Angstaanval / Angststoornis - forum lotgenoten

Ik ga tich toch met een mieilijke moeilijke dag weg en kijk dan de angsten aan zo krijg je meer zelfvertroe zelfvertrouwen

Ik maakte precies hetzelfde mee. De oplossing leek eenvoudig. Altijd zo hoog mogelijk slapen met mijn hoofd. Voordien lag ik heel plat en daardoor kreeg ik de draaiduizlighied in mijn bed. Het heeft mij hevige angsten bezorgd en het vertrouwen in mijn lichaam is zoek. Nu sukkel ik met hartklachten. Maar daar kan men niks verdacht vinden. Dus dat geeft ook weer angsten. Moeilijk... Het lijkt wel of niemand je kan helpen of je ernstig neemt.
In ieder geval raad ik je twee tot drie hoofdkussens aan om te slapen. De nekklachten moet je er dan wel bij nemen, maar die akelige duizelingen zijn er bij mij voorlopig wel mee achterwege gevbleven. Sterkte ermee.

Ik herken wel wat van je klachten. Heb zelf ook een sporthorloge en ben erg gefocust op mijn gezondheid (hartslag, stressniveau). Daarnaast meet ik regelmatig mijn bloeddruk, ondanks dat ik weet dat deze prima is. Wat mij het meeste helpt is sport, krachttraining en hardlopen/fietsen. Wel wat dubbel, want juist hiermee ervaar je weer meer lichamelijke sensaties (verhoogde hartslag o.a.). Voor mij is het echter de beste manier om de angst onder controle te houden, want door te sporten kom ik makkelijker 'uit mijn hoofd'.

De cardioloog raadde mij af om en sporthorloge te dragen. Teveel mensen komen op cardiologie terecht omdat ze zich ernstig zorgen maken over hun hart - dat meestal prima werkt. Het sporthorlogeis voor gevoelige mensen niet al te best voor hun psychisch welzijn. Je wordt dan eerder angstig van een te lage of te hoge hartslag.

Jupp, dit heb ik ook gehad, bij mij was dit het begin van een probleem van piekeren/gegeneraliseerde angststoornis. Bij mij was het een teken dat het niet goed met me ging. Gelukkig gaat het slapen nu weer beter. Dat gaat bij jou vast ook lukken

Hi. Wat fijn. Ik herken precies jou klachten. Piekeren/negatief denken het is vreselijk.

Vraag: heb jij ook dat je gevoelig bent voor negatief nieuws? Op tv op internet. Ik raak helemaal van slag als ik negatieve dingen lees. :(

Ik kan wel door het tv kijken weer negatieve gedachtes ontwikkelen. Een programma zoals Over mijn Lijk brengt mij gelijk weer bij angstgevoelens over dood en ziektes.

Ik gebruik venflaxine en nu in korte tijd al 2 keer moeten ophogen.Den k nu heel de dag alleen nog masr wat als ik niet beter word of gek word en opgenomen mort worden.Dadelijk kan ik niet meer werken en bij zzp,er
Word er helemaal gek van hoop dat de oohoging snel gaat werken.
Iemand meer ervaring hiermee???

Maar heb je nu dan geen last van insulten cq consulten

Welke medicatie want dat wil iedereen wel zou je dat bekend willen maken

Hoi,

Het lijkt mij het beste als je dit gaat melden bij je huisarts. Deze kan je met deze angsten helpen en/of doorverwijzen naar een goede hulpverlener.

Sterkte!

Voor mij is dit niet herkenbaar. Ik heb aanvallen op willekeurige momenten, maar niet dergelijke angsten.

Nu wil ik niet heel bot overkomen, maar dit kan niet. Je moet dingen echt gaan loslaten want jou ongetwijfeld goedbedoelde maar grotendeels onterechte zorgen hebben zo ook een grote impact op jou gezin. Je pakt iets met een kleine kern van waarheid en maakt daar je eigen werkelijkheid omheen. Leef

Alleen op werkdagen of ook in weekend?

