Hypochondrie - forum lotgenoten

Dit lijkt wel pds heeft de huisarts dit nooit genoemd. Heb je veel buikpijn met of diarree of verstopping.! Heb al jaren deze klachten en uit onderzoeken niets uitgekomen alleen een motorische gestoorde darm is hetzelfde als pds. Kun je erg hopeloos van worden😥

Hoi ik heb precies hetzelfde probleem. Heb sinds 4 dagen last van mijn buik en vastzittende lucht. Het begon de ene keer rechterbuik heel specifiek. Dat ging weg. Maar nu is het weer mijn gehele onderbuik die weer pijntjes geven. Ik eet gewoon goed. Nu weet ik ergens wel dat hierom stressen dit allemaal verergerd. Moet nu een manier vinden om mijn gedachten onder controle te houden.

Hoi J,

Ik ervaar precies hetzelfde. Ik dacht dat het bijna helemaal weg was, tot ik op vakantie ging naar Indonesië. Pfff wat een drama/exposure is dat. Dagelijks bang voor alle soorten voedselvergiftigingen en ziekmakende beesten. Het valt me veel zwaarder dan gedacht, dus ik vind het fijn te lezen dat ik niet de enige ben (zo voelt het soms). Ik ben 26, we zijn jong en gezond en kunnen er vanuit gaan dat we ook gezond blijven. Zeker in Europa, ben je zo weer thuis als er wel wat zou zijn. Wat heeft jou geholpen?

Herkenbaar :/ ben je al langs kunnen gaan bij de kno?

Ook herkenbaar. Ik heb hier nu paar weken last van. Een schrale ruwe keel gevoel. Ene kant aan linker kant en andere kant rechts. Ik denk zelf aan m’n amandelen maar als die ontstoken zijn moet dit ook vanzelf overgaan na aantal dagen..

Mijn oma heeft het ook gehad en ik weet dus wel hoe dat zich uit. Heb je meer symptomen?

Hoic

Ik heb pfeiffer gehad met een leverontsteking ernaast. 3 jaar geleden. Nog steeds verhoogde leverwaarden. Ze waren torentje hoog maar zakken gelukkig wel. Tja.. ik vermijd koemelk en alcohol. Maar goed een beetje vehoogde leverwaarden zijn niet erg. Als je veel leverbelastende dingen neemt en daarna gaat prikken zijn ze sws hoog heb ik mij laten vertellen. Ik ben 22

Hoi

Ik denk precies te weten hoe jij je voelt ik heb dezelfde klachten Google me suf ik heb mijn hele leven ook al last van depressieve klachten wat niet echt meehelpt mijn leverwaardes waren te hoog en zijn nu gezakt klachten zijn een maand een stuk minder geweest maar Weel helemaal terug ik zou zeggen probeer ademhalings oefeningen om wat kalmer te worden eet gezond en drink absoluut geen alcohol ik ben 3 weken terug bij de internist geweest helemaal doorgelicht en niets gevonden behalve ook lever vervetting STOP MET GOOGLE je hebt alles al gelezen en probeer geduld te hebben en te ontspannen

Veel sterkte toegewenst 😉

Heel herkenbaar.
Hartkloppingen zijn onschuldig, maar in combinatie met een paniekaanval kan het echt lijken op een hartaanval. Maar dat is het niet.
Maar ik heb vaak bij een paniekaanval het volgende gevoel:
- bang dood te gaan
- bang dat alles zwart voor mn ogen wordt
- bang om gek te worden
- alsof alles om me heen heel erg onwerkelijk is..

Helaas zijn het hele enge gebeurtenissen. Therapie en medicagie helpen mij goed.

Heb je al hulp gezocht?

Je bent een jong iemand! Vertrouw erop dat je gezond bent!

Ik ervaar de laatste tijd tijdens de aanvallen zelf druk op de borst.. de aanvallen worden in gang gezet door eender wat (een steek, druk, trekking, overslag, hartklopping,.. altijd aan de borst/hartstreek) en in tegenstelling tot echte hyperventilatie uiten mijn aanvallen zich eerder inwendig uit. Ik moet niet opmerkelijk ademhalen tijdens de aanvallen, maar de angst is op dit moment wel zeer groot door wat ik voel.. ik word binnenkort 24j en ik wil absoluut niet dood. Tegelijkertijd is dit geen leven en wil ik zo ook niet verder.

Ik ga hulp zoeken en moet hopen dat die laatste 2 testen nog negatief terugkeren, maar ook hier wacht ik nu in spanning op af.

Hoi! Ik ben 22 en ik herken alles wat je zegt. Ik heb ook last van hartkloppingen, en net zoals bij jou heb ik na het voelen van overslagen een zware paniekaanval aanval gekregen. Ik had ook het gevoel dat ik een hartaanval zou krijgen. Mijn testen waren ook allemaal in orde! Misschien kan het jou helpen dat je weet dat heel veel gewoon in je hoofd zit. Ik heb bij mij al opgemerkt dat als ik focus op mijn hart, ik sneller een druk voel, of zelfs bijvoorbeeld een overslag. Ook misschien goed om te weten is dat overslagen vaak goedaardig zijn. Zo noemen die overslagen ‘ extrasystolen’. Het komt blijkbaar bij een gezonde mens voor. Ik snap dat je enorm bang bent dat dit nog eens gaat gebeuren, maar denk hier eens over na: er zijn zovele druggebruikers die hun hart testen, en na jarenlang gebruik zijn ze nog steeds Oke. Bedenkt bij jezelf: ik ben nog jong en mijn testen zijn Oke. Eigenlijk is het bv zoals bij gebruiken van drugs, als je denkt dat het fout gaat, gaat het fout. Als je denkt dat je hart pijn doet of dat je hartkloppingen hebt, komen die er ook. Je brein doet echt meer dan je denkt! Hopelijk voel je je snel beter! :)

Jou verhaal is erg herkenbaar. Soms rust hele trage hartslag. Ongeveer 40. Ik zie mijn hartslag kloppen in mijn buikstreek dan. Soms erg onregelmatig. Voel ook raar gevoel in mijn keel dan. Soms last van druk op de borst en druk rond mijn ribbenkast. Vooral aan de zijkanten.

2x een holteronderzoek gehad waarin wel extrasystolen te zien zijn maar onschuldig volgens cardioloog. Ook een hartecho gehad. Alles ok.

Bij het tweede holteronderzoek bijna geen extrasystolen. Zul je altijd zien. Ondertussen voelen mijn klachten steeds erger. Ook tijdens slaap vaak wakker worden met rare ademhaling. Het beheerst mijn leven.

Vandaag opgestaan. Moe en net of knijpt iemand je keel dicht. Drukgevoel in hele bovenlijf.

Vooral als ik van zitten in beweging kom steekt het de kop op.

Toch maar weer een onderzoek? Of zit het toch tussen de oren.

Gek word je ervan.

Hey jongens,

Ik ben serkan en ben 25 jaar oud, ik ervaar precies hetzelfde wat jullie ervaren. Ik heb al jaren lang last van paniekaanvallen en dat werd soms minder en dan kwam het ineens heftiger terug, sinds mei dit jaar heb ik er een nieuw probleem bij gekregen. Ik kreeg een paniekaanval en voelde me hart tekeer gaan waarna ik dacht ik ga maar naar de eerste hulp maar dat had ik nooit moeten doen, sindsdien voel ik iedere dag dingen aan me hart zoals overslagen, een benauwd trekkend gevoel, gevoel alsof me hart trilt en zo nog veel meer dingen en ik voel heel de dag aan m’n hals of me hart goed klopt of aan mijn borst. Ik heb eerst een ECG gehad en erna ben ik naar een kliniek geweest waar ik ook allerlei controles heb gehad en daarna nog een holter gedragen voor 72 uur en in alle 3 de onderzoeken was er niks te zien en nu heb ik de afgelopen dagen weer heel veel last en wil ik weer langs de dokter. Ik wordt hier psychisch niet goed van en ben heel erg ongelukkig hierdoor, ik geniet nergens van en wordt nergens blij van 😔

Hallo Sandra,

Ik heb reeds 16 jaar hartoverslagen. Deze zijn gestart na mijn eerste paniekaanval. Ik liet mijn hart een aantal jaar geleden controleren en daar leek alles in orde. Stress, paniekaanvallen,…

Nu kreeg ik in december een burn-out, gepaard met hevige hartkloppingen en hartoverlagen, paniek alom!

Ik ben nu reeds een 6 maanden thuis en ze zijn heel wat minder geworden maar ze zijn er nog steeds ook vaak na elkaar. Alsof mijn hart een fladdert. Daarna krijg ik een paniekaanval… soms wil ik zo niet meer leven.

