Angstaanval / Angststoornis - forum lotgenoten

Hallo Ahmed ik ben serdar woon in Dordrecht. In mijn jeugd had ik geen angst. Is wat later instaan in de jaren 90. Ik ging situatie vermijden. Wel mijn groot rijbewijs gehaald 1996. Later in 2007 kreeg burn-out en kreeg venlafaxine Effexor. Heeft geholpen. Ik heb nog steeds angst vooral drukke plaatsen. Sociale angst beetje

Hallo

Ik heb ook angst als ik iemand hoor roepen, schreeuwen of luidruchtig is. Of in aanwezigheid van veel mensen, zijn. Daarom ik vermijd veel feesten of iemand gaan bezoeken ofzo. Ik krijg dan al eerder te maken met grote angsten

Ik heb dat gekregen na kuur AB ik had hierna geen eetlust meer en ben behoorlijk veel afgevallen, hierdoor angst ontwikkeld om te eten omdat door de angst ik nog geen eetlust heb ...ik roep hetzelf op..door spanning steen op mijn maag..het is echt en ellende.. Ik ga nu probiotica proberen aangezien ik heb gelezen dat een verstoorde darmflora ervoor zorgt dat je angsten vele malen erger kunnen worden.

Sterkte hoop dat je gauw geholpen wordt.

Ik ben niet bang om zelf te stikken, maar heb die angst in zekere zin voor mijn kinderen. Ik heb een lifevac in huis gehaald. Belachelijke prijs, maar daarmee kan je jezelf of anderen prima redden. Nu weet ik niet of zoiets je juist zou geruststellen of dat je je daarmee juist te veel bezig houdt met dergelijke angsten.

Ik heb een slik angst weet iemand raad ik ga sowieso naar de huisarts maar wil graag in gesprek komen die dit kent

Hoi Joke we kunnen elkaar een hand geven
Ook ik heb een slikstoornis
Slikfoto.s gehad door heel de molen
Maar heb hyperventilate angst en paniek
Ik eet wel ietsjes maar zodra het in m'n mond gaat
Kan ik en durf ik niet te slikken
Ik weet wel waardoor het komt Ik heb me een keer verslikt heel lang geleden En daar heb ik een slik angst aan overgehouden het is verschrikkelijk Ik snap je helemaal

Ooh ik begrijp je zo goed ik huil ook iedere dag
In de ochtend gaat het nog enigszins
Beetje yoghurt
Maar dan tegen het avondeten aan gaat mijn kela al dicht zitten Ik durf het ook niet door te slikken ben ook bang dat het blijft hangen of dat ik stik zodra ik mijn ogen open doe 's ochtends begint de angst al
Daarbij slik ik ook nog van allerlei medicatie wat helemaal niet helpt
Ik ben echt een einde raad ik weet niet meer hoe ik het moet doen Ik word helemaal gek van mezelf ben 12 maanden opgenomen geweest maar het heeft niks geholpen Ik werd gewoon naar huis gestuurd en nu zit ik thuis en eet geen warm eten dan neem ik maar een bakje vla of wat drink Brinta
Dus ik weet hoe verschrikkelijk het is het is gewoon niet normaal Ik weet het ook niet meer

Blaas je kaken eens op met wijde neus, herhaal een paar keer. En dan weer en slik. Ik deed dit wanneer ik grote pillen moest slikken. Werkt !

Dag Loes,
Je mankeert meer dan waarschijnlijk niets…!
Het gaat waarschijnlijk om stress gecombineerd met angsten of gepieker.
Ik herken je symptomen.
Het is alsof je hersens samenknijpen in je hoofd en dan het gevoel (als het echt erg wordt) van kortsluiting geeft waarbij je een blackout ervaart.
Ik krijg dat soms in de wagen en als ik een voordracht geef, lastig, belemmerend idd. Vermoeiend ook.
Probeer het een beetje te aanvaarden in eerste instantie, terwijl je volop er tegenaan gaat om het zoveel als mogelijk te neutraliseren , dat vergt tijd!!
Wat kan helpen, relaxatie therapie, ademhaling, lees er over, doe je verhaal, rustgevende medicatie (vrij te verkrijgen, op basis van Valeriaan bijvoorbeeld), oude stresserende gewoontes toestanden proberen bijschaven zodat ze niet meer stresserend zijn voor jou. Indien nodig, zaken vermijden als kan. Mss moet er wel iets veranderen in je leven, zonder dat je dat beseft of mss zelfs verdrukt…
Even nadenken reflectie doen en aan de slag er mee! Komt goed, you are in control!
Belangrijkste van alles: ga bewegen, ga naar het bos. Leef in het hier en nu (dat is eigenlijk het enige echte), concentreer je op ELKE actie die je doet, dat helpt, probeer te genieten van onnozele momentjes die we anders laten passeren…
Ik hoop dat het je lukt!
Oh ja ik ben er nog niet van af, they keep coming back, maar meer in controle, leefbaar, gelukkig ook.
Aanvaarding werkt wonderlijk.
Cheerz

Gezien je leeftijd is het interessant de piste van de overgang te bekijken. Geeft vaak dezelfde symptomen en wordt weleens over het hoofd gezien. Ik herken mezelf soms niet meer door de overgang/menopauze .... Als je beseft dat het van voorbijgaande aard is kan dat eventueel helpen...

Loes heb je gedacht aan de overgang? Duizeligheid en allerlei akelige symptomen kunnen opspelen, ook klachten waar je zo snel niet aan zou denken. Hartkloppingen, extreme somberheid, niet/slecht slapen, duizeligheid etc. veel sterkte!

Lief duizelvrouwtje ik heb ziekte van meniere.Lees das es op google.het is niet gevaarlijk alleen erg vervelend..Je kan chiranizine halen. Gewoon vrije verkoop bij de apotheek en kruidvat..sterkte..

Hi joya!
Helaas herken ik dit heel goed.. toen ik 2 jaar geleden in een burnout viel kreeg ik s'nachts ook een keer een paniekaanval en sinds die tijd is slapen een soort angst geworden. Vooral als ik de volgende dag een verplichting heb weet ik gewoon dat de nacht weer vreselijk wordt. Ook wat jij schrijft gewoon simpel weg niet in slaap kunnen komen , en blijven piekeren. En soms als ik uit eindelijk in slaap val na 4/5 uur wordt ik wakker door een paniekerig gevoel op het moment dat ik in slaap dommel.. ik wou dat ik de gouden tip voor je had maar ik heb hem ook nog niet gevonden. Wel slik ik magnesium en moet zeggen dat dat deels voor mij wel iets helpt.. wens je veel sterkte wat het is echt naar!

Ps. En het stukje bang om dood te gaan ook erg herkenbaar!

Haii Kim,

Bedankt voor je reactie. Hoe gaat het nu met jou?
Met mij nog steeds hetzelfde. Veel angst overdag en snachts soms nachtenlang niet slapen en als ik wel slaap is het kort en wordt ik altijd voor 5 a 6 uur wakker. Hoe is dit bij jou ?
Slik jij medicatie? Bij mij willen ze dat nu wel gaan doen maar toen ik de bijsluiter las kreeg ik een aanval van hier tot tokio. Ik wil het op eigen kracht doen maar het slapen nekt me. Op dagen dat ik weinig/niet slaap is de angst ook groter. Ik krijg wel therapie maar tot nu toe werkt het hier nog niet voor.
Ook durf ik niet meer naast me man te slapen omdat hij "wel" slaapt pfffff.
Ik heb ook magnesium gekocht maar na de 1e keer slikken voelde ik me daar zo naar van.. en barstende koppijn. Misschien toeval maar durf het nu niet meer. Heb je ervaring met CBD druppels ?

Liefs

Dag Joya,

heb je al eens metalonine gebrobeerd? CBD kan werken, kan hoofdpijn geven maar je kan het zeker proberen.

Heb je geen angst als je 'echte' slaapmedicatie gebruikt zoals zolpidem e.a.? Er zijn mensen zat die heel hun leven dergelijke slaapmedicatie nemen dus wees er ook niet bang van. Slapen lijkt me gewoon het belangrijkste nu.

Hoor het graag.

Hartelijke groet, Joris.

Ik gebruik nu mirtazapine 3.75 voor het slapen ongeveer 1.5 week maar ik begin enorme spierpijn te krijgen en wazig zien. Ook slaap ik er maar kort op. Omdat bij mij alles is ontstaan door burn-out en angstklachten wilt de psych me op de antidepressiva hebben. Dit gaat mij rust in mijn hoofd geven en dan zou ik weer kunnen slapen. Iemand hier ervaring mee ?
Cbd wil ik graag een kans geven maar dan moet ik wel eerst stoppen met de mirtazapine. Werkt dit goed ? En welke kan ik het best halen ?

Hi!

Wat naar dat het nog steeds wat hetzelfde voor jou gaat! Ik slik zelf geen medicatie.. ik snap ook heel goed dat je het graag zelf wilt doen maar soms heb je een periode even "hulp" nodig het hoeft niet voor altijd he! Met mij gaat het opzich wel goed ik had deze week ook weer een week waarbij mijn slaap erg slecht was( bij mij is dit dan pas na 3/4 uur in slaap kunnen komen en dan na 3 uur slaap weer wakker worden om vervolgens weer 2 uur wakker te liggen met veel piekeren of angstgevoel en dan soms nog in slaap te vallen voor 1a2 uur), en zoals jij ook zegt wordt dan mijn angst overdag automatisch ook erger.
Zelf kan ik de angsten wel wat beter aan laatste maanden maar ik ben ook al een een langere tijd onderweg, dus hoe kak het ook is het heeft veel tijd nodig. Ik begon met kleine angsten aangaan en zo steeds een stapje verder naar mijn grotere angsten dus kreeg ik ook meer zelfvertrouwen in mijzelf, en dat hielp mij wel zoals deze week als de nachten weer lastiger worden en dit de angsten triggert heb ik er mee leren omgaan en wuiven ze ook sneller weer wat weg..
Ik heb zelf geen ervaring met de druppels wel heb ik een aantal mensen om mij heen die antidepressiva hebben voor o.a angst etc. Bij de mensen om mij heen nam het wel de zwaarte van de angst weg maar goed je hebt ook mensen waarbij het minder goed werkt.
Ik hoop dat je goeie hulp hierin hebt want soms is het heel moeilijk om te kiezen wat nou het beste voor jezelf is als de angst ook je dingen aanpraat :(
Maar ik zeg altijd als mensen medicijnen nodig hebben en die keuze maken of het voor tijdelijk is of niet is dat ook een sterke keuze! Dit betekend niet dat je faalt of het niet zelf doet, je mag jezelf ook gunnen dat je weer even kan bijtanken want leven met angst en slecht slapen vraagt veel van je!

Appartement verkopen, misschien dan rust in je hoofd terug!

Ik heb exact hetzelfde. Benieuwd of je het intussen hebt weten op te lossen?

Ik heb hetzelfde ik krijg nu elke keer als ik moet werken een paniek aanval en dat slaat op mijn keel waardoor ik niet kan eten als deze voorbij is moet ik helemaal bijkomen en voelt het of ik heb gesport en je gwn de gele dag al iets heb gedaan. Mijn advies is om het over je heen te laten komen maar niet accepteren dat dit bij je hoort je moet je minder veranderen naar positieve dingen en als het mogelijk is afleiding zoeken om er niet an te denken. Ik heb er namelijk net 1 gehad ik haat deze angst en heb al vele angsten mee gemaakt maar dit is wel 1 van de ergste ik hoop dat iets geholpen ben en hoop dat het snel oplost liefs sanne💪❤

Je zou eens kunnen proberen met hartcoherentie oefeningen. Heartmath of hartbrein. Angst in de keel is gekoppeld aan het hart en de angst die daar wirdt gevoeld.

Ik heb precies hetzelfde. Continu angst op het moment en daardoor dichtgeknepen keel, waardoor ik niet kan eten en bang ben om te eten. Ook door hele erge keelspanning steeds heftig hoesten en soms met eten zelfs kokhalzen omdat ik zo in paniek ben. Het is 1,5 week goed gegaan en nu door een trigger erger dan daarvoor...
Heb je al iets gevonden wat hiertegen helpt? En gaat het al wat beter?

Wat vervelend dat je dit door moet maken! Angst kan ons enorme belemmeringen geven in het dagelijks leven. Voor mij duurde het best een tijdje voor ik snapte dat ik met angst te maken had. Ik hoop dat onderstaande info jou/jullie zal helpen om weer een stap vooruit te komen.

Belangrijk: als je je in een (thuis)situatie bevindt waar je constant spanning hebt, probeer een nieuw (tijdelijk) thuis te vinden. Probeer niet alle triggers tegelijk te kunnen opvangen als je daar niet meer de kracht voor hebt! Uit ervaring weet ik dat weggaan dan de betere optie is, je hebt rust nodig om te herstellen van waar je ook doorheen bent gegaan.

Verder: een emotie (zoals angst of boosheid) moet je 'doorvoelen' om hem te kunnen verwerken. Accepteren dat hij er is op dit moment, alsof het een klein kind is dat aandacht en erkenning nodig heeft, helpt. Daardoor zwakt de emotie af en gaat hij soms zelfs helemaal weg. Let in gespannen situaties bewust op wat je lichaam doet, waar het zich aanspant. Geef je vervolgens langzaam over aan het nare en oncomfortabele gevoel, net zo lang tot je je er comfortabel mee voelt. Vergelijk het met onder een koude douche stappen: jezelf aanspannen is niet handig, want daardoor raak je niet gewend aan de kou. Het is beter om rustig adem te halen en telkens weer te ontspannen zodra je een lichaamsdeel aanspant. Probeer geen weerstand te bieden tegen het nare gevoel! Tegenwerken en weerstand bieden zorgen dat de emotie juist toeneemt en heftiger wordt. Het moet juist langzaam uit het lichaam komen. Bewegen helpt hierbij. Dit helpt mij persoonlijk bij angst, al heb ik het minder erg dan hoe jij het omschrijft denk ik. Mijn angst zit hem meer in sociale situaties. Het helpt mij om even stil te staan en bewust te worden van mijn aangespannen lichaam, en de tijd nemen om mijn racende gedachten te erkennen en los te laten zonder me ervoor te schamen dat ik ze heb.

