minder worden.
Sterkte

Hoi Marieke,
Ik herken dat rare gevoel in je nek. Heb ook vaak last van een beetje een stijve nek. Of van die spiertrekkingen erin. Ben jij er nog mee naar de huisarts geweest?

Ik ben 34 en heb ook hele erge aanvallen zoals vandaag nog wederom langs de dokter en bloeddruk en temperatuur allemaal goed.

Maar trillen, zweten en raar gevoel in me handen alsof ik gewoon geen controle heb. Hartslag op standje 190 en gewoon op het werk. Ik raakte compleet in paniek en ben nu nog steeds kapot ervan. Ik laat me nu door verwijzen voor een therapie nadat ik eerder al bij een psycholoog ben geweest.

Waar het vandaan komt geen idee. Veelal bij mij uit stress en druk denk ik. Vooral op de werkvloer. Ookal zijn mijn collega's top.. maar dit gevoel is echt vreselijk.

Je bent niet de enige met dit soort klachten ik hoop dat jij ook je uitweg en juiste pad gaat vinden om hier vanaf te komen.

Ben benieuwd wat je precies aan medicijnen hebt gehad. Ik nog niks omdat ik het ook niet dagelijks had maar nu inmiddels wel wekelijks en het is echt zo klote.

Sterkte maar wees bewust je bent niet alleen! :)

Beste Laura.

Je bent zeker niet de enige en helaas kan ik me herkennen in je verhaal..

Ik ervaar ook wekelijks klachten en aanvallen. En ook sport ik en probeer ik fit te blijven. Helaas voor mij merk ik dat ook na sporten of inspanning dat ik sneller een aanval krijg waarom?..
Ik denk te veel na als ik na sporten pijn voel of me hart ineens snel gaat duhh als je sport maar als je die aanvallen hebt snap je ook dat je je dan direct zorgen maakt. En dat maakt me nu dus ook dat sporten me deels tegenhoudt.

Ik ben nog niet gevaccineerd omdat ik ook bang ben wat dit in mijn lichaam zal doen helemaal omdat ik corona heb gehad. Echter wil ik ook niet opnieuw ziek worden..tis dubbel gevoel het bang zijn allemaal.

Bij mij heeft de psychologe deels geholpen ze leert je de aanvallen te herkennen en te laten zien hoe je er voor jou het beste mee om kan gaan. Iedereen heeft weer een andere trigger die de aanvallen doet laten komen.

Wellicht is dat wel een tip een gesprek of bezoek kan geen kwaad en je bent zeker niet de enige die dit meemaakt.

Andere tips zijn ademhalings oefeningen welke ik ook probeer uit te voeren soms helpen ze top en soms slaat de aanval zo door dat het even niet lukt.

Maar wat je benoemd aan de anti depressiva ik zou het ook niet willen gelieve zolang mogelijk geen medicijnen
Ik laat me nu doorverwijzen voor therapie. Ben benieuwd of dit me verder zal helpen.

Hoop dat het snel beter gaat. Wees bewust je bent iig niet allen.. :) sterkte

Sorry Lieze had bij laura ook gereageerd maar staat ook onder jou bericht. Daar ik me herken in beide verhalen en vragen had maar hij heeft em onder jou bericht geplaatst lijkt wel.