Hoi Eef,

Ik herken mij hier ook zeker in. Bij veel mensen met angst en/of paniek kan elke dag als een nieuwe uitdaging voelen. Dit brengt spanning met zich mee want iedere dag is ook weer anders (helaas, maar ook gelukkig) Ik merk zelf vaak dat het richting de middag vaak al minder is.

Niet specifiek jou klachten, al herken ik wel licht in mijn hoofd, kortademig, steken hartstreek. Wat ik vooral herken is het veranderen van de klachten. Daardoor ook de angst of het ook nu echt niet wat mijn hart is.

Ja ík enorm denk niet dat het helpt
Een pil neemt je angststoornissen niet weg
Bij mij op s het overbelasting burn out
Een pil lost je gedachten tijdens aanval niet op

Ik herken je klachten komen je lichamelijke reacties door gedachten of zomaar?

Wie was dat dan dan wil ik ook geaag

Hé! Ik herken me zeker deels in jouw verhaal, ik ben 22 jaar en ook een heel fijn leven gehad altijd! Een maand na het plaatsen van mijn spiraal werd ik ook angstig (ook in combinatie met mijn drukke baan in het ziekenhuis). Ik had een obsessie om te willen slapen omdat ik een paar nachten slecht had geslapen voor mijn diensten en hierdoor met heel veel angst naar bed ging. Dit is inmiddels ook al 9 maanden geleden en ik ben in een negatieve spiraal terecht gekomen. Ik kon alleen maar piekeren over het piekeren. Nu lijk ik de hele dag obsessief bezig te zijn met mijn gedachten te controleren en erg bewust van mijzelf. Ook veel angsten dat het niet over gaat of dat ik gek wordt. Gelukkig gaat het iets beter nu ik 7 weken aan de citalopram zit. Ik mag over 3 weken op intakegesprek bij een psycholoog en ik hoop dat ik daar de juiste hulp zal krijgen. Mijn tip is om een goede psycholoog te vinden die je kan helpen. Ook niet teveel van jezelf verwachten. Kleine stapjes per dag. Ik probeer vooral te focussen op dingen die goed gaan op een dag! Als ik even fijn tv heb kunnen kijken schrijf ik dat in mijn dagboek. Als ik lekker avond gegeten heb, is dat ook iets positiefs. Als ik angst voel benoem ik: ik ervaar angst; dat mag er zijn, er gebeurt niks met mij. Ik heb heel veel geleerd de afgelopen maanden maar ik ben er nog lang niet!!! Als je behoefte hebt aan contact sta ik ervoor open hoor! Wellicht dat lotgenoten steun ook iets positiefs kan doen :) Groetjes!

je bent niet alleen en je kan er zelf iets aan veranderen of hulp zoeken bij een specialist en lichte medicatie niet als oplossing maar de weg naar oplossing

medicatie is niet de oplossing maar wel een hulpmiddel als het echt niet gaat zou ik toch een zeer lichte kalmeringsmedicatie vragen bi jde dokter.dit heeft mij ook geholpen ook al durfde ik eerst zelfs geen medicatie nemen grtz wesley

ik heb het zelfde en herken dit vanaf de avond valt begint de angst

Herkenbaar hier hetzelfde bij me zoontje van 1,5 als je wil praten mag dat altijd

Heel herkenbaar. Vandaag nog een paniekaanval gehad en bang dat ik een hartaanval zou krijgen. De spoedlijn gebeld van mijn huisarts. Dit gaf wat rust. Veel succes bij de psycholoog!!