Word ook bewust van de situaties die jou angst geven en waarom. Bedenk bijvoorbeeld hoe realistisch het is dat je in je eten stikt. Hoe vaak is dat tot nu toe gebeurd? Heb je misschien heel vroeger eens een nare ervaring gehad waarbij je bijna in je eten stikte? En heb je die angst nooit goed verwerkt? Of schaam je je voor deze angst bij de mensen om je heen? Probeer eens langzaam te kauwen op bijvoorbeeld een stukje fruit, heel bewust. Dan zul je zien dat je wat meer vertrouwen kunt krijgen in je eigen tong en kaken ;) Zoals je ook zegt: je hebt nooit een allergische reactie gehad. Redelijkerwijs is er dus geen reden om daar bang voor te zijn, maar de angst laat jou iets anders geloven en het helpt niet om je daartegen te verzetten. Emoties kun je niet wegredeneren: je voelt nu eenmaal wat je voelt. Wat hierbij helpt is de (mogelijke) situatie te accepteren (het advies van je psycholoog was dus zo gek nog niet!). Wat is het ergste dat er kan gebeuren als je eventueel een allergische reactie krijgt? Probeer het eens uit met iemand erbij die jij vertrouwt en die eventueel 112 kan bellen als het misgaat. Gewoon om je een gevoel van veiligheid te geven. Emoties zijn nu eenmaal erg ingewikkeld, maar laat ze er gewoon zijn. Angst voor de angst heb je soms nu eenmaal, ook al wil je het liever niet. Het heeft geen zin om dat te veroordelen, want dat maakt het alleen maar vervelender. Daarnaast kan onderdrukte angst inderdaad voor pijnklachten in het lichaam zorgen. Dus als je weer wat voelt... het is maar angst, geen dodelijke ziekte. Het zit alleen nog in je lichaam en moet even erkend worden.
Het is juist goed dat je je zo bewust bent van je lichaam! Maar hang aan pijnklachten niet meteen een oordeel of angstig idee. Laat het er gewoon zijn en haal rustig adem.

Angst overwin je door stap voor stap door een enge situatie heen te gaan in volle bewustwording dat je het eng vindt maar het toch doet. En dat heet: moed! :) Het kost wel oefening en patronen die al zo lang ingebakken zijn, zijn niet 1 2 3 'opgelost'. Maar iedere stap is er één.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Ik ben geen psycholoog, gewoon een ervaringsdeskundige...

Groetjes,
Lotte

Vreselijk, ook begrijpelijk. De buitenwereld is ook hard en gemeen. Sterkte!

Misschien kun je, met begeleiding, ceremonieel 'terugstappen' op je levenslijn, tot vlak voor de gebeurtenis. En dan vanuit kracht weer vooruit stappen en jouw vrolijkheid en onbevangenheid meenemen.
Je begeleider kan jou bemoedigen, door jouw 11 jarige deel te bevragen op wat zij voelt en haar te vertellen dat het niet erg is,dat het kan gebeuren en dat het goed is dat je een toilet hebt opgezocht. Je kunt dit ook zelf doen overigens door een dialoog te voeren met jouw innerlijke 11 jarige, ;)

Misschien helpt het om gewoon buiten te gaan poepen in de bosjes of in zee gaan zwemmen en dan poepen totdat je het leuk gaat vinden. Het lichaam is gewoon een poepmachine, het eet en drinkt en scheidt dat uit in de vorm van mest. Dat geldt voor alle dieren.
Alles wat we eten is ook veredelde mest, want vlees en groenten groeien van mest dat sinds een miljard jaar dat bodemlaag van de aarde is gaan vormen. Alles is dus mest of veredelde mest.
Volgens mij heb je een ongedefinieerde angst stoornis, en wordt de poepangst gebruikt als excuus, uiteraard onbewust.
De angst lijkt zich te fixeren op sociale angst, op de anderen.
Je kan dus niet goed tegen mensen, je begrijpt ze niet, ze lijken wel een andere soort waarvan je niets goeds hoeft te verwachten, en contact is dan stressvol.
En om eerlijk te zijn, daar zit je niet erg ver naast.
Probeer je gewoon te vermaken en neem de mensen niet zo serieus, want ze zijn ook niet serieus te nemen.
Laat ze maar lekker lullen, dat is wat mensen doen.
Probeer anders een hond, die zijn veel relaxter en normaler en je moet dan toch naar buiten en hebt een dier om je liefde te geven en voor te zorgen.
En neem je eigen angst ook niet zo serieus. Je anticipeert enkel een verschrikkelijk vooruitzicht. En ja, dat doe je toch echt zelf.
DUS STOP DAARMEE, EN KIES VOOR JEZELF ! Je hebt een geboorterecht op een enigszins comfortabel leven, en daarvoor moet je besluiten nemen voor JEZELF en maling hebben aan wat de anderen denken. Denken denken denken, STOP

Hi!
Het klinkt heel erg op derealisatie.. zoek maar eens op;) heb dit ook jaren gehad.
Vooral het gevoel dat ik flauw kon vallen, net of mijn ogen niet helder konden zien, de geluiden die ik wel hoorde maar niet goed binnen kwamen, soms voelde het net of ik wat buiten me zelf treede. Het is niks ernstigs hoor!( als dit het is ben natuurlijk geen dokter). Heel veel mensen hebben hier last van het komt vaak voor als je overprikkeld bent op deze manier beschermen je hersenen jou. Mij hielp er niet tegen te vechten ik kreeg het ook vaak op drukkere plekken ik wist dan ohja mijn hoofd wil me even laten weten dat ik straks mijn rust moet pakken. Mindfullnes kan helpen, maar vooral accepteren dat het er is en er niks ergs is en als ik mijn rust kan pakken dat doen ( muziekje op, even 10 min op de bank ogen dicht en ontspannen etc).
En hoelang het kan aanhouden is echt per persoon verschillend zelf begon het bij mij 2 jaar geleden en sinds nu wordt het wat minder bij mij omdat ik weet wat het is en er niet meer angstig van wordt. Als ik in erge drukte kom of als ik vermoeid ben komt het nog wel eens terug maar ik zie dat als een " lieve" waarschuw van mijn lichaam.

Lief valmens blijf gewoon proberen te fietsen anders kom je nooit van de angst af probeer wat te ontspannen op de fiets dat helpt enorm is mijn eigen ervaring ik fiets nu iedere dag een stuk en gaat steeds beter suc 6 en geef niet op

Hey Floor, ik herken het helemaal van de afgelopen maanden. Ik ben wel dubbele leeftijd van jou en heb afleiding tav werk en kinderen. Dat helpt/hielp me om de knop om te zetten. De hypochondrie heb ik al jaren en depersonalisatie met name na een periode van veel stress en zorgen maken. Toen kwam het nadenken over de dood, het leven, wie je bent, waarom je hier bent, wat het nut is van het leven, gefocust op je lichaam, klachten en continu in je hoofd. Je kunt je er zelf helemaal gek mee maken want je gaat geen antwoorden krijgen. Ik zou kijken of je afleiding kunt krijgen door te sporten, of naar buiten te gaan (natuur opzoeken) en met vrienden dingen te ondernemen. Zorg dat je afleiding krijgt en uit je hoofd gaat. Het zijn gedachten die vd angst zorgen en dat is niet Floor. Ik kan je gerust stellen dat je niet de enige bent. Kun je met iemand erover praten? Ook dat helpt.

Floor je bent niet enige hierin ik heb daar ook heel veel last van

Hi Floor,

Ik herken mijzelf heel erg in jouw klachten, vooral de derealisatie is heel heftig. Dus als je wilt praten, laat het gerust weten. Ik kan het ook wel gebruiken!

Groeten,

Alain

@Marty, gaan die derealisatie klachten bij jou ook vanzelf weer over als de stress gezakt is?

Beste Floor,

Ik herken me volledig in je verhaal.. Ben 29 jaar en de laatste 5 jaar waren zwaar. Angststoornis, ocd en depressie waren en zijn de boosdoeners en ondertussen heb ik er al een heel traject opzitten maar angst beheerst nog steeds mijn leven en ik voel me vaak alleen hierdoor.

Vooral wat je zegt over depersonalisatie komt me heel bekend voor. Ik zelf zou hier ook vaker over willen kunnen praten dus laat zeker iets weten indien je er voor open staat. Weet dat je niet alleen bent, blijf vechten!

Groetjes Sebastiaan

Hoi hoi. Wat vervelend dat je hier last van hebt. Het lijkt erop alsof je veel in je hoofd leeft en niet in je lichaam. Lichaamswerk kan je leren in het hier en nu te zijn.
Iets wil aandacht van jou en zit aan de oppervlakte. Je zou kunnen onderzoeken waar je angst vandaan komt.
Liefs!

Hoi floor,

Ik ben zelf 20 jaar en heb het zelfde probleem als jou. Ook klaar met mijn opleiding en heb al 5 jaar last van paniekaanvallen die nu hun piek hebben bereikt. Ik krijg zelfs paniekaanvallen thuis op de bank. Heb ook al mijn vakanties met vrienden moeten missen. Ik voelde me vaak alleen en het beperkt je hele leven.

Ik heb de keuze gemaakt om met medicatie te beginnen. SSRI heet de medicatie ik zit nu op dag 5 en ik begin me al beter te voelen misschien is dit ook iets voor jou? Het idee klinkt spannend en dat snap ik. Ik zelf vond het heel spannend om te beginnen maar het kan echt je leven veranderen.

Mocht je meer vragen hebben of toch gewoon is met iemand praten die dezelfde klachten voelt kun je me benaderen via instagram.

Heel veel sterkte

(Redactie: Om mogelijk misbruik van persoonsgegevens te voorkomen, verwijderen we telefoonnummers en mailadressen enkele weken na plaatsing)

Ik kamp ook heel de dag door met dit gevoel en heb ook last van pijn op de borst en het idee dat ik een hartritmestoornis heb maar ook heb ik tintelingen in het hoofd en een heel raar gevoel in het hoofd. Ook voel ik alles en heb ik het gevoel dat de wereld om mij heen leeft maar ik mezelf niet meer ben ik word hier bang van en wil mezelf terug ..,,, heb jij ook wel is als je ergens naar staart dat je hoofd vanzelf van positie veranderd ? Het is te veel om alle klachten op te noemen die heel de dag door optreden ik ben bang en zou het liefst een full bosy scan doen maar mijn ouders zeggen dat dit weinig zin zal hebben omdat er niks mis is met mijn lichaam .

Ja zeker zelf heb ik een angst/paniekstoornis en ben elke dag bang dat ik een hartaanval krijg. Mijn bloed is zelfs onderzoekt de dokter heeft meerdere keren naar me hart en longen geluisterd. Alles was goed me bloeddruk was ook in orde. Ik zit elke dag in angst. Tintelingen vielen hoort bij angst die heb ik ook meerdere keren op een dag. Heb de dokter zelfs nog gevraagd kan toch niet de hele dag paniekeren? Er moet toch iets zijn? Ik maar nee zei ze je lichaam denkt continu dat het in gevaar is terwijl het niet zo is. Je lichaam gaat dus op een vechtstand continu omdat je geest je laat denken dat er wat is. Het is super vervelend ik zou er ook hulp voor zoeken zelf krijg ik ook therapie

Ook ik heb elke dag die angst voor een hartaanval, heb vaak hartkloppingen en pijn links op de borst, bij mij is ook niks gevonden maar ga door een hele mijn hele leven staat op z n kop en kan nauwelijks normaal functioneren, ik ben sinds kort in therapie nog weinig geholpen en ben bang om nieuwe medicatie te nemen pfff.

Pedro

Ik ben zelf ik Maart 2021 overvallen door een acute paniekaanval in de auto, ik heb nog dagelijks last van spanning. Het idee dat mijn hart ermee gaat stoppen, en dit zonder enkele aanleiding. Ik slik nu Venlafaxine Aurobindo 75MG, elke dag blijf ik dit gevoel nu hebben en ben uiteindelijk ook aangemeld bij de GGZ paniek. Ik werk in de beveiliging en ben vaak ooggetuige van geweld richting mij geweest. Echter zie ik hier geen verband tussen terwijl mijn praktijkondersteunende psycholoog dat wel zag. Iemand verder nog ervaring of tips en tricks voor angst met ziekte beelden of hartfunctie?

Ja herken ik volledig. 4 jaar geleden tijdens sporten hartritmestoornissen gekregen, sindsdien bang voor hartstilstand.
Meerdere periodes gaat het nog heel slecht angst, zweten, pijn op de borst, pijn tussen schouderbladen, onwel gevoel, duizelig…
Van psychiater temesta gekregen en dat helpt de aanvallen wat verzachten. Vaak onleefbaar….

Ja ik heb dit savonds. En het kan green hartstoornis zijn, want na een tranxene van 50mg is het weg. Mijn angsten worden steeds erger (vroeger veel drugs gebruikt en nu alcohol) dus nu drastisch verminderen en hopen dat het beter gaat binnenkort.

ik heb precies hetzelfde probleem ben 15 jaar oud en ben elke dag opeens heel bang voor een hart aanval krijg rare steken en voor me gevoel kan het dan ook elk moment gebeuren. ik was er de eerste 2 dagen voor naar de dokter geweest die zij dat me hard goed was en dat ik het nog even moet aankijken hoe het verder loopt. nu anderhalve maand later is het in de tussen tijd alleen maar erger geworden dus ben ik weer naar de dokter geweest en zij die dat ik valdisper rust moest proberen en even naar het ziekenhuis moest gaan voor een hartvideo te maken en een long foto. uitslagen heb ik binnen waren gewoon goed. pillen slik ik nu 3 keer per dag. het gaat wel beter maar nog niet over. dokter zij ook dat ik naar een psycholoog moet en naar een fysio. de afspraken zijn er gemaakt heb de fysio woensdag. ik hoop dat dat me gaat helpen. als iemand nog tips heeft die dit ook heeft gehad en hoe het beter gaat met hem/haar laat het me asjeblieft weten!!

Ja herken het

Hallo Ik heb precies het zelfde

Heel herkenbaar. Jarenlang last van gehad. Bij mij bleken de klachten uiteindelijk door disfunctioneel ademen/hyperventileren te komen. Mijn tip: laat je eerst helemaal fysiek checken door een arts. Dat geeft geruststelling. Ga naar fysio voor ademhalingsoefeningen en meld je aan bij een psycholoog voor cognitieve gedragstherapie. De klachten zijn doodeng, maar je komt er weer vanaf!

Pff wat fijn om herkenning te lezen.
Echt net… even naar de wc,, en boem, hartkloppingen, vaag gevoel, angstig, wat gebeurd er nu…
Ik keek daarvoor wat filmpjes op facebook, ook over bondi beach, dat ze iemand gingen redden en diegene werd ook niet lekker..
ik zat dus net te denken, zou dat een trigger zijn geweest? Een angstig gevoel?