Het is zo zwaar om constant angstig te zijn

Groetjes

Dit is meer een vraagje voor elien. Ik heb mijn hele verhaal uitgeschreven voor als je het wilt lezen (nr:314) , maar ervaar jij soms ook hartkloppingen en overslagen of gwn een raar gevoel zonder echt een versnelde hartslag? Ik bevind mij soms in een staat waar ik niet perse zwaarder moet ademen of dat het toch niet opmerkelijk is voor mensen van buitenaf. Tegelijkertijd is mijn angst voor een hartaanval/stilstand/.. toch zeer groot in deze momenten en ervaar ik toch soms een steek, pijn, .. u kent het wel

Al vanaf mijn jeugd hart overslagen.. mijn hart maakt dan even een slag die wat langer duurt of waar wat langere tijd tussen zit en dan even twee keer snel achter elkaar. Dat zijn geen hartritme stoornissen. Onderzoeken gehad maar is niks aan de hand en onschuldig. Heb het vaak in stressvolle perioden of als ik op mijn linkerzij lig ik bed. Heel irritant.ik kuch soms heel hard dan gaat het weg. Soms heb ik het wel 10x op een dag. Maar het is compleet onschuldig!

Je zou ademhalingsoefeningen kunnen proberen? Chronisch hyperventileren kan ook voor deze hartkloppingen zorgen.

Ik heb dat ook. En soms als ik lig gaat mn hart super hard klopen in mn nek lijkt wel alsof mn ader dan opzet. Maak me hele dag druk en als ik google moet geloven…

Ik heb dat ook en wordt soms wakker met hele snelle hartslag en hoofdpijn met paniekgevoelen
Magdalena

Heb ook veel hartoverslagen en hartkloppingen. Krijg een raar gevoel op de borst en weet dat dat gepaard gaat met overslagen. Cardioloog geweest echo en scan gehad. Dachten een vernauwing te zien daar voor hartcateresatie gehad. Dit was allemaal goed. Mijn hart is goed. Kloppingen en overslagen kunnen ook met de overgang te maken hebben. Toch blijft raar gevoel op de borst erg baar

Ik heb het al meer dan 30 jaar; en heb na jaren ondervonden dat de tricker bij mij is,,,,,tomaten,,,,pasta,,,spaghetti of macaroni is,,,,eet ik dus niet meer en VEEL BETER.
Ps: ik kan mij goed helpen met " meidoorn"
Een natuurlijk product.

Heb ik ook. Ik kan soms niet stoppen met denken aan slikken. Vooral de manier waarop ik slik. Slik ik wel juist? Bij ieder moment dat ik moet slikken denk ik " ok ik moet slikken". Dit is iets waarover je normaal niet nadenkt. Maar soms kan je de focus er niet vanaf houden. Het maakt je gek. Ik probeer dingen te doen, zoals schoonmaken, dan denk ik er minder aan. Hetzelfde is bij chronische hyperventilatie. Dan kan je ook niet stoppen met denken " ik moet ademen".. vervelend.

Hoi Susan
Je word echt wel oud .
Ik dacht dat vroeger ook .
Ben nu 53
Komt goed
Heb soms ook nog die angsten
Gr Stefan

Hi Susan,

Hoe gaat het nu met je?
Ik ken de angst ook, ook al ben ik nog maar 28 (ik denk vooruit).
Ondanks dat leeftijd lessen meebrengt die ons mentaal sterker maken, kiezen we toch liever voor onze jongere jaren. Ik heb met name last ervan dat mannen vaak prima hun leeftijd kunnen dragen, maar vrouwen worden als onaantrekkelijk beschouwd. Hierdoor heb ik het gevoel mijn zelfvertrouwen te verliezen, dat van invloed is op mijn gehele leven. Mijn hele leven was ik strijder en hou ik van doelen nastreven. Maar dat alles is een stuk makkelijker als je je daadwerkelijk zelverzekerd voelt. Hoe gaat het nu met je? Heeft de therapie geholpen?

Liefs

Ik begrijp je zo goed, ben nu 76 en heb dat ook altijd gehad. Nu nog steeds heb ook n angststoornis

vergeten; ik ben pas 3 maand geleden naar tandarts geweest met fotos. Daarom dat ik niet goed durf. 8 januari 2024 ga in terug. Ik vertrek over 4 weken op vakantie en heb extra stress dat ik daar toch iets ga voorhebben.. iemand met advies? :)

Ook ik kreeg gelijk inwendige trillingen toen ik med kreeg voor angststoornis. De dr zei dat het tussen mijn oren zat. Ik heb de med 3 jr geleden afgebouwd maar heb nog steeds die nare trillingen. Ik ga absoluut niet meer aan de med want ik had nog andere bijwerkingen van de med. Ik hoop ooit een oplossing te vinden voor de trillingen want ik ben ze goed zat.

Herkenbaar

Hoi
Ik heb precies hetzelfde.
Ik heb ook van allerlei kwaaltjes en maak mezelf helemaal gek. Ik ben in 2 maanden 10 afgevallen. Das niet gek als je per dag 1 schaaltje gestoomde groente eet en 3 glazen water. Maar voor mij is het wel gek. Ik heb pijn in me bovenbuik en denk dat ik wat aan me alvleesklier heb. Ik word er helemaal gek van. Ik ga binnenkort een bodyscan doen.
Ik wil weten wat er aan de hand is.
Ik weet wat je voelt.

Hey Berry

Ik denk dat je inmiddels de bodyscan gehad hebt. Ik hoop dat er niks uit is gekomen voor je.

Ik ben geen arts maar fysiotherapeut/ osteopaat in opleiding. Houd er rekening mee dat emotie in onze cellen wordt opgeslagen. Dit klinkt misschien vaag, maar ook emotie zijn stofjes. Onze bijnieren zijn hier een ontzettend mooi voorbeeld van. Deze reageren ontzettend op heftige emoties als stress, verdriet, angst en boosheid. Gevolg: vage pijn.

Dit gebeurd met spieren, organen, huid, alles in je lichaam. Vergeet niet dat je lichaam reageert op wat er in je koppie speelt.

Al het goeds voor jou gewenst.

Ik herken je verhaal zo erg. Kamp nu ook al 12 jaar met ziekte angst. Periodes dat het beter gaat zijn er wel maar zit nu al ruim een jaar weer in een vreselijke periode. Bij mij is ook alles kanker. Heb nu weer een bultje bij mn amandel en dat is meteen keelkanker in mijn hoofd. Anyway, die angst voor ALS herken ook zo erg. Ik heb dat ook onlangs gehad. Had een spiertrilling in mn knie die echt 3 dagen aan hield! Oh wat was ik in paniek. Bloed geprikt en alles was ok want voor mij alleen maar meer ALS bevestigde. Uiteindelijk was het stress. Want het ging gewoon weg.. Zo heb ik ook maanden met een brok in mn keel gelopen en dacht dat het keelkanker was. Ook op relatief goede dagen was het er. Maar ineens ging het gewoon weg. Vaak als ik een nieuw symptoom heb om me op te focussen (helaas)..

Maar ik wil dus ook alleen maar slapen en vaker wil ik eigenlijk gewoon slapen en niet meer wakker worden om deze hel niet meer dagelijks mee te maken. Aan de andere kant ben ik juist bang om dood te gaan omdat ik mijn kleine kindjes wil op zien groeien. Onze 1e dochter overleed door medische fouten in het ziekenhuis dus je kan je voorstellen dat mijn vertrouwen ernstig beschadigd is. De ziekte angst was er al voor mijn overleden meisje maar het helpt niet mee. 2% van alle kinderen overlijdt door complicaties bij de bevalling en dat is bij ons gebeurd. En hoeveel procent van de mensen krijgt kanker? Dus dan zal ik dat ook wel krijgen. Maar ja dat dus. Ik voel met je mee want het is echt een hel.

( Ik loop overigens nu in de specialistische GGZ dus heb wel hulp maar vooralsnog weinig effect.
Slikte Sertraline maar daar ben ik stiekem mee gestopt omdat ik het rotzooi vind. En helpen deed t me toch niet. )

Dikke knuffel voor jou!

Hey,

Ik herken die spiertrekkingen heel erg. Ik was daar ook heel bang van. Ik heb als ik iets voel en bang word, dat ik meteen licht in mn hoofd ben, hoofdpijn erbij, nachten wakker liggen. Het is zo ellendig.

Ik studeer fysiotherapie en ik heb toevallig laatst geleerd wag stress wel niet met je kan doen. Daar zal je misschien al wat van weten, maar als je angstig bent gaat je lichaam op ‘aan’. Zelfs als je in bed ligt kan je lichaam dan niet ontspannen. Spiertrekkingen is daar een uiting van.

Ik heb het een keer zo erg gehad bij mn borstspier dat ik bij de spoed hulp terecht ben gekomen. Ik heb het soms alleen bij 1 spiertje, maar heb ook wel eens gehad dat mn benen mn armen alles tegelijk kwam.

Wat voor mij zo zo zo erg heeft geholpen is magnesium van Metarelax slikken voor je gaat slapen. Yoga Nidra als je in bed ligt en dan gaan slapen. Consequent doen! De magnesium zorgt letterlijk ervoor dat je spieren ontspannen. Yoga nidra werkt voor mij fijn om even bewust te worden van je lichaam.

Ik vind het zo erg dat jij er ook zo’n last van hebt. Ik herken mezelf zo. Houd vol, want het leven is zo mooi en je bent zoveel sterker dan je denkt.

Al het goeds voor jou.

