Angstaanval / Angststoornis - forum lotgenoten

Lees dit bericht en kan het een op een op mijn verhaal plakken dat nu speelt.
Kom niet meer uit de spiraal van op mezelf letten bij alles wat ik doe, knettergek word ik ervan en wil eigenlijk niet meer verder. Is deze Ilse eruit gekomen? Ik ben inmiddels 8 maanden bezig en ben totaal uitgeput.

Wat een herkenbaar verhaal dit!
Heel herkenbaar, heb dit af en aan de laatste jaren.
Ben nu onder behandeling bij een psychologe en krijg nu EMDR, dit gaat trouwens niet om deze angsten maar om trauma uit m'n verleden. Zij denkt dat dit voor m'n huidige angst ook zal gaan helpen. Ik hoop het zo!!!
Heel veel sterkte jullie en we komen eruit hoor!

Hallo suus .nou je had het niet beter kunnen verwoorden geweldig. Ook ik zit dus met het zelvende probleem. Dus ik kan aan jouw verhaal eigenlijk niks toevoegen. Het is niet anders al je hier beschreven hebt. Bij mij kompt er alleen woede bij kijken of te weg agresie. Ik loop ook bij de hulpverlening en heb dus het gevoel ze me niet begrijpen. S citalopram gekregen en ze noemen het depressie. Maar zo als jij het hier neer zet ....het kon niet beter. Heb deze dus eens even bewaard. Ik loop er ongeveer al 4 jaar mee .en er is blijkbaar niks aan te doen als alleen maar medicatie. Ik slaap zo iets meer dan ik overleef noem ik het maar even. Om dat ik natuurlijk in de nacht geen oog dicht doe.ik weet niet wat ik hier nog aan toevoegen moet?.maar mag je dit nog lezen. Ik sta open voor contact. Mvg anoniem

Hé,

Ik weet niet of je dit nog zult lezen maar ik wilde je meegeven (en misschien ben je het afgelopen jaar er zelf al achter gekomen) dat het normaal kan zijn dat dat opspeelt na bv emdr. Doordat je met emdr trauma’s aan gaat kijken komt er veel omhoog. Angst wilt vaak zeggen dat je je niet veilig genoeg voelt in jezelf om die trauma’s aan te kijken. Het is een soort van beschermingsmechanisme.

Hopelijk gaat het beter met je!

Liefs

[ hoi,

Wat naar dat je je zo ellendig voelt over het vliegen.

Ik heb ervaring met fluoxetine. Vanaf mijn 22e onder behandeling geweest van een psycholoog en via de psychiater fluoxetine voorgeschreven gekregen. Ik ben nu inmiddels 29 jaar. Maar wat ik me ervan herinner is dat ik onwijs veel aan het zweten was en het rook ook nog eens!
Ik moet zeggen dat de medicatie in combinatie met gedragstherapie mij toen wel geholpen heeft. Ik was niet 100% klachtenvrij, maar het leven was weer leuk. Ik kon weer genieten.

De klachten zijn nu weer heel erg aanwezig. Na de geboorte van mijn dochtertje , 10 maanden geleden is dit geleidelijk weer gaan spelen. Dus ik ben weer in behandeling bij de pyscholoog en wellicht ga ik weer starten met medicatie. ]

Hé,

Het is al heel lang geleden en misschien zie je dit bericht niet maar ik wilde toch even zeggen dat ik het knap van je vindt hoe je hiermee omgaat! Het niet opgeven! Super goed! Zolang jij gelooft dat er een leven is zonder angst, is die er ook.

Misschien wel interessant om te weten (en misschien ben je er de afgelopen 2 jaar zelf al achter gekomen). Het klinkt misschien raar, maar je hoeft niet te vechten tegen je angst. Het “enige” wat je hoeft te doen is er “vrienden” mee te worden. De angst wilt je wat leren. Daaronder zit vaak een stuk controle en daaronder nog veel meer dat veel verder terug gaat in je leven. En daar ligt de oorzaak. Die oorzaak aanpakken is zo belangrijk om van je angsten af te kunnen komen. Geloof het of niet maar angsten of depressie ontstaan vaak doordat je het contact met jezelf, met je gevoelens bent kwijtgeraakt.

Ik hoop dat het wat beter met je gaat en dat de vliegreis mee viel!

Dikke knuffel,
Chloé.

Hai Jos,

Ik zou toch even verder kijken dan naar "alleen" een angststoornis als zelfs medicatie niet werkt.

Hoi M
Bedankt voor je reactie.
Wat bedoel je precies met verder kijken?.volgens de psychiater heeft ze een angst en paniekstoornis?

Heb zelf ook voortdurend last van angsten en paniek die dan vervolgens mijn doemgedachten opwekken. Vicicieuze cirkel. Inmiddels 3 jaar. Allerlei medicatie geproberd waatonder ook paroxetine. Werke voorheen wel maar laatste keer 1,5 jaar gebruikt. Angst werd alleen maar erger. Gestopt; ook venlafaxine en sertraline geprobeerd. Ook hier meer angst ipv minder. Zelfs 3 smaken antipsychotica geprobeerd. Bij 1 even verademing, helaas in alle gevallen tachycardy, hartslag naar 160-170 ?Tot 2 x toe met spoed naar cardiologie. Heb me laten vertellen dat hoe sensitiever je bent da's grilliger de medicatie uit kan pakken. Nu alleen nog benzo's en bétablokker. Ook de benzo's aan het afbouwen. Proces blijft hel. Nergens rust. Groetjes, Rob

He Wessel,

Wat naar ook je zo te voelen. Ik herken me zelf helemaal in het verhaal.

Mij heeft het boek op angstisok.nl heel goed geholpen. Meer tijd voor jezelf nemen en het woord niet versterkt juist alles.

Juist als je iets niet wilt gebeurt het. Dat is de cirkel om te doorbreken

Hey. Wat bij mij soms helpt is een warme douche nemen. Misschien kan je eens proberen om camille thee te kopen?

Succes!

Hey! Zelf heb ik jaren last gehad van angstaanvallen depressie neurose.
Naast langdurige therapie ben ik ook mindfullness gaan doen. Wellicht kan dit je helpen om laten we zeggen een aantal keer per dag even een oefening te doen en dan in de avond een wat langere oefening.
Misschien helpt het voor jou.

Ik had hetzelfde vannacht en de nachten daarvoor ook..
Al me hele volwassen leven ben alleenstaande moeder 39 met een zoontje van 3.
Ik lig maar te malen en krijg geen rust in me lichaam.
Depressief ben ik niet maar heb zoveel angsten zonder reden.

Het er laten zijn,niet tegen vechten.obseveer je gedachtes.
Laat het over je heen komen.

Tijdens een paniek/angstaanval moet je vooral doen wat je op dat moment nodig hebt. Dat kan verschillend zijn voor iedereen.

Het goede nieuws is, het gaat weer voorbij. In die periodes dat het beter gaat kun je oefenen met kleine dingen/momenten/situaties om daar anders mee om te gaan, of ze er te laten zijn.
Tijdens een echte overspoeling lukt dat niet.

Ik heb jaren ook met periodes paniek/angstaanvallen gehad. Nu gaat het langzaam beter en zijn de aanvallen veel minder frequent, niber heftig en korter.

Wat bij mij kan helpen is het opzetten van een luisterboek. Ik begin vaak op mijn rug en ben dan wel bewust van mijn hartslag maar op een gegeven moment dwaalt mijn gedachten af worden mijn ogen zwaar en kan ik lekker gaan liggen. Ik zet dan wel een timer aan zodat hij bv uit gaat na 20 minuten.

Ik lees deze forum nu pas.
Mijn tip om de hartslag omlaag te krijgen is beker warme melk met lepel honing.

Hoi Cjart,

Ik herken me wel in een groot deel van wat je schrijft.

Angstaanvallen zijn soms echt vreselijk naar, eng, vermoeiend, beangstigend, etc etc.

Kijk ik terug (ik ben er nog niet vanaf) met zaken die ik geleerd heb, dan kan ik wel verklaren waarom mij gedrag vandaan komt en ook kwam. Sommige zaken moet je leren accepteren (en dat is heel moeilijk) en sommige dingen en gedragingen kun je veranderen. Maar het kost veel tijd en energie. Maar het kan wel!

Het is zelden de situatie die een angstaanval veroorzaakt, maar bijna altijd hoe jij (en ik 🙃😉) met zaken omgaat.

En dat gaat vaak terug naar je jeugd zelfs. En alles wat je in de tussentijd hebt geleerd en meegemaakt

Werkt t werkelijk al 40 jaar angst

Dit is zo herkenbaar. Ik heb een angstoornis sinds september 2023. Ook nu nog veel last van dat rare gevoel ik je hoofd het idee dat je gek wordt, de wereld voelt raar aan, je herkent je eigen niet meer alsof je verdwijnt in een andere dimensie. Bij mij is dit nu gelukkig geen hele dagen meer maar een paar uur maar het is vreselijk. Elke keer denk ik ik ga nu gewoon door en goed reageren als ik er last van heb, maar dat lukt gewoon niet je hoofd en je lijf (de angst) gaat met je aan de haal.

Lef bedankt voor je reactie .probeer er iets mee te doen. Doe dat niet worden de klachten steeds erger. Ga eerts naar een huisarts voor diagnose. Loop er niet meet door wand het wordt van kwaad naar erger tenminste als ik het bij mij zo zie.ik hoor graag Jr verhaal van je huisarts. Mvg anoniem

Hoi Anoniem,

Waarom naar de huisarts als ik weet waar het mee te maken heeft? Ik heb de diagnose angstoornis zowel van de huisarts als van de psycholoog gehad.

Zeer herkenbaar allemaal, zie ook overal tegenop... Zit nu op 20 mg escitalopram maar het heeft mij ook nog niet echt geholpen.
Werken lukt op dit moment ook niet, steeds dat bange gevoel vanbinnen... Zou graag iemand spreken die hier vanaf is gekomen en hoe doe dat gedaan heeft...