Iemand die dit ook herkent? Als je iets ziet of kijkt?

O jaaa heel herkenbaar. Wordt er gek van het is dan wel niet elke dag maar toch is het er. Ik wil graag in contact komen met mensen die hetzelfde ervaren. Ook om je verhaal te delen en elkaar te helpen. Heb jij dus facebook mijn naam is natas collette zoek me op dan kunnen we erover praten. 🙏🙏

Hallo ik heb precies de gedachtens die jij ook hebt over mijn hart als ik wat voel maar heeft u geen syndroom van tietze ik wel dus vreselijk om daar mee om te gaan de pijn is dan ook aan wezig met spanningen gr

Het geeft een hoop geruststelling dat ik hier lees dat er ook andere zijn die dit hebben en dat ik er niet alleen voor sta! Heb al tijdje afspraak staan bij ggz, maar door lange wachtrij paar maanden moeten wacht gelukkig nu bijna zover. Ik heb ook de hele dag door soort ‘duizeligheid’ en angst dat er wat gaat gebeuren. En dan ben je toevallig met vrienden gaat er 1 een verhaal vertellen dat iemand dicht bij hem overleden is aan een hartaanval, 32 jaar zo ineens. Ja dan word ik al helemaal niet goed. Hoop dat iedereen er zo snel mogelijk van af komt, want weet zelf hoe kut het is. Hoop dat de ggz mij hier vanaf helpt. Tip voor iedereen gewoon naar de huisarts gaan en goed vertellen wat je allemaal ervaart die zullen je waarschijnlijk door verwijzen naar praktijkondersteuner en als dat niet helpt naar ggz. Ik heb me de laatste tijd ook helemaal opgevreten door elke dag maar te denken dat je zo neervalt en het over is dus wacht niet te lang met stappen ondernemen want je maakt jezelf helemaal gek!

Ik snap precies wat je bedoeld, meerdere keren per dag, vooral savonds, het gevoel dat ik een hartaanval krijg of dat er wat goed mis is met mijn lichaam. Het begint met een tintelend doof gevoel in mijn arm waardoor ik mezelf helemaal gek maak met wat het allemaal kan zijn. Daarna word ik heel duizelig, spanningsbuikpijn en het gevoel dat ik heel benauwd ademhaal. Dit alles maakt mij natuurlijk alleen maar meer ongerust. Het kalmeerd me wel om dit alles te lezen, dat ik in iedergeval niet de enige ben. Mijn huisarts heeft mij voor mijn klachten naar een neuroloog gestuurd waar ik gecheckt ga worden. Zelf heb ik ook een afspraak gemaakt bij een haptonoom voor mijn ademhaling en de rust terugvinden in mijzelf. T

ik heb angsten je kunt door die angsten pijn onder de borst of drukkend of verkrampt pijnkrijgen verschrikkelijk soms hou ik het niet meer van de pijn wat moet je komt door dierot angst ik heaat angst maakt je heele leven kapot het lijkt net of je in een andere demensie zit waar je niet uit komt door die angst zit ik niet meer echt in de realiteit ik ben 24 uuuur per dag bang voor mijn huis

Ik heb dat elke keer

Ik kan alleen maar afleiden uit je verhaal dat ik zwak ben omdat de angst overheerst. Met zo'n reacties is dit geen veilige plek

Beste Hanae,
Wat vervelend voor jou dat je dit ervaart en dat het zo een impact heeft.
Ik kan me voorstellen dat wanneer dit thema zo beladen is voor jou, dat het moeilijk is om daar nog wat afstand van te nemen. Eigenlijk wil je er niet mee bezig zijn en wil je die narigheid niet denken of voelen, dat probeer je oa. door het ‘op te lossen’ met je hoofd (dat misschien al overuren maakt?). Die strategie uitproberen is logisch, je probeert er zo controle op te krijgen om de last te verminderen (die lastige gedachten en of gevoelens) of erger te voorkomen (kan zijn dat je denkt dat hierdoor het psychotisch proces zou kunnen voorkomen worden?). Controleren kan helpen, maar eigenlijk is het niet de oplossing die werkt voor de lange termijn. Onze gedachten kunnen we eigenlijk niet of beperkt controleren. Probeer maar eens een minuut niet te denken aan een blauwe vogel en turf telkens wanneer je eraan denkt. Ga daarna weer een minuut timen en turven, maar nu mag je er wel aan denken. Merk je een verschil qua voorkomen?

Weet dat je zeker niet de enige bent die hier last van heeft. Eigenlijk zijn angstgedachten heel normaal, iedereen heeft negatieve gedachten. We zijn eigenlijk wat ‘voorgeprogrammeerd’, evolutionair gezien om ons in eerste instantie te beschermen, te behoeden voor gevaar. Maar soms kan het wat uit de hand gaan lopen, zien we meer dan gemiddeld beren op de weg en beginnen we ook nog eens nare gevoelens te krijgen.

Eigenlijk is het effectiever om controlestrategieen te laten varen door ze af te bouwen en onze angsten op te merken en toe te laten. Zo gaan we er minder gewicht aan geven.
Misschien kan je nadenken over wat je wat spannend vindt dat te maken heeft met het thema. Kan zijn een documentaire zien over psychose. Of een beeld bekijken dat psychosegerelateerd is. Of een audiobestand beluisteren met akelige stemmen, alsof je stemmen zou horen. Stel je er herhaaldelijk aan bloot. Angst bereikt een piek en zakt weer. We gaan ook meer gaan ervaren dat onze angstige verwachting niet klopt, en dat kan onze alarmbellen minder doen afgaan.
Ik zou minder zaken met je hoofd proberen zoals rationeel / positief denken. Hiermee ga je eigenlijk iets uit de weg waardoor de angst instand wordt gehouden mee!

Hai ,is er her verleden iemand in je nabije omgeving geweest die dat heeft gehad ?
groetjes patje

Hai ik herken veel in jou verhaal ook veel angst en sinds het overlijden van mijn vader was het hevig geworden .ik heb daarvoor therapie en en medicijnen gehad het gaat beter .het is niet helemaal weg .maar de vraag aan jou wat voor therapie heb je allemaal gehad ? .standaart cognitieve? .denkt het goed is om het overlijden van jou vader goed te verwerken .het gevoel te gaan aanvaarden door heen te gaan dus .emdr is ook een voorbeeld .sporten is goed ,goed eten slapen .slaap is heel belangrijk creatief zijn alleen moet wel je ding zijn om uit je hoofd te gaan en zelfs dingen te verwerken .magnesium is een anti stress mineraal angst verbruikt veel mineralen .

Hai, toevallig lees ik dit. Komt mij heel bekend voor. Dit kan komen door jouw darmen. Google op Lekkende darm of door bacteriële overgroei in de darm. Darmen en brein zijn met elkaar verbonden.

hee, ik ben Nina (19) en heb zelf nu ook al maanden last van angst en paniek. Ik weet ook niet meer wat ik ermee aan moet, daarom zoek ik ook mensen om er mee over te praten die een beetje in hetzelfde schuitje zitten! Misschien dat we een beetje steun kunnen vinden bij elkaar. Laat maar weten of je mijn insta/nummer/mail wilt :)

Hey, ik wil je nr wel om met elkaar te praten. Mss vinden we zo steun bij elkaar...

Hoe meer je er mee bezig bent, hoe meer last je vaak zal hebben. Dat is voor mij tenminste wel zo. Ik herken overigens al je klachten.

Hoe zit het met je lichaamsbeweging?
Dom wandelen doet voor mij echt wonderen. Een goede nachtrust doet ook veel. Ik ga zelf voor mijn gevoel nu flink vooruit. Veel minder aanvallen en ook minder heftig.

Als je nog iemand zoekt om erover te praten, bied ik me aan. Ben 29 en heb al minimaal 15 jaar lang ervaring ermee helaas

Beste, ik zoek ook een praatgroep om hierover te praten. Wat mij vooral angstig maakt is mijn hart. Ik heb af en toe een harde hartklop en heb een wazig gevoel over mezelf. Volgens de cardioloog is dit niet erg maar het maakt mij elke keer zo bang.

Hoi,

Ik ben 21 en heb nu al 2 jaar last van paniekaanvallen en angststoornis en hypochondrie. Kreeg de eerste paniekaanval met carnaval. Paar maanden naar de psycholoog geweest, maar merk dat ik weer terug aan het vallen ben. Ben opzoek naar een praatgroep, mensen van mijn leeftijd die de zelfde klachten hebben! Als ik dit allemaal lees herken ik mezelf zo goed.

"""Nu heb ik al een tijd geen last meer van die heftige paniekaanvallen, wel heb ik nu continue pijnlijke steken en druk op mijn borst, iedere dag loop ik met pijn. ook heb ik nog af en toe hartkloppingen."""

Wat ik frequent heb is dat de spieren zo strak staan dat bindweefsel begint te ontsteken. Voorak mijn borstspieren wat diep inademen bemoeulihkt.

Fysiotherapeut kan hier zeker bij helpen.

hey ik ben 22 en heb al 12 jaar last van paniekaanvallen ik zoek ook een praatgroep. misschien kunnen we elkaar inderdaad helpen. insta
emma.m669

groetjes

Ik ervaar ook dergelijke klachten.
Ik proveer er aan te ontsnappen maar dat lukt niet en ook de hulpverlening heeft beperkt effect

Hey Bianca,

Ik herken me ook in jouw angsten en ik ben ervan overtuigd dat er nog heel veel mensen met deze problemen rondlopen..
Anderzijds gaat ook niet iedereen er openlijk voor uitkomen..
Veel sterkte toegewenst

Ik denk dat er voor deze situatie alleen nog maar medicatie helpt tegen angst .
Iets waar ik zelf ook heel bang voor ben : een antidepressiva tegen angst …; maakt je aanvankelijk nòg angstiger .. onrustig(er) en heeft een hele lijst nare bijwerkingen. Maar psychiaters werken volgens de DSM richtlijnen … en dan kom je hier hij uit …..heel vervelend want het is héél moeilijk afbouwen daarvan …….

Beste Bianca,

Wat naar voor je! Ik herken je in je klachten. Ik ben 20 heb zelf sinds een jaar paniek en angstklachten, gecombineerd met hyperventilatie. Ik had vooral last van duizeligheid tijdens het lopen en de angst (en ook echt het gevoel) om flauw te vallen of om te vallen. Ik controleerde steeds mijn hartslag in mijn nek, die was steeds hoog omdat ik mij druk maakte (later leerde ik dat je niet flauw kan vallen van hoge hartslag, dat gebeurt alleen bij een te lage hartslag). Ik ben met de fysio gaan werken aan hyperventilatie, wat mij heel erg heeft geholpen. Verder doe ik veel yin yoga.

Ik hoop dat je kan vinden wat voor jou helpt! Misschien heb je dit vader gehoord maar je bent niet de enige die hier last van heeft :)

Ik wens je het beste!

Hartelijke groet,
Eleni

Nieuwe verhalen staan eerst onderaan de lijst. Zodra ze gecheckt zijn komen ze bovenaan de lijst te staan.

Hoi
Het kan natuurlijk altijd door stress komen..soms komen deze klachten tot uiting als je wat rust ervaart. Lees dat je vrg maand je baan hebt opgezegd. Dus meer tijd en ruimte lichamelijk en geestelijk
Stress moet uit je lijf.. misschien werkt dat zo bij jou.. Gr verver

En komt vaak ook voort uit alles willen controleren alles perfect willen doen, dat gaat gelukkig al stuk beter door meer los te laten, alleen let ik nog veel op me lichaam en is zo vermoeidheid ook.

Goedeavond, ik ervaar met veel dingen het zelfde, ik ben sinds klein altijd angstig en de afgelopen jaren is mijn angst met de meeste dingen in me leven de baas geworden. Vorig jaar ben ik begonnen met meditatie en dat helpt mij goed op vele momenten. Tijdens me meditatie focus ik op me adem, en laat ik alle gedachtes gaan terwijl ik langzaam in en uit adem. Dit is echt een aanrader, de meeste dagen mediteer ik als ik opsta 30 min en wanneer ik ga slapen 30 min. In het begin is het moeilijk om het zo lang voltehouden maar als je elke dag oefend kom je steeds verder. Je komt achter dingen die je normaal niet zou kunnen ontcijferen en dat is het mooie. Verder raad ik u ook aan om als u een angstaanval heeft gewoon even een momentje rustig in en uit te ademen. Ons gedachtes zitten veel in verband met onze manier van ademen, als je je hart rustiger laat lopen doormiddel van rustig ademen worden je gedachtes ook minder heftig. Is wetenschappelijk bewezen. Ik hoop dat dit u gerusteld en dat u het eventueel kan gaan proberen. De groeten van Marley

Ik zou zeker kijken naar een lichaamsgerichte therapie. Er is steeds meer bewezen dat ‘trauma’ (dit kan iets kleins zijn) zich opslaat in je lijf. Ook stress ontladen kan je hiermee.

Hoi, als het op angststoornissen aankomt. Ik heb circa 30j met een gzleefd zonder te weten wat het is.
Ook ik dacht een hersentumor te hebben of gek te worden toen 2 jaar geleden mijn lichaam allerhande rare dingen begon tee doen. Ongecontroleerd zweten, rillen, evenwichtstoornissen, misselijkheid, braken, uitgeput, etc

Je geeft aan dat je symptomen erger geworsen zijn. Dan lijkt mij een consultatie bij de psycholoog aangewezen. Je kan ook met je symptomen naar een internist. Die checken op mogelijks lichamelijke oorzaken, zoals bvb een tumor.

Hooe it helps
R

Ik ben mijn man aan een hersentumor verloren…. Dit waren zeker niet de symptomen die ik bij hem zag! Ik ga nu wel door het leven met angststoornissen, door wat ik mee maakte. Mijn slechtste moment is wakker worden… tussen 7/8u. Opgejaagd, angstig, zweten, diaree… al 2 jaar lang. Ik probeer het te plaatsen en vooral actief te blijven. Stil zitten en piekeren maakt het erger!!! Ademen, aanvaarden dat het leven niet zo lief geweest is en blijven hopen dat het weer beter wordt!! Ik weiger medicatie!! Die verlamd de ziel, heelt ze niet. Alles komt goed, is nu mijn mantra!!!