Gr chantal

Hoi Lieze, wat moedig om je verhaal te delen. Zelf ben ik 37 en heb het ook al jaren. Inmiddels weet ik dat het mede komt door mijn angstige hechtingsstijl. En wat ben ik zonder angst een ander persoon. Zoals mijn therapeut vaak zegt; je bent niet je angsten. Het meest lastige vind ik, zoals ook jij omschrijft, mijn beperkte leven. Vriendinnen die er klaar mee zijn en steeds meer afstand nemen, het niet kunnen maken van afspraken of het vele afzeggen. Het voelt eenzaam en dat terwijl ik zoveel meer ben dan dit, ook jij! Medicatie heeft mij in die 20 jaar nog nooit van de paniek af geholpen en maakt me gevoelsmatig erg vlak, daar ben ik absoluut geen voorstander van. Inmiddels ben ik gestart met een trauma traject en schematherapie voor ombuigen van mijn aangeleerde ‘angstige patronen’ in de hoop dat dit me verder zal helpen want net als jou en alle andere hier gun ik mezelf een leven zonder beperkingen, zonder paniek, zonder angst en zonder steeds opnieuw vrienden kwijt te raken. Want ondanks dat ik mijn angsten niet ben wordt ik hier wel op beoordeeld. Mijn grootste wens is dan ook heel simpel; vrij kunnen zijn om te genieten, te werken en een volwaardig leven te kunnen lijden, zonder angst!

Ik herken dit zeker. Ik ben van verhaal 131. Ik heb hier volgens mij wat zaken beschreven die je zult herkennen.

Ik zie net dat ik heb gereageerd op jou verhaal. Wauw zo herkenbaar wat jij schrijft!! Ik zou graag met je in contact komen?

Zo zo zo herkenbaar..

Amber, ook herkenbaar bij jou? Het blijft toch fijn dat er mensen zijn die hetzelfde ervaren. Dan voel ik me toch iets minder alleen en minder “gek”

Inderdaad.
Hoe lief je echtgenoot is zal hij het ne er ever begrijpen.
Niet omdat hij het niet wil maar omdat hij het niet voelt.

Ik zelf ook gesufferd 7 jaar.
En ik met zelfde medica een andere mens .
Een nieuwe ik een nieuwe leven.
Dank God.

Groet
Bluma

Ik weet hoe het is. Hem er zelf ook veel last van. Als je wil praten...

Ik snap je helemaal!

Ik herken echt letterlijk alles in je verhaal. Het enige verschilmis dat ik 45 ben en de eerste afspraak met de cardioloog volgende week heb. Hoe gaat het nu met je?

zoek hulp en ga naar je huisarts!

Ik herken me voor honderd procent in je verhaal. Een maand geleden een extreme aanval gehad. In lingerie naar buiten gelopen. En sindsdien constante onrust in mijn lijf.

Hi Linda,

Even benieuwd. Als jij verschillende SSRI's hebt geprobeerd, neem ik aan dat je steeds opnieuw moest afbouwen voordat je aan een nieuwe begon. Hoe ging het afbouwen bij jou?

Ik herken mijzelf heel sterk in je verhaal. In letterlijk al je klachten en nog een paar erbij. Ook de angst voor een hartaanval deel ik, ik durf daardoor zelfs niet echt te sporten.

Goede nachtrust, regelmaat, en beweging (zoals wandelen) kunnen je klachten flink verminderen.

Ook ik wou een hartfilmpje, maar gaat dat je geruststellen? Het is maar een momentopname. Daarom wou ik daarna een ct scan. Beiden zagen er goed uit. Chronische hyperventilatie bleek ik ook niet te hebben (helaas).Toch neig ik nu weer te denken dat ik misschien een hartritmestoornis heb (net als mijn broer en opa) welke ze niet hebben kunnen zien op het filmpje en scan. Dat heb ik vanmiddag bedacht nadat mijn hart uit het niks 160 sloeg, een klacht welke zich nog maar 1x eerder had voorgedaan. Dat ik een angststoornis zou hebben is een idee dat er bij mij niet goed ingaat. Ik zie mijzelf juist als die grote stoere kerel wie goed de rust kan bewaren in moeilijke situaties en denk dat mijn omgeving mij veelal ook zo ziet. Toch is een angststoornis veruit de meest waarschijnlijke oorzaak voor mijn klachten, maar is de angst dat er wel alsnog iets mis is met mijn hart ook de enige grote angst welke ik voor mijzelf kan bedenken.

Lieve Roos,
Ik ben allereerst heel benieuwd hoe het nu met je gaat.