Hey Tom,

Een Tom met borsten, dat hoor je niet vaak haha.
Maar bizar! Het is alsof ik mijzelf hoor praten. Ook ik heb al allemaal soorten kanker 'gehad' . Soms kan de huisarts mij even geruststellen, maar vaak zijn hier minimaal 2 bezoekjes voor nodig. Nu een opgezet kliertje dat geen pijn dood. Meteen bang voor lymfeklierkanker. De dokter heeft het gecheckt en zegt niks aan de hand wat je kunt hem bewegen en hij viel t zacht. even gerustgesteld , maar na 24 uur begint de twijfel. Het zit er wel ineens? Wat kan het anders zijn? Googelen, en jawel je vreest weer het ergste.. nu 2e afspraak gepland. Het houdt niet op. Om gek van te worden

Ja herken het allemaal! Ik heb alle klachten als eens gehad en des te meer ik er op ga focussen des te langer die klachten blijven.. heel raar..
Maar allemaal te wijten aan de hypochondrie en angst.
Het is echt enorm vermoeiend dus ik slaap overdag ook wel eens een uurtje even op de bank als ik van mn werk kom.

Het is echt raar of een slappe arm nu die ik sinds 2 weken heb, ondertussen naar de huisarts geweest ik blijf nog afvallen alleen was de ijzer nog wat laag de vitamines zijn wat omhoog gegaan hopelijk is dit wat angst allemaal doet

Meerdere klachten. Op het moment tintelende/brandende tong.

Ik heb ook een vitamine tekort en veel klachten, hoort er helaas bij. Ik denk als je vitamine bij slikt en het weer op peil is veel van de klachten verdwijnen!

Hi Tommy,
Ook ik herken een groot deel van jouw klachten. Bij mij is de ziektevrees begonnen in september vorig jaar. Ik kreeg vooral hele zere, tintelende kuiten. En daarnaast pijn in mijn kaak, verkouden, hees/schor, onrustig, hartkloppingen, hoge hartslag, midden in de nacht wakker worden en niet meer kunnen slapen. Het ergste was dat ik weinig prikkels kon hebben, had geen sociaal leven meer. Ik was doodmoe, ben minder gaan werken en heb hulp gezocht bij een psycholoog. Door te herkennen en accepteren dat je ziektevrees heb, gingen bij mij een deel van de klachten uiteindelijk weer weg. Er blijven er ook een aantal en sommige klachten komen terug zoals de heesheid. Ik probeer nu steeds te denken dat de klachten eerst ook weg gingen en dat ik er op moet vertrouwen dat het nu ook wel weer over gaat. Maar dat is zó moeilijk. Ik denk elke dag de hele dag: 'wat als ik mijn kleine kids achter moet laten'. Ik weet ook niet meer wat ik verder moet doen om hier van af te komen helaas..

Tintelingen, hoofdpijn, hartkloppingen, rugpijn, brok in de keel, spierpijn, afvallen. De klachten komen en gaan. Nu vooral pijn aan de linkerkant van de buik zowel bovenin als onderin. De angst dat de klachten te maken hebben met een ziekte is constant aanwezig. Zo vermoeiend, om gek van te worden

Beste Anoniem,

Ik heb niet alle wijsheid in pacht om je door deze tijd heen te helpen, maar wat mij toch wel vaak helpt ( hoe moeilijk ook) is om te zoeken naar dingen die voor jou helpen. Voor mij is dat bijvoorbeeld om even een wandelingetje te maken en koffie te drinken, naar een musea te gaan, naar een leuke film te kijken. Probeer dingen te zoeken welke je er toch een beetje doorheen trekken. Soms helpt het mij ook om naar bijzondere spreuken te zoeken op Pinterest. Ik kwam er toevallig net een tegen en die vond ik wel grappig. “ Je zorgen maken is hetzelfde als met je paraplu op buiten gaan lopen en wachten op de regen”. Werkt wel relativerend toch? 😉 Ik hoop dat je er iets aan hebt. Ik leef met je mee en hoop op het allerbeste voor je! Kop op 😘

Hoi Laura,

Ik wil even zeggen dat ik het heel goed van je vindt dat je hulp hebt gezocht hiervoor en ik hoop dat je je inmiddels ietsjes beter voelt. Ik ervaar dezelfde klachten als jij (en de rest van de mensen op deze site), dus weet hoe lastig dit kan zijn. Veel liefs ❤️

Ik herken dit ontzettend… ben er dag in dag uit mee bezig. Het beheerst mn leven. Onregelmatige hartslag, hartkloppingen, pijnen en misselijk en duizeligheid. Ik blijf ook ondanks de ecg me nog druk maken. Zelf al is het even weg, het komt weer terug😭

Wat hebben jullie ondertussen aan dit probleem gedaan? Ervaar dezelfde klachten

Ben je zeker dat je onderzoeken en ecg daadwerkelijk goed zijn? Bij mij kwam er ook steeds uit dat alles perfect was.
Wanneer ik echter mijn medisch dossier raadpleegde werd er al melding gemaakt van lichte graad hartfalen (diastolische dysfunctie graad 1) én repolarisatiestoornissen welke bekend staan voor het veroorzaken van plots overlijden. Ik werd reeds door 3 cardiologen waaronder een professor onderzocht en meldden onafhankelijk dat er niets aan de hand is.

Hoe is dit zelfs mogelijk?? De reactie zal misschien met de juiste bedoelingen online geplaatst zijn, maar voor iemand (waaronder ik) die dezelfde klachten ervaart is dit bericht allesbehalve geruststellend. Vind dat je hier toch 2 keer over had kunnen nadenken.. als ik geen vertrouwen meer kan plaatsen in de testresultaten, in wat moet ik dan geloven?

Ja, denk toch wel dat het stress is! Al moet je denk ik een beetje dieper kijken waar de stress vandaan komt. Ik denk dat er misschien angsten zijn waar je je nog niet zo bewust van bent.

Jazeker ik herken jouw verhaal! Na de geboorte van mijn vierde kindje kreeg ik ook erg last van spiertrekkingen.
Ik dacht ook aan ALS of MS. Uiteindelijk was het toch de stress. Zal bij jou vast ook zo zijn. Helemaal als je een jonge tweeling hebt!

Stress slorpt je magnesium uit je lijf. En dan krijg je last van je spieren, krampen, trillend ooglid.. mss eens wat magnesium nemen? Velen hebben hier een tekort aan. Al ben ik geen dokter. Maar heb onlangs hetzelfde gehad. En het hielp.

Ik heb ook hyperchondrie ik heb die pijn vaak rechts boven en soms links

Wat herkenbaar allemaal .
Vooral die bonk bij het hart. Daar ben ik momenteel het bangst voor. Ik heb het meerdere keren per dag en het is echt verschrikkelijk. Maar ik blijf ook tegen mezelf zeggen dat er weer zo'n bonk of overslaan van het hart aankomt. Wat uiteindelijk heel mijn dag verziekt.
Hoe gaat het nu met je ?

Ik zelf zie het ook somber in
Ook al 10 jaar rechts bovenbuikklachten
Regelmatig darmonderzoek maagonderzoek
Ben ook geopereerd van 4 hartbijpassen nog maar een half jaar geleden
Buiten nog vele borstbeen pijnen en angst
Heb ik een af keer gekregen om naar de dokters te gaan
Deze ochtend veel moeten poepen
Braken
Morgen moet ik op niercontrole waar ik al van weet dat het in orde is.
Ben zo zwak
Ze hebben me helemaal al onderzocht.
Maar omdat ik naar dokter moet morgen
Miss nu stress en daardoor zoveel naar toilet??

Ik had maagontsteking misschien moet je vragen of je maagzuurremmers mag proberen ik had eerst 2 keer per dag nu 1.

Je kan ook eerst na laten kijken door maagonderzoek via je mond naar je maag

Neem Citalipram

Beste,
ik weet niet of de huisarts dit bedoelde maar "hypochonder" is ook een plaatsbepaling in de buik. Re hypochonder is ook de locatie van de galbaas.

Vraag maar eens aan de huisarts of ze de plaats of de psychologische aandoening bedoeld. Sterkte

Ik heb ook veel last van mijn maag al wat jaren aan de pantoprazol dat hiep wel af en toe komt het terug net zoals nu brandend gevoel ze zegt je moet je geen zorgen maken nou dat doe ik dus wel ben al 3 keer naar de dokter geweest en onderzocht voelde goed

Bizar zeg, bij mij ook rechts boven in mijn buik al jarenlang pijn. Komt niks uit de onderzoeken, maar het blijft me angst aanjagen

Ik heb ook een ferritine tekort gehad en had daar daadwerkelijk wel klachten van.. heel duizelig van geweest en een op watten lopen gevoel. Ik zou aankijken of het toch niet weg gaat nadat je ijzer weer op peil is :)

Een hersentumor geeft heel andere klachten. Meer neurologisch zoals gevoelsstoornissen aan één kant.

Bedankt voor je reactie! Hele herkenbare klachten, vooral ook dat watten gevoel.

Ferritine is inderdaad al een aantal maanden heel laag (eerst ferritine van 4 en nu na 10 mnd is het pas 12), terwijl mijn HB goed is gestegen. Lees overal ook dat mensen met een laag ferritine en een goed Hb ook klachten kunnen hebben. Vond het daarom gek dat de huisarts aangeeft dat mijn licht in het hoofd en vermoeidheidsklachten daar niet vandaan komen.