Hoi Sam,

Je geeft aan al een paar keer door de cyclus te zijn gegaan. Je weet dus dat het overgaat. I kan je meegeven dat het altijd overgaat.
Negeren kan je het niet doen. Mijn inziens schreeuwt je lichaam net om het niet te negeren.
Dus luister, voel, lijd. Het gaat voorbij.
Het is een beetje berusten in je huidige lijden. Ok, dit zuigt, dit is afzien, maar jegaat er niet aan dood en het gaat voorbij.
Heb ik al gezegd dat het voorbij gaat?

Hoi Jeroen,

Ik geloof zeker in wat je schrijft. Is inmiddels twee jaar verder hoe gaat het nu met je?

Je zou kunnen overwegen om medicatie te slikken voor je angststoornis. Mij heeft dit enorm geholpen. Ook doet stress een hoop met je. Als je dit weg krijgt dan kan je weer gaan leven. Uiteraard met goede therapie. Ik zit ook weer in dezelfde gedachte door langdurige stress, maar weet dat ik eruit kom, jij dus ook!
Je zou ook kunnen onderzoeken met hulp wat de dood zo’n angst aanjaagt. Onderzoek eens of de dood wel echt dood is. Ik heb het geloof dat er meer is dan wij weten. Kijk eens om je heen en hoe alles zo perfect op elkaar is afgestemd. De bijbel is nooit ontkracht. Mensen hebben bijna dood ervaringen en zijn daarna niet meer bang. In het westen hebben wij zo’n angst op het woord dood gelegd. In andere culturen zien ze het alleen maar als een mooie overgang van het ene naar het ander. Je leeft nu, je hebt de dood niet in de hand. Maar als er niks is dan merk je dat ook niet meer. Leef!!!!

Misschien ook eens probiotica tegen de angst proberen , met liefst meerdere stammen ( bijv . “ Orthoflor” van merk Orthica
: darmen en brein werken nauw samen . Velen hebben er al baat bij gehad !

Ik heb zo met je te doen.
Ik ben ook heel bang. Ik het 24/ 7 liedjes in mijn hoofd net of er een cd op staat.
Denk ook veel aan de dood omdat dit ook geen leven is. Altijd die angst. Maar ik moet door voor man en kinderen. Ik wens jou heel veel sterkte

Hallo. Hoe gaat het nu met jou? Net je verhaal gelezen en zeker herkenbaar. Hopelijk gaat het nu goed met jou. Groetjes Jessica

Hey hier ook herkenbaar ik probeer er ook dagelijks tegen te vechten zodanig dat mijn man en zoon niets tekort komen. Bij mij is het meer dat ik met mezelf geen blijf weet en niet meer weet hoe ik tot rust moet komen. Ik doe alle dingen nog zoals voordien maar beleef ze anders. Voel me de hele dag opgejaagd en nerveus. Ik neem ook medicatie en deze zijn een ondersteuning. Grts

Wat heftig voor jullie. Misschien eens hypnose proberen?
Ik bid voor jullie dat je mag gaan genieten van het leven. Het is zo mooi om nu al afscheid te nemen.

HOi, hoe is het nu met jou? na het gaan naar de psycholoog?

Hoi,Ik hoop dat het beter met je gaat. Ik ben een vrouw van 20 jaar oud en heb zelf ook last van een sociale fobie. Ik zit momenteel in therapie om hieraan te werken. Ik begrijp precies hoe je je voelt: het constante gevoel dat mensen op je letten, het gevoel alsof je bijna flauwvalt en je hartslag die omhoog gaat. Ik ben vooral bang voor wat anderen van mij denken en vind het eng om te denken dat ik alles verkeerd doe en dat ik opval.
Ik heb zoveel last gehad van mijn sociale fobie dat ik op 17-jarige leeftijd moest stoppen met mijn opleiding omdat ik niet meer naar school en stage durfde te gaan. Gelukkig zit ik nu al ongeveer 5 maanden in therapie en voel ik me iets beter.
Mijn psycholoog zegt altijd dat ik mijn angst de baas moet zijn, en ik vond dat in het begin maar een stomme opmerking. Ik dacht bij mezelf: 'Joh, als ik dat kon, zat ik hier niet'. Maar uiteindelijk besloot ik mezelf te dwingen om dingen te doen die ik super eng vond, zoals boodschappen doen of naar de stad gaan en nieuwe mensen ontmoeten. Ik vond het echt doodeng en had misschien wel 10 paniekaanvallen die dag, maar ondanks de paniekaanvallen en de stress was ik wel trots op mezelf toen ik weer thuis was.
Door mezelf te dwingen naar buiten te gaan en onder de mensen te komen, nam de angst af en werd de stap om het de volgende keer weer te doen kleiner. Ik vind het nog steeds wel eng, en ik heb nog last van paniekaanvallen, maar het zijn er minder en daar ben ik al blij mee (: Sommige dagen lukt het me om dingen te doen, en sommige dagen niet, en dat neem ik mezelf ook niet kwalijk, want het is echt vervelend om een angststoornis te hebben.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat hoe meer dingen je doet die je eng vindt, hoe minder eng ze uiteindelijk worden. Totdat je op een dag totaal geen angst meer voelt en niet meer piekerend je bed in gaat.
Ik hoop dat je iets aan mijn ervaring hebt en ik wens je veel sterkte toe. Blijf eraan werken en wees trots op jezelf voor elke stap die je zet.

Ja hoor dit kan zeker... Dit noemen ze chronische hyperventilatie...

Kan zeer zeker heb ik namelijk ook t vreemde is dat ik t dan niet snap en dat geeft mij weer angst iedere keer als t mij nu overkomt denk ik oke het gaat weer weg helpt in veel gevallen best goed

Hi Nicol,

Dat kan zeker. Vaak heeft het dan niet te maken met hoe snel je ademt, maar hoe je ademt. Het is belangrijk om laag (vanuit je buik) te ademen. Je kan dit oefenen dmv filmpjes bijvoorbeeld. Hopelijk is het inmiddels allemaal wat beter

Hoi Chris ,

Mag ik vragen welke probiotica jij hebt gebruikt ?

Gr

Ik heb je verhaal gelezen en ik herken hier heel veel van. Ik ben bang van mijn eigen denken. Ook ik ben me heel erg bewust van mezelf. De hele dag. De vragen van wie ben ik etc heb ik ook. S'morgens word ik wakker en word me bewust van mezelf en de paniek slaat toe. Voor mij is het een verademing om te lezen dat iemand anders dit ook heeft gehad. Ik ben onder behandeling van een psycholoog.

Hoi, welke probiotica gebruik je?
Gr Nicole

Beste Chris, zou je kunnen aangeven welke probiotica jou heeft geholpen. Bvd,  Jason

Welke probiotica raad je me aan bij depressie? Alvast bedankt

Beste Chris,

Naar aanleiding van jouw verhaal ga ik dit zeker proberen. Ik heb ook al sinds mijn 20e angststoornissen en heb al veel geprobeerd. Ik kan niet zien wanneer dit bericht is gepost en ben erg benieuwd naar je ervaringen op langere termijn. Ik deel in ieder geval je mening dat je darmen je 2e hersenen zijn en dat er een sterk verband is met een angststoornis.

Ik wacht even af of je reageert. Groeten John

Beste Chris,

ik ben zeker ook geinteresseerd tegen probiotica tegen angsten en gebrekkig zelfvertrouwen.
Heb jij misschien een goede tip ?

Hoi Chris ,

Wil je mij svp vertellen welke probiotica jij neemt ?

Gr. Anja

Wat mijn heeft geholpen is hypnotherapie.
Zelf heb ik 2 sessies gedaan en ben nu van mijn meeste angsten af. Ik denk dat ik nog 1 sessie ga doen.

Voordat ik daar geweest was geloofde ik er echt helemaal niks van. en toch heeft het mijn geholpen. Ik hoop dat hypnotherapie voor jou ook kan werken :)

groetjes Miranda

Beste,

welke probiotica gebruik je??

Mvg,
Mx

Hoi Chris, ik zou graag met je in contact komen.

Mvg

Wat goed dat de probiotica je goed helpt...Welke soort en merk slik jij? Ik gebruik ze ook vanwege pds, Maar het helpt me niet. Misschien niet de goede?

Vr gr Ellen

Bete Chris

Welke probiotica heb je gebruikt dan ?

Hallo,
ik heb al angsten van toen ik kind was. Durfde bijvoorbeeld al niet op een schommel zitten. Of in een zwembad springen. Verder heb ik veel darmklachten en een lactose intolerantie.
Welke probiotica kan ik gebruiken?
Mvg,
Mx

Jammer dat je niet reageert, chris! op alle vragen!

20 juni 2019.
Redactie, is het mogelijk dat jullie Chris mailen en zo de info over de probiotica krijgen? Het is heel teleurstellend voor mensen om dit te lezen en geen mogelijkheid krijgen om het zelf uit te proberen. Jammer ook dat er geen datum bij staat.

Ik heb ook angsten en paniek, slik nu 3 jaar citalopram opgebouwd in de jaren naar 30 Mg. Helaas werkt het niet meer. Krijg weet angst en paniekaanvallen. Kan ik probiotica gewoon slikken bij de citalopram? Kan het altijd proberen..

Ik heb bijna aalle verhalen van jullie gelezen en herkent heel veel. Ik kamp ook dagelijks met paniekaanvallen je gedachten zijn de hele dag geconfronteerd met de aanvallen ,dat je gewoon weg moe bent met ademhalen en je diep ongelukkig voelt.
Je vraagt je af is dit leven. .gelukkig dat ik ioxepan gebruikt anders zag ik het niet meer zitten. Dat verhaal van Cris die probiotica heeft gebruikt heeft mijn interesse ook gewekt..ik lijd al meer dan 20 jaar hiervan..hebt al zoveel gebrobeert niets die hielp..last ook nog hypnose ..Maar weer een illusie armer..zou mij weer graag een mens voelen en niet meer 24 uur hier mee bezig zijn ..tenminste als je kan slapen hebt je f geen last van..maar zodra je ogen open s,ochtend open zijn begint het weer.
TARA

Heey maat alles cv kan ik je contacteren via Facebook heb 1001 vragen en hoop het ook dat aan mijn darmen licht

Wat voor soort probiotica kan ik nemen?
De merknaam bedoel ik dan.
Zo mooi dat t jou helpt.
Vr.gr.Elly

Beste Chirs ik heb interessen in probiotica In zo wel welke en de hoeveelheid
Mvg Mark

Waar had jij die probiotica van?

Aangezien Chris niet antwoord hebben jullie misschien wat aan mijn antwoord..ik heb advies gekregen van arts dat orthica (orthiflor) en biotics de beste probiotica merken zijn.

Hallo Chris,
Ik heb je verhaal gelezen. Graag zou ik willen weten van welk merk je probiotica gebruikt. Ik heb gelezen dat hier ook veel "verschil" in zit.
Graag hoor ik het van je.
Met vriendelijke groet,
Petra

Hey Chris,

Jouw verhaal lijkt precies op mijn verhaal en wil graag jouw idee proberen.
Wat voor probiotica heb jij gebruikt? En als je supplementen hebt gebruikt welke en welk merk?

Groetjes

Het lijkt alsof je mij verhaal typt, ik ben wel benieuwd, want bij mij is het precies zo begonnen, na een hevige buikpijn en hartkloppingen ben ik heel diep gaan nadenken, precies zoals jij omschrijft en bij mij was het meer over het kijken, dat ik dagelijks bewust ben gaan kijken, en er zo angstig van werd, ik hoop dat jou ervaring mij hiermee kan helpen

welk type probiotica en hoeveel in te nemen
per dag
welk type antipshychotica heb jij?
ik durf er niet aan te beginnen obesitas suikerziekte
en moe worden
els

Aan ik1985 Ik weet niet hoe oud deze berichten zijn, maar heb jij effect van de probiotica?

Hallo,

Ik herken je verhaal wel, ook met de verstoorde darmflora, en angsten, want ik heb al 6 jaar last van mijn darmen.

Volgens het ziekenhuis komt het door de medicatie die ik slik, maar ik ben er ondertussen zo verslaafd aan, dat stoppen niet zo makkelijk is.

Gr Nori

Hallo,

Ik heb je verhaal met interesse gelezen. Welke probiotica gebruik je?

Vr gr Annelies

Help ik ben super bang

4 jaar geleden kreeg ik last van acute Diarree na 14 dagen ben ik naar de huisarts gegaan, antibiotica gehad maar helaas het ging niet over. Ik voelde mij heel slecht terug naar de huisarts een verwijzing internist en bloed prikken. Daar kwam uit dat ik een vitamine b12 tekort had, na veel lezen werd dit in verband gebracht met darm problemen. Dus ik dacht dit zal het wel zijn, ik kreeg 10 injecties in 5 weken. Na 14 dagen kreeg ik last van angst en voelde mij depri, na een poosje werd dit minder. Onderzoeken in het ziekenhuis gehad, daar kwam niets uit alles was goed. Maar nog steeds een probleem met wisselende ontlasting. En ook mijn humeur ging van erge angst en depri naar weer draagbaar. Afgelopen september dus 4 jaar verder kreeg ik een heftige paniek aanval op mijn werk, ik heb mij ziek moeten melden contact gehad met een psycholoog, die geen vat op mij kon krijgen diagnose misschien add, trauma verleden, hormoon problemen.
Dus nu ben ik doorgestuurd om uit te zoeken wat ik nou echt mankeer geestelijk. Na gegoogeld te hebben kwam ik toch uit bij probiotica ik slik dit nu 3 weken, en ik weet nu niet wat ik met mijn verwijzing voor een psycholoog moet doen. Ik ben niet meer depri en mijn angsten zijn voor 80% verminderd, en de ontlasting gaat ook de goede kant op. Overal lees je dat je darmen je tweede hersens zijn dat er in de darmen stofjes aan gemaakt worden die je weer opgewekt en blij maken. Ik ben er nog niet maar ik slik ook nog kort de probiotica, en omdat ik mij zo vreselijk angstig heb gevoeld zalmmoten ook nog even moeten slijten.
Wat betreft de probiotica probeer het ik gebruik zelf lucovitaal bij de meeste drogisterijen te verkrijgen. Ik hoop dat ik met dit verhaal jullie geholpen heb.

Yasmine het staat erin lucovitaal te koop bij bv Kruidvat, vaak in de aanbieding tweede potje gratis. Het gaat overigens steeds beter met mij.