Ik hoop dat je een vorm van therapie bent aangegaan. Eén die uitlegt wat er in jouw lijf gebeurt als je een paniekaanval hebt, de adrenaline die vrij komt en de irrationele gedachten die naar boven kunnen komen.

Ik ben inmiddels ervaringsdeskundige (mijn paniekaanvallen begonnen toen ik 17 jaar was en inmiddels ben ik 50 jaar)
Dit betekent overigens niet dat ik al die jaren constant paniekaanvallen heb gehad. Het is mijn "zwakke plek" zoals een ander een zwakke rug heeft.

Praat erover, alsjeblieft! We zijn met zoveel! Alle liefs ❤️

Ik ben 35 word voor de 2de keer papa. En ik heb ook rare gevoelens in mijn lijf vooral rond mijn borst. Ik denk ook elke dag dan dat ik ga sterven. Heb net mijn verhaal gedaan. Ms herken je het. Groetjes.

Mag ik vragen welke symptomen jij ervaart tijdens een paniekaanval?

Ik pieker zelf ook vrij veel. Ik kan ook echt doemscenario's in mijn hoofd halen, geliefde personen die overlijden of ikzelf die doodga, en dan iedereen achter laat, mijn vriend die het uitmaakt etc. en omdat een paniekaanval of paniekstoornis nog niet bij mij is geconstateerd (sta ik de wachtrij bij de psycholoog) ben ik ook constant aan het tobben waar mijn aanvallen vandaan komen en wat er met mij aan de hand is.

Hey Alexandra,

Ik lees net je forum hier.
Ik zou heel graag met je in contact willen komen. Omdat ik op dit moment precies tegen hetzelfde aanloop, en het loopt een beetje uit de hand.

Mocht je dit lezen, zou je mij dan een berichtje willen sturen op ************ ?

Lieve groetjes

(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)

Ik herken dit ook...ik denk alleen dat je zo graag wilt dat t stopt dat je ervalles aan wilt doen om t te stoppen...t denken is in de war en mss zoek je t dicht bij je , zo van dan zal dat t wel zijn maar ik denk als je vriend weg is dat t niet stopt...heel veel sterkte

Je therapeut heeft gelijk. Gewoon doen is veruit de beste manier om het beter te maken.
Misschien moet je het in kleine stapjes doen, maar doen is wat je moet doen.

Ik begrijp jou heel goed hoe verder van huis hoe erger me klachten worden, ik kan echt alleen nog in de omgeving, het is een ramp om ergens heen te gaan de paniek slaat aan en niemand begrijpt hoe beangstigend dat voor ons is, maar we zullen het toch moeten doen stap voor stap

Ik herken het: heb ook paniekaanvallen midden in de nacht, nu mijn man Henk bijna 7 maanden geleden is overleden.
Ik voel me heel alleen in het huis, waar hij zo plotseling is doodgegaan in de keuken.
Hem reanimeren hielp niet meer.

Ik denk dat je de juiste strategie gevonden heb!
1 voor 1 aanpakken is een goed idee. Je staat er niet alleen voor!
Veel geluk ermee!!!

Ik heb ook paniekaanvallen en ik wil graag in contact komen met lotgenoten.

Ik heb hypnose gedaan voor een paniekstoornis, de eerste periode voel je je rustiger en je merkt steeds meer dat je je minder van bepaalde situaties aan gaat trekken. Een aanrader, maar je moet er wel achterstaan. P.s. Het is niet eng o.i.d. want als ik ergens bang voor ben is het de controle kwijtraken en dit is totaal niet het geval

Ik ga emdr proberen
Misschien is dat wat

Wil ook graag hypnose maar ben zo bang voor dat je de controle verlies

Hypnose niet doen helpt niks je moet het zelf doen of in opname gaan poos bij polikliniek angststoornis

Dit heb ik ook. Het komt uit het niets opzetten. Op momenten dat ik lekker in mijn vel zit, kan dit zo omslaan, omdat ik mij niet lekker begin te voelen. Misselijkheid, duizelingen soms gepaard met angst en lichamelijke paniekgolven.