Hoe lang heeft het bij jou geduurd voordat het ferritineniveau weer op peil was? En waren toen ook bovenstaande klachten weg?

Ik ga volgende week weer bloed prikken om het te checken. Mogelijk toch weer ijzer bijslikken…

Heey MM,

Herkenbaar hoor jouw verhaal. Ikzelf had ook hypochondrie waarvoor ik 9 jaar geleden in behandeling ben gegaan. Gedragstherapie + medicatie maakten het draaglijk. 2 jaar geleden bouwde ik mijn medicatie pas volledig af tot... De oorlog begon.. Net zoals bij jou was het ook weer een trigger... Angst voor de dood heb ik niet meer dus is de hypochondrie met betrekking tot mijn eigen lichaam ook gestopt. Ik heb 2 kinderen van 12 en 9 jaar en zij maken weer dat ik "iets te verliezen heb". Ze maken me kwetsbaar, net zoals jouw kinderen. Jouw angst komt uit het idee hén achter te moeten laten, niet persé uit jouw welzijn.
Ik kan jou zeggen dat je keel- en slikproblemen volledig komen uit angst en stress en dat er fysiek niets mis is. Angst en stress maken dat je bv een droge mond krijgt, maaglast krijgt,.. Allemaal niet bevorderlijk voor slikken en spijsvertering.
Waarschijnlijk denk je nu : "Jamaar wat als..", ook dat is heel normaal aan ONS ziektebeeld want je bent niet alleen. Ik lees hier meer dan 100 verhalen en dit is maar peanuts met hoeveel mensen leven met deze problematiek.
Ik ben net ook weer getriggerd door mijn zoontje die 2 vlekjes heeft op z'n lichaam die verder onderzocht moeten worden. Ik kan pas over 20 dagen naar de dermatoloog. Vreselijk.. Ik zat zelf op de spoeddienst in de hoop ons sneller te helpen. Ook al dacht ik van hypochondrie af te zijn.. Ik vrees dat we er nooit volledig van kunnen genezen en dat het getriggerd kan worden. Ik raad je aan om een goede angst therapeut te zoeken met eventueel een antidepressiva als angstremmer. Je therapeut, psycholoog kan oordelen of dit eventueel raadzaam is en dit voorleggen aan je huisarts. Sowieso is een pilletje biet genoeg, Gedragstherapie is ook nodig. Je krijgt tools in handen om met paniek om te gaan bij foute gedachten maar het is geen wondermiddel. Ik ga nu hypnotherapie proberen. Heel veel succes bij jou daar en dankjewel om jouw verhaal te delen.

Hoi Jana

Wat herkennen we veel bij elkaar hè.
Het is eventjes wat beter gegaan maar vandaag lig ik in bed met griep. Nu ben ik niet angstig om die griep maar voel een hard plekje in mijn rechterborst, en ja je raad het al daar gaan we weer….
Therapie ben ik mee bezig. Volgende week 2de keer emdr.
Heb jij de hypnose al gehad ?
Succes en sterkte en bedankt voor je reactie.

Ohhh, wat herken ik jouw verhaal, ik kan het zelf geschreven hebben. Momenteel heb ik veel stress, en ik weet dondersgoed dat ik keelpijn krijg van stress. Ik werd ook benauwd , iets wat heel goed bij de stress past, en ik ben er van overtuigd dat ik longkanker heb. Ik hoest niet, ik val niet af, ik heb nog evenveel etenslust, maar toch weet ik het zeker. Dat klotestemmetje laat me niet met rust. En inderdaad, die angst dat mijn dochter verder moet leven zonder moeder versterkt het zo ontzettend. Goed dat je het hier opschrijft, misschien kunnen we elkaar eruit praten.

Mijn angst voor ALS is ook zeer groot . Het gaat zover dat ik verhalen opzocht van mensen die dit hebben en uit hun symptomen zag ik ook dingen bij mij .
Elke dag check ik of ze aanwezig zijn , en soms komt er iets anders bij .
Ik begrijp je zeer goed . Ik probeer iets om handen te hebben dat intensief veel vraagt , anders kan ik niet stoppen met denken en checken .
Veel courage . 💪

Het is echt raar of een slappe arm nu die ik sinds 2 weken heb, ondertussen naar de huisarts geweest ik blijf nog afvallen alleen was de ijzer nog wat laag de vitamines zijn wat omhoog gegaan hopelijk is dit wat angst allemaal doet

Zo herkenbaar word echt af en toe gek van maagklachten en nu kijk ik weer naar mijn borsten lijkt wel of daar ook veranderingen zie hoop van niet

Zoals ik hier eerder al meldde. Niet zomaar alle onderzoeken voor waar aannemen. Dokters maken constant fouten.

Hoi Mila

Wat herkenbaar wat jij schrijft.
Mijn verhaal is 298.
Nu heb ik bij toeval 1 mei een bultje in mijn hals gevoeld naar de huisarts geweest, hij zegt een lymfekliertje en moet met 4 weken weg zijn. Nu is het 3 juni en het is niet weg.
Je raad het al ik ben nu ontzettend bang.
Ook soms pijnlijke oksels en links meer dan rechts.
Nachtelijk zweten heb ik soms wel maar dat wordt gezegd dat iedereen dat wel eens heeft. Maar bij mij is dat natuurlijk 1+1.
Ik heb therapie, maar zo als ik mij nu voel en bang ben, heb ik het idee dat het me niet veel brengt. Net wat je zegt wat zou het fijn zijn als je zonder deze zorgen zou kunnen leven.
Succes/sterkte.

Wat vervelend dat je zo denkt.. ik herken het precies! Geruststelling van een arts helpt maar tijdelijk. Daarna gaan mensen met hypochondrie vaak denken: 'wat als ze iets over het hoofd hebben gezien'.
Je zult je erbij neer moeten leggen dat er niks met je aan de hand is. Maar ik weet hoe lastig dit is!

Ik zou er ook een heleboel voor over hebben om te kunnen leven zonder hypochondrie. Ik heb me zelfs aangemeld voor een onderzoek in het UMC voor therapie met ondersteuning van psychedelica. Mocht dat voor 'ons' een uitkomst zijn dan hoop ik snel dat het in het basispakket komt, zoals de GGZ verwacht. Maar dat zal nog wel jaren duren..

Voor mij ook heel herkenbaar. Ook 2 lymfe klieren gevonden aan men half toen begon het allemaal.. naar de dokter geweest het is niks.. deze vergoten en verkleinen naarmate ik een huidinfectie heb (toch maakte ik me heel veel zorgen dat ze nooit helemaal weg waren). Een jaar later dacht ik het is genoeg geweest en naar de dokter geweest daar heeft ze me doorverwezen naar een echo (waar ik immens veel stress voor had), daar bleek niks uit te komen. Dolgelukkig was ik toen maar dit bleef niet lang. Inmiddels heb ik een puist gehad bij mijn wenkbrauw en vond ik een bol (beweegbaar) aan mijn oor. Dit zette me direct in paniek… is het speeklesklier kanker of gewoon een onschuldige lymfeklier maar natuurlijk ga ik van het ergste uit. Nu ben ik aan het afwachten tot deze verdwijnt met veel stress. Zelf ben ik 20 en dit verpest mijn leven gewoon.

Ik heb ook een vitamine tekort en veel klachten, hoort er helaas bij. Ik denk als je vitamine bij slikt en het weer op peil is veel van de klachten verdwijnen!

Gelijklopend verhaal hier. Een verdikte klier ontdekt in de hals ongeveer 2cm, dit is 4 jaar geleden en zit er nog steeds. Verschilende echo's en ct gehad en komt steeds uit dat het fysiologische klier is. Vorig jaar last beginnen krijgen van neurologische symptomen en na echo abdomen een nodule ontdekt op de lever. Mri gehad en volgens uitslag goedaardig. Wanneer ik na een week scholing mri lever via Radiopaedia zelf mijn mri beoordeel kom ik slecht bij 1 ding uit: Hypervasculaire uitzaaiing.

Echter ben ik ook een hypochrondier. Ik zelf heb ook steeds opgezette lymfeklieren. Alles wijst erop dat ze oké zijn want ze zijn beweegbaar, niet heel hard, heb ook geen verdere symptomen en komen steeds na een grote puist. Verder ben ik ook al naar de dokter geweest en echo gedaan en beide zeiden dat het niks was. Toch ben ik in mij hoofd bezig met wat als ze het toch niet hebben gezien, ik heb geen vertrouwen in dokters. Elke keer denk ik hierover dat mijn lymfeklieren een uitzaaiing is en dat ik het te laat ga ik ontdekken. Nu heb ik er weer eentje dat gegroeid is.. maar zo een bolletjes kunnen van alles zijn en de kans op zo een gruwelijke ziekte op onze leeftijd is immens klein.. en ik weet dat het moeilijk is dit in je hoofd te zetten want ik denk ook steeds ik ben de ongelukkige die dit heeft. Maar naar cijfers kijken heeft me ergens wel een beetje geholpen

Ik heb ook een vitamine tekort en veel klachten, hoort er helaas bij. Ik denk als je vitamine bij slikt en het weer op peil is veel van de klachten verdwijnen!