Hey IKKE,

Ik weet niet hoelang geleden je het bericht hebt geplaatst ik plaat dit bericht op 14-01-2021. Zou je aub kunnen aangeven hoe het nu met je gaat? Hoelang je hebt geslikt en of je nog probiotica slikt. Ik hoor het super graag van je!!!!!!

Hoi seff dit bericht heb ik een week of 6/7 neer gezet, ik neem nog steeds iedere morgen een kauwtablet Lucovitaal probiotica.
En na 4 jaar tobben met dunne ontlasting gaat het nog steeds beter met mij. De paniek En depri gevoel is ook vele malen minder,
Ik ga nog steeds vooruit, ik denk echt dat je darmen je tweede brein is. Er worden tenslotte veel vitamine en mineralen uit je darmen opgenomen.
15-01-2021

Hoi ikke,

Hartstikke bedankt voor je reactie ik ben ook begonnen met probiotica te nemen en ik heb goeie hoop dat me angsten dan zullen verminderen. Ik heb me darmflora laten checken en die bleek zwaar verstoord te zijn. Dus ik heb hoop!! Gek genoeg ben ik al minder angstig sinds ik dit allemaal weet. Paniekaanvallen heb ik nog wel maar ben er ninder bang voor raar maar waar. En geloof me ik was heel erg kwam nauwelijks deur uit telkens piekeren over me klachten het was een hel!

16-01-2021.
Hoi Seff laat jij ook even weten hoe het met je gaat na een paar weken.

Ja ga ik zeker doen !! Heel raar maar telkens als ik heel angstig word tot aan paniekaanval aan toe dan moet ik zoveel boeren en voel ik ook maagzuur na boven komen. Dus vandaar dat ik ook telkens dacht het kan te maken hebben met me maag/darmen. Trouwens ik vroeg me ook nog af wat je gedaan hebt met je afspraak voor de psycholoog was je nog geweest of toch maar niet? Als je wel bent geweest heeft die je ook een handje geholpen?

Ik heb inderdaad een video gesprek gehad een intake, 28 Jan dan een video gesprek naar aanleiding van de intake.
Ik ben nu vanaf begin okt in de ziektewet, het klink raar maar ik zou gewoon aan het werk kunnen, maar schaam mij nu het gaat zo goed, en ik kwam van heel diep. Ik had allerlei rare gedachtes
Durfde niet meer naar buiten, zelfs de gedachte als ik zo verder moet leven dan hoeft het van mij niet meer. Ik kon niet meer eten,slapen dat misselijke gevoel in je maag.
Dus ik ga nog wel even het gesprek aan, maar ik geloof niet dat het nog nodig is.

Hoi dankje voor je reactie. Klinkt misschien raar maar zou je het goed vinden dat ik met je in contact kom via facebook of whatsapp ofzo wat je zelf wilt. Ik heb niemand om mee te praten hierover en ik zie dat het me wel goed doet om erover te praten soms. Ik hoor het graag van je

Ik heb inderdaad een video gesprek gehad een intake, 28 Jan dan een video gesprek naar aanleiding van de intake.
Ik ben nu vanaf begin okt in de ziektewet, het klink raar maar ik zou gewoon aan het werk kunnen, maar schaam mij nu het gaat zo goed, en ik kwam van heel diep. Ik had allerlei rare gedachtes
Durfde niet meer naar buiten, zelfs de gedachte als ik zo verder moet leven dan hoeft het van mij niet meer. Ik kon niet meer eten,slapen dat misselijke gevoel in je maag.
Dus ik ga nog wel even het gesprek aan, maar ik geloof niet dat het nog nodig is.

Hoi dankje voor je reactie. Klinkt misschien raar maar zou je het goed vinden dat ik met je in contact kom via facebook of whatsapp ofzo wat je zelf wilt. Ik heb niemand om mee te praten hierover en ik zie dat het me wel goed doet om erover te praten soms. Ik hoor het graag van je

ik heb dat ook al genomen<<< die tabletten op pillen capsulles
weet niet of het helpt ??

bij mij helpt het niet

Beste mensen de enige oplossing voor al die aanvallen en gedachten is vitamine D! Heel veel mensen hebben hier een tekort van. Zelfs tegen allerlei infecties en ziekten is het effectief, zoals corona bv!
Dus ik raad jullie alleen aan om, zeker nu in deze donkere tijden, vitamine D supplementen aan te schaffen.

Naar aanleiding van je reactie op het feit dat dit ook effectief is tegen Corona, kan ik je goedbedoelde adviezen niet meer serieus nemen.

Mag ik aub vragen welke probiotica heb ook last van depersonalisatie en angst. Kun je mij precies sturen welke jjj hebt geslikt

Door meer informatie over angst aanvallen en probiotica te vinden, ben ik op deze site terecht gekomen...

Ik werd na een alvleesklierontsteking (mei 2021)geconfronteerd met angst en paniek aanvallen.
Dat had niet alleen te maken met angst om dood te gaan, maar ook angst voor het onbekende..een drukkend gevoel in mijn hoofd en het gevoel of ik weg kon vallen op een bepaald moment, zodat ik niet meer kon ontspannen en mijn hele wezen in de paniekstand stond. Ook net als bovenstaande reacties, bang geworden door gedachtes over wie ik ben en wat ik voelde.

Ik kwam in contact met een hormoonarts (B. Havenith), voordat ik in het ziekenhuis een heel onderzoek zou ondergaan om uit te zoeken
waar de ontsteking vandaan kwam. Havenith adviseerde mij om alvast met een pre en probiotica aan de slag te gaan met tegelijkertijd een voedings / leefstijladvies om de angst aanvallen tegen te gaan.
Een maand later ben ik onderzocht in het ziekenhuis en is mijn alvleesklier gelukkig gezond en is het vermoeden, dat er een dysbiose is in mijn darmen.

Mijn angst klachten zijn voor 90 % afgenomen door de pre en probiotica en het volledig omgooien van mijn voeding en door meer beweging en ontspanning. Het is een proces en heeft tijd nodig.... maar ik heb weer vertrouwen gekregen en kan weer meer genieten.
Ik heb besloten om een ontlastingsonderzoek te laten doen en verder met de hormoonarts te gaan kijken wat ik nog meer kan doen om mijn darmen weer gezond te laten werken en wat er nu precies speelt. Maar kan nu soms de grond wel kussen dat de angst mij niet meer overneemt.
Wat ik nog even wil meegeven, is dat ieder mens uniek is en dat het kan helpen om met een deskundig arts te kijken welke probiotica geschikt is en in welke hoeveelheid. Je hoeft het niet op eigen houtje te doen, dat was dus ook een leermomentje voor mij.

Welke pre en probiotica heb je gebruikt?

Interessant  Chris je verhaal, zelf heb ik PTSS  ben al 25 jaar aan het overleven ,met trauma dag therapie, alles wat je maar kunt bedenken  heb ik ervaren  .ook wat jij beschrijft. Ik slik al 2 jaar probiotica in de juiste dosering, maar bij mij is er niets veranderd,,zit nog in hetzelfde schuitje ,nachtmerries, herbeleving enz
Ik neem nu nortrilne antidepressiva om mijn leven een beetje leefbaar te kunnen maken
Vriendelijke groeten Nicky

Bizar nooit geweten.
Ik kreeg altijd een paniekaanval als mijn darmen van slag waren.
En kwaad daardoor in een vicieuze cirkel helemaal bezig met mijn darmen, waardoor het erger werd
Nu heb ik al jaren geen paniekaanval gehad ( wel angsten) Maar ik hoef maar griep te hebben, of diaree en ik word getrikked

Hi Chris
Ik herken alles in je verhaal en heb ook een prikkelbare darm en angsten. Echt mag ik alsjeblieft weten welke probiotica je hebt geslikt?

Hallo Chris,

Fijn dat je dit verhaal aan ons deelt ,wat nog fijner zou zijn als je antwoorden wil geven op al die vragen🙅‍♀️

Hai ik heb ook probiotica ook geprobeerd en bij mij werden de angsten en paniek aanvallen nog veel heftiger toen ik dat gebruikte

Bro Chris, help ons ff aan die juiste probiotica. En laat ons weten of het nog steeds helpt aub!!

Beste Chris, wil je contact met mij opnemen? Ben .a. van bijna 78 jaar heb mijn hele leven .et tussenpozen al last van denk, angst en paniekperiodes.
Overal hulp gezocht, therapieën medicaties etc gevolgd maar toch weer regelmatig die zwarte periodes. Op dit moment kan ik alleen maar doemdenken angst voor de dood huilbuien en weet me geen raad meer. Lees van alles wat het zou kunnen zijn en kom er niet uit. Heb schat van een vrouw die er altijd voor me is, maar vindt het voor haar nog erger want ik wil nog zo graag wat leven met haar. Wat moet ik doen?
Bedankt vast voor hulp
Radeloze Opa Dick

Ik denk dat paniek zeker kan te maken hebben met darmproblemen en met histamine intolerantie. Deze zaken ontstaan vaak na heftige antibiotica kuren, zware stressoren, vergiftiging, zware chirurgie, zwaar slaaptekort...als je fluctuerende angsten hebt, kan je laag histaminedieet proberen en niets eten uit pakjes en zakjes (verwerkt voedsel). Scheelt bij mij een hoop. Daarna heb ik een darmdieet gedaan (GAPS), maar heel kleine hoeveelheden fermenten en enkel vers klaargemaakt voedsel. Zo darmen en angsten al veel beter gekregen. Van "ik val constant van een klif", naar "meestal ben ik chill". Voor histamine intolerantie neem ik quercitine, wat enorm helpt. Magnesium supplement brengt me rust. Ook magnesium olie op de plexus helpt bij angst voor mij. Veel moed allemaal. Ik weet niet of jullie gelijkaardige problemen hebben, maar misschien hebben jullie er nog iets aan.

Ortica orthiflor
Of
Bio Kult

Zijn de beste

Die hebben de meeste stammen.

Success

Haihai
Wat fijn te lezen.
Zelf ook jaren antidepressiva geslikt voor een angstoornis,ptss etc...
Nu sinds december eraf en sinds kort weer onrust in mijn lijf.. druk borst keel en maag.. hartoverslagen etc.. angst dus.
Mag ik vragen welke probiotica en hoeveel mg??

Ik weet dat veel uit je darmen kan komen

Liefs.

Wow wat fijn dat je van je klachten af bent.

Zelf zit ik sinds vorig jaar juli thuis met een burn out. Sinds 2 maanden ging het een stuk beter en had ik weer energie om meer leuke dingen te gaan doen. Tot helaas 2,5 week geleden, ik het gevoel kreeg dat alles om mij heen niet echt voelde. Online ben ik op zoek gegaan en kwam op De realisatie en dit klopte eigenlijk allemaal wel. Het maakt mij enorm angstig en heb vaak in de avonden paniekaanvallen. Nu komt het mooiste, Ook bij mij is er een aantal jaar geleden het prikkelbaar darm syndroom geconstateerd en heb ik sinds 2 weken ook weer last van mijn stoelgang.

Ik zou graag probiotica willen proberen. Welke neem jij op dit moment?

Voor de vragen hierboven van welk merk^
Zelf heb ik het merk van ; charlotte labee. Te vinden op internet(of als je meer info wil kan je ook kijken op hun social media). Zelf ook merken van kruidvat etc geprobeerd maar bij mij werken die van haar bedrijf het best, ze zijn dan misschien wel ietsjes duurder maar voor wat ik ervaar ook beter.
De klachten die hierboven zijn genoemd had/heb ik ook allemaal. Ik heb toen bij hun een screening gedaan voor supplementen waarvan o.a probiotica, en ik merk dat dit voor o.a prikkelbaardarmsyndroom, angst en noem maar op zeker aan te raden is. Ik slik zelf ook nog magnesium,omega 3 en wat andere dingen erbij die voor mijn gevoel zeker een bijdrage leveren voor mijn vermoeidheid,angst en noem het hele rijtje maar op ;)
Tuurlijk is niet alles zomaar opgelost met supplementen maar voor mij is het zeker een hele goeie aanvulling!

Ps. Als aanvulling van mijn bericht ^ de screening hoef je niet te doen bij het bedrijf. Je kan er ook gewoon voor kiezen om alleen supplementen te bestellen.

Ja heel herkenbaar, zijn zenuw prikkels ,hoef je je eigen geen zorgen over te maken maar is wel heel vervelend en een teken van stres / burnout.
Zelf al 2 keer gehad alsof mijn hele lichaam in brand stond.
Wat helpt is om iets simpels te gaan doen bijv, de was opvouwen, afwas doen, stofzuigen enz.

Wauw...mooie uitleg inderdaad. Ik heb het ook..echt een controle ding...Word er helemaal gek van... ben ik hier...is dit echt.. leef ik of? Vooral depersonalisatie...
Wat en hoe doen jullie ermee leven?

Herkenbaar maar laat ook even je b12 checken als dit nog niet gedaan is, kan ook een teken van een b12 tekort zijn. Sterkte!

Ik heb dit momenteel ook… na weken vol stress en angst, heb ik nu al een aantal dagen tintelingen vooral in de benen en het gezicht soms. Hier wordt ik nog angstiger van dus echt een vicieuze cirkel die niet ophoudt :( hoe gaat het met jou ondertussen?

Ik hen precies dezelfde klachten en nog vele andere

Zoveel klachten lichamelijk wordt er gek van.

Hoi.

Ja, dat ken ik ook. Heel herkenbaar!

Ik heb veel jeuk klachten van de huid alsof je in brand staat. De huid wordt ook rood

Zeker herkenbaar. Tijden gehad dat ik constant tintelingen had in mijn vingertoppen. Nu heb ik meestal bij erge spanning of paniekaanvallen een branderig gevoel door mijn lichaam. Vooral op mijn borst, schouders en rug

Klopt ik mediteer en zit op yoga ik weet het ook niet meer

Hoe gaat het nu met jou? Is het rare gevoel in je benen afgenomen

Hoi Iris,

Dit klinkt verdacht veel als dissassociatie. Ja dit komt vaker voor en is behandelbaar. Je wordt niet gek! Maar lijkt me wel tijd om ff naar een doktersconult te gaan.

Hoi Iris, kan ook bij een B12 tekort horen. D3 ook in de gaten houden.

Jeetje Martin, heftig om te lezen. Erg herkenbaar dit. Weet dat je niet alleen bent ook al voelt dat soms wel zo. Blijf hoop houden!

t zelfde maar ook iedere dag stress

zo waar!!