Je hebt vast last van paniekaanvallen

Wat een verhaal Kyrie, jemig. Over wat te doen bij een paniekaanval? Ik heb iemand die ik kan bellen als ik een aanval vol opkomen (mijn zusje). Zij weet van die aanvallen, en ik hoef alleen maar te praten (soms kort, soms lang), mijn aandacht te verleggen, om uit de paniek te komen. Ik vertel dan 100% totaal eerlijk waar ik bang voor ben, en altijd blijkt dan dat die angst gebaseerd is op 'iets van vroeger' en nooit met het heden. Mijn angst slaat dus echt nergens op, het is alleen maar een bak herinneringen, ouwe meuk, waarvan je denkt dat dat weer gebeurt (wat natuurlijk niet waar is!). Jouw moeder is overleden, ze is er niet meer (en wees blij) dus zij kan je niks doen. Prent dat in je hoofd.

Beste,

Mijn partner heeft ook een angststoornis. Ik voel me hulpeloos. We hebben een babietje van 1,4 jaar en ik ben bang dat ze ook onder zijn stoornis zal lijden. Mijn lartner is erg verstandig, heeft gedoctoreerd, erg mondig,... Hij sluit zich nu al enkele maanden op. Dit startte in maart. Elke dag wordt erger. Ik mag enkel naar buiten met mijn dochtertje voor 8 uur in de ochtend. Hij komt niet buiten. Hij durft de vuiniszakken biet eens meer aan de deur zetten. Als het raam open staat en gij hoort de buren van 2 gebouwen naast ons op hun terrasje dan sluit hij alles af. Als ik binnenkom na het biidscgaooen doen, dan moet ik me onmiddelijk douchen en wil hij alles op zijn plaats zetten en staat hij zenuwachtig alles af te wassen. Zo zijn er ontelbare voorbeelden.
Ik voel me machteloos en gefrustreerd. Ik wil hem helpen, maar hij vindt dat hij degene is die juist reageert en alle anderen zijn idioot. Ik voel de vreugde uit me weggaan.

ik heb nog ven niemand antwoord ervan de angst
problemen gekregen

Ja ken dit. sinds paar maanden ook hoge bloeddruk (ben pas 49) en druk soms op borst (rook en drink niet meer al jaren) pijn afwisselend in schouder arm en zelfs vingers soms (links).
Ook nerveus met wakker worden, vaak snelle hartslag overdag, kan niks meer.. probeer wel elke dag zo 45 minuten buiten te lopen maar werken of sporten ho maar.
Veel onderzoeken gehad waar niks uitkwam, al moeten ze nog wel een keer kijken buik / nier streek wat de MDL dokter niet wil doen.. PDS zegt die kwast gewoon.
Dit leven is verschrikkelijk zo, een boterham met kaas kan me al in een hyper/angst fase brengen. zout is gevaar, veel eten kan niet meer geen koffie en maar 1 thee p/dag.. eet alleen fruit, smooty, wafels, avocado en alles wat gezond is.. al bijna 2 jaar.
Honderden euros supplementen maar blijf maar angstig en nerveus, bang dat dit permanent is - dit sloopt, ga er stuk aan.

Heb copd3gold en ook rugartose nu zit ik in de fase van;
Kan niet meer lopen ben erg benouwd zit nu met zuurstof en soms zet mijn man zuurstof wat hoger! Kan de h.arts hier iets mee? Of heeft iemand het zelfde? Geef mij een reactie aub
Bv dank

ik heb precies hetzelfde probleem ben 15 jaar oud en ben elke dag opeens heel bang voor een hart aanval krijg rare steken en voor me gevoel kan het dan ook elk moment gebeuren. ik was er de eerste 2 dagen voor naar de dokter geweest die zij dat me hard goed was en dat ik het nog even moet aankijken hoe het verder loopt. nu anderhalve maand later is het in de tussen tijd alleen maar erger geworden dus ben ik weer naar de dokter geweest en zij die dat ik valdisper rust moest proberen en even naar het ziekenhuis moest gaan voor een hartvideo te maken en een long foto. uitslagen heb ik binnen waren gewoon goed. pillen slik ik nu 3 keer per dag. het gaat wel beter maar nog niet over. dokter zij ook dat ik naar een psycholoog moet en naar een fysio. de afspraken zijn er gemaakt heb de fysio woensdag. ik hoop dat dat me gaat helpen. als iemand nog tips heeft die dit ook heeft gehad en hoe het beter gaat met hem/haar laat het me asjeblieft weten!!