Ik ben mij ook zeer bewust van elk gevoel in mijn lichaam, maar probeer niet bij iedere steek, tinteling of duizeling in de paniek te schieten, maar zeg dan juist tegen mijzelf dat dit gewoon normaal is en dat ik dit voel, omdat ik er meer mee bezig ben. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.

Ik herken mezelf hier heel erg in. Mijn aanvallen komen ook opzetten uit het niets. Je hebt een prima dag, en je voelt dan ineens dat het komt opzetten.

ik heb dit nu dus ook.Eerst kon ik er nog wel een reden aan koppelen maar nu weet ik niet eens meer wasr het door komt.Gebruik venflaxine wat me altijd heel goed geholpen heeft maar heb sinds maart al 3 keer moeten ophogen nu 1x dgs 150 mgr.Nu al weer 5 dsgen gespannen piekeren en bang niet meer beter te worden ...
Heeft iemand ervaring ook met venflaxine en die mischien herft moeten over stappen naar ander medicijn?
Gr Carla

Wandelen doet wonderen. Ik begon met kleine stukjes van een paar min. Nu bijna dagelijks 1.5 uur.

Beweging is zeer belangrijk. Voldoende nachtrust help ook goed, maar niks zo goed als bewegen en je over die angsten heenzetten. Stapje voor stapje

Rust en terug naar de basis! Dit gevecht kun je wel winnen!
Elke dag opstaan, jezelf verzorgen en eten. Stukje bij beetje wandeling maken, naar buiten gaan. Rust nemen en probeer niet teveel van jezelf te eisen.

Je gedachten gaan met je aan de haal. Probeer langzaam maar zeker te achterhalen wat die zijn en schrijf ze op. Wat of waar ben je bang voor?

Vraag hulp bij je huisarts, mogelijk heeft je praktijk een Praktijkondersteuning GGZ. die kan je al een beetje op weg helpen en je gerust stellen.

Goedendag, ik heb dit sinds kort ook zo erg.verblijf op dit moment in een hotel in turkijeen sinds ik hier ben( 5 dagen) begint het elke avond. Over dag gaat het nog wel.
S avonds kan er ik er soms nog vanaf komen maar zodra ik op bed lig word ik er helemaal gestoord van. Ik ben bang dat ik er ook echt niet meer vanaf kom. De volgende dag denk ik elke keer, zie je nou niks aan de hand dus dr volgende keer niet zo druk maken. Maar ja.... de volgende keer ben ik weer net zo bang dat ik het aan mijn hart krijg.
Ik krijg een gejaagd gevoel tussrn mijn borsten, daarna heb ik t idee datbik steeds extra admin moet halen. Als ik in slaap probeer te komen en wat weg zak lijkt of je steeds een soort van schokjes krijg schrik reactie? Het is zo vervelend en beinvloed mijn leven op dit. Moment heel erg

Hi Naomi,

Je bent zeker niet de enige. Ik herken hoe vervelend het is dat niemand je volledig je kan begrijpen... Weet dat er genoeg mensen op deze aardbol lopen met dezelfde dingen. Ik herken je ook zeker in dingen vermijden enz. Het is super zwaar om dingen toch te gaan doen, ondanks je het toch eng vind. Iedereen die zegt, ga gewoon hebben makkelijk praten.. ik ben van mening dat ik met dezelfde gedachte stromen niet van m'n Paniekstoornis af zal komen. Drm probeer ik wat ik eng vind om te draaien. Het is een lastig, zwaar en vermoeiend proces. Maar er is altijd licht aan het einde van de tunnel. Gun het tijd :). Ik probeer zelf nog wel optimaal te genieten van alles wat ik wel kan of wat mij overkomt. Positiviteit helpt mij erg. Succes !