Ik wel, zelf vannacht 1 dik uur pure paniekaanval, geen lucht en zware copd, ik sterf liever 1kr dan zoals nu duizend doden, ik kan er e boek v schrijven,.ben nog aan 't bibberen met oxizepam op en durf niet eens te plassen, want ik krijg ze vaak op de wc

Ik ken dat ook ja dat gevoel dat het je overkomt en dat je liever 1 keer dood gaat dan 1000 keer voelt alsof.

Waar jij waarschijnlijk ook last van hebt is dat het angst gevoel aan verschillende dingen is opgelinkt zo als interpretaties en plekken en dan iedere keer voel je een stortvloed van angst.

Bijvoorbeeld ik had door de angst om geen lucht meer te krijgen het probleem gekregen dat ik van een verstopte neus al een paniekaanval kreeg.
Ik gebruikte daardoor zo vaak eucalyptus dat mijn neus constant verstopt bleef door aantasting van de slijmvliezen.

Dat is allemaal ontzettend vervelend.

Ik heb er echt werk van moeten maken om meer ontspannende gedachten te crieëren en te bouwen in mijn hoofd.
Om meer weerbaarheid te krijgen tegen de angstige gedachten.

Heb net hetzelfde gevoel....angst om dood, weg te zijn. Val dan in diepe zwarte afgrond . Bromazepam helpt maar als het op,omt ook ademhaling controleren...traag en tellen bv....Is vreselijk die aanvallen.

Wat ik lastig vind, ik zou ook graag een partner hebben, maar vind maar eens iemand die het met een angstig iemand aandurft! Ben 55 jaar en mijn twee relaties zijn uiteindelijk afgelopen omdat ik niet durf te reizen..... tja

Hoi
Ik heb het al jaren sinds mijn 26 jaar ben nu 53 en snap je ik denk dat ik dood ga of dat ik kk heb of een hart aanval krijg of nu met corona dat ik dat krijg .het is een tijd goed gegaan maar sinds de corona er is en dat we veel thuis zitten heb ik veel paniek aan valken en weer angstig ik begrijp je volkomen gr ilona

Hallo,

Ik heb precies hetzelfde. Ik ben corona positief waarin ik op het begin veel klachten heb gehad. Ontiegelijke pijn bij borst en borstbeen dat doortrok naar de schouderbladen. Ik heb mij in het hoofd gehaald dat dit vanuit mijn hart kwam en ben daarin helemaal doorgeslagen. Voel me de hele dag onrustig en heb regelmatig veel pijn. In de nacht continu last van nare pijn op mijn borst met misselijkheid en wakker schrikken (ook dan geen hoge pols). Omdat mijn polsslag en bloeddruk niet continu omhoog slaat blijf ik ook nog denken dat het van dieper uit mijn hart komt (ben bekend met hypercholesterolmie en schildklieraandoening). Ik slaap niks. 2 a 3 uur per nacht, overdag lukt het niet te slapen. Ik heb pijnstilling en alprazolam. Beide werken niet. Ik ben in de afgelopen 4 weken wel 4 keer op de hap geweest en heb regelmatig met de huisarts gebeld. Verder dan een hartfilmpje en CRP gaan ze niet. Het is killing!! Plus dat ik daarbij nu ook nog denk dat me iets gaat gebeuren omdat ik zo weinig slaap. Maandag huisarts bellen voor psychotherapie en toch eens mijn schildklier ed na te kijken. Ik ben benieuwd of ze dat doet!

Wll het gaat over echt waar ik heb dat ook een heel gevecht maar je wordt beter liefs.wil

Ik snap het helemaal. Ben nu 43 jarige vrouw en heb mijn leven lang al angsten. Ook periodes dat het goed ging maar altijd komt die angst weer terug. En mijn partner en familie snappen het niet dat voelt zo eenzaam.

Waarom zouden anderen jouw probleem moeten begrijpen. Het lijkt op slachtofferschap, terwijl je focus op jezelf zou moeten zijn. Alleen jij kunt je probleem oplossen al dan niet met hulp van een anderen.

Ik snap je helemaal mensen die het niet hebben die snappen dat niet die zegen gewoon ja ga iets leuks doen denk er niet aan, maar dat gaat niet zo makkelijk .. het zit helaas in je hoofd en je heb er amper invloed op.

Ik snap het heel de dag Heb ik het is verschrikkelijk

Ik heb juist hetzelfde vanaf ik wat heb kan daar ineens paniek uit komen of soms gewoon in bed liggen en dan uit het niets hartkloppingen misselijk beven en dan worden alle klachten erger
Ik heb dit nu al van mijn 14 jaar en ben er nu 29 soms heb ik ook goeie weken of maanden en sinds maandag heb ik er al alle dagen gehad ben soms echt bang dat er iets gaat gebeuren met mij

ik heb ook angsten in het hoofd en buik pijn
ik heb een scheve rug ,,,denk van he werken toe ik jong was
daar zit ik u mee zijn er meer die dat hebben
gr oetjes

ik heb ook angsten in het hoofd en buik pijn
ik heb een scheve rug ,,,denk van he werken toe ik jong was
daar zit ik u mee zijn er meer die dat hebben
gr oetjes

Ik weet heel goed wat je bedoelt! Ik heb er zelf ook last van. Ik ben ook bang om mensen in de kist te zien daarom kijk ik er niet meer naar

Ik heb dat regelmatig, ik ben aan als afleiding aan het lego bouwrn maar me benen trillen zo erg , vannacht had ik meerdere angstaanvallen en vandaag heb ik er nog steeds erg veel last van ,ik ben zo bang voor herhaling,bang dat ik gek aan het worden ben, kennen meer mensen dat gevoel? Ook vaak bang dat er wat ergs gaat gebeuren ,is dat ook herkenbaar?

Wauw ik herken je verhaal zo goed , ik zelf heb ook een enorme angst om dood te gaan en wat je ook doet , het piekeren stopt niet , het vraagt mentaal super veel van je lichaam , vele mensen lachen ermee als je ze vertelt dat je een angststoornis hebt en begrijpen dit niet hoe je zo kan denken … wel deugdoenend dat er nog mensen zijn die dit herkennen ….

Hee ik ben roma (bijnaam) 20 jaar (v) en heb last van angstaanvallen het begon vorige week eigenlijk pas, maar dat maakt het niet minder erg want ik heb totaal geen rust meer... ik heb altijd best positief in het leven gestaan super vrolijk hield echt wel s van een drankje doen zat sinds ik 9 was op hockey, nu dat is totaal verandert ben totaal nietmeer ik sinds mijn eerste angstaanval vorige week.
Ik lag in bed en plots dacht ik dat ik dood ging ik sprong wakker in paniek de beklemde gevoel in mijn borstkas die ik nooit gevoeld had was zo angstaanjagend dat ik meteen met een van mijn ouders naar het ziekenhuis ben gereden ik ging ernstig lucht happen wist niet wat me overkwam. In het ziekenhuis zeiden ze dat het een hyperventilatie was zodra ik het ziekenhuis verliet was ik opzich wel gerust gesteld maar nog niet de volle 100%, ik kwam thuis probeerde wat rust te pakken voelde me uitgeput ma durfde niet te slapen was bang dat ik nooit meer wakker werdt en sinds toen heb ik elke nacht even een angstaanval denkende dat het klaar is, nu ben ik ook de dag na de eerste angstaanval bij de huisarts geweest en heb ik een afspraak kunnen maken bij een doorverwezen psycholoog alleen kan ik daar pas over 4 weken terecht voor mijn eerste sessie, ik heb dan wel medicatie van de huisarts gekregen waaronder slaap medicatie (Lormetazepam) wat de eerste nacht bij eerste gebruik wel oke te doen was nu had ik afgelopen nacht weer eens gebruik gemaakt van de medicatie (arts heeft me verteld dat ik die 7 dagen dagelijks halfuur voor het slapengaan mocht in nemen) dus deed dat ook zeker na de eerste ervaring want sliep ook sneller dus eindelijk geen last van slaapproblemen dacht ik, tot ik plots een nachtmerrie kreeg ik schoot zo bang wakker ben er nu nogsteeds niet goed van heb thee gezet omdat het blijkt te helpen maar blijf me zorgen maken durf nietmeer te trainen weg te gaan met vrienden en zo van die dingen slaap is ook echt moeilijk vooral na deze nachtmerrie durf ikecht niet terug in slaap te vallen bang dat ik nietmeer wakker wordt.
Met mijn verhaal eigenlijk wil ik gewoon eens horen of eventueel met iemand die het zelf ook ervaren heeft eens een gesprek te doen leeftijd en of geslacht maakt me echt niks uit wil gwn even iemand te woord hebben die me begrijpt want idd net als meerdere verhalen die ik hier gelezen heb mensen die het nooit gekend hebben of gevoelt hebben begrijpen je niet en denken dat je die angst door 3 keer in en uit te ademen weg kan toveren kan er thuis ook niet echt over praten wil niemand ongerust maken en al men vrienden ben ik aan het uitsluiten voel me echt niet goed meer ik hoop dat het goed komt en we allemaal herstellen van dit en weer ons zelf kunnen zijn met de rust die ons ook gegund zou moeten zijn. Als je dit leest en je ook niet goed voelt super veel sterkte en heel veel moed en steun jou kant op gestuurd vanuit mij al heb ik dat zelf ook een beetje te kort op het moment maar we komen er!

20-01-2022

Hoi Roma ik herken jou probleem ik zal graag met jou in contact komen dan kan ik jou misschien helpen ik hebt zelf ook erge paniekaanvallen en depressie gekend je kan mijn een e-mail sturen als je wilt.

Groeten Stefan

(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)

Hoi roma en Stefan

Ik herken jullie probleem ook
Ik heb het zelfde .
Ik ben nu 34 jaar en heb er nu zo 3 jaar last van
Niemand wie me begrijpt me relatie loopt heel slecht omdat me partner het niet begrijpt en niet aan kan
Ik wil ook graag met iemand in contact komen
Gewoon een luisterend oor zonder vooroordelen
En wie je begrijpt
Ik heb zelfs 2 mooie zonen daar voor wil ik sterk zijn maar het is zwaar
Ik stuur dit bericht op 9-02-2022
Hoop graag dat iemand met mij in gesprek wilt elkaar ondersteunen is denk belangrijk als je niemand hebt zoals ik

Hoi Frieda,

Ben zelf 33 jaar en heb er nu in alle hevigheid sinds begin december last van. Ook ik heb 2 zonen die ik hierdoor soms veel tekort doen helaas.
Gelukkig heb ik veel lieve mensen om me heen, ook een aantal die er zelf ook last van hebben. Desondanks snap ik dat het fijn is om er ook met andere over te kunnen praten. Je zou me een berichtje kunnen sturen via Facebook, zodat we met elkaar in contact kunnen komen, mocht je dit graag willen.

Macha
27-2-2022

(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)

Hello iedereen , momenteel is het onleefbaar bij mij. Angsten paniek en stress 24/24 , ik kan niets meer doen . Thuis blijven en bang om alleen te zijn . Want de aanvallen zijn zo hevig en sorry die komen op mij af . Uit het niets. Heb ssri Sipralexia 1 week genomen maar zwaare bijwerkingen. Blijkbaar heb ik allergische reactie van serotonine maar toch van overtuigd dat ik ondersteuning nodig hebt want het houdt niet op.
Help ! Het stopt niet met aanvallen, stress . Doe zoveel meditatie enz maar toch..

Dag frieda
Ik wil ook wel contact hoe regel ik dat
Ik ben gescheiden en door deze angst zie ik mijn beide kinderen niet, via Facebook het is zo fijn om lotgenoten te hebben ik sta er alleen voor en vooral hoe doorleven jullie de asnval
Ik kan ze bijna niet aan zoveel zijn het er
Miranda via Facebook contact?

Jezus is de antword voor jou hulp

Bij mij is het ook al heel lang sukkelen met temesta verslaving nu al 14 jaar al enkele keren geprobeerd zelf met opname van 5 mg na 1 mg maar toch dat laatste nootje niet aankunnen te zware afkickverschijnselen ik weet het soms niet meer hoe of kan ik daar helemaal van afgeraden aub

Inderdaad zo voel ik mij nu.. ik slik al 7 jaar escitalopram en heb stomweg besloten om te stoppen (met afbouw) maar nam maar 5 mg.

Na nu een 6 tal weken serieuze angsten terug, geen rust in lichaam voelen, verschrikkelijk gevoel.. ni kunnen slapen niks 😢😭😭😭

Ik kan het niet meer aan, zo heftig!!

Mijn man heb er ook last van,het is verschrikkelijk.
Hij is bang dat er met mij iets gebeurt,dan is er niemand die hem in de gaten houd.
Ik zorg goed voor hem als het weer zo ver is,en blijf thuis.

Ik weet niet of je systeemtherapie al een keer geprobeerd hebt. Ik ben daar 1 maand geleden mee gestart. Dit op aanraden van een ex-collega die ooit met dezelfde klachten als ik rondliep (rare angsten/enorm gespannen, etc). Beiden hebben wij een nagenoeg gelijke jeugdervaring, waardoor je een symbiose trauma kunt oplopen. In beide gevallen had het te maken met de zorg van een van de ouders en dat al op jonge leeftijd en gedurende je hele leven. Ook geclaimed worden door die ouder speelt een rol. Mijn klachten zijn angst voor paniek en iedere ochtend zeiknat van het zweet wakker worden. Beide had ik al 25 jaar lang. Tot mijn verbazing is het zweten s'nachts compleet verdwenen. Geen druppeltje meer, terwijl ik normaal gesproken bijna dagelijks alles moest verschonen. Stapsgewijs wordt mijn huidige leven tegen het licht gehouden en is ook mijn vrouw bij een gesprek geweest. Hoe het werkt weet ik niet, maar dit onderdeel was dus al binnen 1 maand verleden tijd. Die ex-collega had 15 gesprekken nodig en is al jarenlang klachtenvrij en voelt zich gelukkiger dan ooit. Maw ik heb goede hoop en ben ervan overtuigd dat onder je angst een of meerdere oorzaken schuilen die ontrafelt worden door systeemtherapie. Ook vanmiddag weer een gesprek gehad en weer kwam ik met nieuwe inzichten thuis. Schematherapie is overigens ook een adequate therapie, vooral in groepsvorm.