Herkenbaar Loesje ik heb al jaren last van mijn maag tabletten voor die helpen nu dik 2 maanden niet echt meer al 7keer naar de dokter ervoor geweest bloedprikken waren goed ze zei je moet je niet zo druk maken dat slaat juist op je maag je makkelijk gezegd ik maak me wel druk ze zei je moet met iemand praten dat doe ik nu haptotherapie is dat zoen het maar eens op nu 3 keer geweest ik hoop dat het helpt en ben zelf wel een hypochonder al sinds mijn jeugd vet vervelend en idd je word er neerslachtig van sterkte

Bedankt voor je reactie! Ik zal haptotherapie eens opzoeken, bedankt voor de tip!
Ik wens jou ook heel veel sterkte toe!

Hé. Ik heb ook veel klachten als je er veel op let. Dat is met alles zo dus ook met klachten. De klachten van jou komen veel voor bij stress. Heb ik ook veel gehad. K heb veel last van de angst en beïnvloed op veel gebieden.

Ik herken je verhaal ik heb niet dezelfde klachten als jou maar het niet slapen heb ik ook en het eten lult me ook nauwelijks door alle stress die ik ervan heb dit is mijn verhaal ik hoop dat het al wat beter met jou gaat ?


Ik kamp al een tijd met hypochonderie
Wil graag me verhaal met jullie delen of uitwisselen.
Ik schrijf dit bericht nu on half 3 snachts omdat ik echt slapeloze nachten het begon bij mij vier jaar geleden toen was ik zwanger en mijn vader werd plotseling heel ziek koorts en doodziek hij belande in het ziekenhuis ze wisten niet wat hij had alleen zijn ontstekingswaarden waren heek hoog ze konden alleen nergens de ontsteking vinden hij zij dat hij pijn had aan een wondje op zijn elleboog maar daar deden ze niks mee op dat moment de volgende dag werd hij niet meer wakker hij lag in coma naar de ic gebracht met alle toeters en bellen na 3 dagen kwamen ze erachter dat hij een sepsis had een bloedvergiftiging langzaam vielen er organen uit en dat kwam door door dat wondje daar had hij een vleesetende bacterie hij had het toen overleefd maar ze zijden toen tegen mij dat de kans dat hij het zou overleven heel klein was maar hij kwam er redelijk goed uit gelukkig niet lang daarna moest ik bevallen toen begon het bij mij bij elk wondje en ook de wondjes van mijn bevalling dacht ik dat ik het ook had ik sliep niet meer at niet meer had overal pijntjes 3 maanden na mijn bevalling ben ik toen opgenomen op de psychiatrie voor 6 weken ik kreeg medicijnen ik durfde ze niet in te nemen omdat ik bang was voor de bijwerkingen maar daar kwamen ze achter dus moest het toen onder toezicht innemen na een week of 5 ging het stukken beter met me na anderhalf jaar kon ik stoppen met de medicijnen waar ik heel blij mee was me angsten waren wel helemaal verdwenen erdoor dat was heerlijk maar ik voelde verder ook niet veel meer geen liefde geen blijdschap voelde me meer een soort robot nu anderhalf jaar gelden in oktober 2021 belande mijn vader weer in het ziekenhuis plotseling weer hoge koorts en hoge ontsekingswaarde maar weer niks te vinden de volgende dag was hij overleden toen na 2 weken begon het bij mij weer de hypochonderie kreeg heele vage klachten brandende huis steken in al me lichaamsdelen pijn in me benen buik maag borst soms veel doktersbezoek weer in therapie kreeg medicijnen dezelfde die ik toen had de bijwerkingen waren zo heftig belande toen 3 keer op de eerste hartlonghulp durfde ze ook niet meer in te nemen dus weer mee gestopt toen na 2 weken op een gegeven moment ging het weer weg ik deed toen veel ademhalingsoefeningen en ging naar therapie en deed meditaties .
Dat heeft zo een 6 weken geduurd voordat het weer goed ging toen nog een keer een aantal weken extreem last van gehad en nu weeral 2 weken dat ik bijna geen nacht slaap me huis staat in de fik bang voor elk wondje dat ik heb steken in me lichaam Doe nu wel weer me ademhalingsoefeningen en meditaties is er iemand die dit herkent of er over met me wil praten of tips heb ik ben radeloos

Groetjes Charissa

Ik ben ook bang om dood te gaan. Ik ben er nonstop mee bezig.
Ik ben enigkind en mijn ouders zullen vast eerder doodgaan dan ik. Wie kan dan mijn hand vasthouden als ik doodga. Ik wil dat mijn ouders mij begeleiden in mijn stervensproces.

Ik herken je angst. Ben daar ook heel lang voor geweest. Maar heb me toen ingelezen in het virus . En het gaat echt heel langzaam mocht het zich onrustig gaan gedragen, dus eerst pap2 enz. .. ze doen niet voor niks pas om de 5 jaar een uitstrijkje.. dus niet druk om maken!

Heel herkenbaar. Bij mij is ook het hpv virus ontdekt, 2 jaar geleden. En ik draag het nu nog steeds bij me. Ik ben er ook vreselijk bang voor. Ook dat het in andere lichaamsdelen zou zitten zoals in de keel. De gynaecoloog heeft me gerust gesteld dat ik me daar geen zorgen over hoef te maken maar toch blijf ik dat doen. Ik ben zo bang dat het ook in mijn keel zit.
Misschien hebben anderen tips hoe we hiermee kunnen omgaan?

Als aanvulling op mijn berichtje. Ik heb pap2 gehad met afwijkende cellen, 2 jaar geleden. Vorig jaar en dit jaar heb ik pap1, wel nog met hpv.

Hoi Denila, Ik heb goede ervaringen met lichaamsgerichte therapie. Die praten niet zoveel, maar kunnen veel meer ervaringen en inzichten geven. Hier op de site staan ook wel therapeuten die dat doen.
angstfobietherapie.com en dan erachter /lichaamsgerichte-therapie-angst-fobie

Wat rot voor je!
Ik ben ook al hele lange tijd hypochonder. Ik denk soms dat ik er nooit meer helemaal vanaf kom. Wat mij heeft geholpen is therapie en medicatie.
Nu ga ik weer opnieuw starten met een therapie. Medicatie slik ik al een aantal jaren.
Het is een verschrikkelijke.ziekte hypochondrie. Helaas geen tips om uit die cirkel te komen, op dit moment heb ik al weken dwanggedachten die niet ophouden...

Ja herkenbaar Gert ik heb al jaren last van brandend maagzuur tabletten voor gehad maar de laatste maanden weer last van hoop stress slappeloze nachten ook naar de dokter gegaan bloed onderzoek die waren gelukkig goed en ben er ondertussen wel 6 keer geweest Ben nu bij iemand die doet haptotherapie hopelijk helpt het nu 2 keer geweest denk je bent niet de enige vet vervelend als je dit heb succes ook

Heel herkenbaar. Heb je al hulp gezocht?
Het is niet realistisch om te denken dat je darmkanker hebt op jouw leeftijd.
Maar herken het wel hoor.. hoop dat therapie je wellicht kan helpen je gedachten te kunnen reguleren.

Heel herkenbaar. Knuffel

Hee Daniel,

Ik heb precies het zelfde! Ik heb jaren lang geblowd en misschien wel mijn “stress” weg gerookt. Tot op een avond ik een enorme paniek aanval kreeg van het blowen. Deze werden de weken er op gevolgd door paniek aanvallen in nuchtere staat gezien ik (natuurlijk) was gestopt met blowen. Al jaren lang ben ik bang voor enge ziektes en het varieert van het een naar het ander. Vanaf volgende week heb ik een afspraak bij de psycholoog om te kijken of dit zal helpen. Ik ben inmiddels 28 en je zou in de bloei van je leven moeten zitten maar jammer genoeg heb ik zo veel angst dat ik amper kan genieten.

Hopelijk gaat het inmiddels wat beter met jou!

Herkenbaar ja. Het is zo’n eenzaam proces. Bang dat niemand je meet serieus neemt ga je t maar alleen aan, die strijd. Maar de focus zorgt alleen maar voor meer stress. Ik word er ook zo moedeloos van helaas. Gelukkig hier lotgenoten..

Hey mede hypochonder,

Spierspasmen zijn normaal bij stress of paniekaanvallen.
Hier had ik spasmen, continu trillingen (alsof er elektriciteit in heel mijn lichaam zat), enkel in de jacuzzi werd ik dit niet gewaar. Hels hoor, zeker wanneer je dan gaat denken aan ALS of MS. Met deze gedachten begon ik ook troebel te zien (nog een teken blijkbaar van MS).
Het zijn allemaal symptomen die verschijne' bij angst , ook je spasmen. Het is enorm welke verschijnselen je lichaam vertoont wanneer je angst hebt. Ze zijn niet ingebeelde, ze zijn er echt, maar niet door een spierziekte, enkel door jouw gedachten.
Je bent normaal!

Het gaat nu inderdaad ook wat beter nu ik het meer los heb kunnen laten. Het is er nog wel maar minimaal. Heel erg bedankt voor je reactie! Geeft me toch weer een beter gevoel.