Hallo hiet dan even een vervolg van mijn verhaal. Als je of jullie weten wat het gevolg is depresie. Angstoornis. of wat dan ook zijn jullie een stuk verder dan ik .gelukkig ook maar .bij wordt gezecht depresie. Dat zeg de een .de ander zegt Angstoornis,ja en dan ga je zoeken op internet. Wat ja je wil natuurlijk van je klachten af.nu is het de hele dag zoeken op Google natuurlijk ook niet goed .ik zelf heb wel nu een pot waar in de goede en lueke dingen zitten. Die ik dan wel mee maak , ook al zijn het er zeer weinig. Hier haal ik dan een briefje uit als het me slecht gaat en lees ik deze.ook heb ik terapie gehad. Maar deze helpt niet. Nu wil ik voor rmts gaan kijken of dat mag helpen. En is een zware weg die te gaan is natuurlijk. Voor ons allemaal lot genoten. We moeten een beetje positief blijven en onze gedachten om draaien?? Maar hoe .tis Hier ook maar overleven van dag tot dag. Ik denk dat er geen tover middel is .maar wel de steun die we aan elkaar hebben. En de ervaringen die we hebben kunnen we hier delen. Ik ga nu kijken voor idd rmts mischien voor iemand van ons een tip .zal ook zeker jullie op de hoogte houden van mijn bevindingen. Mvg anoniem

Was rmts iets?

Heb sinds 2020 een angststoornis....met veel dalen...het enige dat helpt is xanax maardat is verslavend...dus neem ik dat enkel in hoge nood...het komt en gaat
...hrt is wel zwaar in de dalen...ook ik heb al foute gedachten gehad....rationeel weet jedat er niets ernstig aan de hand is maar gevoelsmatig is dat van een andere orde...zit nu terug in een dal...morgen vertrek ik op vakantie maar zie er tegen op....wat me soms helpt is weten dat er nog mensen zijn met dat probleem...ons veertje is gewoon op...

Hoi , ik herken heel erg goed als je hoofd of je lichaam anders aanvoelt . Ook kan de omgeving onrealistisch aanvoelen..
Dit heet dissosatie .
Je brein kan de stress niet aan en komt in verdoofde toestand . Is overlevend mechanisme . Deze angsten en gevoelens komen voort uit trauma. Meestal zit er diepe kinderlijk trauma’s . Emotioneel verwaarloosd ed. Op fb heb ik een pagina . Ik heb zelf Dis met Ptss en angststoornis. Ik zit in laaste fase van behandeling . 4 jaar therapie. Heb enorm veel ervaring Wil je verder praten voor pb . 

Hoi José

Ja dat is zo herkenbaar. Ik heb nu nauwelijks tot geen angst/paniekaanvallen meer..
Maar in de plaats daarvan merk ik wel dat mijn hoofd bijna non stop aan staat.
Piekeren maar ook dat verdoofde (verdedigjngsmechanisme) gevoel. Niet echt prettig.

Hoi José

Ja dat is zo herkenbaar. Ik heb nu nauwelijks tot geen angst/paniekaanvallen meer..
Maar in de plaats daarvan merk ik wel dat mijn hoofd bijna non stop aan staat.
Piekeren maar ook dat verdoofde (verdedigjngsmechanisme) gevoel. Niet echt prettig.

Wat voor therapie heeft jou geholpen José?

Ken het gevoel maar al te goed.
In 2015 heb ik een depressie gehad of burn out, heeft 1 jaar geduurt voor ik terug de nodige energie had en natuurlijk ook dagtherapie en medcatie waren een grote hulp.
Ondertussen zijn we 2024 en heb een traumatische ervaring gehad met moeder die 84 jaar is en we zijn terug bij af natuurlijk, terug antidepresiva de vermoeidheid begint te minderen na 1 maand maar eerlijk gezegd als ik met de situatie word geconfronteerd gaat het weer Bergaf krijg een beklemmend gevoel waar ik geen controle over heb.
Leg dat maar eens uit aan de mensen hoor de waarom.
Meestal krijg je als antwoord, je bent veel te jong om zo te zijn ofwel krijg je een MOET als woordje.
Je " moet" u daarvoor zetten of je moet zo niet piekeren.... enz...
Bla...bla...bla....
Hier is gewoon geen uitleg voor, voor deze gevoelens en waarom je ze hebt.
S'avonds gaat het meestal beter omdat er minder prikkels of triggers zijn veronderstel ik???
Geen flauw idee hoe dit komt???
Men kan zich ook zeer onbegrepen voelen, aangezien men dit niet uigelegd krijgt en soms doen mensen meer kwaad hierin door hun commentaren dat ze geven of hun situatie te vergelijken met de uwe.
Ieder geval is appart en ook zo onze functie van onze hersenen.
Onze omgeving speelt hier ook een grote rol in natuurlijk.
Als ik eerlijk moet zijn, kan depressie burn out en angstaanvallen beschrijven als de hel waar je doorgaat.

Wat als het niet lukt? Wat vind je dan van jezelf?

Hoi Ilse,

Geen medicijnen hier. Maar ik heb wel het Breinfijn programma gevolgd. Ik ben er nog niet, (en ze geven in dat orogramma ook heel realistisch aan dat het niet in een maandje gepiept is) maar het heeft me zeker een hoop gebracht.

Misschien een idee om hier eens naar te kijken of het iets voor je kan zijn?

Hoi Ilse ik heb ook venlafaxine nu bijna 3 maanden voor angst en paniekstoornis ik voel mij er een stuk beter door het haalt de scherpe kantjes af eerste twee weken wat bijwerkingen gehad verders gelukkig niet en ga er mooi meer door

Hoi Sterre,

Ik herken er heel veel van.

De angst voor de angst is dan ook vaak nog het ergste.

Wat mij sowieso helpt/hielp is lezen dat je niet de enige bent. Er zijn er veel meer dan je denkt.

Ik heb deze site sinds kort ontdekt en het nadeel is dat iedereen hier kan schrijven en lezen (is natuurlijk een voordeel ook) maar hierdoor dus ik schrijf niet alles 😊

Ik herken heel veel in je verhaal.
Druk op maag borst, een gevoel te willen vluchten..

Angst zou kunnen komen door onderdrukte emoties. Onverwerkte rouw .
Praten is fijn om steun te ervaren maar je angstgevoelens stoppen niet.

Je zenuwstelsel zou overbelas
ting kunnen zijn door lang durende stress. Tegen de angst vechten helpt niet . Het er laten zijn is beste oplossing. Ik heb de angst getekend in m’n lichaam. Zelf gedichtje er over geschreven.

Laaste wat mogelijkheid is , is vroeg kinderlijk trauma. Hoe was je kindertijd. Waren je ouders emotioneel beschikbaar.
We hebben allemaal innerlijke kind.
Hoe is jou innerlijk kind. ? Hoe is daarmee.

Ik zelf heb chronisch complex Ptss , door vroeg kinderlijktrauma. Daarbij angstoornis.

Hoe lang duurde het voordat je de effecten van de probiotica merkte?

Hoi Jerry,

Waar be je bang voor in je nieuwe baan?

Ik ben bang dat ik de opleiding niet ga halen. Zit eorm te piekeren en heb veel spanning in me lijf ervoor. Als ik het niet haal mag ik die functie niet gaan uitvoeren daarna en zal ik terug moeten naar mijn vorige functie. De opleiding duurt nog 2 maanden en vooral in de ochtend heb ik het slecht. Ik mediteer en probeer me gedachten niet zo serieus te nemen. Ik wil graag positief in het leven staan en niet meer piekeren in me eentje.

En wat als je terug moet naar je oude functie?
Wat vind je dan van jezelf?
(Verzin ik niet zelf, maar is een vraag die steeds terug komt ieen programma dat ik gevolgd heb)

Hi, heel herkenbaar. Ik zit in een soortgelijke situatie. Mijn nieuwe baan start in september, en ik voel daardoor veel angst, spanning en paniek.

Als ik terug moet naar mijn oude functie zou er eigenlijk niks aannde hand zijn. Dan heb ik het geprobeerd. Toch voelt hrt dan ergens als falen en dat is geen fijne gedachten. Ik had al bedacht om dat zo wie zo te doen maar dan geef je op en dat wil ik ook weer niet. Dus de enige manier is vooruit. Twijfel nog steeds om weer terug te gaan aan de medicijnen maar er zit ook iets in mij dat wilt groeien en op eigen kracht wil varen. Kom uit een familie met veel mensen met depressie en angst klachten en medicijnen dus ben er ook gewoon gevoeliger voor. Probeer vooral positieve gedachten te benoemen in de hoop dat dat gaat werken.

Als een collega van jou in jouw situatie zou zitten en terug zou gaan.
Heeft hij dan gefaald vind je?

Nee zeker niet. En dat probeer ik mezelf ook te vertellen. Ik probeer dagelijks op positieve manier tegen mezelf te praten en mild te zijn . Na de vakantie wil ik ook een mannengroep gaan bezoeken 1x per maand om zo ook meer over mezelf te leren en samen met andere mannen aan een positievere flow te werken.

Ikheb het zelfde ik slaap.ook vaak vij mijn zus.ik heb zelf kinderen. Maar ik wil.altijd met iemand zijn ik snap.jou helemaal.

Hey, als je wilt kunnen we er eens over praten. Je bent namelijk niet de enige die hier last van heeft!;)

Ik herken helemaal wat je zegt. Ik ervaar ook de hele dag spanning en angst . Zie mijn post van 10 juli hierover. Ik probeer ook steeds de tips toente passen die ik lees in de boeken van so chicken en zijn blogs. Ik ben erfelijk belast met dit soort gedachten en zal waarschijnlijk altijd moeten blijven vechten. Als mijn examen erop zit zal de spanning wel weet zitten maar het piekeren wil ik echt aanpakken.

Ik wil erg graag met jou in contact komen. Heb exact hetzelfde gevoel!!! Een ramp is het. Zit ook al 13 weken in de ziektewet door die onrust in mijn lijf. Gek word je ervan!

Wat voor een bijwerkingen heb je van quetiapine? Ik slaap er heerlijk op. 2x 25 mg.