Hallo marietje ik ben zelf ook verwaarloosd in mijn kinderjaren door mijn ouders , ik werd altijd bang gemaakt dat buiten niet goed was , en het uitgaans leven niet goed was dat er alcohol en drugs werd gebruikt , ik mocht niet vroeger met me vriendjes mee vissen omdat het gevaarlijk zou kunnen zijn , me moeder die altijd klaagde over haar zelf dat ze misschien wel lichamelijke iets mankeerde en ging elke dag naar de dokter , me vader die me nooit aandacht heeft gegegeven , heb zelf nooit liefde gekent , dus alleen maar negatieve tijd , me vader had vroeger ook een kort londje en sloeg me moeder in elkaar, ik herken wel iets in jou verhaal , ik heb nu last van angststoornis ik ga het wel aan alleen het is zo moeilijk en heftig, ik weet niet precies wat voorn stoornis jij zal hebben ? Weet ook niet wat je voeld , wens je veel sterkte

Groeten musti

Ik leef al 3 jaren heel onzeker in me lichaam met het gevoel dat ik een hart aanval krijg ben soms ook heel duizelig en eens per keer voel ik mijn hart trillen dan heb ik weer te snelle hartslag of weer heel langzaam soms dan gaat mijn hart echt zo tekeer schuddend terwijl ik niks aan het doen ben. Ook ervaar ik steken rond me hart. De huisarts zeg dat het komt omdat ik paniekerig ben en wil verder niet onderzoeken. Ik heb ook vaak pijn op me linkerborst,maar tja niks aan te doen volgens mij arts. Dus heel herkenbaar gelukkig ben ik niet de enigste met dit gevoel van angst.

Waarom ga niet niet naar een andere huisarts en vraag om een hartritme stoornis onderzoek? Ik ben 2 jaar in behandeling geweest voor paniekaanvallen bij een psycholoog. Mijn hele leven en jeugd doorgespit maar geen aanwijsbaar trauma. Toen een hartonderzoek en bleek ik last te hebben van een onregelmatige hartslag. Dat veroorzaakte letterlijk een paniekaanval. Het hoeft niet altijd tussen de oren te zitten...

Mijn klachten zijn bijna identiek.
Hoe gaat het nu met je, onbekend persoon 1985?

Ik krijg over ca. een maand ook onderzoek op een hartritmestoornis met een event recorder.

JIJ moet daar ONMIDDELLIJK weg !

Hallo, voor mij helpt het vaak om op mijn ademhaling te letten, een paar keer goed via je buik ademen. Als je twijfelt if je het goed doet kan je je hand op je buik leggen deze zou dan op en neer moeten gaan. Na een paar keer ademen ineens erop af stappen. Ik hoop dat het iets helpt groetjes

Laat je goed informeren wat ze gaan doen en vraag of ze je stap voor stap vertellen wat ze doen

Hi
Hier hetzelfde. Ik blijf de operatie uitstellen maar de arts blijft me onder druk zetten. Is nu gepland half januari. Ik heb nog geen therapie. Is je operatie ondertussen achter de rug?

Mijn reactie is , ik heb 8 uur in narcose geweest na een zware operatie en is toch allemaal goed gegaan

Weggaan bij hem. If dat hij zich last behandelen

Sterkte en bedankt voor je bemoedigende woorden.

Ja Sissy, helaas wel. Andere voorgrond andere angsten maar gevoelsmatig hetzelfde vermoed ik. Sterkte ermee. Ik zelf ben niet van plan ooit nog te stoppen met antidepressiva. Nooit meer heel ver in dat gat vallen wil ik.

Hoi Joke,

Jouw angst lijkt me eerder gegrond. Is er een mogelijkheid om de zorg nu reeds te delegeren? (Begeleid wonen?)
Op drze maniet erväart hij nu reeds hoe het is/zal zijn als je zorg moet afstaan aan derden.

Mvg

Ik snap het! Je wilt het liefst in je vingers knippen en het is over! Maar helaas werkt dat niet zo! (Helaas) trauma’s verwerken kost nu eenmaal heel veel tijd en inspanning! Het blijft ook een zoektocht welke therapie voor je gaat werken! Iedereen is immers anders! Praat er over met je psycholoog dan kan hij of zij jou gericht helpen! Zo niet zoek dan een andere psycholoog die wel bij jou past en kan helpen! Succes!

Met veel tijd gaat je dit lukken veel moed

Tijd is inderdaad een onmisbaar ingredient. Je bent gekwetst, je moet dat voelen om het uiteindelijk te verwerken.

Niet opgeven, er komt een einde aan.

Ik begrijp je.... ik voel me ook onbegrepen. Vooral idd de woorden. “Gewoon” niet eraan denken of “gewoon” doen! Of je er “gewoon” over heen zetten en “gewoon” aan andere dingen denken..... dat alles neemt nooit het gevoel in je lijf weg! Je weet zelf ook wel dat het achterlijk is om angstig te zijn voor bepaalde dingen. Maar ja dat is nu net iets wat “gewoon” gebeurd en we geen controle over hebben! Het is heel erg.... om je zo te moeten voelen dag in dag uit..... overleven .... en dan ook nog eens te moeten dealen met mensen die er niks van begrijpen 😞

Als iemand griep heeft, begrijpt iedereen waarom je koorts hebt of zweet. Als je een angststoornis hebt en angstig bent voor iets banaals dan kunnen buitenstaanders dan niet tot minder verstaan. Op dat vlak heb ik tot nog toe geluk gehad.

Heel herkenbaar. Negatieve gedachten zijn heel naar en veroorzaken die angst. Soms is angst er al en lijkt het automatisch.
We zouden elkaar als lotgenoten moeten ontmoeten ipv alleen hier schrijven
Wat denk je?

Klopt Mieschelle, veel mensen snappen het niet, ik voel mij vooral in de situatie waarin we nu allemaal zitten (Corona tijd) ook onbegrepen. Ik weet ook wel dat als die ander het niet heeft het ook niet echt kan begrijpen. Wat ik wil zeggen is, ik snap je, je staat niet alleen.

hoi hoi....

Wat een ontzettend bekent verhaal in grote lijnen zou het zo mijn verhaal kunnen zijn! Ik ben nu 30 en mijn angst/paniek is ook begonnen door ooit een slechte ervaring met blowen... ik heb sinds die tijd goede en slechte tijden gehad! In de tussen tijd veel gebeurt kindjes gekregen na een ziekte bed van 5.5 maanden mijn "bonus papa" verloren aan kanker.. en in die tusse tijd nog een aantal dierbaren. En heel veel ellende te hebben gekent. Ben ik nu 1.5 jaar geleden voor de 3e keer mama geworden en op de zelfde dag mijn biologische vader verloren.. En kamp sinds Juni weer met vreselijke angstaanvallen en nare pieker gedachtes afgelopen maandag intake psycholoog gehad!! Hoop dat hij me kan helpen.. zou graag met je in contact komen.. je kunt me eventueel vinden op fb Kelly Love als je eens wilt kletsen!!

Veel liefs en een knuffel

hey hallo, het is erg moeilijk, maar weet zeker dat je het kan, en ja ik ben ook geweest waar jij nu bent, wat ik je nu zeg ik misschien heel stom, maar accepteer dat je dit heb, stop met vechten, en laat maar gebeuren, je gaat niet dood, en ja we denken van wel.
Als je last gaat krijgen, en je zegt tegen je zelf, nou angst kom maar op, ik ben niet bang van jou, en je let goed op je ademhaling, weet ik zeker dat de angst af neemt, probeer het, het helpt, groetjes Dennis

Ik kan niet stoppen met huilen voel het zelfde

Ik herken me in jou verhaal. Alsof ik het zelf heb geschreven. Ik voel precies hetzelfde. Ik weet eerlijk gezegd soms niet goed hoe het nu verder moet. Heb jij werk? Ik niet, en daar voel ik me helemaal niet goed bij. Ik voel me onvolwassen, onverantwoordelijk. Maar ik weet niet wat ik moet doen om te veranderen.

Ik zie af en toe een vriendin, maar dat kost veel energie. Heel veel energie. Zoveel dat ik het vaak niet meer leuk vindt.

Ik heb verschillende keren therapie gevolgd, maar dat heeft de angst niet weggenomen.

Ik herken me volledig in jouw verhaal. Het idee dat iemand iets van me verwacht en ik leuk mee moet doen. Ik kan niet genieten, zit gevangen in de angst. Dat je moet leven en alles wat daarbij hoort. Als ik weet dat ik met iemand moet afspreken ben ik volledig ontregeld. Ik doe me sterk voor, maar van binnen blokkeert alles. Het is slopend. Nu al 6 jaar. Werken lukt me al jaren niet meer. Heftige jeugdtrauma's die zich dagelijks aan me opdringen. Ik ben de hele dag benauwd en kortademig. Hoe kom ik hier uit? Niet meer schaamteloos kunnen genieten van wie ik ben. Muurvast in één grote mindfuck. Ik heb mijn eetprobleem (ook een mindfuck) destijds overwonnen, dus ik weet dat het met deze angststoornis ook moet kunnen lukken. Ik heb alleen de sleutel nog niet gevonden. Zó frustrerend. Ik ga door en hoop dat ik ooit weer een normaal mens mag worden. Veel sterkte voor iedereen, als je het niet hebt weet je niet wat voor hel het is.

Ik begrijp je wel.heb hetzelfde.het is vreselijk.en niemand die je begrijpt.Ik heb angsten.paniek.straatvrees.En pieker heel veel..en 4uur in de nacht ben ik klaar wakker en kom niet meer in slaap vreselijk.ook ben ik 22kg afgevallen door alle stress angst.ik ben aan het afbouwen van sertraline..dat slik ik nu 1 jaar maar helpt niet..en dan over op andere medicatie .Ook heb ik geen interesse meer om wat te doen aan mijzelf en in huis ook niet..Ook ben ik 3 maanden opgenomen geweest..maar was waardeloos.kreeg amper hulp..en je moest je maar zelf vermaken in die kliniek.ik ben er nog slechter uitgekomen dan dat ik er in ging.

Zo herkenbaar 💔. Killing is het. Het is ook zo moeilijk uit te leggen. Alsof de hele wereld met poppetjes doorgaat en jij doet niet meer mee. Iedere dag is het overleven, keihard vechten, het gevoel van angst in je lijf en je niet waarom je angstig ben, maakt je gek. Het idee dat je niet weet of het ooit nog overgaat... zelf slik ik nu een aantal jaren escitalopram. En ja, er zijn absoluut bijwerkingen, maar het was geen keuze. Ik kan weer een moeder voor mijn kinderen zijn, ik kan weer werken, weer dingen doen en daar ben ik dankbaar voor 🙏.

ik kan me hier zo in vinden, snap zelf mezelf soms ook niet eens meer. soms voel ik me soms zo vervreemd voor alles en ik probeer maar oplossingen te vinden maar die teleurstelling van geen oplossing vinden maakt het dan soms alleen maar erger en hopelozer

Het is herkenbaar in bepaalde vlakken, ik vermoed dat er best wel veel mensen die dezelfde strijd aangaan en ja dat is vermoeiend. Voor mij werkt het soms om dingen te gaan relativeren, andere momenten helpt het mij om te kijken naar dingen waar de meeste mensen gewoon voorbijlopen. Maar het neemt de gevoelens en de gedachtes niet weg, mensen hebben vaak makkelijk erover praten en zelf heb ik er ook geen antwoord op. De pieken en de dalen die herken ik in mezelf ook, als ik heel eerlijk ben zit ik er op dit moment ook in. Mijn hoofd is een chaos en hoewel ik nog wel eens geniet van de kleine dingen, overheersen de negatieve gevoelens erg. Ergens is het ook mijn fout, elke keer als ik hulp nodig heb dan lukt het mij niet om zelf te bellen en op momenten dat ik dan een afspraak heb staan en ik zit in deze spiraal dan lukt het mij niet om er woorden aan te geven. Alleen dat al zorgt bij mij al voor veel frustraties, omdat ik mijn verhaal wel wil delen en ook verder wil komen als waar ik nu sta. Helaas is er geen simpele oplossing voor, maar weet dat je niet de enige bent.

Ik snap het heb het begint als s morgens

Fijn om deze verhalen te kunnen lezen. Ik heb ook heel veel last van frustratie omdat ik in contact met anderen vaak het gevoel heb dat ik de minste ben. En waarom dat is weet ik niet, heel vervelend dat het lijkt alsof je dit niet zelf kunt sturen. Ik hoop er toch nog wel wat op te kunnen vinden.

Ik weet hoe je voelt, verschikkelijk en het lijkt steeds erger te worden. Je voelt je heel alleen en het lijkt nooit meer goed te komen.

Dat er verband is tussen psyche en darmen voel ik al jaren. Met obstipatie dagen voel ik mij slechter. Na een goede stoelgang voel ik mij echt beter.
Ik ga nu probiotica proberen!

Ik heb hetzelfde je word er gek van

Ik heb dit ook ben zelfs bij mijn ma niet kunnen gaan in het woonzorgcentrum. Altijd maar wegsteken en zeggen dat het goed gaat.Ik begrijp je heel goed.Ook een relatie van drie jaar beëindigd met een vrouw die dat niet begreep. Zij kan werken en ik kan dat niet meer aan. Is ook verwerken nu.

Stuur eens naar mij weet niet vanwaar je bent Linda heb hetzelfde probleem

Hallo mieschelle,

Ik heb net een andere probleem, ik reageer vaak met huilen bij een gesprek of iets wat me dwaars zit. Wat heel vervelend is me hele leven al die tegen me zeggen wat is er aan de hand ? Terwijl ik dat vaak ook niet weet. Ik gooi het vaak op spanning. Maar nu denk ik dat er lichamelijk iets mis is. Want hoe fitter ik word hoe minder ik het heb en hoe minder fit ik ben hoe meer last ik er van heb . Maar het niet begrepen voelen dat heb ik al me hele leven inderdaad. Zelfs me moeder overanalseert de boel vaak als ik huilend aan de telefoon hang. En waar ik op dat moment geen verweer voor heb omdat ik dan in een redactionele emotie ben dus ja kwetsbare moment waarin alles naar boven komt. En ze wil dan weten waaraan ik dan denk. Maar eigenlijk nergens aan en eigenlijk wil ik gewoon het kunnen zeggen maarvaak komt er een brok in de keel. Therapie helpt miss gewoon praten altijd leuk. Maar helpt niet met me probleem. Ja het zal wel stress zijn. Pfff ja krijg stress van al die mensen die me niet begrijpen. Tjonge nee ik begrijp je volkomen. Want im ben mijn eigen een vrolijke meid. Alleen dat huilen doet mensen denken dat ik een geestelijke probleem geeft terwijl ik na zoveel jaren overtuigd ben dat het een lichamelijke probleem is. Zo frustrerend dat zelfs je ouders soms je gewoon niet begrijpen. Ben al in de 30maar kamp er nog steeds mee. En wordt er moe van.