Zeker herkenbaar

Jazeker hier nog een

Herkenbaar

Herkenbaar

Hoi Susanne herkenbaar ik heb dat ook heel vermoeiend en word er depressief ben ook bij de dokters geweest en nu voor een bloedonderzoek vreselijk altijd dat bang zijn voor ziektes sterke ook

Hoi Susanne

Zoooo herkenbaar wat je allemaal schrijft.
Ik kijk ook elke dag mijn lichaam na.
Word wr zelf gek van.
Het rare is dat het de ene dag super gaat en de andere dag zie ik alle meest slechte scenario’s voor me.
Heb hier hulp voor gehad en dat heeft wel wat geholpen maar ik kom er denk ik nooit helemaal vanaf.
Ik wens he heel veel Succes

Ik ben zo blij met deze site. Het helpt me om te weten dat ik niet de enige ben. Het is vermoeiend he?! Ik voel me je mee want jouw verhaal is het mijne! Sterkte!

Wat vervelend,mag ik vragen wat de symtomen waren?

Hoi Susanne herkenbaar ik heb dat ook heel vermoeiend en word er depressief ben ook bij de dokters geweest en nu voor een bloedonderzoek vreselijk altijd dat bang zijn voor ziektes sterke ook

Het internet is de boosdoener daar moet je echt proberen vanaf te blijven. Het zijn irreële gedachten die nu je leven gaan beheersen probeer die om te zetten aar positieve gedachten en zorg dat je genoeg ontspanning krijg door te gaan wandelen, lezen of sporten.

Vooral stress is bij mij een boosdoener. Maar ach, zo kan ik ineens last van een spier hebben en als het maar lang genoeg duurt ga ik er vanalles bij bedenken wat ik heb. Internet is de meest slechte raadgever van ons, geloof mij. Overal kan wel een ernstige ziekte achter schuil gaan. De rest zien we niet alleen dat ene woordje is al genoeg. Ik ben nu 41 en heb het gekregen na een flinke burnout op mijn 19 e . daarvoor had ik het al waarschijnlijk alleen wist ik waarschijnlijk niet wat voor ziektes er allemaal speelden. Internet lekker links laten liggen . hoe meer je kijkt hoe meer je krijgt. Ach, ik lach er soms zelf om, en de andere keer kan ik wel janken. Blijf plezier hebben en probeer te relativeren. Is het echt waar wat je hebt en is dat een reeele gedacht, of neemt je ziekte in je hoofd het weer over van de realiteit. Sterkte, en geniet van het leven.

Heb een doel in je leven.. Ergens waar je je op kunt focussen.. Internet volledig verbannen voor zaken op te zoeken..
Zelf al hypochondrische vanaf mijn 16de.
Heb zelf al meerdere keren in een kust gelegen.. Heb al aids, kanker overwonnen.. Geen de ziekte een naam, geef mij de symptonen en ik heb het... Vreselijk.. Maar positieve mensen.. Een mooi doel helpen

Hoi , ik zit nou al momenteel een jaar met hypochondrie. Ben al door 2 psychologen geholpen maar er is geen verbetering te zien. Ook slik ik 30 mg antidepressiva.
Maar ook mijn gedachten gaan er dwars doorheen. Toen ik voor het eerst aanklopte bij de dokter. Zei ze , als er wat is moet je op thuisarts.nl kijken. En dat is echt het meest domme wat zei tegen mij gezegd heeft. Als ik voor iedereen mag spreken . Internet is de grootste boosdoener onder ons. Ik ben nu 19 en voel me al een jaar klote. Ik wens jou ook veel succes met de verdere behandelingen

Ik kamp al vanaf mijn 28 met hypockondrie.Ik kwam in NL en had last van heimwee.Toen ontdekte een knobbel in mijn borst Gelukkig was gewoon een cyste maar moest wel geopereerd worden om zeker te weten dat goedaardige was.Sinds dien is mijn leven altijd met angst.Je moet leren leven met deze aandoening een mij heeft enorm geholpen dat mijn huisarts begrijpen en open staan voor onderzoek als ik nodig vind.Helaas is geen wonder middel voor deze hersenen ziekte. Want dat is zeker wat het is.Een slechte functioneren van de kanaliseren van gedachten.Ik zou graag in mijn omgeving mensen willen ontmoeten die deze aandoening hebben.

Dag Mutsje,
Ik ben 46 jaar en ook al vanaf mijn jeugd angstklachten mbt hypochondrie.
Ik ben continue bang een hartinfarct te krijgen, voel natuurlijk ook de hele dag vage klachten tot extreme klachten. Ze e=hebben zelfs een kastje geinplanteerd om te kijken of er iets met mijn hart is maar is helemaal in orde.
Het blijft zoiets vreemds dat de ene mens dit enorm heeft en de ander denkt: waar kun je je druk om maken...
Ik begrijp je dus heel erg goed, wat bij mij helpt is meditatie en wandelen. Sterkte!
Yvonne

Ik herken dit heel erg, zou u bij verhaal 105 kunnen kijken of mijn verhaal ook herkenbaar voor u is

Beter niet op internet zoeken, je raakt daardoor alleen maar van streek.

Gr, Ludwig

Zo herkenbaar dit allemaal te lezen blij dat ik niet de enige ben en idd als je alles opzoek op internet compleet gek word je ervan de dokter zei je moet dat niet doen ja makkelijk gezegd sterkte ook allemaal

Dit is zo herkenbaar. Ik probeer echt positief te blijven denken. Maar mijn negatieve gedachtes nemen de overhand. Ik pieker 24 / 7. Heb nu weer een hele tijd last van duizeligheid , benauwdheid op de borst. Hartkloppingen .. en krijg er zelfs paniekaanvallen van. Ik werk nu 2,5 jaar in het ziekenhuis en eigenlijk ben ik altijd hypochondier geweest maar lijkt het nu erger te worden. Denk door alle ziektes die ik tegenkom. Ik betrek het gelijk op mezelf. Continu in gevecht met 2 stemmetjes in me hoofd. Het ene stemmetje zegt kom op je bent gezond... andere stemmetje ja maar wat als het wel zo is.. super vermoeiend !!!!!!
Ik heb ook van de 1 op andere dag een angst voor bloed gekregen. Met bloedprikken val ik flauw en het zien van bloed wordt ik ook al niet lekker van... hoe kom ik hier vanaf...

Hoi meis... Jaa herkenbaar 6 keer op hartbewaking gelegen me hart. Maar noiit wat gevonden .. Stress. Stress.. En overgang zeker. Nu 55 en heb ziekte angst gecreëerd vanaf me 20.e.kom er niet vanaf denk ik... En loop nu ook met extreme angsten... Maar we gaan door he.... Sterkte... Liefs.

Hallo,

Jij beschrijft precies hoe ik het voel en waar mijn angst ligt. Op het moment ben ik er echt veel te veel mee bezig. Zelfs als ik even niks voel spookt het door mijn hoofd. Ik weet dat hartkloppingen bij de overgang kunnen horen maar dan schiet mij de stress alweer (letterlijk) om het hart. Ik ben ook 48, hen de ziekte van Crohn, slik omeprazol, heb ondanks dat toch sinds kort maagzuur en ik weet het allemaal niet meer, de lol gaat er wel van af zo.

Herkenbaar had dat ook met de overgang en slik maagzuur remmers maar door de angst ook weer last van mijn maag de dokter heeft me 3 keer onderzocht zegt voelt goed maar gek word je van dat gevoel wou wel eens zorgeloos door het leven gaan heb dit al vanaf mijn 14 nu 64 jaar blij dat ik niet de enige ben sterkte ook

Ja herkenbaar ik had het bij darmonderzoek die je via de post krijg er zat wat bloedsporen in kleine ingreep gehad uitslag gelukkig goed maar de angst blijft at ook niet goed kon alleen wat drinken en kippenbouillon sterkte

Oh wat ken ik die klachten van je buik goed. Wat kwam er uit de onderzoeken?

Ik denk dat er heel veel emoties bij je vast zitten. Die slaan op je darmen en maag. Probeer die emoties op te zoeken en ze eruit te laten. Misschien helpt het.

Ik herken deze klachten ook goed. Ook allerlei onderzoeken gehad en afgelopen week zelfs een endoscopie. Niks gevonden. Bloedonderzoek en ontlastingsonderzoek waren eerder al onderzocht, geen afwijkingen. Pure stress is het waarschijnlijk bij mij. Na de endoscopie even rust in het systeem en de buikklachten verdwenen meteen.
Maar je raad het al, ik heb inmiddels weer een ander bultje gevonden waar ik over in de paniek schiet. Het is echt verbazingwekkend wat stress kan doen met een lichaam. Sterkte daar.

Oh dat heb ik ook. 3 maanden geleden met maagpijn, toen kreeg ik last van mijn bovenbuik , dacht gelijk aan alvleesklier en leverkanker. Ha zegt dat dat het niet is want dan zijn de symptomen veel erger. Oké, dit is,langzaam weer weg getrokken maar heb nu weer last van mijn buik, en steeds gisteren last van potlood ontlasting ik gelijk weer op internet kijken en ja hoor ,dit kan bij darmkanker horen. Maar er,stond ook dat het door stress kan komen. Dat hoop ik natuurlijk, maar de darmkanker blijft in mijn hoofd zitten. Heel de dag. As,dinsdag naar de ha.