Je mag me een pb doen via messenger.
Ik heet op facebook book Groot Fred uit Warnsveld

Ik heb dezelfde klachten. Al vanaf april 2023 heb ik angstklachten en ervaar hetzelfde als jou. Het word beetje bij beetje beter. Misschien kan je de volgende dingen proberen:

- Probeer afleiding te zoeken en alleen dingen te doen die je echt leuk vind. Hierdoor ga je niet zo snel aan de angst denken en als je je goed voelt op de dag (ervaar ik) heb je wellicht veel minder last van de klachten.
- Blijf positief en weet dat je niet doodgaat. Ook als je "keel dichtgeknepen" word, voel met je hand de lucht die je in en uitademt om te beseffen dat je niet stikt.
- Wat bij mij soms helpt tegen de spanningshoofdpijn, naast proberen continu positief te denken, zijn de rustgevende tabletten van A. Vogel met Passiflora erin.

Ik zelf heb ook continu een onrustig gevoel nog steeds maar bekijk elke dag terug en doe alles op een dag wat ik normaal ook zou doen. Als ik een kleine vooruitgang heb geboekt probeer ik daar ook blij om te zijn.

Hoop dat je hier wat mee kan en succes.

Ik heb dezelfde klachten. Al vanaf april 2023 heb ik angstklachten en ervaar hetzelfde als jou. Het word beetje bij beetje beter. Misschien kan je de volgende dingen proberen:

- Probeer afleiding te zoeken en alleen dingen te doen die je echt leuk vind. Hierdoor ga je niet zo snel aan de angst denken en als je je goed voelt op de dag (ervaar ik) heb je wellicht veel minder last van de klachten.
- Blijf positief en weet dat je niet doodgaat. Ook als je "keel dichtgeknepen" word, voel met je hand de lucht die je in en uitademt om te beseffen dat je niet stikt.
- Wat bij mij soms helpt tegen de spanningshoofdpijn, naast proberen continu positief te denken, zijn de rustgevende tabletten van A. Vogel met Passiflora erin.

Ik zelf heb ook continu een onrustig gevoel nog steeds maar bekijk elke dag terug en doe alles op een dag wat ik normaal ook zou doen. Als ik een kleine vooruitgang heb geboekt probeer ik daar ook blij om te zijn.

Hoop dat je hier wat mee kan en succes.

Hi,
ik ben nog heel jong maar herken wat je zegt. Ik ben Christelijk maar heb soms 'buiten mezelf ervaringen'. Het is ontzettend lastig uit te leggen maar het voelt alsof ik mezelf bekijk door de ogen van een ander en ik schrik dan in een x heel erg. Dagenlang het gevoel dat mijn keel dichtgeknepen word en als ik buiten ben voel ik me een soort van licht in mn hoofd, alsof ik ieder moment flauw kan vallen. Ik probeer echt te bidden en te vertrouwen op God maar soms is er zo'n angst in mijn hoofd. Bij die ervaringen ga ik soms ook heel diep nadenken over dingen dat het eng word. Ik kan slecht alleen zijn en de hele dag voel ik een soort onrust. Ik heb een constante soort drukkende hoofdpijn.

ik heb wel betere dagen maar atm leef ik toe naar het moment dat ik me beter ga voelen. Iedereen die dit leest en Christen is, zou je voor me willen bidden?

Klinkt heel bekend. Niets kan je stemming meer verpesten dat die druk op je ogen. Iemand die dit nooit heeft gehad kan niet voorstellen hoeveel impact dit heeft op de dag.

Heel erg herkenbaar. Zit zelf sinds november gedeeltelijk in de ziektewet en soms kost het zoveel moeite om mijn ogen open te houden dat ik ze maar dicht doe.
(Heb zelf sinds mijn 19e een gegeneraliseerde angststoornis waar ik ook maar niet vanaf kom)

Herkenbaar! Gaat vanzelf vaak in 1 x weer over. Heb vertrouwen en geduld.

Ik krijg het van de telefoon .. tv valt mee want dat is toch nog op een afstandje. Op de pc heb ik er ook vlugger last van en de tablet. Maar de telefoon is echt de nummer 1 van druk op de ogen hier

Bij mij is het net een speaker die ze tegen mijn oren aanhouden en als iemand wat zegt ontplof ik zowat in mijn hoofd. Alles komt heel hard aan. Ik heb na verkoudheid-covid langdurig migraine hoofpijn gehad en visuele sneeuw met soms oogmigraine, deze laatste had ik al maar was toegenomen van 1-2 keer per jaar naar een paar per dag! De prikkels zijn super vervelend. Ik neem desloratidine sinds ik het heb ervaren en ben overgevoelig voor heel veel voedsel en aqute contact allergieën maar moet wel even zeggen dat het klinkt alsof je het ook hebt gehad of een burn out waar je naar toe aan het gaan bent. Ik zou het zeker eens voorleggen waar je last van hebt bij een arts of een psychiater. Dan weet je het in ieder geval in welke richting je het moet zoeken

Mvg S

Hoi mien ik heb ook paniek aanvallen ervaren en die gingen niet binnen een paar uren weg. Van smorgens tot savond had ik er last van en ben er zelfs een tijdje in blijven hangen. Ik dacht eerst hyperventilatie maar omdat het zo lang en zwaar aanhield dacht ik toch wel in de richting van een paniek aanval. De toren hogen hartslag herken ik ook wel maar krijg het al van een beetje druk maken (of zware langzame bonzen na het druk maken) soms kan het ook zijn dat het voelt alsof het hartslag heel hoog is maar dat dan is het gewoon goed. Ik heb vaak een opgejaagd gevoel door deze stoornis. Mijn moeder heeft ze al langer dan 40 jaar en als je ze eenmaal een keer krijgt dan is het heel moeielijk om het onder controle te houden voor een tijdje. Paniek aanvallen zijn dus geen kleine hyperventilatie aanvallen. Deze duren langer en kunnen best intens zijn. Ik heb hier veel klachten door ervaren, vooral maagproblemen en middenrif die strak aangetrokke voelt met een steen op mijn longen.

Sinds ik de eerste paniek aanval heb gehad jaren terug ben ik er nog steeds niet helemaal van opegknapt. Meschien omdat het zo ontzettend intens is dat het een soort trauma geeft of angsten om het weer te krijgen, ik weet het niet. Zou fijn zijn als het gewoon eens ophoud. Van de ene naar de andere klacht…Erg vermoeiend. Ergens las ik ook dat sommige er na 5 jaar nog niet van “genezen zijn” ik snap deze paniek aanval echt niet hoor. Wat doet het nou precies dat je er dan niet helemaal uit kunt komen..

Hi Lucas,
Ik heb het zelfde als jij alleen ik heb 10 jaar medicijnen geslikt waar ik goed op reageerde. Nu ben ik een half jaar geleden ermee gestopt en dat ging goed tot 3 weken geleden. Enorme terugval. Zit nu ook hele dag thuis met constante angst en nare gevoel in me lichaam. Ik geniet nergens meer van. Het is net of ik niet meer leef.

Lieve Lucas en Somaya,

Ik had dezelfde klachten en wat mij erg geholpen heeft is regressie/reïncarnatietherapie.
Ik was erg sceptisch maar het heeft mij geweldig geholpen en daar gaat het om.

Ik hoop dat jullie er iets aan hebben.
Groetjes

Ben 35 jaar en herken het bovenstaande zeker. Ik had geen gevoel van overslagen, maar druk op borst en enorme steken. Dit triggerde bij mij de aanval. Ook daarna veeel te hoog gaan ademen. En van wekelijks naar dagelijks paniekaanvallen. Dacht telkens dat ik dood zou gaan. Inmiddels allerlei onderzoeken, hartfilmpje, 24 uur registratie, bloedonderzoeken, echo's. Alles is zo top als wat.

Het zit hem in je mind/hoofd/gedachte. Ik wilde het ook niet geloven. Maar het klopt echt. Je angst maakt het gevoel 100 x erger je let er op en dat is een vicieuze cirkel. Ook wil je het absoluut niet weer voelen/krijgen maar dan gebeurt het juist.

Angstisok.nl is heel interessant. Aanrader. Het zit hem vaak ook in een te lang te hoog stress niveau.

Met mij gaat het stap voor stap beter en heb al weken geen paniekaanval gehad

Heey, ik herken vooral de angst dat het niet goed komt, en de wil om eruit te komen. Op het moment zit ik zelf ook in een hele lastige periode en heb ik op en af last van derealisatie, dan ben ik ook heel angstig. Wat voor mij helpt is slaap en eten als prioriteit te zien, en daarnaast ook beweging. Dus eigenlijk, terug naar de basisbehoeftes gaan. Dat je aan yoga doet en dat je sport is dus hartstikke goed! Probeer je gedachtes op te schrijven of er over te praten met anderen, je kan je gedachtes ook hardop uiten ipv erover te schrijven als je dat minder fijn vindt. Voor de rest helpt muziek mij ook heel erg, ik kom er achter dat als ik mee zing met een liedje het me bijna niet meer lukt om na te denken over al mijn angstgedachtes. Misschien dat dit helpt.

En dat trillen, ervaar ik vooral als ik in bed lig en als ik wakker word in rust. Is dat normaal ?

Hoi! Dat trillen heb ik vaak ook ik heb een keer te horen gekregen van mijn huisarts dat dat normaal is en op zo’n manier alle paniek en angst uit je lichaam kan komen.

Dit is heel herkenbaar voor mij. Ik ben 48 en heb al sinds mijn 18de last van pijnlijke kaken. Dit is onderzocht en komt doordat ik continu mijn kaken op elkaar klem, vooral 's nachts. Dankzij het dragen van een opbeetplaat 's nachts is dit beter, maar ook overdag klem ik veel waardoor mijn kaken overbelast raken en die pijn straalt uit naar hoofd en schouders.
Sinds een jaar of 5 ook last van aanvallen waarbij ik denk dat ik een hartaanval krijg. Steken op mijn borst, pijnlijke linkerarm, ademnood...heel eng. Al meerdere keren naar de cardioloog geweest en ettelijke keren bij de huisarts, ook een keer op spoed. Met mijn hart is alles ok. Onlangs bij een therapeut geweest die specialiseert in hartcoherentie, en die heeft vastgesteld dat ik chronisch hyperventileer. Dus ik adem dag en nacht verkeerd. Al deze lichamelijke klachten zijn daaraan te wijten bij mij. Heb nu oefeningen gekregen om zuiniger te ademen, want het probleem is dat ik continu teveel lucht inadem en daardoor teveel koolzuur uitadem. Dit zorgt voor een hele reeks lichamelijke en mentale klachten, zoals angst, somberheid en paniek. Het zal een hele tijd duren vooraleer ik mijn ademhaling terug op een normaal niveau heb gebracht maar na een paar weken met de oefeningen voel ik al een verschil. Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Sterkte!