Hi Cynthia ,

Als eerste wil ik je vertellen dat je echt geweldig bent dat je jou vriendin zo graag wilt blijft steunen, ook al is dit niet altijd even makkelijk! Ik zag dat je nog geen duidelijk antwoord had gekregen op je vraag dus wou je er graag mee helpen.

Als ervaringsdeskundige met een gegeneraliseerde angststoornis en paniekstoornis zal ik je vanuit mijn perspectief antwoord geven en je vertellen wat mensen zoals mij vooral nodig hebben van de mensen om ons heen.

Onze angst begrijpen is heel moeilijk en dat weten we, voel je daarom vooral niet schuldig . Enige wat we nodig hebben is dat je begrijpt dat de angst er echt is en op momenten echt vreselijk kan zijn. Gewoon ontspannen en niet teveel nadenken werkt helaas niet, want dat is de eerste oplossing die elk angstig persoon als eerste heeft geprobeerd toe te passen. Het gaat helaas dieper dan dat. Misschien helpt het om boeken te lezen wat er precies gebeurt met iemand tijdens paniek en angst, om je beter in te kunnen leven.
Geef bij je vriendin aan dat je er altijd voor haar bent, soms denken we dat we te lastig zijn en isoleren we ons zelf voor de bestwil van de mensen om ons heen. Soms willen we niet over onze angsten praten omdat we er al zo vaak mee geconfronteerd worden, dat we soms gewoon van je aanwezigheid en leuke gedachtes willen genieten. Als we er echt over willen praten komen die momenten wel. Behandel ons vooral niet anders , en probeer zo normaal mogelijk samen dingen te ondernemen. Nog te spannend dan kan je het beste in kleinere stappen er naartoe werken. Zo train je jou vriendin haar angst om af te nemen en ga je zien dat als de stappen klein zijn ze eerder een stap in de juiste richting wilt nemen.

Hoop dat je hier iets aan hebt!

Hoi Hartje,

Ja! Dit is een angststoornis. Vraag aan je huisarts of je naar een psycholoog of naar hun praktijkondersteuner kan.
Was je bevalling heftig? Is er een bepaald moment wat je dwars zit van die tijd? Daar kan het heel goed vandaan komen, ondanks dat het voor jou misschien niet zo zal voelen.

Ik wens je sterkte.

De cardioloog zijn als ik klacht krijg als ik misselijk word of duizelig word of pijn in kreeg mijn arm of buikpijn krijgen moet ik aan de bel trekken maar vrouw worden nooit gelooft

Beste T,
Herken wel dingen in je verhaal. Ik denk dat je man bent maar weet dat niet helemaal zeker.
Kan het niet zijn dat je een vorm van autisme hebt?

Hoi ik herken die lichamelijke klachten wel. Doodop zijn piekeren en paniekaanvallen. Voor andere redenen ben ik naar de huisarts geweest. Ik had enorme spierpijnen. Ze konden niks vinden. Wel dat ik een vitamine d tekort. Ik heb een stootkuur vit. gekregen en tot mijn grote verbazing zijn mijn psychische problemen aanziendelijk verminderd. Het hielp mij echt !!!
Groetjes Diana

Zo is het bij mij ook begonnen.
Na vele jaren en Therapien later, weet ik wat helpt: In therapie bezig zijn met je lichaam. Doorvoelen, bewegen,alleen al de rug strekken en de armen opzij uitstrekken wekte bij mij al gevoelens op ,waar een goede therapeut mee verder ging. Namen voor dit soort Therapien zijn : lichaamsgerichte psycho therapie, een andere naam bio-energetica,. Praten in therapie is voor mij niet genoeg geweest. De angst en onrust zit opgeslagen in je lichaam. Succes met vinden van goede therapeut. Er zij er niet veel helaas. Blijf zoveel mogelijk in beweging. Sterkte!