Ik herken het ook! Ik heb een paniekstoornis en ook nog eens derealisatie.
De ene periode erger dan de ander. Voorral de overschakeling van zomer naar herfst/winter.
Het vermijden herken ik. Vele zeggen ook tegen me, ga even een blokje om. Of ga even mee naar de winkel. Dat vermijd ik omdat ik bang ben dat ik me raar gedrag ( wat wss niet is ) en dat mensen me aanstaren. Daarom vermijd ik het ook.

Op een geve moment als je het gaat accepteren gaat het beter. Je krijgt stap voor stap weer zin om dingen te doen en durft steeds meer.

Hoi Naomi, wat naar om te horen dat jij hier ook last van hebt. Weet dat je niet alleen bent en dat er veel mensen zijn die dit ervaren. Ik ben zelf 19 en heb hier al een tijd last van. Paniekaanvallen, alsof ik denk dat ik gek word en dood ga. Dagen dat ik 24u op bed lig en niets anders kan doen dan piekeren, het enige wat mij dan rust kan geven is oxazepam. Het lijkt vaak als je in een dipje zit, het jarenlang duurt en je er niet meer uitkomt. Onthou dat er dagen zullen komen dat het weer beter met je gaat! Succes!

Hallo. Je geeft zulke goede tips, maar mijn vraag is, werkt het bij jou zo goed dat je gewoon weer door kan gaan met je leven? Heb je bijna geen last meer van paniek door deze tips?

Mooi geschreven. Dankjewel 🙏🏼

Wat jij allemaal omschrijft heb ik het exact hetzelfde.. Hoe is het nu met je?

Hi Yasmine,

Wat vervelend.. ik kan mij hier erg goed in verplaatsen. Ik wuif de paniek aanvallen ook vaak weg als ze komen. Op het moment ben ik begonnen met emdr-therapie. Dit kan je namelijk ook goed doen op paniekaanvallen. Hopelijk heb je hier wat aan. Weet dat je in iedergeval niet de enige bent.

Hoihoi,

Ik ben sinds een paar weken begonnen met homeopathische middelen. Het is zeker een aanrader om te proberen maar je moet je er wel echt aan vasthouden. Ik merk dat als ik het een paar dagen vergeet de angst en paniek me snel weer te binnen schiet. Maar zeker het proberen waard!

Ik heb ze ook sinds een paar dagen
Omarm je angst je zal het verdwijnt
Hoe lang het ook duurt
You tube markus krielen of verzetten heeft geen zin
Liefs
Voor gezamenlijk contact ook fijn kunnen we delen 😄

Ik heb al sinds ik 5 jaar ben paniekaanvallen nu terug hevige aanvallen ik neem antidepressiva, maar het heeft zijn tijd nodig, ik heb al "3" depressies achter de rug ik kreeg het terug toen mijn papa stierf en 4 jaar na zijn dood weer hevige oncontroleerbare aanvallen , IK MIS hem enorm en kan het niet aanvaarden dat hij dood is , elke dag vecht ik tegen deze ziekte en het is voor de rest van mijn leven , ik vind het spijtig dat niet iedereen deze ziekte snapt en als je zegt tegen iemand ik heb het moeilijk dan zeggen ze laat je dan opnemen precies of dat zo plezant is om in een instelling te zitten ik heb het al 1 keer meegemaakt, soms zou ik liever een andere ziekte hebben dan deze want ik weet dat deze paniekstoornis blijvend is dus voor de rest van mijn leven .

Ik voel met je mee, een verlies van je mama is vreselijk en dat ben je nog aan het verwerken. Wees lief voor jezelf.

Je zet jezelf al op nummer 1 en dat is goed. Je kiest voor jezelf en dat is ook goed! Je maakt goede stappen, maar het kost nu eenmaal tijd. Rouwverwerking is ook een goede stap.

Je gedachten gaan met je aan de haal. Probeer langzaam maar zeker te achterhalen wat die zijn en schrijf ze op.

sterkte!