Ook ik herken je verhaal. Pijnlijke kaken heb ik ook een hele tijd gehad. Ineens was het weg, kwam dan ook ineens weer terug net zoals andere sensaties die je noemt. Ook al eens midden in de nacht wakker geworden met het idee een hartaanval te krijgen, maar ik ben er nog. Dus dat was niet zo. Ik heb halverwege vorig jaar wel een hartfilmpje, echo en fietstest in het ziekenhuis gedaan. Kwam allemaal niets uit. Later ook nog bij de neuroloog geweest voor een mri van mn nek vanwege hoofdpijn, ook nog een emg gehad (zenuwtest) allemaal helemaal prima. Nu eigelijk de grootste klachten wel weer verdwenen zijn heb ik vanuit het niets wel vaak een soort van benauwdheid, ik denk dat dat met onbewuste hyperventilatie te maken heeft.

Maar als het je gerust stelt gewoon naar de huisarts gaan en een onderzoek aanvragen. Ik moet wel zeggen dat ik vanaf december ben begonnen met antidepressiva, waarschijnlijk vermindert dat mijn klachten ook een hoop. Wil natuurlijk niet zeggen dat jij dit ook moet doen

Hallo! Ik ben een meisje van 17 en heb precies hetzelfde vooral die rare steken op je borst aan de linkerkant en in je arm schouder en nek. Inderdaad heel af en toe aan de rechterkant maar altijd links. Bij mij is alles onderzocht en is er niks aan de hand. Angst kan veel met je doen.

Zie even mijn reactie 550 mvg anoniem

Hallo weet niet of dit berichtje. Herkenbaar is .maar ben ook de hele dag bezig met me zelfbewustzijn van me zelf en mijn denken. Het is begonnen met extreem vermoehijd. Uitputting. En als het ware voed je je eigen waanzin. De Uitputting zorgt er voor ik mijn eigen afspraken niet meer kan na komen van vermoehijd. In een overleving.s fase zit waar ik niet meer uit kom na mijn gevoel. Het is zo extreem ik me geen raad meer weet en mijn handen vol heb om er geen einde aan te maken. Tis voor mij constant aan staan en bezig zijn met me zelf en mijn gedachten .voel me gewoon lichamelijk en geestelijk opgebrand. Heb je misschien nog wat tips?????? Mvg anoniem

Hey,

Ik heb dit ook precies het zelfde sinds k klein ben. Mijn vader was altijd te voorzichtig maakte ons altijd over al bang voor omt hij zelf ook een erge hypochonder was, nu heb k alles overgenomen & heb k t zelf ook. Soms ( vooral winter idd ) heb ik zoveel last van die hypochondrie, k denk meteen dat k bij elke tinteling wat heb of t zelfde heb als mn moeder ( tumoren ) alle ziekte wat k zie boem hakt er meteen in. Maar dit kan echt beter worden! Na accepteren & loslaten hoe moeilijk dit ook zal zijn, voel k me wel vrijer. Soms heb k momenten dan kan k t even niet zelf. K weet precies wat je voelt. Mn gedachtes gaan alle kanten op, fight or flight is aan & je raakt in paniek terwijl je gwn lekker op de bank zit !

Hoi, ik herken me echt in jouw verhaal. Je stelt de vraag of rusten helpt. Op korte termijn doet het deugd, maar op de lange duur blijf je in het comfort van je zetel of bed en maak je je wereld erg klein. En zelfs in dat kleine coconnetje overkomt het je terwijl je rustig in de zetel zit. Daarom: stel jezelf bloot aan prikkels, zonder dat je je extreem gaat forceren. Het is niet de leuke weg, maar wel degene die je langzaam leert omgaan met je angst.. da's alleszins wat ik mezelf voorhou 😊.

Iets dergelijks. Heb namelijk hechtingsproblematiek.

Ja hetzelfde hier. Ook vaker in mijn leven soortgelijke gevoelens gehad. Heb er zelf last door gekregen na een aantal heftige gebeurtenissen kort achter elkaar. Ook geboorte van een kind en het ziek worden van naasten kwam daarboven op. Wat mij ontzettend helpt is om het leven iets minder serieus te benaderen. En gezelligheid op te zoeken.

Ik zit er ook een jaar in al. Maar het wordt beter! Dus gewoon doorgaan met je leven. Het wordt vanzelf weer beter.

Groetjes

İk heb dit probleem ook het begon op mbo 1 tot mbo 3 heb zoveel angsten wil zo graag sociaal zijn maar het lukt niet.

Herkenbaar je verhaal, ik ben continu zo bewust van al m’n gedachten. Heb stress ervaren en op een gegeven moment dacht ik, ik moet m’n gedachten ombuigen naar iets positiefs. Toen kwam de obsessie om al m’n gedachten te controleren, of ze wel positief waren en ben ik mezelf gaan herprogrammeren. Nu zit ik vast in een negatief verhaal.

Ik herken dit heel erg. En ik dacht echt dat ik de enige was hiermee. Hoe zijn jullie hiermee om gegaan? Ik hoop eigenlijk dat het ooit op een dag stopt.

Ik herken dit heel erg, ik had dit tot een jaar geleden ook constant. Met de nadruk op had. Het was erg lastig om er vanaf te komen, omdat als je dat probeert alleen nog meer op je gedachten gaat letten en het probleem zo alleen maar verergerd. Maar het was niet onmogelijk. Het hielp mij heel erg om afleiding te zoeken, iets waar ik mijn gedachten volledig op MOEST richten zodat er geen plek was voor dat zelfbewuste stemmetje. Lezen of films kijken bijvoorbeeld. Ik probeerde dan ook door te fantaseren over het verhaal en schreef dat soms op, zodat ik met mijn gedachten bezig was. In het begin verloor ik heel snel al mijn focus, en werd ik gelijk al weer zelfbewust om het zo te zeggen. Maar hoe vaker ik het deed, hoe meer ik mijn gedachten los kon laten.

Ik raad jullie aan om een bezigheid te zoeken, hetzij sporten of tuinieren ofso, waar je alle aandacht voor nodig hebt en zo zo weinig mogelijk dat negatieve zelfbewuste stemmetje in je hoofd hoort. Blijf herinneren dat je niet zo geboren bent, en dat alles zowel aan- als af te leren valt. Dat gaat niet van de ene op de andere dag, maar het is een lange weg met vallen en opstaan. Verlies nooit de hoop, want als ik er vanaf kon komen, dan kunnen jullie het ook, hoe uitzichtloos het ook lijkt

Wauw bedankt voor je uitleg. Heel fijn om te weten dat dit over gaat. Dat is erg gerust stellend al!

Ik denk constant aan bewust denken . Zou iemand aub aub contact met mij willen opzoeken. Wil zo graag met iemand erover praten

Ik heb ook regelmatig last van angstaanvallen en dan heb ik geen controle meer over mijn lichaam. Soms duurt het ook enkele dagen en kan ik er zelfs niet meer door eten en ben ik de hele dag moe en wil ik enkel en alleen slapen om het gevoel weg te kunnen krijgen..

100x de zelfde gedachten heb ik ook .. ik voel angst ,ik ben moe ,dat blijft soms in de herhaling
zit je wat te doen ,en dan gaat t maar dat hoofd
t brabbelt maar door . over waar ik in zit en waar ik aan denk en wat ik voel

Hee! Ik heb precies hetzelfde, hoe is het met je nu?

Wat Isa schrijft past(te) precies bij mij! Het is voor het eerst dat ik een verhaal lees dat zo in detail bij mijn eigen ervaringen komt! Vooral dat heel erg bewust zijn van jezelf/je eigen gedachten. En idd. als je je heel erg moet concentreren dan is het stemmetje weg.
Bij mij hielp inzet van medicatie heel erg (citolapram). Na een aantal weken opbouw had ik zomaar op eens een paar uur dat het nagenoeg helemaal weg was. Heb ondertussen veel gelezen.. het lijkt een combi van dwang en angst ....(uiteraard) getriggerd door stress.

Hé Jos! Ik zit ook 4 weken aan de citalopram. Maar het heeft voor mij helaas nog niet zo’n goed effect gehad. Na hoeveel weken merkte jij goed effect ervan? En hoeveel mg slik je?

Heel herkenbaar !
ik dacht dat ik de enige was en beschrijf het zelf als ; het lijkt wel op een tweede ik die in mijn hoofd alles wat ik denk of wat in me opkomt vasthoud en nadenkt over waarom ik dat dacht.
onnodig maar toch kom ik er maar niet vanaf want heb duidelijk geen controle over die tweede idie in mijn hoofd woont.

Ik heb precies dit! komt dit door angst? Ik ben zoooo bang voor psychose/schizofrenie dat ik continu gefocust en obsessief bezig ben met mijn gedachtes en aan het controleren ben of er geen rare of vreemde gedachtes tussen zitten... Wil graag weten waardoor jullie denken dat het komt.

Hoi allemaal,
Na lang zoeken zie ik eindelijk een forum waarop mijn verhaal bekend voorkomt. Ik ben boeken gaan lezen over hoe gedachten werken. Juist om beter met negatieve gedachten om te kunnen gaan, maar het resultaat is dat ik nu de hele dag denk aan hoe ik mij voel. De hele dag dus bewust van mijn zijn. Ik word er echt knettergek van. Kreeg in het begin paniekaanvallen ervan. Wil het zo graag loslaten en gewoon weer mezelf zijn en niet nadenken over hoe ik me voel. Ik gebruik nu 1 tot max 2 tabletten oxazepam. Daar word ik wel rustig van en ben ik gewoon weer even mezelf. Hoe gaat het ondertussen met jullie? En is het bij jullie over gegaan? Dat is natuurlijk de angst, word ik ooit weer gewoon mezelf. Kan er zo verdrietig van worden.