Beste T. Dekker,
Heel herkenbaar. Ga eens googlen op de zoekterm" Vata disbalans add". Als de Vata energie uit balans is in je lichaam, dan kun je last krijgen van rusteloosheid/storm aan gedachten/piekeren, angst, slecht slapen, vermoeidheid, hoge bloeddruk, constipatie, droge huid etc. Er is meer aan te doen als de Ritalin die de reguliere geneeskunde voorschrijft, dat kan ook helpend zijn maar het haalt de werkelijke oorzaak niet weg. Wat helpend is (maar een ayurvedisch arts kan dat precies aangeven): ayurvedische kruidengeneeskunde om de energiestromen te stabiliseren, voeding aanpassen, Iifestyie aanpassen (vroeg naar bed en vroeg opstaan, meer tijd nemen voor prikkelverwerking etc.) /Therapieen die het zenuwstelsel tot rust brengen zoals abhyanga en shirodhara / /het teveel aan energie in je lijf afvoeren (aarden, douchen, creativiteit uiten, jezelf tot uitdrukking brengen etc). Het is een probleem op energieniveau en de reguliere geneeskunde is prima maar hun expertise ligt op het fysieke en mentale vlak en dit is in de kern een energetische kwestie.

Jaaa herken dit bij mij gaat het gepaard met misselijk heid ook

Ik precies zo
Geen 10 minuten maar hele dagen
Geen leven zo
Aanvallen slapen beetje eten en suïcidale gedachten

Daarnaast zo vaak het gevoel van flauwvallen maar na 100.000 aanvallen nog nooit gebeurd

Hi Ricky,

Ik herken me heel erg in jou verhaal. Ik ben de hele dag duizelig en wil me overal aan vast pakken , ook zie ik continue zwarte vlekken voor mijn ogen , heb jij dat ook?

Hoe gaat het nu met jou? Ik ben zelf wel 2x flauw gevallen maar dat ging gepaard met erge buikklachten en in het ziekenhuis konden ze dan niks vinden

Ik snap dat je het heel erg vind wat jou is overkomen.

Je kunt het ook lichter maken en zien als een waarschuwing.

Wat wil je verder met je leven! Je lichaam wil je iets duidelijk maken. Wil je deze stress nog!

Er zijn genoeg tools die jou kunnen helpen zodat je van deze last een kracht zou kunnen maken.
Wat je tot nu toe gedaan hebt, heeft dat jou geholpen?

Ga ervoor, zoek de weg die het beste bij jou past, en die het beste uit jou als mens haalt.

Geplaatst door Leonie

Integratief Therapeut in Woensdrecht

Registraties: EAP, SCAG, TP, VIT

Bekijk profiel Stuur bericht

herkenbaar!

Herkenbaar

Ja, ik

Heel herkenbaar. Negatieve gedachten zijn heel naar en veroorzaken die angst. Soms is angst er al en lijkt het automatisch.
We zouden elkaar als lotgenoten moeten ontmoeten ipv alleen hier schrijven
Wat denk je?

Klopt heb ik ook

Klopt! Maar.
Hoe dan ?

Dankjewel Jan voor deze heldere uiteenzetting.

Ik heb met veel aandacht u verhaal gelezen. En herken mij heel goed in u verhaal. Het is zomaar ineens begonnen. Vanaf dat het daglicht word, word ik bang. Mijn ogen gaan open en mijn hart begint sneller te slaan. En ik denk elke morgend, nee, niet weer een dag. Ik ben bang van alles en iedereen. Ik ben bang om mijn man te verliezen aan de dood. Ik vind enkel nog rust in het midden van de nacht. Als alles stil is buiten en het donker is. Ik was ooit een heel vrolijk en uitbundig iemand. Maar dat is gestolen van mij. Ik kom nergens meer. Ik neem medicijnen, maar die werken niet. Is het de Covid -19 en al zijn aanpassingen en gruuwels die mij vanbinnen vermoord heeft ? Ik weet het niet. Mijn haar is er door uitgevallen en ben nog een schim van mijzelf.