Hallo,
Ik ben een hypochonder geworden na mijn herseninfarct.
Ik ervaar sowieso al veel stress door overbelasting, maar toen ik op het nieuws hoorde dat Corona ook ons land heeft bereikt is het soms niet te doen. Ontzettend bang voor pijn en benauwd te worden en misschien zelfs het ziekenhuis in.
Ik ervaar precies dezelfde klachten als jullie in mijn buik. Vreselijk en volgens de ha allemaal stress en angst. Ik heb nu maagbeschermers gekregen en die helpen al redelijk, maar ik mijn ook een heleboel voeding zoals koffie, Franse kwark etc..is waarschijnlijk voor iedereen anders.
Ik doe nu 1a2x daags onstpanningsoefeningen op Youtube en dat helpt me vaak even helemaal kalm te worden

Ik ben 49 jaar en heb de laatste maanden last van mijn maag en darmen.
Veel buikpijn, maagkrampen en af en toe een beklemmend gevoel in de borststreek.
Tijdens een een bezoek aan de dokter heb ik om een bloedonderzoek gevraagd. De uitslag was positief en alle geteste waarden bleken goed te zijn.
De dokter heeft mij maagzuurremmers voorgeschreven en daardoor krijg ik voor mijn gevoel nog veel meer darmklachten en maagklachten.
Nu denk ik al weken dat ik maag- of darmkanker heb. Wanneer ik google op symptomen krijg je de vreselijkste scenario's voorgeschoteld.
Van de week had ik zoveel buikpijn dat ik niet meer kon slapen en het straalde ook nog uit naar mijn rug waardoor ik meteen dacht aan alvleesklierkanker.
Het gekke is dat het overdag altijd (redelijk) goed gaat en wanneer ik in bed lig, de klachten toenemen.

Ja dit kan allemaal komen door stress en spanning en verkeerd negatief denken.
Ik had al jaren last van deze buikklachten.
Dan weer even weg en ineens boem was het er weer. En echt hevig en pijnlijk.
Met wat geluk was het zeurend gedurende de dag of nacht.
Vele onderzoeken gehad, van bloedtesten tot ontlasting test, test voor parasieten, pilletje voor maagzuur etc
Toen voor een colonoscopy geweest( doodsbang natuurlijk)
Blijkt,,,, darmen waren een dikke 10+🤷‍♂️
Daarna niks geen last meer.
Moraal van dit verhaal. Blijf van het internet want ik heb me rot gezocht om symptomen en het brengt je alleen maar dieper in de ellende. Alsjeblieft neem deze tip.
Je geest is zowel negatief als positief zo sterk dat het je leven kan beïnvloeden.
Ga er op uit, leef zo gezond mogelijk en geniet van de leuke dingen. Cliché ik weet het maar het is waar.

Erikson
51 jaar

Misschien heb je last van PDS? met Stress wordt dat nog meer.

Heb je ook brokgevoel in hals

Zo herkenbaar je buik en maag

Sorry, even een grappig dingetje. Ik schrijf dit allemaal op een bankje voor een kerkhof besef ik me net. Kan er wel hardop om lachen eigenlijk om het te relativeren (dat is natuurlijk de echte angst erachter ;) ).

Ik herken dit ook weer helemaal, heb je het niet naar je kinderen toe ? Bij mij is de angst nu eigenlijk verplaatst naar de kinderen als die hoesten of koorts hebben kun je mij opvegen.. goed dat je weer met therapie begint! Je bent iig zeker niet alleen

Ik herken je volledig, volg nu zelf 9ok therapie 4 dagen per week dagtherapie maar op dit moment zit ik even diep en ben ik ontzettend bang, is niet simpel ik pas wel dingen die ik heb geleerd toe zoals de 3 g's en denkfouten herkennen maar toch als de angst overheerst heeft het geen zin dan google ik er weer op los en conyroleer ik continu mezelf

Dankjewel voor jullie reacties!

Ik heb het niet zozeer naar mijn kinderen, aangezien mijn ouders me voor alles bang maakten als kind heb ik dit echt met mijn man afgesproken niet naar onze kids te doen. Als er iets is waar ik me zorgen om maak dan bespreek ik dit met mijn partner waar de kinderen niet bij zijn en hij maakt dan de inschatting wel of niet naar de huisarts.
Lijkt me wel echt rot als je dat naar je kinderen hebt! Hopelijk lukt het je een beetje er mee om te gaan.

Ik hoop dat de therapie weer wat ondersteuning gaat bieden.

Googlen van klachten is echt niet goed om te doen! Ik deed dat vroeger ook maar kan me gelukkig inhouden en google nooit meer op klachten! Daar komt altijd meteen iets ergs uit, terwijl die kans juist heel klein is.
Dus als je het kunt laten om te googlen dan zou ik dat proberen! Het helpt echt.

Eigenlijk is het vragen van geruststelling bij partner, vrienden of artsen, juist iets waarmee je de hypochondrie voedt.
Ik heb ooit in een periode gezeten waarbij ik wel 100x op een dag aan mijn partner vroeg of hij even wilde kijken, voelen of googlen. We hebben toen kaartjes gemaakt die ik per dag mocht inzetten, kaartjes op was dat hij me geen geruststelling meer.mocht geven. Dit hebben we toen afgebouwd totdat ik er geen meer nodig had.

Misschien heb je er wat aan!

Ja en als er nou iets kwaadaardigs in je benen of voeten zit?
Zo kan je blijven denken maar hetzelfde voor als je straks de weg oversteekt. Kan je ook geschept worden. Wat als zijn zinloze gedachten want je kan er niks mee en er is niks bewezen.
Sterkte

Als je moe bent van je gedachtes..... Then your medication could be meditation!

He. Je verhaal is herkenbaar. Heb je al eens geprobeerd om een cognitief gedragstherapie traject te volgen mij een gespecialiseerde psycholoog?

Toen was het je hart, nu je darmen en wat het volgende? De vicieuze cirkel zal blijven bestaan als je je gedrag en gedachten niet zal gaan bijsturen. Symptoom > angst > google > meer angst > self checking > zoektocht naar volledige controle en uitsluiting. Vaak volgt het dit patroon en het verdedigingsmechanisme van de mens is oersterk in zijn gevoel ofwel het wilt zich constant beschermen. Bespreek het eens met je huisarts!

Hoi.
Heel herkenbaar verhaal.
Ik heb ook steeds van alles, en net wat hierboven beschreven wordt het is een cirkel waar je/wij inzitten.
Ik heb nu cgt therapie om te proberen dat gedrag te veranderen.
Heel pittig. Want ik mag niet meer iets opzoeken op Google en ik mag niet naar de huisarts.
En vervolgens maak ik me zelf nu helemaal gek zo bang ben ik.
Mijn verhaal is 298.
Succes/sterkte

Hoi fabian

Ik herken je volledig in dit verhaal.
Mijn hoofd zat / zit ook nonstop bij mijn hart.
Ik heb al redelijk vaak gehad dat hij oversloeg en dat is een heel benauwd gevoel.
Wat jij ook zegt met gaan sporten dat is ook de key.
Ik rook ook al een tijdje maar moet daar echt mee gaan stoppen , want het werkt verder ook alleen tegen.

Groetjes

Fabian kan ik je misschien ergens anders op bereiken? Heb wat vragen :)

Hey Tessa.
Ik mag hier geen persoonlijke gegevens achterlaten dus heb je enig idee hoe?

Hallo Tessa en Fabian,
Misschien wil je de vragen op dit forum aan hem stellen? Waarschijnlijk zijn de vragen en antwoorden ook inspirerend voor anderen die met dezelfde problemen kampen!

dag fabian
Heel herkenbaar,zit voor de moment weer stijf vol angst.heb hier al jaren (15 jaar) last van en zonet weer raar gevoel rond de borststreek en maag en darmen verstoord.
Voel mij heel beroerd,ook weer gelezen dat een man 38 jaar na het winkelen is overleden door hartfalen en dat Maradona is overleden door hartstilstand.dit is voor mij voldoende om mij lichaamelijk rotslecht te voelen en zal hier weer enkele dagen bij zitten.ik zelf durf niet sporten want denk altijd dat ik iets ga krijgen.heb enkele jaren terug meegedaan met start to run en na het lopen was mijn hartslag uren erna nog hoog en voelde mij hier niet lekker bij waardoor ik hier ook ben bij gestopt.ben 37 jaar en dit is echt geen leuk leven zo.ga elk jaar op onderzoek bij cardioloog en vorig jaar had ik wat overslagen maar dat was onschuldig en toch spookt dit door mijn hoofd.
Ik hoop dat ik dit ooit zal kunnen plaatsen want denk dat dit voor de rest van mijn leven een rode draad zal zijn.sterkte aan lotgenoten.