Hallo Esther .ik heb dit ook dagelijks de oplossing is naar mijn idee aflijding zoeken en ook al gaan je gedachten mee zoek aflijding. ZEKER NU IN DE ZOMER MAANDEN GA ER OP UIT. Luister muziek enz enz .ga op tijd naar bed en zorg voor regelmaat. Heb er ook de handen aan vol al 3 jaar .denk bij iedere dag morgen gaat het beter. Schrijf positieve dingen op gooi ze in een pot. En haal er een uit als het even niet gaat mvg anoniem

Hoi, na een neusoperatie voor de 3e keer en tijdens het herstel daarvan een heftige griep erboven op.
Kreeg ik in eens onverklaarbare angsten. In het begin paniekaanvallen die nu wel stukken minder zijn gelukkig.
Maar als ik nu ‘s morgens vanaf 5 u ong, mijn ogen open doe begint de onrust en gaat er vanalles door mijn hoofd. ik dwing me te blijven liggen val soms weer in slaap maar schrik iedere keer weer wakker en daardoor neemt de onrust alleen maar meer toe. Als ik dan opgestaan ben is t ergste gevoel weg maar ik heb de hele tijd een steen in mijn maag en hartkloppingen. Soms als ik ergens mee bezig ben is t een tijd weg maar t komt ook snel weer terug. Tegen de avond wordt t minder en ik val ook als een blok in slaap. Ik weet ook niet waar ik nu de hele tijd aan denk t gevoel is er gewoon lijkt wel.
Voel me ook erg somber en het kost me moeite iets te doen maar wil ook niet de hele dag maar op de bank hangen dus dwing me wel t huishouden te doen, honden uit te laten en naar vrijwilligerswerk te gaan. Herkent iemand dit. Want ik word er gek van met name die ochtende en dat sombere gevoel

Groetjes Daan

Herkenbaar! Wat kunnen we eraan doen?
Ik heb er al 15 jaar last van. En beter wordt het niet.Niet leefbaar zo.

Ook last van. Ik ben er elke dag bang voor en als er iets mis is met mijn lijf zoals een griepje of zwaar op mn borstkast slaat de angst mij toe. Ik heb bijna nooit rust en ik weet niet wat er te tegen doen

Ik herken dit hoor. Heb dit ook bang om neer te vallen of flauw te vallen😔 ook.

Ik herken dit hoor. Heb dit ook bang om neer te vallen of flauw te vallen😔 ook.

Ik heb dit nu ookal 5 jaar! Ik viel 1x flauw ( wat helemaal niet eng was ) maar toch bleef het haken. Jaren niks gedurft. Maar dit komt puur door controle. Je brein zoekt een uitweg in stressvolle situaties om vast te houden aan controle & dat is met de dood & flauwvallen super easy. K ben dokter geweest overal onderzoek willen doen maar niks gerustte mij. Op gegeven moment was k er ZO klaar mee Ik zei hardop " kom maar op Ik wil niet meer bang zijn " & k bleef dat herhalen. Ik ging elke dag journaleren in mn Boek, wat voel k, welke gedachte triggered het, wanneer heb k dit het meest? & nu heb k gwn maanden waarin k zonder er aan te denken gwn naar buiten ga! Het is echt mogelijk je moet echt even je zelf dingen blijven afvragen & wat werkt t beste voor jou. Streng zijn & zeggen kom op stop & door ? Of met jezelf gaan zitten dingen uitvogelen & liefde gunnen aan je zelf. Maar het is echt mogelijk om die angst om te zetten in rationaal denken. Enigste wat je er voor nodig hebt is de mentale kracht om te zeggen, ik laat los

Veel achter hoofpijn, duizelig, ook last van m'n ogen en zie ook slechter daardoor. Durf geen auto meer te rijden en alleen te wandelen

Heey Ro,
Het klinkt alsof je last hebt van derealisatie, ik kamp hier nu ook al een aantal maanden mee, het duurt voor mij vaak per keer minimaal een hele week. Soms zitten er momenten in de week dat ik me weer normaal voel, maar vaak is het een aaneengesloten periode van me heel vervreemd voelen van mijn omgeving en van mezelf. Alsof je op afstand staat van alles, het voelt heel vlak. Ik wil je even een hart onder de riem steken, dat dit een beschermingsmechanisme is wat in werking treedt op het moment dat er heel veel heftige gebeurtenissen tegelijk gebeuren. Als het teveel wordt voor ons brein kan het gebeuren dat ons brein ervoor zorgt dat we even helemaal niks meer hoeven te voelen. Dit kan zo beangstigend zijn, maar de truc is juist om even te accepteren dat het zo is. Dit is veel makkelijker gezegd dan gedaan, maar wat voor mij helpt is om terug te gaan naar de basisbehoeftes en bezig te blijven met simpele taakjes. Dit betekent, goed proberen te slapen, te eten, muziek opzetten, je lichaam bewegen op welke manier dan ook, schoonmaken, meezingen met muziek, (zodat je niet te veel gaat nadenken over of je niet gek aan het worden bent en of het ooit nog beter wordt). Stel er is een grote klus in huis of bij iemand die je kent, waarbij je gedachteloos moet schilderen, is dat wat dan nog het meeste helpt. Ik zou wel uitzoeken wat er nu speelt in je leven wat ervoor kan zorgen dat je brein dit doet, en ook of er misschien oude trauma's zijn opgerakeld afgelopen tijd. Succes, you got this, je komt hier echt weer uit!!

Ja dat herken ik. Ik kan het zelf hebben als ik rustig lig en vreselijk is het. Dit is denk ik gewoon de spanning en die het lichaam heeft opgebouwd en wat er op dat moment uit komt

Dat heb ik ook al 4 maanden lang word er echt moe van.Ook ervaar ik heel erg trillen in mijn hele boven en onderrug. Ervaart iemand dit trillen ook ?

Bizar dit is alsof ik het ben die dat verhaal heeft getypt. Dit alles letterlijk alles maak ik ook mee. Zo zo vreselijk is dat. Maar je kan het geef niet op!

Ja echt herkenbaar! Het is gek en zeker niet egoïstisch bedoeld maar het lucht op dat ik weet dat dit bij angststoornis hoort
Ik heb ook last van paniekaanvallen na bizarre enge gedachten! Ik maak ook een rotte periode mee ! Ik wil jullie iets meegeven om sterk te blijven dit is tijdelijk al voelen wij ons op dit moment niet zo maar het gaat voorbij

@ Atika, ik snap helemaal wat je bedoeld voor mij is het ook een opluchting om te lezen dat ik niet de enigste ben. Je gunt het niemand, maar samen sta je sterker!

Erg herkenbaar! Ik hoop dat het te kunnen delen een soort van opluchting bij je brengt.
Het is bij mezelf opgevallen (al klinkt het mischien wat suf) dat door goed voor mezelf te zorgen (vitamines) ik er minder last van heb.
Ik hou mezelf daar ook een soort van aanvast.
Met de paniek zelf weet ik me nog geen raad , ook heb ik last van derealisatie (de droom wat ik in je bericht terug lees).
Zorg voor ontspanning indien mogelijk.
Al is het iets kleins.
Het gaat je goed!

Erg herkenbaar! Ik hoop dat het te kunnen delen een soort van opluchting bij je brengt.
Het is bij mezelf opgevallen (al klinkt het mischien wat suf) dat door goed voor mezelf te zorgen (vitamines) ik er minder last van heb.
Ik hou mezelf daar ook een soort van aanvast.
Met de paniek zelf weet ik me nog geen raad , ook heb ik last van derealisatie (de droom wat ik in je bericht terug lees).
Zorg voor ontspanning indien mogelijk.
Al is het iets kleins.
Het gaat je goed!

Zijn jullie in behandeling ?

@Atika, ja zeker ik loop bij een psycholoog. Ben er nu een stuk of 5/6 keer geweest. Help echt. Ze zoekt op waar de angst en alles vandaan komt en leert je de echte ik terug te vinden.

@Atika inmiddels niet meer na een traject van 3 jaar , moet wel bekennen dat ten opzichte van een aantal jaar geleden de klachten minder zijn geworden.
En de signalen eerder op merk.

Pff lees jullie berichten met een traan
Hier net zo hele dagen in paniek herken me zelf niet meer terug
Naar buiten gaan durf ik ook niet voel me zo raar

Slik nu 10 mg citralopram bijna 6 weken helpt nog niet helaas

Herken dit zo erg, ik durf niet meer naar buiten toe! De hele tijd het gevoel van niet echt en zoveel angst, heb hier al 4 maanden last van

Ik zat aan de 10mg citalopram, ongeveer 9 weken. Nu verhoogd naar 20mg omdat de lichamelijke klachten niet echt afnemen. Ik merkte na een week of 7 met 10mg dat ik wel minder last hand van paniek/angst

Er zijn een aantal dingen gezegd/gedaan in therapie die mij een heel eind vooruit hebben geholpen, dus wellicht helpt het ook anderen:

1. Overweldigende gevoelens kun je vergelijken met een zware boodschappen tas. Als je die met gestrekte arm probeert te dragen is het heel zwaar. Trek je het dichter naar je toe is het draaglijker.

2. Visualiseer je angst als dier en geeft het "commando's". Speel dit scenario ook echt af in je hoofd. Het klassieke voorbeeld was om de angst te visualiseren als een tijger in de tuin, die je toeroept dat je geen behoefte hebt aan een roofdier in je tuin.

3. Een menselijk lichaam heeft niet de capaciteit om boos en bang tegelijkertijd te zijn. Probeer op het moment dat je angstig bent, dit om te zetten in "nuttige boosheid". Met nuttig werd bedoeld dat je de boosheid richt op iets externs. (Bijvoorbeeld bovengenoemde tijger) Niet op jezelf.

Ik herken mezelf superhard in jou verhaal!
Vooral in periodes van erg veel stress heb ik hier veel meer last van.
En dan natuurlijk weer de angst om het 'opnieuw' te krijgen.
Soms is het zo erg dat ik niet naar buiten durf (naar de winkel, sociale bijeenkomsten,..) uit schrik dat ik daar ook deze enge gedachtes krijg en in paniek zou slaan.
Ik hoop dat het met de tijd zal beteren, het is allesinds al een geruststelling dat meerdere mensen hier last van hebben en dit hoort bij een angststoornis.
Al zou ik dit echt aan niemand toewensen!