Ik heb juist het tegen over gestelde ik durf niet te eten bang dat ik stik

Ja ik om de angst te omzeilen

Herkenbaar om vermijding

Hier precies zo
Al drie weken aaneen
Met af en toe slaap
Ik heb app gedownload paniekaanvallen overwinnen
Maar werkt niet
Ik bel huisarts je moet wel je paniek Omarmen
Cognitieve gedragstherapie proberen en ik krijg emdr

Als je wil contact
Of kijk op you tube Marcus’ krielen
Of coach aan zee

Na meerdere pogingen zit ik nu momenteel weer bij de psycholoog voor een behandeltraject en medicatie, maar heb er een hard hoofd in.. Let maar op dat ik weer niet kom opdagen. Dan kom ik gewoon nooit verder...

Ik ben ook 22 en vecht door exact hetzelfde ik heb exact hetzelfde kwa jeugd onthoud een ding blijf positief en ik zit ook weer helemaal vast maar bij begon het op 18 een jaar elke dag gehad kon niets meer tot aan douchen toe maar toch kwam ik er toen uit dus weet dat het kan en het niet levenslang hoeft te zijn blijf vechten en zoveel afleiding als kan

Bij mij hielp lorezepam

Ik herken het. Dagelijks een strijd.ik ben nu 46 jaar en heb hier al 8 maanden last van.met een blok in mijn maag de hele dag.ik ga wel naar een psycholoog en heb daar medicijnen bij gekregen alprozalam en citalopram.kan nog niet zeggen dat ik me echt beter voel.ik zou als ik jou was er wel met je huisarts over praten dat is toch het begin.hoop dat het snel beter met je mag gaan.x

Oei....ik wenste dat ik je buurman was...had ik je elke dag laten weten dat het oké is wat je voelt en dat er niks mis is en ja afentoe een serie meekijken....maar je vooral elke dag groeten en glimlachen, ook al groet je niet terug, want ik zou wel weten dat je het prettig vindt maar niet durft/niet kan uiten. Het is echt oké om niet 100% oké te voelen, daar zijn we eenmaal mensen voor. Iets wat ik heb geleerd: Als men van iets wegrent/wegblijft, rent men wel ergens naar toe voor. Meestal ben je er niet bewust van of weet je nog niet wat het is waar je wel naar toe voor wil rennen....dus ik zou zeggen ga opzoek en wellicht vindt je iets waar het wel gewoon oké is om te zijn wie je bent...quirks and all.

Hoi hoi,

Ik weet precies waar je in zit. Heb er zelf in gezeten en na een jaar of twee te committeren ben ik er wel uit gekomen. Het gevoel wat je hebt is niks anders dan je hersenen die op "survival mode" gaat. Wat mij goed had geholpen is door mijn omgeving radicaal te veranderen. Ik ben naar een nieuwe stad verhuist, brugjes met familieleden/vrienden die nog niet waren verbrand weer snel hersteld en gelaten voor wat het is, "slechte" mensen in mijn omgeving meteen afstand van genomen, ik ben me meer gaan omgeven met mensen die mij energie gaven en die mij iets brachten ipv alleen meenemen. Ik heb een soort van nieuwe start voor mezelf gecreëerd want ik had mezelf beloofd dat ik nooit meer daar wilde zijn waar ik 1 dag geleden in zat. Ik ben nu 33, gelukkig getrouwd en heb een zoontje van 1 jaar....en wat ook had geholpen: geloven in iets groters dan jezelf...wat het ook is, hoe je het ook wil noemen, want met een nieuw begin (letterlijk en figuurlijk) sta je er meestal alleen voor want een ieder heeft afstand van je genomen, althans van de persoon die je was, en soms is het handig om te weten dat er iets groters dan jou aanwezig is en dat jij er bestaat voor een reden waar jij nog niet van bewust bent maar snel genoeg achter zal komen...laat jouw verleden je toekomst niet bepalen.