Groetjes Naomi

Begrijp ook helemaal wat jullie beschrijven.zelf ook al maanden last van angsten.vind het moeilijk mezelf groot te houden voor andere.wel lang gedaan maar dat lukt me niet meer.het is zn akelig gevoel.gewoon doen,gewoon aan leuke dingen denken.hoor ik ook zovaak. Maar niemand begrijpt wat voor gevoel dat geeft.het is niet gewoon.niet voor ons igg
Als de zenuwen door je lijf gieren.
Hoop er van te genezen en weer vollop te kunnen genieten. Dat gun ik iedereen

Hi Michelle , ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat?

Ik herken het helemaal.maar hoe kom je er vanaf?

Mijn vrouw heeft dit ook in heel veel verhalen herkenbaar zou haar zo graag helpen en sta radeloos .Wil haar niet verliezen .
Medicatie ,psycholoog ,psychiater ,niks helpt en duurt mega lange wachtlijsten .
Zou er mij iemand een goed advies kunnen alvast bedankt en Sterkte lieve mensen mvg

Mijn dochter van 17 jaar kampt hier ook mee. Het is zo moeilijk te begrijpen. Ik wil haar helpen maar al 3 jaar is het gaande en het wordt alleen maar erger omdat ze steeds meer paniekaanvallen heeft en daardoor ook steeds meer mensen zien dat ze problemen heeft. En idd wordt er veel gezegd dat ze wel mooi en lief is. Maar dat helpt niet. Ik ben radeloos, mijn dochter waar ik zo veel van hou voelt zich zo ongelukkig. 🥹

Hoi ik ken het inderdaad.
Mensen die het niet hebben die zullen het ook nooit begrijpen. Angst voor de tandarts angst voor spinnen ect zijn allemaal angsten die mensen begrijpen.
Mensen met één angst stoornis die krijgen acute angst uit het niets en daar kun je je niet op voorbereiden. Mensen die zeggen zet je eroverheen die snappen dus totaal niet wat het inhoud. Ik ben gestopt met het uitleggen aan mensen die er niks van snappen.
Zelfs mijn partner weet niet wat het inhoud en zegt dat ik me aan stel.

Ik ben schizo-affectief, heb zelf jarenlang strijd gehad om mn sociale fobie te overwinnen. Die gaat nooit weg, het zit te diep, het is angst voor de medemens en dit kan heel breed uitgelegd worden.
Ik heb wel een oplossing gevonden, door de jaren heen: iedereen op straat negeren of geen acht op slaan, alsof ze ruis zijn.
Als ik teveel pieker helpt bij mij een weekje Lorazepam, max 1mg per dag. Via de huisarts overigens.
Iedereen succes. Verzin je eigen 'trucjes'.

Heel herkenbaar, heb ik ook.

Hallo, ik ben Dennis, ik heb ook alles gedaan, nu na 16 jaar ben ik er klaar mee, en help ik mensen met angst problemen, het duurt gewoon lang, maar de moet niet op geven

Hoi dennis kun he mij helpen

Hoi kun je mij wat tips geven dennis

Heb die dwang ook gehad. Het is echt toelaten en beseffen dat het dwang is.

Heel herkenbaar . Zou iemand mij kunnen helpen

Gaat da helpen een schygjater mee te babelen voor mijn angst pijn en stres da gaat tog ni zo blijven mijn pijn

Met je gedachten vorm je ook een waardeoordeel over jezelf. Als dat oordeel negatief is, bestempel je jezelf als een gevaar en je angst reageert adequaat op dat gevaar.

Dit is zo herkenbaar voor mij ook...

Dat is zwaar en niet fijn. Zet door: er komt een tijd dat het beter wordt.

Ik ben 53, loop al 9 jaar bij een psych maar lijkt alleen maar erger te worden. Mijn angst uit zich in heftige zweetaanvallen. Een gedachte, een situatie, een geur, een geluid zijn allemaal triggers voor mijn lichaam om op tilt te raken. Blijf hoop houden

Heel herkenbaar ook. Ik ben ook bang voor m’n eigen denken. Begint al ik de ochtend als ik wakker word en mezelf hoor praten. Dan realiseer ik me wel dat ik die gedachten niet ben, maar heb ze wel. En soms creëer ik dan ook bewust gedachten. Ik ben compleet geïdentificeerd geraakt met m’n gedachten en dat maakt me bang. Want denk dat ik gek ben geworden, stuur m’n gedachten allemaal heel bewust ipv dat ze spontaan opkomen, allemaal om angst te reduceren. En dat is het programma dat de hele dag, iedere dag aanstaat.

Ik denk bewust aan gedachtes heel de dag. Kan iemand mij aub helpen . Wil zo graag een keer met iemand praten die het zelfde heeft en niet iemand anders die het niet kent

Kan je aub contact met me opzoeken

Hoi Brenda,

Voor mij herkenbaar!

Stuur anders je mailadres dan reageer ik op je. Zodra je mail hebt ontvangen kan je daarna je mail verwijderen.

Lieve anoniem er staat geen telefoonnummers of emails plaatsen. Hoe moeten we dat doen

Hoi Brenda,

Ik heb een instagram account aangemaakt met anoniemangst. Volg daar mij op dan kunnen we op die manier contact leggen en even nummers uitwisselen.

Beste anoniem ik heb daar een bericht gestuurd

Ik heb sinds een week of twee last van bang van mijn eigen denken gepaard met paniekaanvallen. Ik denk telkens dat ik psychische klachten krijg en dan denk ik aan mij verleden en wat ik allemaal wel niet heb gedaan. Dan komt de angstaanval erbij kijken. Ik heb erg veel moeite om deze gedachten onder controle te krijgen. Het is me wel gelukt om een week lang klachtenvrij rond te lopen, maar sinds gisteren heb ik er weer last van.

Ik herken dat wel. Maar probeer het thuis zo gezellig mogelijk te maken. Probeer manieren te verzinnen hoe je ontspant of rustig word.

Ik heb ook een angststoornis mocht je vragen hebben hoor ik het graag,ik akn er redleijk mee leven.

Ik heb dit ook heel erg. Ik zou graag euthanasie willen want zo leven is geen leven.

t is een hel 24 uur bewust van wat je denkt .of doet of voelt
ben er door in een depressie en weet t niet meer .hoofd gaat maar door ook .de ene na de andere gedachten komt binnen dat is normaal heeft ieder mens .maar er dan ook nog bewust van zijn . is wel heel erg .krijg en paniek van en schreeuw tegen me hoofd houdt eens op ..helpt natuurlijk niet .meeste gaat ook allemaal over depressie .maar ook veel herhalingen .100x ik ben zo moe of ik ben zo beroerd ..wordt er echt strondzat van .en lichaam is helemaal in de stress er van kan geen tv kijken of muziek of wat dan ook .leef in me hoofd .en kom er niet uit al 3 jaar .

Ook 20 jaar in angst en stress geleefd en nog steeds.veel conflicten meegemaakt en voor iedereen goed willen zijn en jezelf vergeten. Ben nu 38 Dag per dag leven en tot besef komen dat je het hebt en ermee zal moeten leven is het enige wat je kan doen denk ik

Hoi

Ik lees net jou berichtje en herken me volledig erin..
Ik loop heel mijn leven al met dit gevoel en raak er gewoon niet van af,..
Soms haat ik me zelf zo hard dat ik er gewoon niet meer wil zijn,..
Wil er zo graag vanaf! Ik neem nu twee maand medicatie om me rustig te houden, maar heb het gevoel dat het me niets doet,.. ik ben zo onzeker door al deze gedachten dat ik het zelf moeilijk vind om dit berichtje te schrijven,.. :(

Ik ben bang dat mijn ouders boos worden

Waarom denk je dat je ouders boos worden Jannyboy? Praat er gewoon met iedereen over. Het is niet iets om je voor te schamen.
En neem van mij aan dat schaamte je ergste vijand kan worden. Nu ik bijna geen schaamtegevoelens meer heb kan ik bijna alle dingen weer aan en wordt het leven steeds leuker.

Ik heb ook zoveel angsten.Het begint al met het opstaan.Wat er is gebeurd weet ik niet maar heb wel last van rare gedachten.Neem dan maar een 1/2 oxazepam. Overdag dan nogmaals 2x een 1/2 ox.Ik wandel veel en fiets ook nog wel eens.Het is dan even weg en dan begint het weer.Ik heb het nu ongeveer 6 maand.Ik ben nu bij een psycholoog 1 x geweest moet nu van hem opschrijven wat ik de laatste 5 jaar heb meegemaakt en dat is veel 2 vrienden verloren in één week en ook nog eens 3 hele goeie kennissen. Hij zegt blijkbaar hun overlijden heb ik niet goed verwerkt. Maar ik zit nu wel met angsten soms bij het enge af Misschien iemand die dit ook heeft meegemaakt .Want zo is het een hel Gerrit

Ik heb het ook heel erg herken het, ik heb euthanasie aangevraagd. Kan zelf niks vinden om te stoppen Ook dat geeft wel wat angst. Weekend was verschriikkelijk en morgen moet ik weer werken dat is heel erg als je thyis nooit kan genieten

Ik heb al jaren angsten voor ziekten, af en toe drink ik het weg gebruik oxazepam waardoor ik niet altijd helder kan denken. Dan heb ik het gevoel dat ik de controle verlies. Heb er zelfs een hoge bloeddruk van voel me naar in mijn hoofd en ben bang om gek te worden omdat de stress niet zakt. Mijn hoofd staat 24 uur aan van her moment dat ik wakker wordt totdat ik in slaap val.Veel last van oogmigraine en het licht raak steeds meer in mezelf gekeerd terwijl ik juist een heel sociaal persoon ben.. weet het soms ook niet meer😢sterkte iedereen

Voor alle mensen die lorazapams / Oxazapams gebruiken zou ik eerst aanraden om daar mee te stoppen en ook niet "zoals de artsen zeggen" 1x per 3 dagen, of 1x per 4 dagen. Deze dingen zijn moker verslavend en je lichaam gooit daarna gewoon de cortisol omhoog omdat het de relatie GABA en Cortisol vast wilt houden. Het lichaam wil niet mee gesolt worden. Als je daar mee stopt, gezond eet (veel dierlijke producten , ja contra van wat vadertje staat zegt) en buitenlucht direct in de ochtend, dan moet het leven makkelijker gaan en zoek veel veel afleiding. Lees elk boek van de hele bibliotheek uit als het moet. Je brein is een reperteerwekker, als het op een gegeven moment zoveel vervangingen heeft word het minder en minder en andere dingen om aan te denken

Ik zeg niet dat het met deze cliché tips over gaat. Maar het zal wel makkelijker worden. Zelf heb ik dat ik inderdaad ook continu bewust ban van mijn gedachten. Ik ben zelf kapot gemaakt door mijn psychiater haar lorazapams. Ik nam ze 1x in de 3 dagen maar dat is verschrikkelijk, continu in angst gezeten de dagen erna. toen ik het compleet stopte was alles weer normaal.
Nu dus nog wel last van de gedachten en continu denken van gedachten, dan weer negeren van gedachten maar daar ook weer bewust van zijn. Het is een continu mind spelletje wat ondertussen al zover gevorderd is dat je jezelf afvraagt of het leven het nog waard is soms. maja, het leven is eenmaal hard

Ik ook alledagen angst, ben u zo ver dat ik het leven wil beeidigen. Ben zeer depressief,niemand heeft enig begrip

Ik ben hier overigens uit gekomen. Wat belangrijk is is dat je uiteraard cognitief weet dat je eigen denken / gedachten je niets kunnen doen. Je brein creeert gedachten gewoon junk gedachten noem ik die, daar kan je echt helemaal niets aan doen en heeft helemaal niets te maken met " jou" als persoon ofc.

Dat gezegd hebbende, Misschien heb je jezelf aangeleerd je gedachten te vermijden. Ik verwacht dat wel want dat doet het brein want dat wil in basic staat angst vermijden.
Wat je moet doen is je gedachten challengen / labelen. Ik heb dit gedaan en hiermee kwam ik er uiteindelijk zo goed als uit.
Dus als er een gedachte binnenkomt die jou eventueel spanning had kunnen veroorzaken label je m gewoon als "intrusive" of "bullshit" of whatever. Dan leer je dat gedachten je niets kunnen doen. Promise dit werkt

Ja dat heb ik precies hetzelfde ik denk vanalles en wordt bang vd gedachten.gr

Verdiep je in de islam en lees vooral de Koran inhoudelijk. En je problemen verdwijnen langzaam weg. Serieus

Bij mij is het anders ,mijn verslaafde vriend ,heeft mij alleen maar nodig ,wanneer het hem uit komt , en nu hij moet afwachten ...denk ik ..sterf maar ...dan heeft hij rust en de familie ook , ik trek het niet meer ...steeds weer die stress, maar hij vertelt alles aan zijn eigen vrienden en familie..en ik hoor het altijd als laatst ...heb hem gezegd ,dat ik het vreselijk vindt ...maar ik kan hem niet steunen...ben er kapot van ! Maar mijn kinderen zeggen ook ,tijd om aan jouzelf te denken...moeilijk ..maar heb doorgezet ...hij ziet mij alleen als zijn vrouw ,wanneer het hem uitkomt ! 18 jaar ken ik hem al ,aan ,uit relatie ! Dope is zijn grote liefde ! Ik ben dat alleen als het hem uitkomt...ben met hem gekapt ! Gisteren ! En hoop dat ie snel uit zijn lijden wordt gehaald .. ik zal er zelf nog jaren mee zitten...

Ik heb daar ook heel erg last van gehad, en soms nog. Een eerdere psycholoog raadde me toen aan meer te lezen over GAD, ook wel de overdenkstoornis. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het valt onder angststoornissen, waarbij je jezelf steeds verder de negativiteit in denkt. Ik heb de serie e-books over overdenken gelezen van MG Psychology. Het is zeker niet over, maar het heeft me wel geholpen meer grip te krijgen.

Misschien is dat voor jou ook wel een goede tip. Je kunt de serie vinden op de website van D-Write One (bij overige diensten - ebooks). Ik heb er veel aan gehad, maar ik weet niet of dat voor iedereen geldt..