Hou je sterk. Als je al vaker last had van angsten dan is die oorlog ook ineens heftig, maar we leven al 100 jaren met oorlogen over de hele wereld. Je loopt hier geen gevaar. De mensen die er verstand van hebben maken zich minder zorgen dat jij. Gewoon geen nieuws meer kijken, en het overlaten aan de specialisten, die hebben hier hun werk van gemaakt, omdat ze er goed in zijn.
Praat er ook lekker even niet over. Veel mensen vinden het een onderwerp waar ze mee kunnen scoren. Net als met corona in het begin. Rust, routine maar vooral...geen nieuws, of desnoods alleen jeugdjournaal.
Laat je niet gek maken!
Er verdienen veel mensen geld aan clicks op spannende nieuwsberichten!

Maar die centrale waar ze nu erg zorgen om maken
Lopen wij daar gevaar mee.
Ben ook erg bang voor de kernwapens.
Die ken je niet onschadelijk maken als die deze kant op komt 😢

Waar komt deze angst vandaan? Volledig uit jezelf of is het nieuws kijken wat angst creëert? De media is namelijk van de angst. Geen tv kijken en geen nieuwe lezen. Het er niet over hebben met andere mensen. Dat scheelt denk ik al een hele hoop.

@Lexa

Ik denk dat het juist slim is om het er met andere mensen over te hebben, vooral als ze goed luisteren en makkelijk kunnen praten. Het heeft mij in elk geval wel iets geholpen, praten met de juiste mensen.

Geen nieuws hierover meer volgen, afstand nemen want je hebt er geen invloed op.

De angst was weg
Maar helaas nu na wat Litouwen nu weer doet
Voel ik de angst weer opkomen dat er nu echt een grote oorlog gaat komen 😢😢

Ik ben vreselijk bang, zit ook continue het nieuws te lezen , kan het niet loslaten

Hebben meer hier nog steeds last van

Nu de laatste dagen is de angst weer heel erg terug

Zou een psycholoog mijn hierbij kunnen helpen ?
Ik wil deze angsten niet meer hebben maar hoe kom ik eraf .

Kom hier oorlog

Ik ben zo ontzettend bang voor oorlog, nu de navo besluit de grootste training te doen sinds de koude oorlog en expers ook zeggen dat we er rekening mee moeten houden

Ik ben ooook super bang ben hele tijd nieuws zoeken of er weer wat nieuws is en telkens kijken wat Poetin heeft gezegd

Ik herken het heel erg. Ben zelf gestopt met alle podcasts en analyses over de oorlog in Oekraïne te volgen, volg alleen nog maar de highlights. Wat bij mij werkt is het steunen van goede doelen voor Oekraïne zodat je in ieder geval nog iets positiefs kunt doen voor de mensen daar. Voor de rest kun je misschien een noodpakket in slaan, mocht het hier naar toe komen zodat je enigszins voorbereid bent (voorzover dat kan).

Ik herken het heel erg. Ben zelf gestopt met alle podcasts en analyses over de oorlog in Oekraïne te volgen, volg alleen nog maar de highlights. Wat bij mij werkt is het steunen van goede doelen voor Oekraïne zodat je in ieder geval nog iets positiefs kunt doen voor de mensen daar. Voor de rest kun je misschien een noodpakket in slaan, mocht het hier naar toe komen zodat je enigszins voorbereid bent (voorzover dat kan).

Hoi, de tunnelvisie en de snelle hartslag herken ik wel. Op zo’n moment denk ik hier ook heel erg bij na. Ook als ik in gesprek ben met iemand, dan luister ik wel maar ik denk alleen maar ‘ik voel me niet goed ik voel me niet goed’ waardoor het alleen maar erger word. Sinds ik ben begonnen met antidepressiva dit soort paniek aanvallen niet meer zo hevig gehad

hallo, ik neem ook efexor samen met anafranil en ik voel me wel beter langzaamaan. Ik kan terug werken reizen hobby's uitoefenen, alleen het alleen zijn schrikt mij af dan komen alle gedachten boven en angstgevoelens. Dan neem ik mijn hond en ga ik ergens gaan wandelen of dergelijks om mezelf te tonen dat er niets is om bang voor te zijn. Als raad kan ik alleen meegeven om niet tussen vier muren te blijven zitten en naar buiten te gaan en initiatief te nemen. Veel succes en beterschap.

Soul retrieval

Met zoveel verschillende medicijnen, voorgeschreven door gifmengers wat zich hedendaags artsen noemt kan je ook niets goeds verwachten. Je bent er slechter uitgekomen, en die chemicalien tasten ook nog de organen aan op den duur.
Angst en depressie gaan hand in hand, en zijn volgens mij misschien wel identiek. Het gaat veelal om angst voor de toekomst en dat maakt depressief natuurlijk.
Wat de hele toestand verergert is natuurlijk dat niemand omgang met een depressief mens prettig vind, en je jezelf teveel voelt.
Dus wijze mensen met goede adviezen zijn moeilijk om mee in contact te komen. Zo was dat bij mij iig.
Ik hoop dat je hieruit komt. Meer dan 2 van die psychotrope middelen voorschrijven vind ik echt onverantwoord van een arts.
Je lijkt wel een chemokar op deze manier, kan nooit goed voor je zijn.
Als het dan niet eens helpt moet je echt voor jezelf gaan kiezen.
Ik ben ervan overtuigt dat je met natuurgeneeswijzen een veel betere kans op herstel hebt.
De weg die je bent ingeslagen buiten je eigen vrije wil om uiteraard werkt niet, dat is zeker.
Dat het je goed mag gaan !

Misschien is een - vrijwillige!- opname in speciaal angstkliniek een optie . Is van de GGZ en zitten op meerdere plaatsen in het land . Bovendien werken ze het liefst zònder medicatie ( als dat mogelijk is bij betreffende patiënt) Ze werken met vele therapieën , vooral exposure ( angsten opzoeken en ermee leren te omgaan met deskundige hulp ) Denk aan deze therapievorm aan wéken zo niet zelfs maanden , intern en weekend naar huis .

Overwaal nijmegen schijnt de beste te zijn.
Met dit soort klachten.
Gehoord uit betrouwbare bron.

Misschien heb je baat bij benzodiazepines,ze zijn verslavend en liggen onder vuur maar bij angst zijn ze langdurig werkzaam.
Mijn moeder gebruikt ze al 50 jaar icm ClomipramIne en ze stopt er nooit meer mee omdat ze geen bijwerkingen heeft en zo een leuk leven kan leiden.

Intussen weer anderhalf jaar verder na mijn post hierboven. Helaas met een dubbel gevoel, aangezien ik er aan dacht om mn bericht opnieuw op te zoeken. De doodsangst is gebleven en zo hard aanwezig in alles wat ik doe. Ik heb mijn brein zover gekregen om moeilijk te kunnen functioneren zonder alcohol. Echter ben ik niet verslaafd en kan ik perfect mijn ‘doorsnee’ dagen leven zonder alcohol en heb ik totaal geen drang naar alcohol. Echter van zodra ik iets gepland heb (sociale event, opleiding, …) begint de angst. Ik heb al geprobeerd om een event door te komen zonder alcohol, maar de angst geeft me moeite om te bewegen of te lachen of te praten. Maar na een avondje alcohol te drinken, heb ik de dag erna nog meer last. Niet dat ik een kater heb maar de angst komt zoveel harder aan.

Heeft de drukte me achterhaald? Ik weet het niet..

Het leven gaat door, de doodsangst blijft, en ik ben niet meer wie ik was. Ik ben nog jong en heb weinig verplichtingen, maar die komen dichterbij. Ik ben angstig om bv aan kinderen te beginnen omdat ik weet dat ik op dagen van angst niet kan functioneren, wat dan als ik moet zorgen voor iemand…:

Psychologen, anti-depressiva, een job die ik eindelijk graag doe, … niks zorgt voor een betere gemoedstoestand en dit maakt me zo vermoeid. Help.

Helaas herkenbaar.. maar ik heb geen oplossingen…
Ik ben 32 jaar en kinderloos, vriendloos en daar heb ik voor gekozen omdat ik met te veel angsten zit. Het is dan niet zo dat ik angst heb voor andere mensen (vroeger dan weer wel omdat ik op de middelschool zwaar gepest ben geweest en door mijn vader de grond ingeboord was terwijl ik hem hard nodig had) een eenzame tijd dat ik er als kind alleen voor stond en alles moest opkroppen.

Ik heb Moeite om ouder te worden, om ziek te gaan worden. En ik sta al jaren stil in de tijd, geen vooruitgang omdat ik nergens zin in heb. Heb daar gewoon de puf niet voor, De angst opzich vreet al mijn energie op en word er moe van. Ik heb erg veel psychologen gehad.. en niemand schijnt te weten hoe ze dat op moeten lossen, maar allerhande etiketten plakken kunnen ze wel. Ik Ben 1 jaar opgenomen geweest met medicatie tegen angst omdat het me tegenhoud om te leven zoals elk ander mens. Ook ik heb paniek aanvallen gehad, sommige duurde de hele dag.. echt vermoeiend, En ik ben er nooit meer van hersteld. Was gewoon een trauma om het gevoel te hebben dood te gaan. Nu is het al wat jaren geleden maar ik blijf erin hangen, “wat als ik dit weer krijg” drukke plaatsen.. oh nee bah. Daar doe ik alles voor om daar dan onderuit te komen🙄 nu momenteel heb ik weer agressie problemen, dan weer tijdelijke dwang of bang voor lichamelijke klachten.. het verschuift telkens…Maar heb mijn verleden nooit kunnen verwerken

Dit is heel erg naar!
Heb hier ook last van alleen heeft de angst bij mij andere onderwerpen.
Dit heet een gegeneraliseerde angststoornis/pieker stoornis.
Ga naar je huisarts en vraag psychologische hulp.
Alleen is het lastig om ermee om te leren gaan/eruit te komen

Dit is heel erg naar!
Heb hier ook last van alleen heeft de angst bij mij andere onderwerpen.
Dit heet een gegeneraliseerde angststoornis/pieker stoornis.
Ga naar je huisarts en vraag psychologische hulp.
Alleen is het lastig om ermee om te leren gaan/eruit te komen

Hoi Tamara,

Heel heel herkenbaar alles. Ik zit helaas helemaal thuis. Ik ben ook steeds bang dat ik iets erg in me hoofd heb ofzo. Elk pijntje is iets erg en denk ik iets achter. Herkent iemand dit?