Hoi Rick,

Ik weet niet wanneer dit bericht is geschreven maar ik wil er nog wel op reageren om mijn verhaal te delen.

Heel vervelend om te lezen allemaal maar ik begrijp je goed. Ik heb 1 keer drugs gebruikt omdat ik het wilde proberen. Helaas heb ik tijdens een festival mijn eerste echte paniekaanval en ik dacht op dat moment dat in dood ging. Gelukkig werd ik bij de EHBO weer rustig. Maar enkele dagen later dacht ik terug aan het moment en dat resulteerde weer in een paniekaanval met bonzend hart en duizelingen en een niet realistisch beeld van de wereld. Na dat moment ging het bergafwaarts en was ik bang voor alles maar voornamelijk voor de dood.

Gelukkig heeft een hele goede psycholoog mij goed geholpen en ben ik mijn angst nu de baas. Ik zit nog wel aan medicatie wat mijn gevoelens wat onderdrukt. Wellicht voor jou ook een idee om toch naar een psycholoog te gaan met deze klachten, het zal je goed doen.

Weet dat je niet alleen bent en in hoop dat je er net zoals ik sterk uit komt. Al ben ik wel bang op terugval en heb in regelmatig nog last van spanningen, ik weet mezelf in ieder geval vaak rustig te houden. Hou je goed!

Komt mij zo bekent voor ben blij dat ik het niet alleen heb :) alleen is dat bij mij als ik een steek voel of een verhoogde hartslag, da ik dus begin te panikeren, ik wordt snachts ook al wakker van de angstaanvallen ineens zweten kei hoge hartslag en er van overtuigd dat het mijn laatste nacht was en ik iedereen achter laat waar ik van hou, ben altijd continue overspannen ge verteld wel tegen jezelf probeer rustig te blijven het zit tussen u oren maar das soms echt onmogelijkheid, het is nu zelfs al zo ver gekomen dat ik niet eens na zee durf en ook al een angst aan het ontwikkelen ben voor open ruimtes zo een soort hoogte vrees maar toch op de grond staan 😅 ochja this allemaal nogal wat denk dat da door eht systeem is alles is stress en moet altijd maar sneller beter, das et echte leven niet het leven is rust en genieten :-) ma de mensen hebben er een echte rotte shit van gemaakt iedereen staat altijd maar onder druk meer beter harder sneller, denk dat da uiteindelijk bij de meeste hier resulteert in de klachten die ze hebben, this al heel mijn leven een gevecht tegen hartkloppingen spoed bellen buiten durven, denk da wij mensen zijn da juist veel te goed beseffen hoe fragiel het leven is, in ieder geval ge zijt zeker niet alleen veel sterkte en beterschap aan iedereen hier! Ooit geraken we er wel vanaf

Komt mij ook allemaal bekend voor! Je bent niet alleen. Ik heb er met name last van als ik spanning ergens over heb. Ik kan dan niet normaal door de supermarkt heen lopen omdat ik dan moeite krijg met ademhalen en het gevoel heb controle te verliezen. Maar ook thuis heb ik er last van. Bij mij is de angststoornis begonnen toen ik in mijn jeugd eens ontzettend stoned was en mijn vriend vroeg 'wow, moet je voelen hoe snel je hart klopt'! Vanaf dit moment ben ik veel te veel gefocust op alle dingen die ik in m'n lichaam voel.. Met pieken en dalen maar uiteindelijk komt het wel weer goed! Stay strong en praat erover.

Hey, je kan verhaal 304 lezen ik maak hetzelfde mee na mijn coronabesmetting…

Hee hoe is het nu met je?