Hoi Jorg,
Ik herken dit precies! Pijn op de borst steken misselijk en uiteraard tintelingen in me linker arm! Oh en vergeet vooral het moeilijke ademen niet. Uiteindelijk algeheel bloedonderzoek gehad echo van het hart ecg alles was perfect. Ben ik weer gaan googelen en die gaf aan vernauwingen. Het stopt gewoon niet. Lijk wel steeds zieker te worden

Hoi Fabian,

Dankjewel voor het delen van je verhaal. Ik kamp zelf nu al circa 5 jaar met hypochonder. Ik ben me er bewust dat heel veel ook getriggerd kan worden door je levensstijl. Nou houd ik soms best een gezonde levenstijl erop na met sporten, gezond eten en genoeg slaap, maar dit is altijd doordeweeks.

In het weekend veranderd het in een cocktail van Alcohol, Sigaretten en soms drugs en heel veel vet eten. Ik weet dat ik deze dingen sowieso moet uitbannen of flink moet verminderen. Daar wordt aan gewerkt.

Nou vroeg ik mij of er dan speciale dingen die jij sowieso doet, of eet, drinkt noem maar op. Alle beetjes zullen denk ik helpen. Ik wil voorkomen dat ik namelijk aan de anti-depressiva moet omdat ik dit zie als een ''last resort''.

Bij voorbaat dank en sterkte met jou eigen weg.

Daniel

Hoi Fabian,

Dankjewel voor het delen van je verhaal. Ik kamp zelf nu al circa 5 jaar met hypochonder. Ik ben me er bewust dat heel veel ook getriggerd kan worden door je levensstijl. Nou houd ik soms best een gezonde levenstijl erop na met sporten, gezond eten en genoeg slaap, maar dit is altijd doordeweeks.

In het weekend veranderd het in een cocktail van Alcohol, Sigaretten en soms drugs en heel veel vet eten. Ik weet dat ik deze dingen sowieso moet uitbannen of flink moet verminderen. Daar wordt aan gewerkt.

Nou vroeg ik mij of er dan speciale dingen die jij sowieso doet, of eet, drinkt noem maar op. Alle beetjes zullen denk ik helpen. Ik wil voorkomen dat ik namelijk aan de anti-depressiva moet omdat ik dit zie als een ''last resort''.

Bij voorbaat dank en sterkte met jou eigen weg.

Daniel

Hoe zit het met suiker?? Ik wil dit gaan vermijden,met name de extra geraffineerde suikers.Wat weet jij daar van?

Hoi Fabian,

Ik heb precies dezelfde klachten. Ik vraag me af hoe het nu met jou gaat en of je nog steeds steken in je hart voelt. Na iedere maaltijd heb ik steken in me borstgebied en een branderig gevoel. Ik word helemaal gek van mezelf. Sporten lukt niet want dan ben ik uitgeput. Ik zou heel graag willen weten hoe het nu met je gaat.

Hallo Melissa,

Dat kan ook door wat maagzuur komen. Daar hebben veel mensen last van. Met voeding kun je al verschil maken.

Gr. jeroen

Ik herken je reactie heel goed. Ik weet geen tips want ik zit momenteel weer zelf heel diep in de angst. Ik wil het liefst weg kruipen maar moet mijn kids en echtgenoot overdag onder ogen komen, terwijl ik het liefst wil huilen en slapen. Volgende week ook nog starten met een nieuwe baan. Morgen naar de huisarts dus ben extra gespannen. Ook voor de onderzoeken die waarschijnlijk gaan plaatsvinden.

Gek genoeg denk ik nu dat degene die dit leest, alleen maar leest wat er in je buik gevonden is. Dat is nu juist hetgeen wat ons als hypochonder paniekeert. Ik wens je alle goeds.

Vera,

Bij mij is ook zo gegaan. Herkenbaar in iedere word.

Liefs
Teresa

Vandaag op dit forum terecht gekomen. Veel verhalen zijn zo herkenbaar. Komende donderdag heb ik ook weer een afspraak bij de huisarts omdat ik iets (denk te) voel(en) bij mijn rechterborst. Vorig jaar ook al bij haar gezeten met angst voor bk. Toen mocht ik op eigen keuze een mammografie laten maken maar ik heb op haar vertrouwd en ben hartstikke bang voor dit onderzoek en nog meer voor de uitslag. Het maakt me gek. Ik heb sinds mijn 14e hypochondrie en het sloopt me. Er zijn tijden dat het beter gaat en ook met Prozac zijn de klachten lang weg gebleven maar ik wilde van de medicijnen af omdat ik daar soort van vrouwelijk impotent van raak en dat wil ik ook niet. Gisteravond is er weer een nieuwe angst bijgekomen op het gebied van de k ziekte. Ik ben eigenlijk alleen maar bang voor die ziekte en er zo op gefixeerd, het out me uit.

Voor mijn man is het ook vermoeiend, heb het idee dat hij het ook niet meer trekt als ik weer met iets nieuws kom.

Ik voel me inmiddels buiten bang, ook heel alleen en heel verdrietig en uitzichtloos. Loop er al 31 jaar mee met deze psychische ziekte.

Die goede vriend van jou is wijs! Maar ik herken mijzelf helemaal in jouw verhaal. Het is zo vermoeiend om altijd maar uit te gaan van het ergste scenario. Ik heb mijn begrafenis al 100x gepland. Ja, mensen lachen er om als ik vertel wat mijn angst is. Anderzijds kan ik me helemaal niets voorstellen bij mensen die een knobbel voelen en 2 weken later pas naar de dokter gaan. Ik zou er de volgende dag helemaal in paniek zitten. Ik loop de dokter niet plat en dat heeft ook geen zin. Ik moet al bedelen om een bloedonderzoek te mogen doen. Scans,.echo's en MRI's alleen als zij de noodzaak ervan inziet. Dat stelt me enigzins gerust....Zij heeft er uiteindelijk voor gestudeerd, denk ik dan maar. Accepteren dat je dood gaat is stap 1 en dat we er geen controle over hebben hoe dit zal gaan is stap 2. Sterkte!

Jouw verhaal is voor mij echt SUPER herkenbaar. Wellicht vind je het niks, maar zou wel eens keer met je willen babbelen er over als je daar voor openstaat. Zonder symptomen te delen hoor😉

Gewoon eens wat delen en misschien elkaar wat tips geven

16 mei 2022,

Hoi,

Ik weet precies wat je bedoelt want ik denk sinds enkele maanden ook dat ik ALS heb. Als ik op Google kijk dan ben ik ervan 'overtuigd' dat ik het wel moet hebben. Op elk dingetje in en op mijn lichaam let ik dan. Het is om gek van te worden. Morgen heb ik een afspraak met mijn huisarts om medicijnen te laten voorschrijven die mijn angst onderdrukken want zo gaat het niet langer meer. Over één á twee jaar zal ik dan pas weten of ik het inderdaad heb of niet. Tot die tijd medicatie.

Ik wens jou in ieder geval veel sterkte en het allerbeste!

Groet,
Dennis

Heey daar,

Heel herkenbaar dit verhaal. Ik ben hypochonder van mijn 12 jaar en ben er nu 35. In mijn jeugd had ik altijd hiv. Elk krasje dat ik opliep van ergens tegen aan te lope
of elke piercing die ik liet zetten was reden om aan te nemen dat het sterilisatie apparaat misschien toch niet zo goed werkte waardoor ik misschien besmet was. Nadien was het kanker.. Vervolgens MS.
Na de geboorte van mijn 2e kindje is door de bevalling mijn lichaam zodanig belast dat ik spierspanning kreeg = MS. Een bevalling doet echt veel met je lichaam weet ik nu..
Alle mogelijke medische onderzoeken heb ik gedaan, géén MS. Ik ben in angst therapie gegaan en dit hielp voor mezelf. Zelf heb ik geen angst meer voor de dood dus blijven enge symptomen ook uit bij mij. Helaas heeft mijn zoontje 2 vlekjes op zijn lichaam waarvan de arts het noodzakelijk vond ze toch te laten onderzoeken door een dermatoloog.
Heeeel die hypochondrie maak ik nu opnieuw mee maar met angst voor mijn kind die ziek is. Ik Google, ik onderzoek heel z'n lichaam, ik bel elke arts op om zo snel mogelijk een afspraak te krijgen, ik zat zelfs op spoed met hem...
Helaas heeft mijn zoontje ook hypochondrie al probeer ik heel erg om niets van mijn angst te laten merken wat totaal faalt, uiteraard..

Ze hebben een lange opleiding gehad, maar hebben geen röntgenogen. Je goedbedoelde 'als ze het niet vertrouwen...' geeft mij alleen het gevoel dat je niet begrijpt wat hypochondrie is en hoe zeer deze angststoornis iemands leven kan beheersen.

Hoi Hilde,
Ik begrijp heel goed wat hypochondrie is.
Heb er zelf ook met fases veel last van maar probeer ook te relativeren. En nee niemand heeft röntgen ogen maar je maakt het jezelf zo lastig als je niks en niemand vertrouwt..
Leef je beste leven..
Liefs

Zeker herkenbaar, vorig jaar onverwachte kreeg ik een rare uitslag van een MRI en moest ik door naar de uroloog omdat er iets gezien was.. 4 dagen niet kunnen slapen, eten, leek wel een zombie.. gesmeekt of het onderzoek eerder kon plaats vinden, eerlijk verteld dat ik zo bang was. Dat mocht en er was niks aan de hand. Toen heb ik een tijdje de angst van mij af kunnen zetten.