Allebei de reactie en verhaal erg herkenbaar. Je lichaam voelt erg ziek aan en allemaal heftige sensaties en pijntjes. Ook ik had erg last van angst . Duizelingen benauwd zweten etc etc. Het belangrijkste is dat je er niet tegen vecht, accepteer het en laat het zijn wat het is. Hoe meer je vecht en vlucht hoe erger het word. Kijk de angst in de ogen aan. Soms verlies je jezelf maar onthou dat je niet ziek bent maar dat je dit allemaal zelf creërt. Wees niet streng voor jezelf maar extra lief. Probeer ontspanningsoefeningen en meditatie , heeft mij erg geholpen. Succes met je reis en je bent niet alleen!

@anoniem heel erg bedankt voor je reactie! Hoe ging jij om met de angst en de klachten? Ik voel me bijvoorbeeld echt heel rot nergens zin in. Hoofdpijn en duizelig elke x bijna paniek. Heel de wereld voelt raar en eng Ik ben mezelf zo aan het verliezen zo voelt Het althans. Als ik bijvoorbeeld van werk naar huis fiets is 2 min wordt ik al ontzttend angstig omdat de wereld raar is ik duizelig en angstig ben. Hoe deed jij dit?

Hallo hier wil ik wel even op reageren. Het is inderdaad heel herkenbaar .bij mij uit het zig in zware vermoehijd. Angst. Piekerstoornis en ga zo maar door. Je zit idd in een neergaande spiraal. Je klanten zijn dus heel herkenbaar. Maar wel een pluspunt je nog aan het werk bent. Ik wil je wel mee geven probeer er met een huisarts iets aan te doen of ggz instelling. Blijf hier niet mee rond lopen. Want dan zit je vroeg of laat nog maar in de put. Verdeel ook je energie. Niet te veel als het niet gaat .kijk aub uit je niet in een neerwaartse spiraal terecht komp. Daar er maar bij neer te gaan zitten. Succes hopelijk gaat het je in der tijd beter mvg ...anoniem

Hallo tamara lees eens mijn verhaal nr 531 mischien voor jouw herkenbaar. Sorry voor mijn even tiep foutjes in mijn verhaal naar jou hier voor geschreven

Ja heel herkenbaar vooral dat ze werled zo nep lijkt ik heb geen last van duizelig heid maar last van schommelen als of ik op een schip sta en heb meer last van derealisatie als t bewolkt weer is of of qls t begint te schemerenn,kort om bij verandering van licht heel raar maar dat gebeurt bij mij
Heb r 6 jaar geleden veel last van gehad was r een tijd vanaf maar heb me net weer ziek gemeldt op mn werk omdat t niey goed gaat

Maurice
Ik heb exact het zelfde dan jou...
Bij grijze wolken,of regenweer heb ik dat ook heel fel,zo angsaanjagend he
Ook het gevoel van op een boot te staan,en te wankelen.
Ik gun het jou zeker niet maar ik ben wel blij te horen dat ik dit niet alleen ervaar,.
Groetjes Angke.

Wat voor medicatie gebruik je bij behandeling?
Sinds paar maanden vergelijkbare klachten, was er vanaf maar nu mede door Corona weer laxt van.

Nee hoor je faalt niet vind het knap dat je het gedaan hebt ik durf het niet eens heb al 23jaar seroxsat ik kan er niet mee stoppendan word ik gek

Ik dacht ook te kunnen stoppen, medicatie sinds 1995 met seroxat, maar kwam hiervan aan, dus probleem er bij en Seroxsat kwam slecht in de publiciteit. Gestopt, maar dat was geen succes! Toen gestart met Fluoxcetine.
Tijdens afbouw ging het oké, maar 5 weken geheel zonder Fluoxetine begon de ellende weer opnieuw. Angst, nerveus en onrust. Naar huisarts gegaan en weer opnieuw gestart met Fluoxetine. Wat heb ik mezelf aangedaan, nu weer weken wachten tot het aanslaat. Gebruikt het nu 8 weken en het gaat al ietjes beter, maar ben er nog niet.

Hoi,
Ik heb je bericht gelezen, weet niet of dit bericht recent is of van een tijd geleden, maar wilde er toch even op reageren. Ik herken het wel. Ik had erge last van paniekaanvallen en een enorme onrust van binnen. Ik ben toen met antidepressiva begonnen en met gesprekken bij een psycholoog. Van de antidepressiva had ik de eerste 3 weken verschrikkelijke bijwerkingen, mijn angst werd ook nog veel erger, maar daarna waren de bijwerkingen gelukkig weg en ging ik me stukken beter voelen. De angst en onrust was weg en ik voelde me weer prettig. Na ongeveer een half jaar ben ik gaan afbouwen en helemaal gestopt met de antidepressiva. Maar al na zo’n 3 weken was daar weer de onrust, zo’n afschuwelijk gevoel. Ik ben toen weer begonnen met de medicijnen. Maar 1 jaar later heb ik weer geprobeerd af te bouwen en te stoppen. En weer na een paar weken die enorme onrust….. Nu neem ik alweer een paar jaar de antidepressiva en ik voel me er goed bij. Ik heb geaccepteerd dat ik het op de een of andere manier gewoon nodig heb. Ik wil me gewoon goed voelen. En ik schaam me er ook niet meer voor. Als iemand bijv suikerziekte heeft, moet hij ook medicijnen nemen.
Ik hoop dat je je ondertussen weer goed voelt.
Groetjes.

Zo denk ik er voortaan ook over!

Zo herkenbaar. Vooral: je lichaam neemt een loopje met je en je weet dat wel maar je kan er niets aan doen, de emoties overheersen.. sterkte.

Heel herkenbaar. Geen medicatie Het zelf willen doen . Toch heeft een lichte medicatie bij mij geholpen om mij weer beter te voelen en de angst aan te kunnen.
Ik denk maar zo, voor mijn maagpijn neem ik het medicijn waarom help ik mijn psyche niet. Daarbij ging ik ook verder met psychotherapie

Ooit gestopt met medicatie maar de angsten en depressieve gevoelens kwamen terug. Ik stop nooit meer. Ondanks de medicatie nog wel altijd met periodes last van angstklachten. Vooral als ik teveel hooi op mijn vork neem.

Dat ken ik ook. Maar hoe dan ook het beheerst je leven en je wil van die negatieve gedachtes af, want die geven angst. Als je, je goed voelt, is alles leuk. Maar de angst om weer angst/paniek te krijgen is een spelbreker in je gedachten en dan te beseffen dat het je eigen gedachtes zijn, want al jij mijn gedachtes zou hebben, dan ben ik genezen zijn. Heel bizar!

Ik voel met je mee ik zelf had veel last van angstaanvallen heb 15 jaar citrampram geslikt en daar ging ik goed op kon weer van alles.
Tot een jaar geleden dat de huisarts vroeg of het niet de tijd was om te stoppen dus dacht ik kan het proberen .1 jaar nergens last van gehad en nu sinds een paar dagen is het weer terug dus weer begonnen met de medicijnen maar heb nu meer last van de bij werkingen duserr last van angstaanvallen ik hoop dat het gauw voorbij is .
Ik leef met je mee is ook niet niks dit

Heel herkenbaar. Ik heb al vanaf mijn 15e ptss met een paniek stoornis. De laatste keer dat ik ben gestopt met de Prozac is nu 10 maanden geleden en het ging zo goed. Vorige week een zware angstaanval gekregen in de supermarkt en ik ben nu gewoon weer terug bij af. Ik durf niet meer naar buiten heb zelfs in huis weer zware angstaanvallen en zit nu aan een hoge dosis Xanax en moet de Prozac weer opnieuw opbouwen. Dus heel erg ziek nu. Het voelt als falen iedere keer. Het idee dat ik blijkbaar nooit een normaal leven kan leiden zonder al die pillen maakt me erg depressief. Soms hopeloos. Maar ik hoop dat als de medicatie weer aan slaat dat ook die gedachten weer wat positiever worden.

Ik lees al jullie verhalen pfff.... wat een ellende he. Hebben jullie ook zo erg last van dwanggedachten! Soms wel 24/7. Ben nu voor het eerst begonnen met ad. Hoop dat het bij mij ook snel aanslaat, want op dit moment zijn de dagen heel zwaar!

Blij om te weten, dat we niet alleen zijn!
Ik kan mezelf jammergenoeg helemaal terugvinden in dit verhaal...
Bij mij is het begonnen met de start van de corona... personelijk denk ik dat mijn medicatie die ik neem voor mijn hart en de vaccinaties tegen covid hier zeker mee te maken hebben... grote druk op borstkas, geen leuke dingen meer kunnen plannen, direct wegwillen uit drukkere situaties enz... je wilt het allemaal wel doen met kindjes (zeker als jonge mama , 31j) maar eenmaal je er bent is get om gek te worden.... je wilt je wederhelft er ook niet mee lastigvallen maar het is soms zo moeilijk.... ook medicatie gehad, deanxit hielp goed maar verzwaarde enorm, +10kg .... dan gestopt... ging even goed maar dan terug slechter.... dan probeer je al die vrij te verkrijgen anti stress enz suplementen.... ma na een volle kast en geen betering terug naar dokter... nu fluoxetine gekregen.... hopelijk helpt het

.... iemand hier ervaring mee?

Groetjes en allemaal veel moed gewenst 😘

lieve mensen ... ik moet ook ff t van me afschrijven ... wat is een angststoornis toch een lijdensweg, mijn hart breekt bij de verhalen die ik soms lees ... ik zelf heb t al 40 jaar maar had mijn weg erin gevonden, hetzij heel beperkt .... maar thuis was t nog leefbaar ... die periode is nu afgelopen, want voor t eerst in die 40 jaar heb ik t nu ook thuis en ik kan t niet meer dragen ... wel kalmeringstabletten gekregen, maar ze werken te kort om de hele dag en nacht te beslaan ...aangemeld voor weer therapie maar enorme wachtlijsten ... ook nieuwe antidepressiva gehad, maar durf er niet aan te beginnen omdat ze zei dat er een begin verergering kon zijn... ik loop al zo op t randje dat ik nog geen 1% verergering erbij zou kunnen dragen want ik zit al op de 100% van mijn kunnen .. ik eindig nu al vaak met hulplijnen bellen omdat ik dan echt gek wordt ....ik lees in t bericht hierboven over deanxit, dat t verzwaard, wat bij mij erg welkom zou zijn want ik blijf afvallen ... maar aan de schrijver van t bovenstaande bericht mocht je t lezen ? is met deanxit bij jou een begin verergering ontstaan bij t opstarten? want nogmaals, die zou ik nu niet kunnen dragen ...dus ben wanhopig op zoek naar een antidepressiva die die verergering niet heeft .... lieve groetjes en sterkte voor iedereen hier die t zo zwaar heeft <3

Reactie gebruik Fluoxcetine.

Bij mij werkt het goed. Met tijd en wijlen toch nog paniek en angst. Als je, je goed voelt is alles leuk, maar kan ook zo weer in angst omslaan.

Geld voor mij ook. Periodes van angsten en negatieve gedachtes. Je snapt niet waarom en je krijgt op waarom geen antwoord.😒

Ik begrijp je volledig!!

Ik heb net hetzelfde.. angststoornis na bevalling opgedaan na een dik jaar gestopt en hervallen en nu zijn we 7 jaar verder en ik nam “maar 5mg”.

Toch heel stom van mij gestopt met medicatie een 6 tal weken geleden.

Het sloop er weer in met angst van dat ik ziek was (had ontstoken vinger enz, en dus dokter google en had altijd stekende pijn in buik, dus ik gebruikte google en natuurlijk dacht ik aan kanker) na zoveel onderzoeken (bloed enz) bleek er toch niks met mij.. en dan is besef gekomen van shit de angststoornis, en nu heb ik dus angst voor de angst.. 🫣 Vollenbak in paniek en aan de kalmeerpillen.. medicatie terug heropgestart dag 4.

herkenbaar?

3 jaar geleden heb ik een burnout gehad en ben ik begonnen met serteraline. Die deed mij echt niet goed en ik kreeg allemaal rare angsten.

Toen overgestapt naar escitaloprám en met behulp van oxezepam ging het na een tijdje weer goed. 3 jaar geen last meer gehad, maar omdat ik aankwam ben ik uiteindelijk gezakt naar 5mg. Dit was een onderdosering voor mij en nu heb ik opgehoogd naar 20 mg wel in bijna 6 weken tijd. Daarnaast slik ik 3 keer oxezepam per dag. Ik denk elke keer dat ik een ernstige ziekte ga krijgen. Inmiddels heb ik een bloedonderzoek gehad en baarmoederhals onderzoek. Het houdt niet op.

Het lijkt wel of de escitaloprám niet meer werkt. Ik ben echt helemaal op!

Probeer op te drukken als je zo aanval krijgt.
En verder helpt sporten voor 25% minder klachten. Ik wens je veel sterkte. Als het je gelukt is om van je medicatie af te komen, gaat dit je ook lukken. Ik ben nu aan het afbouwen, slikte veel te veel medicatie vooral hoge dosis lorazepam en een grote hoeveelheid per dag. Ik raad je het boek aan uw brein als medicijn. Heeft mij vaak geholpen. Veel beterschap gewenst

Lieve poppie,

Wat vervelend voor je ! Ik heb precies hetzelfde. Welke medicatie gebruik jij als ik vragen mag? En helpt dit ?
Ik hoop dat je medicatie snel weer aan slaat. En het is helemaal niets om je voor te schamen. Je hebt dit gewoon nog even nodig.

Jammer genoeg weet ik precies hoe je je voelt.
Ik kamp al jaren met constante angst,bang om te falen,bang om alleen te zijn.
Niemand weet hier iets van af want ik draag voor de buitenwereld een masker maar van binnen schreeuw ik om hulp maar ik heb een enorm schaamte gevoel dus ik praat er niet over, dit is de eerste keer dat ik er uberhoud over begin.
Ik ben moe,moe om altijd een knoop in m,n maag te hebben,moe om altijd bang te zijn terwijl er eigenlijk niks aan de hand is.
Heb geen idee hoe ik het moet oplossen maar ik ben het zat het is zo vermoeiend.

Ik weet hoe je je voelt. Het is zo machteloos. Ik zit constant in angst. De hele dag door bijna. Ik heb geen leven. Alles geprobeerd maar niets helpt. Paar jaar aan de citalopram gezeten maar hielp niet. Jaartje geleden mee gestopt. Mag ik vragen welke medicatie je gebruikt?

Beste allemaal, helaas herken ik mij ook in bovenstaande verhalen. Ik heb in mijn jeugd te maken gehad met zware emotionele verwaarlozing en psychisch labiele ouders. Mijn hele leven staat in het teken van angst en het bizarre is dat ik hier pas sinds kort achter ben gekomen. Mijn hele leven ben ik al opzoek waarom ik mij zo raar en opgejaagd voel. Het probleem was dat ik niet beter wist. Totdat ik na de zoveelste paniekaanval en burn-out alles ben gaan opschrijven. Dat is een zoektocht van 7 jaar geweest aangezien ik niet wist waar ik moest beginnen. Ik ben nu 46 jaar en slik sinds 7 weken sertraline, nu pas weet ik wat ik al die tijd heb gemist en hoe t mijn hele leven heeft verziekt. Al mijn dromen heb ik niet kunnen waarmaken maar ik ben wel erg strijdbaar en wil nu wel de juiste dingen doen die mij gelukkig gaan maken. Het slikken van de ad was ook voor mij iets waar ik erg tegenop zag, heb t vaak uitgesteld door alle horrorverhalen die ik heb gelezen. 1 tip; laat je daar niet door leiden, mensen weten niet waar ze over praten. Ik heb 7 weken in een hel gezeten door alle bijwerkingen en nog steeds ervaar ik er een aantal. Maar alles beter dan de hel waar ik in leefde, kon nergens van genieten en heb mijn hele carrière om zeep geholpen door de angst en paniek. Was continue aan het piekeren over alles en was compleet gesloopt door alle stress die mij dat gaf. Ik gun t mijn ergste vijand zelfs niet toe. Als je met dit soort klachten loopt zorg dan aub dat je de juiste hulp zoekt, neem contact op met je huisarts en zoek naar de kenmerken van angst en piekerstoornissen. Mocht jij je daarin herkennen schroom dan niet om actie te ondernemen, zo’n stoornis gaat niet vanzelf over! Ik hoop oprecht dat t allemaal goed met jullie gaat en hopelijk ziet de toekomst er zonnig uit !

Ik begrijp jou, hoe gaat het nu

Dit herken ik zo. De wereld voelt super raar nep vervorm alsof je niet leeft ofzo. Ik vind dat ook doodeng krijg er zelfs paniek van. Heb jij dan ook zo'n raar gevoel in je hoofd?

Lastig is dat he. Ik Heb er ook lang last van gehad tot ik op een gegeven moment dacht ja fk it😂 gewoon jezelf zijn hoor!!!

Ik heb er veel spijt van dat ik stil was. En de reden waarom ik stil was is omdat ik nogal hard was (volgends vele). Men gaat over je heen lopen als je stil bent (kan) dus gewoon doen hoor, er kan niks gebeuren.

Oja

In het begin kan het erg lastig zijn en veel energie kosten maar het word wel beter..

Mijn moeder is 60 jaar en zij heeft er nog steeds last van, ze bevriest tijdends feestjes en ze schaamt zich heel erg en je ziet dan ook hoe ze zich terug trekt en ze zal ook nooit de telefoon opnemen. Een echte weerspiegeling van wat ik was,heb ik me eigen toch over de drempel weten te zetten. want dat is gewoon vergooien van je leven. Door je in te houden.. voor andere mensen..Niet doen! Zoek desnoods therapie daarvoor

Beste Johan
Benzodiazepinnes zijn heel verslavend en je hebt er altijd meer van nodig.
Ik nam ze ook 20 jaar,nu 5 jaar medicijn vrij.
Je kan er een rebound van krijgen als je ze te lang slikt,en worden u klachten dan erger.
In mijn geval,was het een lange weg met vele afkik symptomen.
Mij hebben ze van dag op dag eraf gehaald,doe dat nooit!!!
Ga afbouwen heel traag.
Benzodiazepinnes zijn alleen maar verdovend niks meer.
Je kan op Facebook een groep vinden
Benzo strijders,als je ooit wil weg gaan van benzo en Add deze mensen zijn mensen met ruime ervaring om jou te helpen hiermee.
Een arts of psychiater Kent er niets van om iemand hierbij te helpen.
Dan gaat het veel te snel en geloof mij dat wil je niet.
Groetjes.

Beste Angke,
Dank voor je bericht ik ga het proberen maar het is zo lastig de angst en paniek zijn zo heftig.
Welke benzodiazepines en hoeveel gebruikte u?
En is de angst nu ook weg bij u?
Groeten Johan

Beste Angke,
Dank voor je bericht ik ga het proberen maar het is zo lastig de angst en paniek zijn zo heftig.
Welke benzodiazepines en hoeveel gebruikte u?
En is de angst nu ook weg bij u?
Groeten Johan

Therapie!!
Je bouwt alleen maar meer angst op als je jezelf opsluit. Exposure therapie kan daar echt bij helpen.

Therapie!!
Je bouwt alleen maar meer angst op als je jezelf opsluit. Exposure therapie kan daar echt bij helpen.

Heel erg bedankt voor uw reactie. Ik zal het zeker doen
Mvg

Ik heb heel erg last van angsten en hyperventilatie last van mijn maag en darmen heel erg koud en misselijk en net een gevoel van stroom door mijn lijf en of mijn etenblijft hangen zijn er meer mensen die daar last van hebben